Alþýðublaðið - 27.05.1967, Blaðsíða 10

EGILL BENEDIKTSSON
MINNING
Auglýsing
um styrki úr Menningarsjóði
Norðurlanda
Árið 1968 hefur sjóðurinn til ráðstöfunar fjáthæð sem
svarar til 38,6 milljóna íslenzkra króna. Sjóðnum er ætlað
að styrkja norrænt menningarsamstarf á sviði vísinda, skóla-
mála, alþýðufræðslu, bókmennta, myndlistar, tónlistar, leik-
listar, kvikmynda og annarra listgreina. — Meðal þess, sem
til greina kemur að sjóðurinn styrki, má nefna:
1. norræn samstarfsverkefni, sem stofnað er til
í eitt skipti, svo sem sýningar, útgáfu, ráðstefn-
ur og námskeið.
2. samstarf, sem efnt er til í reynsluskyni, enda sé
þá reynslutíminn ákveðinn af sjóðstjórninni.
3. samnorrænan nefndastörf.
4. Upplýsingastarfsemi varðandi norræna menn-
ingu og menningarsamvinnu.
Styrkir úr sjóðnum eru yfirleitt ekki veittir til verkefni,
er varða færri en þrjár Norðurlandaþjóðir sameiginlega.
Umsóknum um styrki til einstaklinga er yfirleitt ekki
unnt að sinna.
Þeir, sem sækja um styrki úr sjóðnum til vísindalegra
rannsókna, þurfa að hafa í huga, að styrkir eru yfirleitt
því aðeins veittir til slíkra verkefna, að gert sé ráð fyrir
samstarfi vísindamanna frá Norðurlöndum að lausn þeirra.
Að jafnaði eru ekki veittir styrkir úr sjóðnum til að halda
áfram starfi, sem þegar er hafið, sbr. þó b-lið hér að fram-
an. — Sjóðurinn mun ekki, nema alveg sérstaklega standi
á, veita fé til greiðslu kostnaðar við verkefni, sem þegar er
lokið.
Umsóknir skulu ritaðar á dönsku, norsku eða sænsku á
sérstök eyðublöð, sem fást í menntamálaráðuneytum Norð-
urlanda og hjá Nordisk kulturfond, Nybrogade 2, Kaup-
mannahöfn.
Umsóknir skulu stílaðar til sjóðstjórnarinnar og þurfa að
hafa borizt skrifstofu sjóðsins eigi síðar en 1. september
1967.
STJÓRN
MENNINGARSJÓÐS
NORÐURLANDA,
22. maí 1967.
í DAG verður minnzt í Dóm-
kirkjunni í Reykjavík þriggja
ungra manna, er fórust með
; „Austfirðingi” flugfélagsins
Flngsýnar við Vestmannaeyjar
j. hinn 3. maí sl. Orð mega sín lít-
ils á slíkri stund, en þó veröur
ií reynt' að minnast hér lítillega
:í flugstjórans, Egils Benediktsson-
1 ar, sem var mér nákominn á
■ ýmsa lund.
4
Egill Benediktsson.
Egill var fæddur hinn 14. jan-
úar 1936 og var því nýlega orð-
inn gert. Það er ævinlega sárt,
eldrar hans voru þau merkis-
hjónin Benedikt Gíslasoh frá
Hofteigi og Geirþrúður Bjarna-
dóttir. Ungur að árum fluttist
hann með foreldrum sínum til
Reykjavíkur og dvaldi hér æ síð-
an. Hugur hans stóð snemma til
flugnáms. Er hann hafði lokið
því réðst hann til flugfélagsins
Flugsýnar h.f. og starfaði hjá
því til dauðadags. Hinn 16. maí
1959 gekk hann að eiga frænku
mína, Steinunni E. Jónsdóttur
og áttu þau saman hamingjuríkt
hjónaband.
:• Flugmennska var Agli mjög í
blóð borin. Ungur að árum lét
hann heillast af töfrum hennar
? og starfaði helzt ekki við ann-
i að eftir að flugnámi lauk. Flug-
; ferðir gengu honum jafnan vel,
; enda naut hann mikils trausts
? farþegum hans sem gætins, og
l vestan, það ég þekki til. Voru
• miklar vonir bundnar við hann
b r
? sem flugmann — en her for sem
‘ oftar, að því er oft líkast sem
| mönnum sé markað æviskeið og
í eigi verður deiit við dómarann.
f Egils verður þó alltaf minnzt af
: farþegum hans sem gætins og
j öruggs flugstjóra, sem stýrði
: flugfari sínu af festu og öryggi.
í Kynni okkar eru mér enn
f minnisstæð. Þau hófust á því
| heimili, sem síðar varð síðasta
( heimili þeirra hjóna, Egils og
r Steinunnar E. Jónsdóttur, en þá
L voru þau nýlega heitin hvort
; öðru. Egill var þá bráðungur
r maður að aldri en var þá' þegar
| auðsjáanlega hinn mesti atgerv-
ismaður og bezti dréngur. Átti
hann ekki langt að sækja slíka
manngerð, því að foreldrar hans
og börn þeirra öll njóta hvar-
vetna mikils álits fyrir gott at-
gervi til líkama og sálar. Er og
skemmst frá því að segja, að
fjölskylda konuefnis hans fékk
þá þegar á honum hinar mestu
mætur og traust og hélzt það
alla tíð. Er harmur okkar því
mikill við fráfall hans. Ríkastur
í fari hans þótti okkur jafnan
hinn trausti og sterki eðlisþátt-
ur. Var hann og sjálfur þannig
á sig kominn, hár og þéttvaxinn,
að ósjálfrátt fékk maður á' hon-
um fullt traust. Góðar gáfur,
óbifandi festa, hægð og varkárni,
velvilji í allra garð, þessir þóttu
mér sterkustu þættirnir í allri
hans gerð.
Tengdafólki hans er sár harm-
ur kveðinn við mjög svo ótíma-
bært fráfall hans. Hans verður
saknað, hins prúða og hæga
manns. Við hjónin áttum margar
ánægjustundir með Agli og
Steinunni. Nú verða þær ekki
fleiri að sinni. En eft'ir stendur
minningin um þann trausta og
góða dreng, sem alltaf var eins
og bjarg og allir gátu treyst.
Steinunn býr við sára sorg en
er huggun að því, að hafa átt
svo góðan og vandaðan mann.
Ætíð sé hann blessaður og þau
hjónin bæði.
Sigurður Guðmundsson.
KYNNI okkar Egils Benedikts-
sonar voru ekki ýkja löng. Við
kynntumst á árinu 1958, er báð-
ir hugðu á flugnám erlendis. At-
vikin höguðu því þannig, að þar
urðum við skólabræður og svo
eftir að heim kom, vorum við
sambýlismenn um hríð.
Egill lauk flugnámi sínu á
skemmri tíma en við hinir, sem
stunduðum nám með honum.
Hann stundaði námið af kost-
gæfni og samvizkusemi, enda
hlaut hann einkunnir í samræmi
við það.
Þau vináttubönd, sem mynd-
ast' milli ungra manna, sem eru
við nám fjarri heimahögum,
reynast oft haldbetri en önnur.
Við félagarnir áttum margar á-
nægjulegar stundir saman, og
þegar litið er til baka rifjast
ýmislegt upp.
Þegar heim kom var ekki auð-
velt um vinnu fyrir unga flug-
menn. Vann Egill þá um skeið
á bifreiðaverkstæði, og ég er
sannfærður um, að einnig þar
hefur hann unnið störf sin með
þeirri samvizkusemi og ósér-
hlífni, sem honum var eiginleg.
Árið 1961 réðist Egill til flug-
félagsins Flugsýn h.f., þar sem
hann starfaði sem flugmaður og
síðan sem flugstjóri til dauða-
dags. Þessi ár bjuggum við um
skeið í sama húsinu. Við vorum
þá tíðir gestir hvor hjá öðrum
og það var ævinlega upplyfting
að hitta Egil og spjalla við hann
um sameiginleg áhugamál. Milli
fjölskyldna okkar var náinn
samgangur og góð kynni.
Egill Benediktsson var trygg-
ur félagi og hjálpsamur. Greiða-
semi var honum í blóð borin, og
hann var ævinlega fyrstur manna
til að bjóða hjálp eða aðstoð, ef
eitthvað bjátaði á. Það var gott
að lynda við Egil. Hann skipti
sjaldan skapi og það var í eðli
hans að hyggja vel að hlutunum,
og ekkert var fjær honum en
óvarkárni, eða að tefla á tvær
hættur. Ég tel mig heppinn að
hafa kynnzt' Agli og notið vin-
áttu hans og velvilja.
Forsjónin hefur nú tekið í
taumana og bundið enda á
kynni okkar. Við því fær eng-
um gert. Það er ævinlega sárt,
þegar ungir menn, fullir af fjöri
og lífsþrótti, eru kallaðir héð-
an, þegar þeir eru rétt að byrja
lífið. Fer ekki hjá því, að á
slíkum stundum vakni ýmsar
spurningar og leiti á hugann.
Óneitanlega finnst manni erfitt'
að sætta sig við það, er vinur
hverfur svo skyndilega, en við
örlögin fær enginn ráðið.
Árið 1959 kvæntist Egill
Steinunni Elísabetu Jónsdóttur.
Hygg ég að leit hafi verið að
hjónum, sem voru jafn samhent
og samrýmd og þau voru. Henni
og öðrum ættingjum Egils votta
ég innilega samúð.
Baldur Oddsson.
BIÓ5
Frh. af. 7. síðu.
Nú er um það rætt í Banda-
ríkjunum, hvort ekki yrði ó-
dýrara og heppilegra að þeir
sjúklingar, sem mögulegt er
fái hjúkrun í heimahúsum í
stað þess að vera á sjúkrahús-
um. — Að lokum þetta:
Læknir einn í Bandaríkjun-
um hefur komið með þá kenn-
ingu, að svo virðist sem fólk
hafi það ómeðvitað á tilfinn-
ingunni, hve langra lífdaga því
er auðið. Hann fylgdist með 30
sjúklingum í heilt ár og reyndi
að finna eitthvert samband á
milli dánardægurs og þess, hve
langt' fram í framtíðina sjúkl-
ingurinn hugsaði. Hann komst
að þessari niðurstöðu: Þeir,
sem áttu skammt ólifað, sögðu,
að þeir hugsuðu ekki lengra
fram í tímann en viku eða í
hæsta lagi mánuð. Hinir, sem
lengur lifðu, hugsuðu að
minnsta kosti 6—12 mánuði
fram í tímann.
Árbæajrhverfi
Frh. af. 7. síðu.
urinn er næsta sunnudag hér í
húsinu kl. 10 fyrir hádegi.
Af fjölmörgum öðrum áhuga-
málum sem borgaryfirvöld
vinna nú að í samráði og fyrir
tilstilli Framfarafélagsins má
nefna skipulagningu Seláshverf
isins, óskað er eftir gangbraut,
hellulagðri, meðfram Rofabæ.
Verið er að vinna að lagfær
ingu á símanum sem hefur ver
ið afleitur hér uppfrá. Umferð-
arþunga Suðurlandsvegar, sem
nú heitir Rofabær, hefur verið
aflétt, og er því mun minni
hætta af völdum umferðar
vegna barnanna.
Umræður hafa farið fram
milli félagsins og borgaryfir-
valda um: Gatnamál, staðsetn-
ingu lögreglu, sjúkra- og bruna
liðs í hverfinu, ásamt slysa-
vakt, þeim umræðum er ekki
lokið, það er enn í athugun og
undirbúningi, einnig að hætt-
unni sem stafar af stíflunni ó-
varðri verði bægt frá.
Já, mörg eru áhugamálin í
hverfinu og eru þó miklu fleiri
en ég hefi upptalið, hverfinu
okkar, sem í mörgu má líkja
við sjálfstætt bæjarfélag ein-
angrað frá borgarheildinni
vegna staðsetningar sinnar.
Og flestum þessum málum
má fá lausn á ef lagst er á
eitt og þau rædd þar sem flest
sjónarmið koma fram. Sameig-
inlegur vilji og félagsleg ein-
ing er mikið og áhrifasterkt afl.
Auglýsið í Alþýðublaðinu
10 27- maí 1967 -- ALÞÝÐUBLA0IÐ