Dagur


Dagur - 14.03.1929, Qupperneq 4

Dagur - 14.03.1929, Qupperneq 4
46 DAGUR 11. tbl. H' F. EIMSKIPAFÉLAG ÍSLANPS. Leiguskip félagsins e. s. »Magnhild« fermiir í Hamborg 20. þ. m. til austur- og norðurlandsins. Akureyri 11. Mars 1929. AFGREIÐSLA . í EIMSKIPAFÉLAG ISLANDS. Sænsk handverkfæri Skóflur allskonar, gaflar,*, undirristuspaðar, höggkvíslar, rákajárn, gref, garðhrífur o. fl. o. fl æs Sænskt stál er bezt SAMBAND ISL. SAMVJNNUFÉLAGA. /ILFA-LAVAL 1878-1928 I 50 ár hafa Alfa-Laval skilvindur verið beztu og vönduðustu skilvindurnar á heimsmarkaðinum. ALFA-LAVAL verksmiðjurnar hafa altaf verið á undan öðrum verksmiðjum með ný- ungar og endurbætur, enda hafa Alfa-Laval skilvindurnar hlotið yfir 1300 heiðursverðlaun og fyrstu verðlaun, auk annara verðlauna. Reynslan, sem fengin er við smíði á yfir 3,500,000 Alfa-Laval skllvindum, tryggir pað aö A L F A-L A V A L verði framvegis öll- um öðrum skilvindum fremri að gerð og gæðum. Mjólkurbú og bændur, sem vilja eignast vandaðar vélar, til mjólkijrvlnslu, kaupa hiklaust Alfa Laval mjaltavéiar, skilvindur, strokka, smjörhnoðara pg aðrar Alfa-Laval vélar. Samband íslenzkra samvinriufélaga. fundinn. — Á eftir fundinum verður sýnd kvikmynd af tilbúningi heyvinnu- véla þeirra, er K. E. A. selur. Tvö byggingafélög hafa nýlega verið sett á stofn hér í Akureyrarbæ. Er annað þessara félaga stofnað að tilhlut- un Verkamannafélags Akureyrar, og nefnist Byggingafélag Akureyrar. Hitt félagið hefir myndast fyrir tilstilli Framsóknarfélags Akureyrar og heit- ir Samvinnubyggingafélag Akureyrar. Er það reist á samvinnugrundvelli, eins og nafn þess ber með sér. Upphaflegir stofnendur þess eru um 40 að tölu. Starfsemi beggja félaganna á að stefna að því, að hjálpa efnalitlum mönnum hér í bæ til þess að byggja og eignast hús til íbúðar fyrir sjálfa sig. . Dánardægur. Hinn 8. þ. m. andað- ist að heimili sínu, Skriðu í Hörgárdal, Páll Guðmtmdsson frá Þríhyrningi í sömu sveit, eftir þunga legu. Páll heit- inn var maður á bezta aldri og mjög vel látinn. Heilsuveill hafði hann verið á síðustu árum. Nýlega er látinn í Reykjavík síra Jóhannes L. L. Jóhannesson, fyrrum prestur á Kvennabrekku. Eins og kunn- ugt er, hafði hann á síðari árum haft ríkisstyrk til þess að vinna að samn- ingu íslenzkrar orðabókar. »Saga og horfur áfengismálsins í Bandarikjunum« heitir bæklingur ný- lega út kominn, eftir Sigurð Jónsson Stórtemplar í Reykjavík. Er þama mikinn og margháttaðan fróðleik að fá um áfengismálið í stórveldinu vestan hafs. Einn kaflinn í bæklingnum er um forsetakosningarnar síðustu í sam- bandi við bannstefnuna. Kirkj umálanef nd hefir kirkju- og dómsmálaráðherra fyrir nokkru skipað. f nefndinni eiga sæti prestarnir Þor- steinn Briem á Akranesi, Jón Guðnason á Prestsbakka og Sveinbjörn Högnason á Breiðabólsstað og auk þeirra tveir leikmenn, Jónas Þorbergsson ritstjóri og Runólfur Bjömsson á Kornsá. Gulrófur og gulrófnafræ. Það er ekki lengur neinum vafa undirorpið, að íslenzka gulrófna- afbrigðið gefur mesta uppskeru og er að ýmsu öðru leyti þeim kost- um búið, að það verður að teljast fremst þeirra afbrigðá, sem við þekkjum nú. Og þar að auki er ís- lenzka gulrófan fegurst að útliti og flestum þykir hún bragðbezt. En hingað til hefir æfinlega ver- ið skortur á íslenzku gulrófnafræi og hafa mjög margir orðið að nota erlent fræ þessvegna — fræ, sem oft hefir verið mjðg misjafnt að gæðum. T. d. eru sum þeirra svo vangæf, að mikið af rófunum trén- ar og jafnvel stundum hver einasta ein af sumum afbrigðum. Má af því sjá hvílíkt skaðræði það er, fyr- ir garðeigendur, að fá fræ af óhæfu gulrófnaafbrigði. Útlendu afbrigðin eru mörg og misjöfn, en þó sum þeirra séu sæmileg, þá get eg ekki mælt með nema einu þeirra til ræktunar hér. Pað er rússneska gulrófan, sem »Krasnöje Selsköje* nefnist réttu nafni (en sem sumir hér kalla >BoIsjevika<). Nú er feng- in 8 ára reynsia með ræktun þessa afbrigðis hér á landi, í öllum lands- fjórðungum og veit eg ekki annað en að hún sé á einn veg. Ekki hefi eg ennþá frétt, að ein einasta gulrófa af þessu afbrigði hafi trén- að — nema þar sern hverahití er í jörð, því hann þolir hún ekki. En uppskeran af rússnesku róf- unni er jafnan mun minni en af þeirri ísienzku, oftast '/5 — % minni. En þó tel eg hana hiklaust ganga næst íslenzka afbrigðinu af þeim gulrófnaafbrigðum sem eg þekki. Hún er t. d. svo bragðgóð, að sumum þykir hún betri en sú ís- lenzka, er aldrei öngótt og þykir geymast ágætiega. >KáIið« er svo lágvaxið, að oft liggja blöðin svo að segja flöt á moldinni. Eg hefi orðið var við að bændur, sem búa þar sem hvassviðrasamt er (í Mýr- dal og undir Eyjafjöllum) telja það mikinn kost. En rússneska rófan er ekki eins litfögur og sú íslenzka og mjög lík næpu í vexti. Allir þeir sem eiga kost á að fá íslenzkt gulrófnafræ, ættu að nota það. En þrjóti ísienzka fræið —eins og oftast hefir orðið raun á, þá er um að gera að nota það rússneska. Pví jafnvel Prándheims gulrófan og sænsk gulrófa tréna oft svo að mikil brögð eru að. En einkum er þó danska afbrigðið >BanghoIm« viðsjárvert hér á landi. Oftar en einu sinni hafa trénað 100% af þessu afbrigði, efnkum ef því hefir verið sáð snemma. En oft var not- að einna mest fræ af þessu afbrigði áður en farið var að athuga trén- unartilhneigingu afbrigðanna. Síðastliðið haust fengust í Gróðr- arstöðinni í Rvik 182 pund af full- hreinsuðu fræi af íslenzkum gulróf- um, svo nú eru birgðir af því mörg- um sinnum meiri en nokkru sinni áð- ur. Nú er því óhætt að snúa sér til Gróðrarstöðvarinnar til að fá gott íslenzkt gulrófnafræ. Við rannsókn á íslenzku fræi hefir oftastnær spír- að hvert einasta korn og gróhraði þess hefir æfinlega reynst mikill, enda hefi eg oft veitt því eftirtekt á vorin, að íslenzka gulrófnafræið spirar mun fyr en það erlenda. Fræpantanir verða að komast til mín fyrir vorið og er æskilegt að menn panti það sem þeir þurfa að nota, sem fyrst. Pað verður þá sent gegn póstkröfu. . íslenzka gulrófna- fræið kostar 7 krónur og 50 aura pundið, að viðbættu póstkrötu og burðargjaldi. En í smærri skömtum verður það selt á 0.35 kr. hvert lóð. En rússneska gulrófnafræið kost- ar 4 krónur pundið, en 25 aura hvert Ióð. Sjálfs síns vegna ættu menn al- drei að kaupa gulrófnafræ annars- staðar en þar, sem þeir eru vissir um að fá gott fræ af réttu afbrigðú Útgjöldin fyrir fræið er minsti ihlut- inn af ræktunarkostnaðinum, en á því ríður þó mest að það sé gott. Ragnar Asgeirsson, garðyrkjum. Ritstjórar: Ingimar Eydal. Gilsbakkaveg 5. Friðrik Ásmundsson Brekkan. Aðalstræti 15. Prentsmiðja Odds Björnssonar. ENSKU REYKTÓBAKS- TEGUNDIRNAR Richmond. IVaverley. Glasgow. Capstan. Garrick eru góðkunnar meðal reykend- anna um land alt. { heildsölu hjá Tóbaksverslun Islands.

x

Dagur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.