Alþýðublaðið - 12.08.1967, Blaðsíða 3

iiiiiiiniiiiiiiiMiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiHiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHtiiiiiiiiiiiiiiinnniniiiiiiuiniininiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiininiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiii-iiiiiiiiiifiiiiiiiiiif
Erum eftirbátar margra á sviði barnak ennslu
segir Skúli Þorsteinsson, námsstjóri,
nýkominn af albjóðaþingi barnakennara
SKÚLI ÞORSTEINSSON, námsstjóri og Ingi Krist
insson, skólastjóri, eru nýkomnir af þingi alþjóða-
samtaka bamaskólakennara, IFTA, sem haldið var
í Kaupmannahöfn dagana 25.—28. júlí s. 1. Voru
þeir fulltrúar Sambands barnaskólakennara á
þinginu.
í samtali við Alþýðublaðið
sagði Skúli Þorsteinsson rri.a.
að aðalefni þingsins hefði ver-
ið: Forsendur árangursríkrar
kennslu og menntunar í toarna
skólum. Var flutt inngangser-
indi um þetta efni, en síðan
fóru fram umræður. Auk þess
flutti skólastjóri Kennaraskóla
Danmerkur fyrirlestur.
Þingið var sótt af 100 full
trúum frá 20 löndum. Auk
hinna kjörnu fulltrúa var kenn
urum úr þátttökulöndunum
heimilt að sita ráðstéfnuna og
sat frú Hildur Þórisdóttir,
kona Inga Kristinssonar þing-
ið svo og Björgvin Salomons-
son skólastjóri um tíma.
— Rauði þráðurinn í um-
ræðunum var þessi að nauð-
synlegt væri að hvetja ríkis-
stjóírnir þátttíkutandanna til
að skapa þær aðstæður í skóla
og uppeldismálum, sem líkleg
astar eru til að hjálpa nem-
endum til að ávaxta sitt pund
þannig að þeir verði nýtir og
farsælir menn, sagði Skúli
Þorsteinsson við Alþýðublaðið.
Ályktanir þingsins verða
sendar viðkomandi ríkisstjórn
um og einnig verða þær hér-
lendis birtar í tímaritinu
Menntamál.
— Með hliðsjón af samþykkt
um þingsins er augljóst að hér
er í ýmsu ábótavant sagði
Skúli en einnig getum við stát
að af því að vera betur settir
í ýmsum efnum en margar þátt
tökuþjóðirnar. Með hliðsjón af
samþykktum þingsins er aug-
ljóst að hér er ofsett í bekkj-
arsögnum, þar sem hómarks-
tala nemenda í bekk var tal-
in eiga að vera 25 böm, sagði
Skúli. Þá skortir hér hjálpar-
'lið t.d. vegna skýrslugerða, við
undirbúning verkefna svo og
ýmislegt annað, sem kennarar
hér þurfa að vinna þótt þeirr-
ar sérmenntunar sé ekki þörf
við þessi verkefni.
í rauninni er nauðsynlegt að
kennarar geti sem mest og
bezt einbeitt sér að kennslunni
sjálfri, en þurfi ekki að eyða
kröftum sínum og tíma í auka-
verk. Þá var kennaramenntun-
in töluvert rædd og ég held
ég megi segja að við verðum
að teljast standa ýmsum þjóð-
um að baki í þeim efnum. Þá
má nefna kennsluaðferðir, þær
verða að endurskoðast hjá
okkur, ef við eigum að starfa
í samræmi við ríkjandi hug-
myndir um kennsluaðferðir.
— Þá komst ég að því í
einkasamtölum, að launakjör
okkar eru lakari en hjá starfs
bræðrum okkar á Norðurlönd
um.
— Ég átti viðræður við Rob-
ert Michei framkvæmdastjóra
IFTA um framtíð samtakanna
en þau voru endurreist á þingi
í Berlín sl. ár og sótti ég það
þing af íslands hálfu. En upp-
haflega voru samtökin stofn-
uð árið 1926. Þá átti ég á-
nægjulegar viðræður við
Heinrich Rodenstein formann
vestur þýzka kennarasambands
Skúli Þorsteinsson.
ins. Svo hitti ég ýmsa starfs-
toræður frá þinginu í Berlín.
Þetta var mjög vel skipulegt
þing og móttaka hinna dönsku
starfsbræðra eins og bezt varð
á kosið.
Skúli Þorsteinsson er for-
maður Sambands barnaskóla-
kennara en Ingi Kristinsson
varaformaður sambandsins.
Auk þess á Ingi sæti í fram-
kvæmdastjórn IFTA, sem und-
irbjó þingið.
Tiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii'iiiMiiiiiiiiiiiiiiiiniiniiiitiifiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitir
Frá heimsókn
krónprinsins
HARALDUR ÓLAFSSON, ríkisarfi Noregs hélt laust
fyrir kl. 11 frá ráðherrabústaðnum við Tjarnargötu
í kirkjugarðinn í Fossvogi, þar sem fram fór stutt
minningarathöfn um Norðmenn, sem létust hér á
landi og við land á stríðsárunum.
Veður var milt og kyrrt og
Fossvogurinn spegilsléttur, er rík-
isarfinn kom þangað í lögreglu-
fylgd ásamt ambassadorum Nor-
egs á íslandi og íslands í Noregi.
í fylgd með honum voru og tveir
norskir herforingjar, annar úr
landhernum og hinn úr sjóhern-
um. Þarna voru og ráðuneytis- og
deildarstjórar úr utanríkis- og for
sætisráðuneytinu, ræðismaður Nor
egs á íslandi- og hópur Norðmanna
búsettra hér á íslandi.
Gengið var undir norskum fána
niður í garðinn að minnisvarða
fallinna Norðmanna, látlausri
steinsúlu, þar sem ríkisarfmn
flutti stutta minningarræðu. Hann
sagði m. a. að hann væri þakk-
látur fyrir að fá tækifæri til
að koma hingað í Fossvog, þar
sem landar hans hvíldu „sem létu
líf sitt. til þess að við mættum fá
frið“, bæði sjómenn og hermenn
og minnast þeirra með þökk. Að
lokinni ræðunni lagði hann blóm-
sveig með borða í norsku fána-
litunum að stalli minnismerkisins
og gekk svo að leiðunum, þar
sem 40 Norðmenn liggja grafnir.
Um hádegið snæddi ríkisarf-
inn hádegisverð í Átthagasal Hó-
tel Sögu í boði utanríkisráðherra.
Kl. 16.00 kom svo Haraldur
ríkisarfi í heimsókn í Háskóla ís-
lands ásamt forseta íslands, hr.
Ásgeiri Ásgeirssyni og mennta-
málaráðherra, Gylfa Þ. Gíslasyni
og fyigdarliði. Á tröppunum, það-
an sem norræna húsið blasti við,
í móti þeim háskólarektor,
Ármann Snævarr, vararektor, Hall
dór Halldórsson, ásamt prófessor-
unum Jóni Steffensen, Birni Magn
ússyni, Ólafi Björnssyni, Ólafi
Jóhannessyni, Magnúsi Magnús-
syni og háskólaritara, Jóhannesi
L. L. Helgasyni.
Ríkisarfinn skoðaði fyrst há-
tíðasalinn, þar sem fánar íslands
og Noregs voru við hún, síðan
var gengið til kapellu og því næst
í kennarastofu, þar sem gestirnir
bágu veitingar. Þar ávarpaði Ár-
mann Snævarr, rektor, hinn tigna
eest og minntist m. a. heimsókna
föður hans og uppruna íslend-
inga og sögulegra tengsla þjóð-
Haraldur rikisarfi leggur blómsveig í Fossvogskirk jugarði.
anna og sagði, að ekki væri hægt
að kveða á um það, hvenær land
námsmennirnir hættu að vera
Norðmenn og fóru að líta á sig
sem íslendinga, en nokkuð væri
vist, að vináttu- og frændsemis-
tilfinning hefði verið milli beggja
þjóðanna frá upphafi og .vitnaði í
orð nafna hans Sigurðssonar í
Heimskringlu, að hann værj hinn
bezti vinur allra íslendinga og
óskaði rektor að svo= mætti lengi
verða.
Rektor minntist á, að fjölmarg-
ir íslendingar hefðu sótt sína
menntun til Noregs og að norsk-
ir stúdentar hefðu nú á síðustu
árum numið í Háskóla íslands.
Á skrifstofu rektors voru ríkisarf-
anum sýnd ljósprentuð handrit
gömul, en í lok heimsóknarinnar
rituðu ríkisarfinn og forsetinn í
gestabók skólans. Að því búnu
gekk ríkisarfinn með forséta og
fylgdarliði frá háskólanum gegn-
um trjágöngin út í Þjóðminja-
safnshúsið, þar sem dr. Kristján
Eldjárn, þjóðminjavörður og frú
Elsa Guðjónsson, safnvörður
sýndu gestunum safnið og skoðaði
ríkisarfinn fyx-st elztu deild safns-
ins, þar sem er m. a. kumbl úr
heiðni, vopn úr haugum og Val-
þjófsstaðahurðin fræga og rakti
Kristján Eldjárn atburðarásina,
sem skorin er út á hurðina. Þá
var farið í gegnum vefnaðardeild
ina, þar sem ríkisarfinn skoðaði
m. a. íslenzka þjóðbúninga frá
ýmsum öldum, síðan inn í klrkju-
deild og staðnæmdist Haraldur
Framhald á 15. síðu.
12. ágúst 1967 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ 3