Dagur - 11.05.1944, Blaðsíða 7

Fimmtudagur 11. maí 1944
DAOUR
AUGLYSING
FRÁ RÍKISSTJÖRNINNI.

Alþingi hefir ályktað að fela ríkisstjórninni m. a. „að hvetja
bæjarstjórnir, sýslunefndir og hreppsnefndir um land allt
og félög og félagasamtök, er vinna að menningar- og þjóð-
emismálum, til þess að beita áhrifum sínum í þá átt, að sem
flest heimili, stofnanir og fyrirtæki eignist íslenzka fána,
komi sér upp fánastöngum og dragi íslenzka fánann að hún
á hétíðlegum stundum". »
Ríkisstjórnin beinir þvi hér með mjög eindregið til allra
ofangreindra aðila að stuðla að því, að svo megi verða sem
í framangreindri ályktun Alþingis segir.
væntanlegar frá Ameríku í næsta mánuði. 6, 12 og 32 volta.
Þar eð þetta mun sennilega verða síðasta sending, sem við
* • X
fáum, meðan á stríðinu stendur, er vissara að leggja inn
pantanir í Bíla- og vélahlutadeildina, hið allra fyrsta.
KAUPFÉLAG EYFIRDINGA
FORSÆTISRÁÐHERRANN, 29. apríl 1944.
KKBKBKBKKKHKHKBKBKKBKKKBKHKHKBKBKKHKBKBKHKBKBKBKHKHK
ERUM VEL BIRGIR AF ALLS KONAR
málningarvörum og lökkum
KAUPFÉLAG EYFIRÐINGA
Járn- og glervörudeildin.
Gráfíkjur
Sveskjur
Bl. ávexfir
Púðursykiir
Hveitiklið
Heilhveiti
K. E. A.
Nýlenduvörudeild

Það myndi vera mjög vel
þegið, ei virtir og velunnarar
blaðsins vildu senda því skrítl-
ur, kimnisögur, lausavísur oé
aðra slíka mola til birtingar í
,divippinum og hvappinum“. —
Bezt væri, að sögurnar heíðu
hveréi birzt áður. Allt slikt að-
sent efni mun verða birt jafnóð-
um, sé það yíirleitt hæft til
prentunar.
★
Karl einn á Ströndum átti
konu, sem reykti ákafleéa mik-
ið. Þeéar kerliné dó, tók bónd-
inn pípu henrtar, tróð í hana tó-
baki, leééur hana síðan við hlið
líksins í kistuna oé seéir:
„Hérna hefir þú pípuna oé tó-
bakið, góða rrán, en eirthver ráð
muntu hafa sjálf með eldinn,
þarna í nýju vistiruú“.
★
í Ameríku kom eitt sinn mjöé
fín frú inn til tannlæknis og
pantaði hjá honum nýtt tann-
,£ett“ — bæði í efri- oé neðri
góm. Nokkrum dögum síðar
kom hún aftur til læknisins oé
sótti tennurnar. En þar sem hún
þóttist ekki hafa nóéu mikla
peninéa á sér þá í svipinn,
samdist svo um, að hún fenéi
éripinn að láni, svona í bili. Árs-
fjórðunéi síðar éerðist tann-
lækrárinn óþolinmóður og sendi
reikniné heim til frúarinnar. En
ekki éreiddi hún skuld sína að
heldur. Aftur leið heill ársfjórð-
unéur oé enn sendi læknirinn
reikniné til frúarinnar, en með
sama áranéri oé áður. Tveim
mánuðum síðar sendi læknirinn
konurtni reikninéirm, en í þetta
skipti skrifaði hann hertrti eirtn-
ié vinsamleét bréf, þar sem
hann bað hana að éreiða skuld
sína án frekari tafar. En frúin
lét enn sem ekkert væri oé anz-
aði ekki bréfi læknisins, hvað
þá heldur að hún gerði nokkur
önnur skil. En nú var langlund-
argeð lækrtisins þrotið. Daginn
eftir fékk frúin enn rukkunar-
bréf og fylgdi því svohljóðandi
auglýsing, sem birt skyldi í öll-
um blöðum borgarinnar næsta
dag, ef pertinéarnir væru þá enn
ókomrtir:
Tækifæriskaup:
Brúkaður, en þó sama sem
nýr kjaftur er til sölu nú þegar
með tækifærisverði. Lysthaf-
endur geta skoðað hann hjá frú
Hansen, Bráðræðisveg nr. 241,
sem hefir hann að láni sem
stendur.
Það þarf naumast að taka
það fram, að ére*ðslan drógst
ekki lengi eftir þetta.
★
>yÆ, væri nú blessaður lækn-
irinn ekki fáanlegur til þess að
skera mig strax?“ spurði Kata
gamla, þegar hún var lögð inn á
spítala til uppskurðar við innan
meini. — „Það væri svo þægi-
legt fyrir hann Jón minn að
geta tekið líkið með sér heim á
morgun, annars yrði hann að
gera aðra ferð eítir því eftir
eina tvo daga“.
★
Gurmsi litli er duglegur strák-
ur, en ekki sérlega bókhneigður.
Grunur leikur t. d. á því, að
hann stelist stundum á sjó með
félögum sínum, þegar hann á að
vera í sunnudagaskólanum. —
Einu sinni mætir faðir hans
honum á húströppunum og seg-
ir allþungur á brúnina:
„Jæja, Gunnsi. Ertu nú að
koma heim úr skólanum?“
„Jú, pabbi.“
„Hvernig stendur þá á því, að
það er slorlykt að höndunum á
þér?“
„Ja, það veit eg nú varla. —
------En ætli það komi ekki til
af þvt, að eg var sendur með
sunnudagaskólablaðið heim til
hans Bjarna — nú og já -
fyrstu síðunrti var einmitt sagan
af Jónasi og hvalfiskinum.“
> ★
Guðfræðiprófessor spurði stú
dent nokkurn við embættispróf-
ið, hvort hann hefði lesið bréf
Páls til Filippíumanna. „Nei,“
svaraði stúdentirm. „Eg hnýsist
aldrei í annarra manna bréf.“
ALYKTANIR 7. ÞINGS
FRAMSÓKNARMANNA.
(Framhald af 2. síðu).
4. ^ Flokksþingið varar við
hinni gífurlegu neyzlu áfengis
og tóbaks og telur hana skað-
' ega menningu og sæmd þjóðar-
innar og telur brýna nauðsyn
Dera til þess að efla og útbreiða
bindindisstarfsemi í landinu
með ýtarlegri fræðslu og félags-
starfi um bindinsmál í skólum
andsins, með öflugum stuðn-
ingi við æskulýðsfélög og aðra
aðila, er hlynna að bindindi, og
loks með því, að reglumenn séu,
að öðru jöfnu, valdir til trúnað-
arstarfa og embætta.
5. Flokksþingið telur óhjá-
kvæmilegt að reisa sem fyrst
hæli fyrir vandræðabörn og illa
stadda unglinga. Lögð sé
áherzla á að velja hina hæfustu
menn með sérþekkingu til þess
að veita slíkum hælum forstöðu.
6. Flokksþingið endurtekur
fyrri yfirlýsingar um stuðning
við þjóðlega og frjálsa kirkju.
III. LANDB ÚNAÐARMÁL.
Flokksþing Framsóknar-
manna 1944 ályktar að lýsa
því yfir, að það telur höfuðskil-
yrði þess, að þjóðin eflist og
þroskist eðlilega, sé það, að
landbúnaðurinn, sem frá upp-
hafi hefir verið megin-atvinnu-
vegur hennar, verði jafnan sem
þróttmestur þáttur í atvinnulíf-
inu.
Flokksþingið telur, að rækt-
un landsins sé sameiginlegt
mál allrarþjóðarinnar,semallir,
hvaða stétt sem þeir skipa,
verði að sameinast um að koma
í framkvæmd, þar sem einstakl-
ingum sé algjörlega ofvaxið að
leysa af hendi stuðningslaust
slík landnemastörf sem frum-
ræktun landsins er, og enda
ekki rétt að krefjast þess af
þeim.
Flokksþingið leggur megin-
áherzlu á eftirfarandi atriði,
varðandi áframhaldandi vöxt og
þróun landbúnaðarins:
1. Að efla sjálfsábúð, en
hindra jafnframt óeðlilega
verðhækkun jarða, meðal ann-
ars með því:
a) Að gera jarðir að ættaróð-
ulum eða ættarjörðum.
b) Að byggja jarðir ríkisins
í erfðaábúð.
c) Að veita sveitarfélögum
forkaupsrétt á jörðum, næst á
eftir þeim erfingjum jarðeig-
andans, er taka þær til ábúðar,
fyrir það verð, er þar til kjörnir
menn meta þær.
d) Að sveitarfélögum sé svo
heimilt að selja slíkar jarðir til
ábúðar fyrir sama verð og þær
voru keyptar, eða byggja þær
til erfðaábúðar.
e) Að sveitarfélögum sé
heimilt að áelja slíkar jarðir til
ábúðar fyrir sama verð og þær
voru keyptar, eða byggja þær
til erfðaábúðar.
2. Jarðræktarlögunum verði
tafarlaustbreytt í það horf, sem
tillögur Framsóknarflokksins
frá haustþinginu 1943 stefna
að. Síðan verði þeirri áætlun
■ framfylgt til hins ýtrasta, að
i rækta svo mikið land á hverri
jörð, að innan 10 ára megi fá
allan heyskap af véltæku landi.
I (Framhald).