Dagur - 27.08.1918, Blaðsíða 1

DAGUR
kemur úl tvisvar í mán-
uði og kostar 2 kr. árg.
gjáldd. 1. júlí.
DAGUR
AFGREIÐSLU-
og innheimtumaður:
Ldrus L Rist. Talsími 31.
Ráðhússtíg 4.
Ritstjóri: Ingimar Eydal.
I.
ár.
Akureyri 27. ágúst 1918.
15. blað.
Stjdrnmálasiðgæði
hægrimanna.
Saga hségrimenskunnar er ekki
orðin löng hjer á landi. Þó eru nú
þegar komnir dökkir blettir á'stjórn-
málablaðsíður hennar. Einn hinn
Ijótasti errógurinn um einstaka menn,
sem ekki hafast við í hægriherbúð-
unum. Ekki þarf iengra að Ieita en
til þingmanns þessa bæjar, Magn-
úsar Kristjánssonar. Hann metur
meira almenningsheill en hagsmuni
nokkurra einstaklinga. Þessvegna
beina nú hægrimenn örvum sínum
að honum á bak og í leyni. En
jafnrjettur mun liann standa fyrir
þeim myrkraskeytum, þó þeim sje
ætlað að vinna honum mein.
Einna ljótastur er þó rógurinn utn
Sigurð Jónsson ráðherra fyrir Tjör-
nesferð hans í fyrra vor.
Ósannindin, sem á ráðherrann
voru borin í því sambandi, voru
þau, að hann hefði talið sig fara
þá ferð alla í þjónustu landsins, til
að líta eftir vegum og símum og
undirbúa námurekstur, og tekið mörg
hundruð krónur í ferðakostnað af
opinberu fje, en raunar farið ferðina
í einka erindum til að ráðstafa búi
sínu og sækja nánustu vandamenn
sína o. s. frv.
Kvittur þessi gaus upp í fyrravor
og var rakinn til stórbrodda í höf-
uðstaðnum. í þingbyrjun reyndu
þeir að útbreiða róginn meðal þing-
ntanna, en urðu frá að hverfa í það
sinn, með því að ósannindin voru
þá rekin ofan í sögusmetturnar þeg-
ar í stað. Lá nú tilbúningur þessi
niðri árlangt, þar til Gísli Sveins-
son vakti hann upp í »rannsókn«
sinni á Tjörnesnámurekstrinum. Tókst
honum að gera skýrslu sína þann-
ig, að lesendur gátu haldið að Sig-
urður Jónsson hefði dregið sjer
þessa peringa óleyfilega. Var þetta
plagg þingmannsins þannig úr garði
gert, að sæmd hans sem stjórn-
málamanns óx ekki.
Eitt af helstu málgögnutn hægri-
tnanna greip ósannindin á lofti og
flutti langa skamtnagrein um Sigurð
Jónsson ráðherra í hvítasunnublað-
inu. Tíminn hrakti rógmælgi þessa
lið fyrir lið. Fengu Gísli Sveinsson
og Morgunblaðið engu áorkað með
frammistöðu sinni og var ver farið
en heima setið fyrir þeim.
Til skýringar má geta þess að
áður hefir verið talið, að sumir af
trúnaðarmönnum þjóðarinnar hafi
ekki með öllu verið lausir við að
misnota stöðu sína í þá átt, sem
hjer var ranglega borið á hr. Sig-
urð Jónsson. En svona er nú hátt-
að stjórnmálasiðgæði sumra hægri-
manna, að þær ávirðingar, sem
þeirra forkólfar eru sagðir að drýgja,
þegar þeir komast höndum undir,
telja þeir andstæðingana seka um,
þó að ekki sje minsti fótur fyrir
ásökunum þeirra, eins og raun er
á með rógsmál það, sern hjer hefir
verið gert að umtalsefni.
Umræðufundur.
Magnús J. Kristjánsson alþingis-
maður boðaði til umræðufundar um
landsmál þriðjudaginn 20, þ. m.
Fundurinn var í stóra salnum í sam-
komuhúsinu og var mjög fjölmenn-
ur. Hófst hann kl. 8. e. h. Fundar-
stjóri- var Stefán Stefánsson skóla-
meistari, en skrifarar á fundinum
voru þeir Bjarni Jónsson bankastjóri
og Jón Stefánsson ritstjóri.
Pingmaðurinn talaði fyrstur. Fór-
ust honum maðal annars svo orð f
ræðu sinni, að óhlutvandir sjálf-
boðaliðar, sem þættust vera leiðtog-
ar þjóðarinnar, legðu alt kapp á að
auka sem mest virðingarleysi fólks-
ins fyrir löggjafarþingi og lands-
stjórn. Ressi spilling væri að fara í
vöxt og væri hættuleg.
Sigurður Eggerz fjármálaráðherra
var á fundinum. Talaði hann langt
málum sambandslaga-frumvarpið og
sýndi með Ijósum rökum fram á,
að samkvæmt því yrði ísland full-
valda ríki. Kvaðst hann á ferðalög-
um sínum um landið hvergi hafa
orðið var við óánægju með frum-
varpið.
Fundarstfóri koin fram með svo-
hljóðandi tillögu, er var sainþykt í
einu hljóði:
„Fundnrinti fagnar innilega þeirri
niðurstöðu, sem sambandslaganefnd-
in dansk-islenska komst að, og
vœntir þess eindregið, að þjóð og
þing, og þá eigi siður rikisþingið
danska, fallist nú einhuga á tillög-
ur nefndarinnar, svo viðunanlegur
endir verði bundinn á þetta nær
aldargamla deilumál, áður en árinu
lýkur, til sœmdar og blessunar báð-
um málsaðilum i nútíð og fratfilið.
Pökk og heiður öllutn nefndarmönn-
um, dönskum og íslenskum, fyrir
vel unnið starf og vituriegar ráðs-
ályktanir, og öðrum þeim, er sjer-