Alþýðublaðið - 03.02.1968, Qupperneq 4

rmmm
mmm
Bltstjórar: Kristján Bersi Ólafsson (áb.) og Benedikt Gröndal. Símar: 14900 —
14903. — Auglýsingasími: 14906. — Aðsetur: Alþýöuhúsið við Hverfisgötu,
Reykjavík. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Sími 14905. — Áskriftargjald kr.
120,00. — i lausasölu kr. 7,00 eintakið. — Útgefandi: Nýja útgáfufélagið hf.
Harmur í Hull
ÚTGERÐARBORGIN HULL á
Norður-Englandi, sem er ísiend-
ingum kunn af miklum og góð-
um skiptum, hefur orðið fyrir
miklu áfalli. Tveir togarar, sem
gerðir voru þar út, hafa farizt,
annar þeirra norður af íslandi, og
40 sjómenn hafa látið lífið.
í tilefni af þessum mikla skip-
tapa og hinni stóru mannfórn
hafa ekkjur hinna týndu sjó-
manna sent Wilson forsætisráð-
hferra boð, þar sem þær óska eft-
it' meiri öryggisbúnaði, meira eft
irliti og vanari mönnum á skipin.
Þessar kröfur minna á staðreynd,
sem íslendingar vakna við öðru
liverju, þegar menn farast eða
lenda í sjávarháska. Hún er sú,
að um öryggi skipa þarf sífellda
árvekni og þar má aldrei slaka á.
Alþýðublaðið lætur í ljós sam-
úð með íbúum Hull, sérstaklega
aðstandehdum hinna horfnu sjó-
manna.
Almannatrygg-
ingar
FLOKKSST J ÓRN Alþýðu-
flokksins ræddi um almanna-
tryggingar á fundi sínum um síð
ustu helgi. Var gerð ályktun, þar
sem lýst er ánægju með það atriði
í stefnuskrá , ríkisstjórnarinnar,
að efla skuli almannatryggingar,
svo að þær verði í fremstu röð
miðað við önnur lönd. Flokks-
stjórnin lýsti sig algerlega and-
víga nokkurri skerðingu trygg-
inganna og telur, að ekki megi
draga úr framlögum ríkisins til
tryggingamála. Þvert á móti eigi
strax og rofar til í efnahagsmál-
um þjóðarinnar, að stíga næstu
skref til eflingar almannatrygg-
ingum.
Þjóðnýting
ÞAÐ KEMUR FYRIR nú á dög
um, að menn á leið frá Kaup-
mannahöfn til Færeyja verða-
veðurtepptir í Reykjavík á leið
inni. Vegna slíkra atvika dvald-
ist Peter Mohr Dam, lögmaður
Færeyinga (sem á Islandi mundi
heita forsætisráðherra) hér
skamma stund fyrr í vikunni.
Dam sagði í viðtali við AI-
þýðublaðið meðal annars, að í
Færeyjum væri öll trygginga
starfsemi þjóðnýtt, og eru Fær-
eyingar eina þjóð veraldar, ut-
an kommúnistaríkja, sem það
hefur reynt. Voru tryggingarnar
þjóðnýttar á stríðsárunum fyrir
kröfu jafnaðarmanna og hafa
verið það síðan.
Dam sagði, að þessi þjóðnýting
væri sú bezta efnahagsráðstöf-
un, sem Færeyingar hefðu gert.
Væru tryggingar ódýrar og hag
ur þessarar ríkisstofnunar ágæt-
ur. Væri nú mikið talað um að
þjóðnýta bankana í Færeyjum.
ANDRE WATTS - SKJOLSTÆÐINGUR
TÓNLIST
LEONRDS BERNSTEINS
EITT af því frambærilegasta
erlenda efni í sjónvarpinu er
tónlistarþættir Leonards Bern
steins. Ber þar tvennt til, ann
að það, að tónlistin er alþjóða
mál, sem allir siklja, sem
hltista og svo hitt. að þáttun-
um st.iórnar töfrandi maður,
eldhugi, sem er í senn af-
burðamaður á sínu sviðj og al-
þýðlegur persónuleiki, sem boð
ar list sína af hugsjón með
liita trúboðans en setur hani
fram á áhrifaríkan en einfaid
an háft með því að láta unga
og efnilega nemendur vitna um
lif'ina.
I síðustu myndinni, sem sýnd
var, sem e>- reyndar 5 ára göm-
ui, leiddi hann fram sextán
ára gamlan þeldökkan pilt.
bsndarískan, André Watts. Hann
lék píanókonsert nr. 1 eftir
Liszt. Þetta sama ár hljóp þessi
ungi maður í skarðið fyrir
Glenn Goukl, píanóleikarann
fræga, sem leika átti með Filhar
moníusveit New York borgar und
ir stjórn B'érnsteins. Hann lék
þonnan sama Lisztkonsert við
geysihrifningu áheyrenda og
og haft var eftir hljómsveitar
stjóranum, að af honum væri
mikils að vænta. Síðan þá hef
ur Watts leikið af og til með
ýmsum hljómsveitum bæði í
Evrópu og Ameríku við vax-
andi hróður og nú fyrir
skömmu bárust þær fréttir, að
hann -hefði „slegið í gegn“ í
öðrum píanókonsert Brahms
með Fílharmóníuhljómsveitinni
og Bernstein.
Þessi konsert er þó ekki tal-
inn neitt barna meðfæri, en
Watts er nú líka orðinn tutt-
ugu og eins árs. Auk þess að
krefjast mikillar tækni og yfir
gripsmikillar tónsýnar skiptist
leikur píanósins og hljómsveitar
innar á í sífellu með mjög næm
um blæbrigðum allt frá hvísl-
andi ómi leitandi efa í fyrsta
kaflanum til hins sjálfbirga
karftmikla lokakafla: Gagnrýn-
endur líktu píanóleikaranum
við Davíð, sem stæði frammi
fyrir Golíat píanóverkanna.
Bernstein var í fyllsta máta á-
nægður með frammistöðu skjól
stæðings síns og lét þess get-
ið, að hann væri að spekjast,
en eins og við munum, sem
sáum sjónvarpsm.vndina, var
hann eins og ólmur foli að
springa úr fjöri. ,,Það er greini
legt, að alvaran er komin til
sögunnar. Hann er indælis.
drengur. JSf áfram heldur sem
nú horfir, verður hann án efa
með allrafremstu píanóleikur-
um heims,“ sagði Bernstein.
Watts er sér vel meðvitandi
hættunnar, sem fylgir skjótum
frama. Um mánaðamótin maí-
júní hefur liann leikið um 70
hljómleika síðan í fyrra. Þar
á meðal tónleikaför til útlanda
mcð hljómsveitarstjóranum Zu
bin Metha og Fílharmóníu
hljómsveit Los Angelesborgar.
„Þetta er einum of mikið“,
sagði Watts. „Fyrsta árið, sem
ég kom fram,“ sagði hann, ,,lék
ég aðeins á sex konsertum,
næsta ár á tólf. Nú þætti mér
þrjátíu mátulegt. Ég hef margt
annað að egra við tímann".
Watts stundar nám við Fea-
bodytónlistarskólann í Balte
more, aðalkennari hans er Le-
on Fleisher, sem býr hann und
ir BA-próf. „Ég þarf ekki að-
eins tíma til að æfa mig fyrir
næstu hljómleika", segir
Watts," heldur líka fyrir tón
leika næstu eitt, tvö árin, jafn
vel lengra fram í tímann. Ei-f
iðast er að læra þau verk, sem
ég ætla ,ekki að leika í náinni
framtíð, heldur að láta gerjast
í meðvitundinni, þar til þeirra
tími er kominn: Ég uppgötvaði
það, að sextán ára þarf maður
að byrja að búa sig Undir að
læra það sem maður ætlar að
leika tvítugur. Og tvítugur
þarf maður að byrja á því, sem
leika á tuttugu og fimrn ára.“
Eins og fram kom í þæltin-
um hjá Bernstein er Watts fædd
Framhald á 11. síðu.
4 3. febrúar 1968
ALÞYDUBLAÐID
Eftirfarandi liefur blaðinu
borizt:
Ég er einn þeirra sem á
heima á því svæði þar sem
hitaveitan gerir ekki skyldu sína
og finnst ég hafa töluverðu að
mótmæla.
Þegar kuldarnir voru í vetur
og hitaveitan brást varð ég að
kynda rafmagnsofn til þess að
verandi væri í íbúðinni, og varð
af því nokkur kostnaður eins og
allir þekkja.
Nokkru eftir þetta var viðtal
við menn Þá sem hafa með
þessi mál að gera bæði í sfón
varpi og hljóðvarpi, og var á
þcim qð skilja að Hitaveitan
mundi taka þátt í hitakostnaði
þennan tíma allt að 20% .Nú
kom að því eins og lög gera ráð
fyrir að ég fékk minn hita
reikning og liljóðaði hann upp á
3127 krónur þó að hitalauts væri
langan tíma. Hringdi ég þá til
ihitaveitustjóra og gerði fyrir
spurn um hvort ég mundi fá að
njóta þeirra hlunninda að hitav.
felldi niður hluta upphæðar
innar. Svarið var þvert nei,
það væru engin loforð af þeirra
hálfu um þessi mál, þ.e. þátttöku
í greíðslu.
Mér þykia þetta harðir kost-
ir.
Tvisvar sprungu ofnar, af
frosti, á gangi og i snyrtiher-
bcrgi. Hitaveitan sá um við.
gerðina í fyrra sklptið, en neit
aði í seinna skiptið, þótt bll
unin stafaði af sömu ástæðu.
Þetta hefur orðið töluverður
kostnaður. Það er dálítið hart
að þurfa að borga stórfé fyrir
að vera upph'itunarlaus þegar
kaldast er.
Með kveðju.
Óánægður.