Dagur - 16.04.1936, Síða 1

D AGUR
cemur út á hverjum fimtu-
degi. Kostar kr. 6.00 árg.
Gjaldkeri: Ámi JóhanuB-
son í Kaupfél. Eyfiröinga.
Gjalddagi fyrir 1. júlí.
XIX
» -#■ » # • -i
. ár. ^
Afgreiðslan
•r hjá JÖNI Þ. ÞÖR.
Norðurgötu 3. Talsími 112-
Uppsögn, bundin við ára-
mót, sé komin til aí-
greiðslumanns fyrir 1. des.
« ♦ « « «
Akureyri 16. apríl 1936.
t
Ingólfnr Bjamarson
dáínn. Y
Eins og skýrt var frá í síðasta
hlaði, andaðist Ingólfur Bjarnarson
í Fjósatungu á Landsspítalanum í
Reykjavík aðfaranótt 8. þ. m. Var
á honum gerður holskurður fáum
dögum áður við innvortis meinsemd,
sem reyndist vera krabbi. Leið hon-
um bærilega fyrstu dagana eftir
uppskurðinn, en svo greip hann
lungnabólga, sem varð honum að
bana.
Ingólfur Bjarnarson var fæddur
6. nóvember 1874 að Haga í Gnúp-
verjahreppi og var því á öðru árinu
yfir sextugt, er hann andaðist. For-
eldrar hans voru Björn (d. 1878)
bóndi Guðmundsson frá Fagranesi
í Aðaldal og kona hans, Ingibjörg
(d. 1923) Jónsdóttir bónda á Forna-
stöðum í Fnjóskadal Jónssonar.
Ingibjörg móðir Ingólfs varð
snemma ekkja, og fluttist hún
skömmu eftir það norður til átthaga
sinna með son sinn. Ólst hann upp
hjá henni í Fnjóskadal. Skömmu
eftir fermingu fór Ingólfur í Möðru-
vallaskóla. Nárnið gekk honum á-
gætlega, því hvorki skorti hann gáf-
ur né kapp. Útskrifaðist hann úr
skólanum vorið 1892 á sínu 18. ald-
ursári. Næstu ár stundaði hann
kennslu, verzlunarstörf og ýmsa
aðra vinnu þar til árið 1901, að
hann gerðist bæjarfógetaskrifari á
Akureyri og gegndi því starfi til árs-
ins 1906. Var hann á þeim tíma oft
settur bæjarfógefi í fjarveru em-
bættismannsins. Árið 1905 kvong-
aðist hann Guðbjörgu Guðmunds-
dóttur bónda í Fjósatungu Davíðs-
sonar. Reistu ungu hjónin þá bú I
Fjósatungu og hafa búið þar síðan,
eða í rúm 30 ár. Guðbjörg, kona
Ingólfs, lifir mann sinn. Eiga þau 3
börn, öll uppkomin: Sigrúnu,
kennslukonu við Blönduósskóla,
Ingibjörgu og Guðmund, bæði
heima.
Ingólfur Bjarnarson var drengi-
legur maður og vasklegur, mikill að
vallarsýn, skörulegur í allri fram-
komu, vel að sér gjör bæði til sál-
ar og líkama, ekki beinlínis fríður
i andliti, en skarpleitur og tilkomu-
mikill og bauð af sér góðan þokka.
Var hann mjög auðkenndur í flokki
manna og þannig á sig kominn, að
persóna hans vakti á sér eftirtekí
og traust. í sem fæstum orðum má
um Ingólf segja, að hann var
iraustar sæmdarmadur í hvívetna.
Það er ekkert oflof. Enda naut hann
óskipts trausts allra þeirra, er hon-
um kynntust. Gat ekki hjá því far-
ið, að maður með skaplyndi og
hæfileikuin Ingólfs yrði að taka að
sér margvísleg og þýðingarmikil
trúnaðarstörf, enda reyndist það
svo, og var hann þó frá því bitinn
að trana sér frani. Heima í sveit
hans þótti ekki ráð ráðið, nema
hans álits væri leitað. Hann hafðí
um Ianga hríð verið hreppstjóri
sveitar sinnar, sýslunefndarmaður
o. fl. og þótti leysa öll þau störf at
hendi með hinni mestu prýði.
Árið 1922 var Ingólfur kosinn á
þing sem fulltrúi Suður-Þingeyinga
og jafnan síðan endurkosinn með
yfirgnæfandi meiri hluta frá því
fyrsta til hins síðasta, þar til í kosn-
ingunum 1934 að hann bauð sig
ekki fram, en studdi kosningu
flokksbróður síns og formanns
Framsóknarflokksins, Jónasar Jóns-
sonar, í kjördæmi sínu. Þó að Ing-
ólfur gæti ekki talizt meðal þing-
skörunga, reyndist hann hinn nýt-
asti við þingstörfin, drjúgur og til-
lögugóður og fastur fyrir í sínum
flokk, Framsóknarflokknum. Hann
naut því verðugs trausts, fyrst og
freinst flokksmanna sinna á þingi,
en einnig mótflokksmanna, eftir þvi
sem um gat verið að ræða.
Ingólfur stóð jafnan í brjóstfylk-
ingu samvinnumanna og naut sama
trausts í samvinnumálum sem ann-
arstaðar. Hefir hann frá því fyrsta
verið í stjórn Sambands ísl. sam-
vinnufélaga og formaður Sam-
bandsins frá 1925 til dauðadags.
Jafnframt var hann frainkvæmda-
stjóri Kaupfélags Svalbarðseyrar.
Þó hér sé stuttlega yfir sögu far-
ið, má sjá, að skarð er orðið fyrir
skildi við fráfall Ingólfs í Fjósatungu.
Hann er nú í val fallinn og »þrótt-
ugum dauðanum lotinn«, áður en
Elli náði á honum tökum. Út af fyrir
sig er slíkt ekki að harma, enda
verður enginn úr helju grátinn. En
allt um það eiga margir nú um sárt
að binda, þegar hinn vaski drengur
er til moldar hniginn, og þá fyrst
og fremst þeir, sem næstir honum
stóðu, ástvinir hans. Má nærri geta,
að svo mikill híbýlabrestur gengur
hjarta nærri. En sveitungar hans
allir munu og bera þungan harm og
þykja, að slíkur héraðsbrestur, sem
nú er orðinn, hafi ekki yfir þá kom-
ið í langa hríð. Og allir hinir mörgu
vinir og kunningjar út í frá munu
og trega hinn látna ágætisdreng —
Ingójf í Fjósatungu.
* Fijfoirlestwr flytur Geir Jónasson
magister í Bæjarþingsalnum kl. 8%
annað kvöld, eins og nánar er frá skýrt
á öðrum stað hér í blaðinu.
Basw>- ætlar Kvenfélagið Hlíf að
halda í Skjaldborg á sumard. fyrsta,
til ágóða fyrir barnaheimilissjóðinn.
KIRKJAN. Messað í Lögmannshlíð
n. k. sunnudag kl. 12 á hádegi.
} 16. tbl.
NÝJA-BÍÓ
Föstudags-, laugardags- og
sunnudagskvöld kl. 9:
Jíötturiiiii í sekknur.
Þýzk gamanmynd eftir leik-
riti Ladislaus Szilagyi og Míchael
Eisemann.
Aðalhlutverkin leika:
MAGDA SCHNEIDER
og WOLF ALBACH-
RETTY.
Gamanleikur þessi var sýnd-
ur t »Apollo*-leikhúsinu í
Kaupmannahöfn í fyrra og
þótti með afbrigðum hlægi-
legur.
Aukamynd: Fimmbnrarnic
Soguleg fræðsla
í fyrirlesfrum.
Degi barst nýlega til eyrna, að
Geir Jónasson magister hefði í
hyggju að hefja fyrirlestrastarf hér
í bæ um ýms mikilvæg söguleg efni.
Þar sem hér var um nýlundu að
ræða, sneri blaðið sér til Geirs og
bað hann um upplýsingar um þessa
fyrirætlun hans. Brást hann vel við
og gaf blaðinu svolátandi upplýs-
ingar:
Eg hefi hugsað mér að halda
nokkra fyrirlestra um efni úr nýj-
ustu sögunni. Einn fyrirlesturinn
myndi vera um heimspólitík. Þá
gæti komið til mála, ef þessari við-
leitni minni yrði vel tekið, að ég
gæfi, í einum fyrirlestri, yfirlit yfir
aukningu atvinnulífsins á íslandi
frá 1880—1914 eða þar um bil.
Annars hefi ég hugsað mér að byrja
að segja frá iðnaðarframförunum á
Englandi á 18.—19. öld. Þær hafa
verið þýðingarmesti viðburðurinn,
sem hingað til liefir gerzt. Annars
býst ég ekki við að halda fleiri en
4—5 fyrirlestra.
En það er allt komið undir fólki
hér í bæ, hvort mér tekst að ljúka
við þenna fyrirlestraflokk minn. Eg
hefi hugsað mér að fyrirlestrarnir
yrðu haldnir á föstudagskvölduni
kl. 814 í Bæjarstjórnarsalnum. Einn
á viku. Inngangurinn mun kosta 50
aura, til þess að standast kostnað.
Þannig gætu .sem flestir haft hent-
ugleika til að koma.
Þetta er vitaskuld bara tilraun
frá rninni hendi. En ég held það sé
þarft verk að reyna að skýra ýms
mál, sem sífelt verða á vegi manns
og krefjast svars og íhugunar. Þetta
er aðeins hægt að gera á þann hátt,
að gefa sem mest »objektiva« fram-
setningu á orsökum og afleiðingum
viðkomandi fyrirbrigða, láta stað-
reyndir tala sem greinilegast, en
leyna engu, sem geti gefið sem
fyllstar skýringar á viðfangsefnun-
um. Þetta verður að vera frainsett á
auðskiljanlegan hátt og laust við
allt glamur þungra fræðiorða.
Það var þetta, sem ég vildi reyna.
Og fyrsti fyrirlesturinn verður ann-
að kvöld kl. 8y2 í Bæjarstjórnar-
salnum.
Dagur óskar hinum unga mennta-
manni góðs gengis með þetta
íræðslustarf sitt, og er þess að
vænta að almenningur hér í bæ
færi sér það vel í nyt.
Guðsþjónustw í Grundarþingapresta- að heimili sínu, Syðri-Varðgjá, húsfrú
kalli: 6rund, sunnudaginn 26. apríl, kl. Aðalbjörg Hermannsdóttir, eiginkona
12 á hád. Kaupangi, sunnudaginn 3. Stefáns herppstjóra Stefánssonar, eftir
maí, kl. 12 á hád. langvarandi vanheilsu. Hún var 54 ára
að aldri, mesta myndar- og gæðakona
Dánardsegw. Hinn 9. þ. m. andaðist að allra dómi, er hana þekktu.