Alþýðublaðið - 15.09.1968, Blaðsíða 4

„KOMIR ÞÚ Á GRÆLANDS GRUND
Hannes Jónsson gerir athusa
semd við vísuna „Rannveig
fór í réttirnar,“ sem birt var
hér í vísnaþættinum fyrir
nokkru, hefur hann hana dá-
lítið öðruvísi, reyndar hef ég
heyrt hana í fleiri útgáfum.
Hannes hefur vísuna svona:
Rannveig fór í réttirnar
ríðandi á honum Sokka,
yf r holt og hæðirnar
hún lét klárinn brokka,
Um þetta segir Hannes m.
a.: „Svona lærði ég vísuna
1898, í Hna.usum í Þingi, er
ég var þar. Hún er eðljlegri
þannig, því engin heiðaferð
er í réttirnar, nema £ Rétta-
nesi, Réttarvatni.“
Þá seg st Hannas og hafa
lært eftirfarandi vísu um
svipað leyti:
Nú skal smala fögur fjöll
flokkur valinn skatna,
hlaupa al'n hófatröll
hratt fram dalinn Vatna.
í gamla daga og allt fram
á fyrstu tugi þessrar aidar
tíðkaðist að renna mjólk eða
renna trogum, eins og það
var líika kallað, þ. e. að hella
mjólk undan rjóma til að
skilja hann frá undanrenn-
unni, svo sem það er sk 1-
greint í orðabókum, og var
eitt af hinum daglegu störf
um í búrinu. Það var nú
kannsk; lítið skáldlegt við
þessa athöfn, samt sem áður
hefur frásögn af þessu kom
izt í bundið mál, eins og eft
irfarandi vísa gefur t'l
kynna, sem sýnir reyndar
jafnframt, að hreinlætinu
hefur stundum verið ábóta-
vant.
Arkar Guðný inn í búr
og þar renna tekur,
niðsvört drulla niður úr
neipum henna-r lekur.
Sigurður Breiðfjörð er ailt-
af góður fulltrúi ferskeytl-
unnar. Ég hef orð ð var við
að ekki kunna nærri allir
hinar ágætu Grænlandsvís-
ur hans, sem er í raun og veru
varla fyrirgefanlegt. Ljóð Sig
urðar eru hinsvegar í fárra
höndum tiltölulega, þess
vegna skulu vísurnar rifjað
ar upp, þetta er sígildur
kveðskapur, sem öllum ber að
læra og kunna.
Komir þú á Grænlands
gr.und
ef gerir ferð svo langa,
þér vil ég kenna að þekkja
sprund,
sem þar á buxum ganga,
Allar hafa þær hár'ð nett,
af hvirfli í topp umsnúið,
vafið fast, svo fari slétt,
fallega um er búið.
Konur silki bera hönd
blá um toppinn fríða.
Láttu þær fyrir líf og önd
lagsi, kyrrar bíða.
Ef krakka hafa vífin væn
veitt af laus.um hætti,
hafa bönd um hárið græn.
Horfa á þessar mætti.
Þær, sem eftir liðinn leik
lengi ekkjur búa,
böndin hafa um hárið bleik,
heiminum frá sér snúa.
Hárauð bönd ,um hár á sér
hreinar vefja píkur.
En þessi litur, því er ver,
þreifanlega svíkur.
Eftirfarandi vísa er kveðin
um Magnús Torfason sýslu-
mann og Hannes Hafstein,
sem sátu saman á Alþingi og
deildu stundum fast, eins og
gerist og gengur í þeirri
miklu málþófssamkundu:
Magnús flytur mærðarsljtur,
mörg eru hnifuð ónýt svör,
en Hannes situr hljóður og
vitur,
— og hrærist biturt glott á
vör.
Guðmundur Hannesson pró
fessor var 1. þingmaður Hún
vetninga 1914-15. Um hann
var kveðið á þingi:
Gutlar ræður gjálfrandi,
grunnt í fræðum vaðandi,
deildarmæða malandi,
— mikið er æði á Guðmundi.
Haustið er á næstu grös-
,um. Það er þess vegna vel
við hæfi að birta hér að lok
um nokkrar vísur úr hinu
gullfallega kvæði Steingríms
Thorste nssonar Haustkvöld.
Vor er indælt, ég það veit,
þá ástar kveður raustin,
en ekkert fegra á fold ég leit
en fagurt kvöld á haustin.
Aftansunna þegar þýð
um þúsundlitan skóginn
geislum slær og blikar blíð
bæði um land og sjóinn.
m
Svo hefur mína sálu kætt
sumarröð,ull engi,
er sem heyri ég óma sætt
eng lhörpu strengi.
Fagra haust, þá fold ég kveð
faðmi vef mig þínum,
bleikra laufa láttu beð
að legstað verða mínum.
ÞRÁTT FYRIR VAXANDI
DYRTÍÐ HÖFUM VIÐ:
★ SVEFNBEKKI
FRÁ KR. 2.950,00
★ SÓFASETT
FRÁ KR. 15.800,00
★ RUGGUSTÓLARNIR
VINSÆLU KOMNIR AFTUR
;íUsgógn á tveímur hæðum
AUÐBREKKU 59
KÓPAVOGI - SÍMI 41699
4 14. sept. 1968
ALÞÝ0UBLAÐIÐ