Dagur - 10.12.1931, Síða 2
^222
DAGUH
F57. 'tbK
ði!!!!!i!!!!!!!!!!!!!!!!!il
Hitunartæki. |
11
»KREFFT«-ELDAVÉLARNAR hvít emaileruðu hafa reynst
ðlium eldavélum ódýrari en eru þó viðurkenndar
fyrir gæði. &8M
»SCANDIA«-MIÐSTÖÐVARELDAVÉLARNAR ný endur- ffB
bættar, hafa reynst bezt af þeim eldavélum, sem reyndar
hafa verið hér.
Kaupfélag Eyfirðinga.
Byggingavörudeildin.
aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiia
Myndas to f a n
Oránufélagsgötu 21 er opin alla
daga frá kl. 10—6.
Guðr. Funch-Rasmussen.
munaðarlaust barn í kofagarminn
sinn og ala önn fyrir því.
»En þá höfum við ekki ráð á að
kaupa salt í súpuna okkar«, sagði
konan.
»Þá borðum við hana saltlausa«,
sagði maður hennar.
Þessi fátæku hjón vildu vinna
til að leggja á sig óþægilega lífs-
venjubreytingu, til þess að geta
unnið mannúðarverk.
Þeir, sem leggja á sig lífsvenju-
breytingar, til þess að firra þjóð
sína og ættjörð hættum og vanda,
vinna mannúðarverk. Ekki er.
krafizt slíkra fórna, sem um get-
ur í smásögu þeirri, er hér var
nefnd. En vilja menn ekkert á sig
leggja, til þess að íslenzka þjóðin
megi vera frjáls og sjálfstæð?
Til eru þeir menn, sem segjast
hlæja að slíkri hugsjón.
Og það allra naprasta er, að
slíkir menn eru í »Sjálfstæðis«,-
flokknum.
En vonandi eru þeir fáir.
í 95. tbl. »Verkamannsins« eru
lftilfjörlegar athugasemdir gjörðar
við greinina »Landbúnaðurinn og
kreppan*, er eg ritaði í 53. tbh
»Dags«. Og þó að athugasemdir
þessar geti ekki talist annað en
ábyrgðariaust glamur, mun eg taka
nokkur atriði þeirra til athugunar.
Höf. er afar reiður yfir því, að eg
skyldi halda þvi fram, að viðreisn
landbúnaðarins byggðist meðal ann-
ars á lægra kaupgjaldi, og virðist
ekki skilja, að eftir því sem starf-
rækslukostnaði við framleiðsluna er
þrýst saman, eftir því eru meiri
likur til að framleiðslan beri sig.
Hann hyggst færa rök fyrir þvf, að
hækkandi kaupgjaldi fylgi hækkandi
afurðaverð á nauðsynlegum neyzlu-
vörum. En þetta er ekki rélt. Reynsi-
an hefir sýnt, að þvf hærra sem
kaupglaldið er, þvf meir er flutt inn
i landið af allskonar óþarfa og
lúxusvörum. Sláandi dæmi um jþað,
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og hluttekningu við fráfall
og jarðarför Jóns Steinbergs Friðfinnssonar.
Aðstandendurnir.
hvernig farið er með háa kaup-
gjaldið, er strax hér á Akureyri. —
Par eru bfóin og kaffihúsin troðfull
kvöld eftir kvöld, og þar kaupir
fólkið ýmsar veitingar við afarháu
verði, en i sama bæ eru starfræktar
mjólkur- og brauðbúðir af K. E. A.,
þar sem hægt er að fá margfalt
ódýrari og hollari veitingar, en hjá
þeim sneiðir fólkið meira og minna.
Uilin okkar liggur óseld i landinu,
en á sama tíma eru kaupmenn kóf-
sveittir við að afhenda silkisokka
og annan hégóma. Kjðtió og skinnin
eru í afarlágu verði, en samtímis
er niðursoðið kjöt og allskonar
skrautskófatnaður flutt inn í iandið
og selt undir merki og með verð-
lagi hinnar frjálsu samkepni. Sæl-
gætissalarnir aura drjúgt saman,
meðan samlagsostarnir hlaðast upp
og iiggja óseljanlegir. Lúxusbifreiðar
leggja daglega undir sig fleiri hundr-
uð kflómetra f bæjum iandsins. Og
vínútsölurnar selja árlega fyrir fleiri
hundruð þúsundir króna. Og vona
eg nú að greinarhöf. skiljist, hvert
háa kaupgjaldið lendir og að það
er ekki einhlýtt hvorki fyrir verka-
menn né framleiðendur, að ofþyngja
framleiðslunni með ósanngjörnum
kaupkröfum. - Oreinarhöf. þykist
hafa komist að afarmerkilegri stað-
reynd, er hann segir, að fsl. afurð-
irnar séu í lágu verði, af þvf fram-
boðið sé meira en eftirspurnin, og
heldur víst að hann eigi einn þá
skýringu. En af hverju er eftirspurn-
in yfirleitt á heimsmarkaðinum eftir
nauðsynlegum neytzluvörum minni
en framboðið? Af þvf markaðirnir
eru yfirfylltir af allskonar tildurvarn-
ingi, sem miljónirnar eru gintar til
að kaupa, og af því framleiðslan á
nauðsynlegustu neyzluvðrunum er
MV 121-10
IXVER, BROTHERS UMITEQ, PORT SUNUOHT, ífiGLANtt
ekki skipulögð á samvinnugrundvelli.
Höf. viðurkennir, að kaupgjald
hafi farið lækkandi í nágrannalönd-
unum. Hvf skyldi það þá ekki Iækka
hér? Hvar eiga vinnandi stéttirnar
að taka háa kaupgjaldið, þegar fram-
leiðendurnir eru neyddir að draga
saman seglin og starfrækja fram-
leiðsluna án aðkeypts vinnukrafts?
Og með hverju á þjóðin að greiða
neyzluvörur sínar og framleiðslu-
tæki, er hún þarf að kaupa inn i
Iandið, þegar framleiðsla lands-
manna er lögð f rústir? — í síðari
hluta greinarinnar tekur höf. að sér
að gylia hið kommúnistiska skipulag
í Rússlandi, Og hvetja verkamenn
og bændur til uppreisnar gegn nú-
verandi þjóðskipulagi. En hann
þegir um það, hvernig ástandið
yrði eftir slíka uppreisn og er hon-
um þar vorkunn. En ísl. bændur
og verkamenn munu verða sein-
unnir til að búa sér það þjóðskipu-
lagsböl, er slik bylting myndi leiða
af sér og hygg eg að höf. muni
aldrei gefast tækifæri til að reka fsl.
verkamenn og bændur með harðri
hendi til að framleiða við óeðlilega
lágu verði nauðþurftir sfnar undir
miskunnarlausri harðstjórn hins nýja
skipulags.
Samvinnustefnan er nú að ná
fastari tökum á þjóðinni. Sjómanna-
stéttin okkar mun brátt komast að
raun um að hagkvæmara er að
starfrækja ísl. skipastólinn á sam-
vinnugrundvelli, en að láta þau
iiggja í höfn vegna verkfalla annars-
vegar og arðránsgróðabralls hins-
vegar. Verkamenn munu brátt sjá,
að hagsmunamál þeirra eru nátengd
hagsmunamálum bændanna og ann-
ara framleiðenda. Par stendur og
fellur hver með öðrum. Pað er
virðingarvert af verkamönnum að
hafa sín verklýðssamtök, en þau
eiga að byggjast á því, að finna
hinn rétta kaupmátt framleiðslunnar
á starfsorku þeirra, en ekki á því
að eyðileggja þann grandvöll, er
skapar þeim eðlilega og heilbrigða
þróun. íslendingar munu innan
skamms sameinast undir hinum
þjóðhagsbætandi áhrifum samvinnu-
stefnunnar, þar sem aliar stétlir upp-
skera f réttu hlutfalli við eydda
orku, og þar sem öll starfræksia
Raf-jólaljós.
Engin eldhætta.
Auðvelt að koma
Albúin til lokunar.
fyrir.
Osram-jólaljós í keðjum veitir
rétta jólahrifning og eru
nothæf ár frá ári.
JÓLALJÓS
í keðjum.
JÓLÍALjÓS
í keðjum.