Dagur - 27.08.1918, Blaðsíða 2
62
DAGUR.
staklega hafa stuðlað að þessum
heppilegu úrslitum þessa mikilvœga
máls.“
Ýmsar fyrirspurnir komu fram til
fjármálaráðherra og þingmannsins,
einkum frá Jóni Bergsveinssyni yfir-
síldarmatsmanni og Sig. E. Hlíðar
dýralækni. Spunnust út af þeim
nokkrar umræður á milli fyrirspyrj-
enda og þeirra, er spurningunum
var beint að. Meðal annars spurðist
Sigurður Hlíðar fyrir um það, hvort
þingið hefði þurft að sitja 100 daga
á rökstólum, hvort ekki hefði mátt
velja samninganefnd til að semja
við dönsku nefndarmennina, en lofa
þingmönnum að öðru leyti að fara
heim. Fjármálaráðherra kvað að það
hefði lýst ófyrirgefanlegu áhugaleysi,
ef þingmenn hefðu rokið heim ein-
mitt þegar átti að fara að semja
um samband landanna og að nefnd-
armönnunum íslensku hefði verið
það mikill styrkur að hafa alt þing-
ið til stuðnings að baki sjer.
í einni ræðu sinni mintist fjár-
málaráðherra á ósannindin í blöðum
andstæðinga stjórnarinnar. Ritstjóri
Islendings kvað þau ósannindi vera
stjórninni sjálfri að kenna, því hún
gæfi blaðamönnum ekki nægar upp-
lýsingar; ósannindin því sprottin af
þekkingarskorti en ekki iilum hvöt-
um. Rví svaraði ráðherrann á þá
leið, að nú þætti sjer skörin færast
upp í bekkinn, ef að stjórnin ætti
að bera ábyrgð á því sem að blöðin
lygu upp á stjórnina (Hlátur).
Meðal margs annars spurði Jón
Bergsveinsson um veltufje lands-
bankans og hvort gjörlegt væri að
vera að stofna útbú frá þeim banka.
Fjármálaráðherra kvað stofnun útbúa
til styrktar atvinnuvegum landsins
rjetta stefnu og heilbrigða, en það
væri verk bankastjórnarinnar að sjá
um að nægilegt veltufje væri fyrir
hendi.
Nokkrum fyrirspurnum var sjer-
staklega beint að þingmanni bæjar-
ins, einkum um verslun og vöru-
flutninga, og svaraði hann þeim skýrt
og greiðlega.
Fjármálaráðherra mintist á gróða
kaupmanna á stríðstímunum. Út
af því spurði Jón Bergsveinsson,
hve sá gróði væri mikill. Pví kvaðst
ráðherrann ekki svara alment, en
benti á einstök dæmi. Fyrirspyrjanda
fanst þau dæmi sýna það, að stjórn-
in hefði ekki haft nægilegt eftirlit
með verslun kaupmanna og gæti
það verið rjettmætt ásökunar og á-
rásaefni á stjórnina. Ráðherrann
kvað þetta satt vera. »Rví skyldi
maður ekki kannast við ávirðingar
sínar.« En hann lofaði Jóni því, að
hjer eftir skyldi það eftirlit verða
betra. »Jeg skal gera hvað jeg get.«
(Lófaklapp). Á því endaði fundur-
inn, og var þá komið miðnætti.
Hægrimennhöfðu sig lítið í frammi
á fundinum og voru vel kurteisir.
Að öllu fór umræðufundur þessi
vel og skipulega fram.
Frá útlöndum.
Bandamenn sækjastöðugt á að vest-
anverðu og verður nokkuð ágengt.
Hafa þeirtekiðallstórlandsvæði, mörg
þorp og fanga. Rjóðverjar hafa reynt
að veita viðnám, en ekki tekist að
gagni. Verða þeir stöðugt að láta
undan síga hægt og hægt, en halda
þó altaf góðu skipulagi. Bandaríkin
hafa nú flutt hálfa aðra miljón her-
manna til vesturvígstöðvanna og
heldur þeim flutningum áfram jafnt
og þjett. Má nærri geta hvílíkur
styrkur bandamönnum er að þeim
liðsauka óþreyttra hermanna, enda
eru afleiðingar þess að komaíljós.
í Rússlaridi er sífelt agalaust stjórn-
leysi, bardagar og blóðsúthellingar.
Bandamenn hafa tekið hafnarbæinn
Arkangelsk við Hvíta hafið, og í
Norður-Rússlandi berjast Rússar og
Rjóðverjar hlið við hlið gegn
bandamönnum.
Stjórnarráði íslands hefir borist
símskeyti frá skrifstofu þess í Khöfn
um undirtektir norskra og sænskra
blaða um sambandssamningana. Eru
undirtektir blaðanna á eina lund:
hrósa samningunum og lýsa ánægju
sinni yíir þeim.
Jarðarför.
Eins og frá var skýrt í síðasta
blaði var lík síra Jónasar Jónasson-
ar flutt hingað til Akureyrar með
Willemoes. Ekkja hans, frú Þórunn
Stefánsdóttir, og Jónas læknir sonur
þeirra komu og með sömu ferð.
Höfðu nokkur af fyrverandi sóknar-
börnum hins látna boðist til að bera
kostnað við flutning líksins norður
og sjá um útförina.
Stúdentafjelagið á Akureyri ann-
aðist um móttöku kistunnar frá
skipsfjöl og báru meðlimir þess
hana á líkvagn. Var hún þar kröns-
um skreytt. Síðan var haldið til
kirkju og var líkMgdin stór, þó að
um miðjan virkan dag væri. Horna-
flokkur Akureyrar var í fararbroddi
og bljes sorgaróð. Stúdentar báru
kistuna inn í kiikjuna. Par hjelt
skáldið síra Matthías Jochumsson
ræðu, og var sunginn sálmur á und-
an og eftir. Guospekingar báru síð-
an kistuna úr kirkju og á vagn, er
flutti hana að Munkaþverá. Pann
flutning önnuðust eyfirskir bændur.
Jarðarförin fór síðan fram að
Munkaþverá sunnudaginn 18. þ. m.
Svo mikill mannfjöldi var þar sam~
an kominn, að kirkjan rúmaði ekki
nema nokkurn hluta hans; fóru því
líkræður fram undir beru lofti. Ræð-
ur hjeldu þeir síra Geir Sæmunds-
son vígslubiskup og síra Porsteinn
Briem á Hrafnagili, báðar snildar-
fagrar. Davíð Jónsson hreppstjóri á
Kroppi mælti fram við gröfina
kveðjuljóð, er hann hafði samið.
Prentuðu kvæði var útbýtt eftir
Matth. Jochumsson. Ennfremur tveim
öðrum kvæðum; var annað jaeirra
eftir Guðm. Guðmundsson skáld í
Reykjavík, hitt eftir ónafngreindan
höfund. Kvæði Guðmundar söng
Aage Schiöth gagnfr. á Akureyri;
var það svohljóðandi:
Kveðja
frá Guðspekisfjelaginu á Akureyri:
Heill á himinleið,
hærra þroskaskeið,
merkjum Meistarans undir!