Alþýðublaðið - 10.05.1967, Side 4
Ritstjóri: Benedikt Gröndai. Símar 14900—14903. — Auglýsingasfml:
14906. — Aðsetur: Alþýðuhúsið við Hverfisgötu, Evik. — Prentsmiðja
AlþýðuWaðsins. Sími 14905. — Áskriftargjald kr. 105.00. — í lausa-
sölu kr. 7.00 eintakið. — Ötgefandl: Alþýðuflokkurlnn.
Smekkleysa
Þjóðviljinn hefur birt ræðu þá, sem Einar Olgeirs-
■son hélt á fundinum, er haldinn var til þess að hylla
hann, en ekki kveðja. Margir hafa undrazt, hverjar á-
herzlu Einar hefur l'agt á að minna á, að Halldór
Laxness hafi verið meðal þeirra, sem studdu hann,
þegar hann var fyrst kosinn á þing. Þjóðviljinn hefur
einnig hvað eftir annað verið að rif ja upp kosningabar
áttuna 1937 og nefna Halldór Laxness í því sam-
bandi.
Ef Halldór Laxness hefði á síðari árum skrifað eða
talað til stuðnings Einari Olgeirssyni og þeim málstað,
sem hann barðist fyrir 1937 og berst fyrir enn í dag,
mætti segja, að ekkert væri við þetta að athuga. En
Halldór Laxness hefur við ótal tækifæri á undan-
förnum árum látið það svo greinilega í Ijós, að hann
er ekki marxisti, eins og Einar Olgeirsson, að hann
er ekki kommúnisti, eins og Einar Olgeirsson, að hann
er ekki aðdáandi ástandsins í Rússlandi, eins og Ein-
ar Olgeirsson, að það er vægast sagt smekkleysa að
vera nú að draga nafn hans inn í dægurstjórnmál.
Einar Olgeirsson og skoðanabræður hans í Sósíalista
flokknum hafa aldrei sagt orð eða skrifað staf um
það, að ekki hafi alltaf allt verið satt og rétt, sem
þeir sögðu t. d. um ástandið í Sovétríkjunum. Hall-
dór Laxness hefur hins vegar skrifað af fullri og
drenglegri hreinskilni um fyrri afstöðu sína í þeim
iefnum. Hann segir í Skáldatíma:
„Stærsta axarskaft okkar vinstrisósíalista fólst í trú
’girni. Það er í. flestum tilfellum meiri glæpur að vera
auðtrúa en vera lygari. Við höfðum hrifizt af bylting
unni og bundum vonir okkar við sósíalisma. Sannur
tómás trúir hins vegar ekki að lausnarinn hafi risið
upp þó hann þreifi á naglaförunum og síðusárinu. Við
'trúðum ekki þó við tækjum á því hvílíkt þjóðfélagsá-
stand var í Rússlandi undir Stalín. Við trúðum ekki
af því að aðrir lygju að það væri gott, heldur af því
að við lugum því að okkur sjálfir.“
Þefir eru margir, hér og út um víða veröld, sem
eru hættir að ljúga að sjálfum sér. En sumir halda
því áfr?m. Alþýðubandalagið er í höndum manna,
sem ekki virðast geta hætt því.
Franskir strigaskór
FYRIR KVENFÓLK OG BÖRN — STÓR-
GLÆSILEGT ÚRVAL
SKÓBÚÐ AUSTURBÆJAR
Laugavegi 100. M
Vinnuskór karlmanna
NÝ SENDING.
SKÓBÚÐ AUSTURBÆJAR
Laugavegi 100.
★ FLÓTTI OG ELTINGA-
LEIKUR.
S. A. skrifar: „Mörgum mannin-
um varð á að brosa að hinni skoplegu frétt' útvarps-
ins á laugardagsmorgun, þegar þulurinn tilkynnti
að grunaður enskur landhelgisbrjótur hefði gert
sér lítið fyrir og siglt út' úr Reykjavíkurhöfn. —
Dómarar og starfslið þeirra höfðu þá tekið sér
þriggja daga hvíld við langan málarekstur.
Væntanlega hafa togaramenn
tekið þvi illa, þar sem þeir eru vanir að vinna
upp á hvern einasta dag, jafnt stórhelgidaga sem
sunnudaga á togurum sínum. Og að sjálfsögðu er
það dýrt fyrirtæki, að halda stóru skipi með
margra manna áhöfn í kyrrsetningu á meðan dóm-
ur hefur ekki fallið í meintu landhelgisbroti.
Síðan hefst' eltingaleikur, varð-
skipsmenn gerast víghreifir og komast í ham
veiðimannsins og með nýjustu tækni og tækjuin.
finnst togarinn fljótt,
Togaramenn sjá sitt óvænna og
og gerast samvinnuþýðir við valdið, og togarinn
leggst um síðir við bryggju í Reykjavík.
Löggæzlumenn leysa síðar frá
skjóðunni og vonandi tekst þeim að halda togar-
anum föstum við landfestar eftir hinn velheppn-
aða eltingaleik.
★ SEINAGANGUR í MÁLA-
REKSTRI. 1
i
En óneitanlega er kappsigling
skipa og flug flugvéla óæskilegri fyrir fjárhag rík-
isins, heldur en góð varðgæzla í höfn.
Ef til vill er þetta mjög óvenju-
legt, en viðkomandi togaraskipstjóri kvað vera
kunnur fyrir dugnað og aflasæld.
Bretar hafa löngum verið sekir
fundnir um landhelgisbrot og þá málarekstur geng-
ið fljótt fyrir sig, þeir hafa og verið okkar bezta
viðskiptaþjóð í gegnum liðin ár og lengi vel byggð-
ist togaraútgerð íslendinga á aflasölu togara í Eng-
landi. — Þess megum við og vera minnugir, þeg-
ar togarar dugmikilla skipstjóra eru kyrrsettir
fyrir meint landhelgisbrot og málaþóf tekur marga
daga, en málsókn síðan frestað um þrjá helgidaga.”
4 10. maí 1967
ALÞYÐUBLAÐIÐ