Alþýðublaðið - 06.06.1967, Blaðsíða 5

VILDIHELZT FÁ AD VERA
IFRIDIMEÐ SKEPNURNAR
Vandi sem ekki verður
leysfur með
iarðýtum einum saman
Gunnar Júlíusson bóndi á Laugabóli við Þvottalaugablett liefur
alla ævi fengizt við búskap innan bæjarmarka Reykja-
víkur. Áður en langt um líður heyrir sú atvinnugrein sögunni
til. Hér fer á eftir stutt viðtal við einn síðasta fjárbóndann í
höfuðborg íslands.

ÞEIM fækkar ó'ðum, sem fást
við búskap innan borgarmark-
anna, enda hafa yfirvöld höfuð-
borgarinnar þegar lagt bann við
hvers kyns húsdýrahaldi í
Reykjavík.
Engu að síður sitja nokkrir
fjárbændur við sinn keip, þrauka
á meðan fært er. Við hittum
einn þessara öldruðu bænda að
máli fyrir skömmu. Sá heitir
Guiinar Júlíusson, og býr hann
á Laugabóli við Þvottalauga-
blett, rétt austan við gömlu
þvottalaugarnar.
ív ' ~
Gunnar var að sinna búverk-
um ásamt ungum pilti, þegar
okkur bar að garði. Hann gaf
■sér samt tíma til að rabba við
okkur og sýndi okkur um leið
landareignina.
•— Upphaflega voru þetta um 9
hektarar og náðu frá Laugardals
höllinni að Laugarásvegi og frá
Múlavegi að skuröinum hérna
vestan húsanna. Fósturfaðir
minn keypti landið af Óskari
Halldórssyni, garðyrkjumanni,
árið 1916 fyrir 2.500 krónur,
sem var mikill peningur þá fyrir
erfðafestuland.
— Já, núna eru þeir að kippa
undan mér fótunum.
Hingað komu um daginn lög-
regluþj’ónar í umboði borgaryfir-
valda og rifu upp girðinguna. En
ekki var þar við látið sitja. Tún-
ið skal eyðilagt hvað sem raul-
ar og tautar, því undanfarna
daga hefur það verið skorið þvers
og kruss og þökurnar fluttar
hingað og þangað út í bæ. Ég
bannaði manni þeim sem stóð fyr-
ir verkinu að eyðileggja fyrir
mér túnið, en hann sagSist vera
sendur frá Hafliða garðyrkju-
stjóra ■ og gera allt sem. Haf-
liði segði honum.
— Bætur?
— Nei, ég hef engar bætur
fengið og yfirleitt hef ég ekki
verið Virtur viðlits. Þarna uppi
við Laugarásveginn hafa nú þeg-
ar verið byggð þrjú glæsileg ein-
býlisliús. á landi mínu, með stór-
um lóðum. Jú, þeir buðu með
800 krónur fyrir lóðina. Þá eru
í byggingu fjögur eða fimm hús
í viðbót. Og þeir sem þar eru að
hreiðra um sig eru ekkert að
velta vöngum yfir smámunum.
Þeir rífa upp girðinguna og ryðjá
heilum haugum af mold og grjóti
út á túnið. Og þar er sama sag-
an. Mótmæli mín eru ekki einu
sinni talin svaraverð.
— Jú, skepnunum fækkar óð-
um; ég á núna 13 kindur, 4 kýr,
2 kvígur, eitt naut' á' öðru ári,
nú og svo kálf síðan í apríl sl.
Þá er ég einnig með nokkur
hænsni.
— Heilsan er nokkuð góð. —
Ánnars fékk ég einhverja eitr-
un í mig fyrir skömmu, og hef j
því orðið að vera undir læknis-
hendi af og til.
— Hér hef ég 'varið allri ævi
minni, bg hér vildi ég helzt fá að
vera í friði með skepnurnar
mínar.
Og með það kveðjum við
Gunnar á Laugabóli, en hann og
snáðinn hverfa inn í húsið, sem
væntanlega mun innan skamms
hverfa af sjónarsviðinu. En á
rústum þess mun rísa nýtízku
steinhús með fallegum garði og
áður en langt um líður verður
Framhald á bls. 10.
Aððlfundur taflfélagsins
Á AÐALFUNDI ‘Taflfélags
Reykjavíkur 30. mai s.l. kom
fram, að nettó eign félagsins
hafði meira en þrefaldazt á liðnu
starfsári og nálgast nú að vera
Vz millj. krónur.
Félagið náði og þeim athyglis-
verða áfanga á árinu, að festa
kaup ó húsnæði að Grensásvegi
STÆRSTA MÁLID
STÆRSTA MÁL kosning-
anna á sunnudaginn kemur
veldur engum deilum, en þó
markast úrslit þess vafalaust,
þegar taliö verður upp úr at-
kvæðakössunum, og þá einkum
í höfuðborginni. Þeíta er hug-
myndin um fyrirliugaðan lífeyr-
issjóð allra landsmanna. Al-
þýðuflokkurinn hefur kvatt því
máli hljóðs, og undirbúningur
þess er vcl á veg kominn. Nii
er svo kjósendanna að fylgja
því eftir við kjörborðið.
Afstaða jafnaöarmanna til
tryggingamálanna hefur sigrað
hér á landi. Þó hefur fenginn
árangur hingað til verið samn-
ingsatriði af hálfu Alþýðu-
flokksins við samstarfsaðila i
ríkisstjóm hverju sinni, en
stjórnarandstaðan barizt á móti.
Þetta er góðu heilli breytt.
Stærsta málið sætir ekki deil-
um. Það nýtur fylgis almenn-
ingsálitsins í landinu.
Málefnalega stór.
legum tímamótum. Hvernig má
það vera?
Alþýðuflokkurinn er miklu
stærri en ætla mætti af at-
kvæðamagni hans og þing-
mannatöhi. Málefni gera hann
stóran. Ekkert sannar þá full-
yrðingu betur en hugmyndin
um lífeyrissjóð allra lands-
manna.
Ber langt af.
Fátt sýnir betur, að dbyrgð
Alþýðuflokksins leiðir til ár-
angurs. Minnsti flokkur lands-
ins áorkar þvi, sem veldur sögtt-
Engum dettur annað í hug
en máli þessu sé tryggður
framgangur. Samt veldur
miklu, hver á heldur. Alþýðu-
flokkurinn hefur haft forustu
um heillaþróunina í trygginga-
múlunum. Þess vegna er honum
bezt trúandi til þess að láta
drauminn um lífeyrissjóð allra
landsmanna rætast eins og
bezt verður á kosið.
Margt er athyglisvert um
stefnumál annarra flokka, en
þetta ber tvímælalaust langt af.
Vist er ástæða að fagna því, að
slík mál kosti ekki deilur og
baráttu, en reynslan hefur sýnt,
að' frumkvæði Alþýðuflokksins
i tryggingamálunum er nauð-
synlegt til mikils og góðs ár-
angurs, og svo mun enn verða.
46, sem mun í framtíðinni verða
miðstöð skáklífs hér í höfuðborg
inni.
Við verðlaunaafhendingu fyr-
ir unni afrek í kappteflum á
vegum félagsins á liðnu starfsári
kom m.a. í ljós sú eftirtektar-
verða staðreynd, að Haukur Ang
antýsson veitti móttöku ferns
konar verðlaunum. Hann vann
bikarkeppni T.R. og er nú hand-
hafi veglegs farandbikars. Hann
varð annar í röðinni í meistara-
flokki á skákþingi Reykjavíkur
og hlaut þar með 2. verðlaun
mótsins. Haukur hreppti titilinn
,,hraðskákmeistari Reykjavikur
1967“ og vann þar með verð-
launabikar til eignar, og að síð-
ustu móttók hann svokallaðan
Heklubikar, sem hann hlaut sem.
fyrirliði í hraðskákkeppni.
Stjórnarkjör fór þannig, að
Hólmsteinn Steingrímsson var
einróma endurkjörinn sem for-
maður, Gunnar Gunnarsson var
kjörinn ritari, Hermann Ragn-
arsson gjaldkeri, Tryggvi Arason
og Gylgi Magnússon umsjónar-
menn eigna, Jóhann Sigurjpns-
son mótskrárritari og Bragi
Kristjánsson meðstjórnandi.
Lesið Alþýðublaðið
6. júní 1967
ALÞÝÐUBLAÐIÐ 5