Alþýðublaðið - 06.09.1968, Blaðsíða 8

Alþýðublaðið - 06.09.1968, Blaðsíða 8
^WV»lAiMlWWWWWWW%AA/WWWW\AAAAAAAA^/WWMWVVWWWWWN/WWWVWWWV\^/VW\AA/WWWVWVW\^ verki til þess að ljóst Verði hve hann á létt með að 'hrífa kon nr. Andlitsfallið er s'teirklegt og ihreint og hann sýnist yngri en árin segja. Margar konur bera hann saman við James Dean. En þrátt fyrir þetta er hann fremur ^ngurvær en glaður. Augnaráðið er fjarræní og dap urlegt iþó að það sé sterkt og fast og rnann fer >að gruna að hann sé ekki sérlega hamingju samur Sjáltfur hefur hann líka «agt að hann sé bölsýnn að eðlisfari. SKAR WE eftirlæti allra kvenna ÞEIR sem séð hafa kvikmynd I innar „Ship of Fools” og „Njósn arinn sem kom inn úr kuldanum“ , undrast ef til vill að sami leik arinn skuli geta leikið aðalhlut verkið í þeiiri fyrmefndu og hinn eitilharða njósn'ara í i í hinni en þau tvö skapgerðar ; hlutverk sem hér um ræðir eru svo gerólík að það gerir kröfu um einstæða leikhæfileika að geta gert þeim báðum hæfileg skil. Sá leikari sem fór með bæði þessi hlutverk er Oskar Werner, og honum tókst svo vel að athygli vakti. Fyrir leik sinn í „Ship of Fools“ hlaút hann margs konar heiður, m.a. Oscar verðlaunin, og fyrir „Njósnarann” hiaut hann verð laun fyrir bezta aðalhlutverk ið í kvikmynd 1965. Það er ekki langt síðan Osk ar Wemer vann sér rúm í röð um hinna frægustu filmstjama veraldarinnar. Hann hafði áð ur hlotið miMa frægð í Evrópu einkum þó í Þýzkalandi og Aust urníki. í meira en tuttugu ár hefur hann túlkað Goethe og Shakespeare með slíkum ágæt um að mikla hrifningu hefur vakið meðal leiklistarunnenda. stjórn Alex’anders Korda. Fríð leikur hans og óumdeilanlegir hæfileikar ollu því að tilboð um rigndi yfir hann frá þekktnm kvikmyndaframleiðendum í Hollywood, en hann vildi ekk ert við þá tala og hélt áfram að leika í sínu gamla leikhúsi í Vín. Nokkrum árúm seiiina fór hann samt aftur að leiká í kvikmyndum og fór þá með mörg stór hlutverk í austur- I kvikmyndinni Fahrenheit 451 leikur Werner á móti Julie Christie. OSKAR WERNER fæddist í Vínarborg 1922. Faðir hans var Sölumaður hjá tryggmgarfélagi, og listrænnar hneigðar hafði 'aldrei orðið vart í fjölskyld- unni. Oskar var samt orðin viss í sinni sök þegar hann var - 11 ára, bann ætlaði að verða leik ari. Og sá draumuir has Varð fljótt að veruleika, því hann var farinin að vinna fyrir sér með leik þegar hann var aðeins 15 ára. Þremur árum seinna var hann ráðinn að Burgteikhús inu, en það er þekkt leiikhús og nýtur mikils álits í Austurriki. Á striðsárunum varð bann að gegna herþjónustu en komst þó fljótt til leikhússins aftur. 1947 lék hann fyrst í kvikmynd, .Englinum með básúnuna’ undir rlfskum, þýzkum og frönskum myndurn. ÁRIÐ 1950 skrifaði hann und ir ssmning við félag í HoIIy- wood, Samningurinn átti að gildá til tiíu ára, en hanin lék aðeins í einni kvikmynd, ,,Á- kvörðun fyrir afturelding". Um heils árs b'il hékk hanin yfir engu í Hollywood, það átti að láta 'bann leika í einhverjum myndum eða ómyndum sem honum fannst lítið til um, en hann vill aldrei leika í verki sem hann mundi ekki sjálfan langa til að sjá, og 'loks urðu • bæði hann og húsbændur Ihans Jeiðir á þjarkinu og hanti fór •aftúr - til Evrópu ítil að leika tlamlet. ■ , í millitíð ' hafði „Ákvörðun fyrir afturejding” sett slí'kt.rót á hugi mannia í Bandaríkjunum, áð Graumans Chinese Theatre, ' sem hefur fótspor og handþrykk allra frægustu teikara í -gahg stéttinni fyrir ut'an hjá sér, fór þess á leit við hann að hahh sieitti þar sín spor líka. Eitt- hvað tók 'hann þessu fálega því honum er ekkert vel við glams- Buglýsingar, en samt sendi hann held.uir fljótvirknislegt mót á ihöndunum á sér vestur og ás'amt þeim gömlu hermanna stíg- vél, Spor hans voru svo sett •næ-t Carles Laughton, en Osk ar Werner er mikill aðdáandi hans og telur því heiður að hafa lent hið næsta honum, Þ'að hefur aldrei komið fyrr né síðar fyrir að Oskar Warn er hafi látið undan leikaraihefð um Hollywood. Bann ler ekki hrifinn af þeim sjónarmiðum sem virðast áberandi ií filmborg inni. Hann ségir að kvikmynda' gerð eigi að vera list en ekki iðnaður. Hann harðneitar að taka þátt í nokkru auglýsinga bralli. Hver mynd sem ihann á hlut að verður að standast þær kröfur sem hann sjálfur setur. Þess vegnia fcaus hann heldur H'amlet og leikhúsið, iþótt laun in væru miklu lægri. Og hann „sló í gegn“ eins og fcallað er. Gagnrýnendur áttu ekki orð til að lýsa hrifningu sinni. Sjálfur segir Oskar Werner að Hamlet hljóti að vera kjör hluitverk iaillra leikara, þeir vilji allir fá að leika það hlut verk af 'því Iþað grípur ’yfir allt seih hrærist i mannlegri sál. . NÆSTU FIMM ÁR lék hann á leíksviði í Ausíurríki, Þýzka flandi og Frakklandi en var liífca með ií mörgum kvikmynd um. 1961 félist hann á að leika öðaJhtetverkið í' fröiisku kvik- myndinni „Jules og Jim“ með Jeanne Móreau. Enn einu sinni vakti ihann áhúga kvik- myndaframleiðenda, og einu sinni enn dró hann sig í hlé til að halda áfram á leiksvið- inu. En samt lét hann nú skammt stórra höggva á milli í kvifc myndum. Stanley Kramer, sem er nxa. er frægur fyrir „Dóm uri.nn í Núrberg”, var með ráða gerðir um kvikmynda söguna „Ship of íh'e Fools“ og hann gat t'o.lið Oskar Werner á að leika 'aðalhlutverkið. Seinna eftir að hann var búinn að skapa sér frægð sem hálf-rómantísk stjarna tók hann að sér hlutverk hins járnharða njósrtara með stál- taugarnar, á móti Richard Bur- ton í „Njósmarinn sem kom inn úr kuldanum“. Eftir þessa sigra rigndi yfir ihann tilboðum um 'hlutverk. En ihann neitar yfirleitt hundrað hlutverkum fyrir hvert eitt sem hann þiggur. — Hreinskilnislega sagt, seg ir hann, gerist það stundum að ég beinlínis geri uppreisn og vinn þá ekki í átta til níu mánuði. Það er eins og ég í nýju myndinni Ieikur hann hljómsveitar stjóra, sem konan, sem Virgina Maskell (t.v.) leikur og ung blaðak Mörgum fannst það því skrýt ið að þegar iiann var orðinn 43 ára skyldi hann allt í einu fara að gerast rómantísk kvik myndastjarna sem kemur ung píuhjörtum . til að slá hraðar. En sannast að segja er ekkert ómögulegt þegar Oskar Werner er annars vegar. Hann þarf efcki lað koma fram nerría í einu hlut 3 6. sept 1968 ALÞÝÐUBLAÐIÐ

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.