Alþýðublaðið - 22.12.1968, Blaðsíða 7

22. desember 1968 ALÞYÐUBLAÐIÐ 19
hefði haldið mér við það, sem
ekta var.
Seinna um kvöldið, jafnaði
ég mig. Ég varð taugaóstyrkur
eins og alltaf, þegar lyfið hætt
ir að verka og ég sótti úrið mitt
og mældi viðbrögðin. Þegar ég
var orðinn eðlilegur aftur mældi
ég viðbrögð Maríu og þá sagði
liún mér, að hún hefði verið
laus undan áhrifum lyfsins i
tuttugu mínútur, enda hafði ég
reynt að hafa skammtinn jafn-
an.
— Viltu meira? spurði hún.
Ég kysstj hana. —■ Nei, ég. er
feginn að vera laus.
— Það gleður mig mjög.
Ég var jafn glorhungraður og
maður er alltaf á eítir. Ég tal-
aði um það. — Bíddit, sagði hún.
— Ég ætla að kalla á Ræningj-
ann.
Ég hafði saknað hpns um dag
ipn — eða mánuðipn. Áhrifin
qru þau sömu. — Engar áhyggj-
pr, sagði ég. — Hann er oft úti
allan daginn.
— Hann hefur ekki verið það
f^rr.
— Hjá mér, svaraði ég.
— Eg held, að ég, hafi móðg-
auð hann. Eg veit að ég gerði
l>að!
— Ætli hann sé ekki hjá
Nonna gamla. Hann refsar mér
gjarnan með því að fara þang-
að.
— En það er svo áliðið. Eg er
hrædd um, að refurinn ná'i hon-
um. Ef þér er sama, elskan, ætla
ég að kalla á hann. Og hún gekk
til dyranna.
— Farðu í föt, sggði ég. —
Það er kalt úti.
Hún fór inn í svefnherbergið
og sótti sér náttkjól, nem ég gaf
hpnni daginn sem við fórum í
þprpið. Svo fór hún út.
Ég setti meiri við á eldinn
og fór inn í eldhúsið, Meðan ég
var að hugsa um það, hvað við
a^ttum að borða, heyr,ði ég hana
segja: Slæmi köttur! Ljóta kisa!
K,omdu til mömmu! f þessum
npjálmtón sem er notaður á kettj
og börn.
— Sæktu hann og lokaðu, hér
er kalt, hrópaði ég. Hún svaraði
epgu og þar sem ég heyrði dyrn-
ap ekki lokast, fór ég inn í setu-
sjpfuna. Hún varð að koma inn
og kötturinn var ekki með
henni. Eg yrti á hana en svo
sá ég augun í henni. Hún starði
á mig skelfingu lostin. — Mar-
ía! hrópaði ég og gekk til henn-
ar. Hú sá mig og snéri við. Hún
gekk eins og vélbrúða og á bak-
inu á henni var eitthvað.
Ég veit ekki, hvað ég stóð
þarna lengi. Kannski aðeins eina
sekúndu. En mér fannst hún heil
eilífð. Ég stökk af stað og greip
um hendurnar á henni. Hún
horfði á mig og það var ekki
lengur skelfing í augum hennar.
Þar var enga hugsun að sjá'.
Hún sparkaði í mig.
Ég reyndi að forða mér um
stund. Það ræðst enginn á hættu
legan andstæðing með því að
grípa um handlegg hans, en þetta
var konanmín!Eg gat ekki
farið illa með Maríu.
En sníkjudýrinu var alveg
sama. María — eða þ a ð —
/beitti öllum hugsanlegum brögð-
um. Það munaði minnstu, að
hún dræpi mig. Eg varð að varna
henni þess og reyna að drepa
sníkjudýrið og koma í veg fyrir
að ég fengi sníkjudýr á mig,
því að þá hefði ég aldrei getað
bjargað henni.
Ég sleppti lienni og greip
undir hökuna á henni. Eg sló
hana fast, en höggið virtist eng-
in áhrif hafa á hana. Eg gréip
utan um hana og kreisti hana
alla í þeirri von, að ég gæti
stöðvaði hana án þess að meiða
hapa. Við duttum til jarðar og
María lá ofan á mér. Eg ýtti
kollinum ofan í andlit hennar til
að koma í veg fyrir, að hún
biti míg.
Ég hélt henni fast og reyndí
að lama hana með bví að ýta á
vissar taugar, en hún þekkti alla
staðina jafnvel og ég mátti þakka
fyrir, að hún skyldj ekki lama
mig.
Eitt gat ég gert. Reynt að
grípa utan um sníkjudýrið sjálft,
en ég vissi hvílík áhrif það hafði
á' hvsih'nn. Ég vissi, að það
myndi fara mjög illa með hana.
Mig langaði til að gera hana
meðvítundarlausa og taka svo
sníkjudýrið varlega af bakinu á
henni. Reka það á brott með
hita eða neyða það til að sleppa
henni með rafmagnshöggum.
Reka það á brott með hita. ..
Ég fékk engan tíma til að
hugsa þetta nánar. Hún beit mig
í eyrað. Ég greip um sníkju-
dýrið með hægri hendinni.
Það gerðist ekkj neitt. f stað
þess, að fingur mínir sykkju nið-
ur í mjúkt hlaup, komst ég að
því að þetta sníkjudýr var með
húð yfir sér. Það var engu lík-
ara en ég hef.ði gripið um fót-
bolta. Það fór kippur um Mar-
íu, þegar ég greip um sníkju-
dýrið og hún beit stórt stykki
úr eyrandi á mér, en það var
enn lifandi og lét þetta ekkert
á sig fá.
Ég reyndi að stinga fingrun-
um undir það, en það hélt sér
fast eins og blóðsuga. Ég blátt
áfram kom fingrunum ekki und-
ir.
Á meðan meiddist ég hér og
þar. Eg velti mér og komst á
hnén, en ég hélt enn utan um
hana. Eg varð að sleppa fótunum
á henni og það var slæmt, en
mér tókst að rísa upp. Ég dró
hana í áttina að arninum.
Það munaði minnstu, að Ihún
slyppi. Þetta var eins og að berj-
ast við fjallaljón. En ég kom
henni þangað, greip um hárið á
henni og neyddi hana niður í
eldinn.
— Eg ætlaði aðeins að svíða
sníkjudýrið svo að :það flýði hit
ann. En hún barðist svo ákaft
um, að ég rann til, höfuðið skall
á arininn og bakið á henni í
eldinn.
Hún veinaðj og hentist upp.
Eg með henni. Eg reis á fætur
og var enn ringlaður eftir högg-
ið. Þá sá ég að hún féll til jarð-
ar. Hárið á henni. Þetta fallega
hár brann.
Og náttkjóllinn líka. Ég Iamdi
og barði í fötin og hárið. Sníkju.
dýrið var ekki lengur á bakinu
á' henni. Meðan ég var að slökkva
eldinn með höndunum leit ég
í kringum mig og sá, að Ræn-
inginn var að hnusa af því.
SMÁAUGLÝSING
síminn
er
14906

—
Glugga- og dyraþéttingar
Þéttum opnanxega glugga úti og svalahurðir.
Varanleg þétting — nær 100%.
Þéttum í eitt skipti fyrir ölíl með ..Slottslist-
en“,
Ólafur Kr. Sigurðsson og Co.
Sími 83215 — 38835.
BIFREIÐAEIGENDUR
Tökum að okkur réttingar, rySbætingar, rúðuísetningar o.fl.
Tímavinna eða fast verðtilboð. Opið á kvöldin og um helgar-
Reynið viðskiptin- —
RÉTTINGAVERKSTÆÐI KÓPAVOGS
Bcrgarholtsbraut 39, sími 41755.
Bifreiðaeigendur athugið
Ljósastillliingar og allar almenniar bifrei'ða-
viðgerðir.
BIFREIÐAV ERKSTÆÐI N. K. SVANE
Skeifan 2 — Sími 34362.
ÓDÝRIR SKRIFBORÐSSTÓLAR
Fallegir, þægilegir og vandaðir-
Verð aðeins kr. 2.500,00.
G. Skúlason og Hlíðbarg h f-
Þóroddsstöðum
Sími 19597.
ATHUGIÐ
Geri gamlar hurðir sem nýjar, skef upp, oliuber og iakka.
Olíuber einnig nýjar hurðir og viðarklæðningar utanhúss.
Fjarlægi málningu af útihurðum og harðviðarlita þær-
GUÐMUNDUR DAVÍÐSSON.
SÍMI 36057.
HÚSGÖGN
Sófasett, síakir stólar og svefnbekkir. — Klæ'ði gðmul hús-
gögn. — (jrval af góðu áklæði, — meðal annars pluss I mörgum
litum- — Kögur og leggingar-
BÖLSTRUN ÁSGRÍMS.
Bergstaðarstræti 2. — Sími 16807.
Loftpressur - gröfur
Tökum að okkur múrbrot og sprengingar og einnig gröfur tll
leigu-
Vélaleiga Simonar Símonarsonar,
simi 33544-