Dagur - 07.09.1944, Blaðsíða 5

Fimmtudaginn 7. september 1944
DAGUR
Um íþróttir.
Svar starfandi íþróttamanns við skrifum „íslend-
ings“ og „Verkamannsins‘\ um þetta efni
|>AÐ ER EKKI OFT, sem í
blöðum bæjarins sjást grein-
ar um íþróttamál. Þó hafa nú
með stuttu millibili birzt tvær
greinar um þetta efni, önnur í
„Verkamanninum" eftir konu,
sem talar um áhugaleysi íþrótta-
æsku bæjarins og þó fyrst og
fremst forráðamanna þeirra. —
Hin í ,.íslendingi“. eftir íþrótta-
vin, sem spyr, hvað sé orðið af
íþróttamönnum bæjarins. Sem
starfandi meðlimur í íþróttafé-
lagi hér til síðustu ára langar
mig til að leggja orð í belg.
•
17. júní og forsetakoman.
|>AÐ ER EKKERT óeðlilegt,
þótt íþróttavinur sé undr-
andi yfir því að sjá ekkert
íþróttafólk í sambandi við há-
tíðahöldin 17. júní. Það virðist
sem það hefði ekki verið óvið-
eigandi að leitað hefði verið til
íþróttafélagarina og annarra
æskulýðssamtaka í bænum um
framlög og ef til vill tillögur,
sem miðuðu að því að gera
þennan merkisdag sem allra eft-
irminnilegastan í hugum allra
þeirra, er hátíðina sóttu. En því
var ekki til að dreifa. íþróttafé-
lögin voru ekki spurð ráða. Bæj-
arstjórn kaus sína pólitísku
nefnd og lét sér á sama standa
um öll félög. Að sjálfsögðu bjóst
þó íþróttafólkið við að fá að vera
virkir þátttakendur í hinni
miklu hátíð, eins og íþróttasyst-
kini þeirra .víðs vegar annars
staðar á landinu, en svo varð
ekki. Sýnir þetta ef til vill betur.
en margt annað skilning og vel-
vild ýmissa ráðandi manna á
málefnum æskunnar En svo mik-
ið er víst, að hefðu íþróttamenn
haft eitthvað með hátiðahöldin
17. júní að gera, hefðu þau orð-
ið með nokkuð öðrum blæ,
enda farið fram í öðru umhverfi.
Mér finnst engin skynsamleg
ástæða fyrir því að stefna fólki
hundruðum og þúsund-
um saman á Ráðhústorg til
skemmtihalds, önnur en sú, að
það hefir kostað minnsta fyrir-
höfn og peninga.'
Hvað forsetakomunni viðvík-
ur hefði mátt ætla, að íþróttafólk
bæjarins hefði getað vottað for-
setanum virðingu sína, þrátt fyr-
ir litla þjálfun, á viðeigandi
hátt. En einnig þar vildi bæjar-
stjórn ekki vera eins og allir aðr-
ir. Hún um það.
Hvar eru íþróttamenn bæjarins?
þAÐ MUN RÉTT, að íþrótta-
æfingar hafa verið með dauf-
ara móti í surnar og má rekja til
þess ýmsar ástæður, sem síðar
verður vikið að. Handkanttleik-
ur kvenna mun þó hafa verið
æfður allsæmilega, en hitt er
rétt, að þær æfingar hafa ekki
farið fram á íþróttavöllunum,
því að handknattleiksvellir eru
engir til í bænum. Stúlkurnar
hafa orðið að æfa hingað og
þ&n^að og oft skipt tim æfingar-
stað árlega. Bæði félögin sendu
þó flokka á Handknattleiksmót
Norðurlands, sem haldið var á
Siglufirði í júlí sl., og stóðu
flokkarnir sig allsæmilega. Síðan
hefir annað félagið sent flokk til
keppni suður á land. En slíkt
getur að sjálfsögðu jafnvel farið
fram hjá íþróttavini, enda get-
ur liann ekki kvennanna í grein
sinni.
Knattspyman er með allra dauf-
asta móti í sumar, og er ein meg-
inorsökin sú, að knattspyrnuvell-
imir eru nú lítt nothæfýr orðnir
og önnur þægindi eftir því. T. d.
hefir enn ekki fengizt lögð vatns-
leiðsla að íþróttavöllunum, svo
að íþróttafólkið heitt og sveitt
geti svalað þorsta sínum og skol-
að af sér óhreinindi og svita og
þannig notið íþróttanna til fulls.
Enginn þarf að furða sig á því,
þótt frjálsar íþróttir séu hér ekki
áberandi, þær hafa ekki verið
æfðar hér um langt árabil og
engin slík íþróttamót haldin.
Nokkrar tilraunir hafa verið
gerðar með að koma frjálsum
íþróttuin af stað, en þær hafa
ekki borið tilætlaðan árangur
Síðast í vor var hér námskeið í
frjálsuin íþróttum, og munu
nokkrir drengir æfa enn, en
hvort þeir þrauka lengur en fyr-
irrennarar þeirra, verður enn
ekki séð.
Orsakimar fyrir þeirri deyfð,
sem nú ríkir í íþróttamálum
bæjarins eru ýmsar, en ein af að
alorsökunum mun þó vera fjár-
skortur félaganna. Það mætti
ætla, að í peningaflóði síðustu
ára hefði félögunum opnast
ýmsar leiðir til fjáröflunar, en
svo er ekki; þvert á móti reynist
þeim nú æ erfiðara að afla fjár
til nauðsynlegra útgjalda. Hluta-
velturnar eru nær því það eina,
sem félögin hafa nokkurn veru-
legan hagnað af, og eiga það að
þakka fjölmörgum bæjarbúum,
.sem árlega miskunna sig yfir
þau. Með bættum Hfskjörum hin
síðari stríðsár hafa kröfur fólks-
ins vaxið mjög. Rýmri fjárhags
ástæður unga fólksins gera þeim
nú kleift að sækja meir en áður
kvikmyndahúsin, danssalina,
billiardstofurnar o. fl. skemmti
staði, enda má segja, að þessir
staðir séu nú orðnir leikvangur
mikils hluta unga fólksins
vegna þess að íþróttafélögin hafa
ekki haft bolmagn til að keppa
við skemmtistaðina um hug
unga fólksins.
hvetja fólkið til íþróttaiðkana,
reldur ungir menn og konur,
sem vegna áhuga síns og fórnar-
undar vilja fórna tómstundum
sínum fyrir áhugamál sín. Menn
og konur, sem í engu hafa betri
aðstöðu en aðrir félagar, en
eggja á sig aukaerfiði við að
skipuleggja íþróttastarfið og
I inna út leiðir til að halda félög-
unum á floti. M.enn og konur,
sem nú sjá, að erfiði þeirra verð-
ur ekki að því gagni sem þeir
höfðu til ætlazt, vegna þess, að
élagarnir sætta sig ekki lengur
við þau starfsskilyrði, sem félög-
in hafa upp á að bjóða. En verk-
fall íþróttafólksins, ef svo má að
orði kveða á þessum verkfalls-
tímum, hefir þó orðið til þess að
•tnýja fram viðurkenningu, þó í
ádeilutón sé, á störfum íþrótta-
félaganna í þágu íþróttanna.
Mega iþróttamenn þar vel við
una, þó að þeii hefðu gjarnan
viljað sýna meiri árangur af
starfi sínu.
Hverjir stjórna félögunum?
gONA í „VERKAMANNIN
UM“ lætur sér detta í hug
að ef til vill sé deyfð íþróttafélag
anna að kenna áhugaleysi stjórn
enda þeirra. En hefir hún athug
að, hverjir stjórna félögunum?
Hvað hugsa forráðamenn
bæjarins?
þAÐ HEFIR VERIÐ á það
bent með réttu, að Akureyr-
ingar séu í fæstum íþróttagrein-
um samkeppnisfærir við aðra
íþróttamenn landsins. Jafnvel
smábæir og þorp standa þar
miklu framar. Eg ætla ekki að
þessu sinni að ræða þetta nánar,
en halda mætti samanburðinum
áfram og spyrja: Hvað leggur
Akureyrarbær til íþróttanna óg
hvað gera aðrir bæir? Eg efast
um, að sá samanburður yrði Ak-
ureyri hagstæðari en hinn. Mér
finnst, að það hljóti að vera tak-
mörk fyrir því, hve lengi Akur-
eyringar geti unað slíku ófremd-
arástandi. Akureyringar geta
ekki borið það kinnroðalaust, að
höfuðstaðar Norðurlands verði
ekki getið í sambandi við
íþróttamót komandi ára. Bæjar-
búar verða að krefjast þess, að
bæjarstjórn búi nú þegar æsku
þessa bæjar þau skilyrði til
íþróttaiðkana, sem hún á rétt á.
Bæjarstjórn verður að skilja
það, að hún hefir skyldum að
gegna gagnvart hinni uppvax
andi kynslóð, sem síðar meir
verður að taka við hinum marg
víslegu skyldustörfum í þjóðfé-
-laginu. F.r hægt að ætlast til
mikils af þeirri æsku, sem eyðir
tómstundum sínum í ráp og rölt
um götur bæjarins, og ekki
kemst í samband við lifið nema
í gegnum tóbakssvælu kaffi- og
danssalanna eða í myrkri kvik-
myndahúsanna? Nei, það múnu
allir, sem með æskunni starfa,
sammála um það, að slík ung-
menni eru ekki líkleg til stór-
ræða. Þar vaxa ekki afreksmenn-
imir. Forráðamenn bæjarins
verða að gera sitt til þess, að
æskan nái þeim þroska, andlega
og líkamlega, sem henni er eðli-
legur. Meðal annars með því að
koma upp aðgengilegum íþrótta-
svæðum fyrir bæinn, og veita fé-
lögunum nægilegt fé, svo að þau
geti haldið uppi þróttmiklu
íþróttastarfi. Því fé er ekki á glæ
kastað, slíkt starf er mannrækt-
Það eru ekki menn, sem sitja á arstarf, sem mundi skapa æsk-
skrifstofum „upp á hátt kaup“ j nnni ný viðfangsefni og gefa
og gera ekki annað en skipu- ( henni tækifæri til að sýna, hvað
leggja íþróttastarfið, eða menn, í henni býr. Að vísu má búast
sem eKki hafs annað að gera en við, vegna margra ára vanbúnað-
HJARTANS ÞAKKIR votta eg öllum þeim, nær og
tjær, sem sýndu mér sóma og vinarhug á sextugsafmælinu.
SNORRI SIGFÚSSON.
Jarðarför mannsins míns og föður okkar, BOGA
ÁGÚSTSSONAR, sem andaðist31.ágúst,erákveð-
in föstudaginn 8. september og hefst með hús-
kveðju að heimili hans, Norðurgötu 36, kl. J,30 e.
h. — Jarðað verður að Kaupangi.
Eiginkona og börn.
TILKYNNING
Það tilkynnist hér með heiðruðum viðskiptavinum vorurn
að Öl- og gosdrykkjagerð Akureyrar hefir verið breytt í
hlutafélag, og vjljum vér þakka öllum okkar mörgu við-
skiptavinum viðskipti liðinna ára og vonum að hið nýja
hlutafélag verðii aðnjótandi viðskipta yðar í framtíðinni.
Akureyri, 31. ágúst 1944. ' Vnðingarfyllst,
Öl- óg Gosdrykkjagerð Akureyrar
Guðlaug Sigfúsdóttir.
Það tilkynnist hér með samkv. ofanrituðu, að Öl- og Gos-
drykkjagerð Akureyrar hefir verið breytt í hlutafélagið Ö1
8c Gosdrykkir h/f, Akureyri, og munum vér kappkosta að
gera viðskiptavini vora ánægða með viðskiptin. Fyrst um
sinn mun verksmiðjan verá á sama stað og símanúmerið hið
sama og áður: no. 30.
Akureyri, 31. ágúst 1944.
Virðingarfyllst,
pr. pr. Ö1 & Gosdrykkir h.f., Akureyri
Marinó Stefánsson.
ÍH^iKHWKHKHttHWHKHWH^OttlWtfHWHWHKHKHWHWWWHWHOHOHÍNeNO^^
TILKYNNING
Ár 1944, hinn 31. ágúst, framkvæmdi notarius publicus í
Akureyrarkaupstað fyrsta útdrátt á skuldabréfum bæjarsjóðs
Akureyrar fyrir 4% láni bæjarsjóðs til aukningar raforku-
veitu frá Laxárvirkjun.
Þessi bréf voru dregin út:
. Litra A: nr. 20, 24, 31, 52, 83, 94, 113, 123, 135, 146,
149, 160, 166, 184, 192, 247, 252, 268, 274, 291.
Litra B: nr. 23, 50, 56, 59, 66, 70, 111, 142, 146, 163,
164, 167, 210, 220, 225, 244, 251, 256, 268, 284, 320,
322, 327, 338, 343, 347, 378, 421, 468, 470, 471, 476,
477, 485.
Skuldabréf þessi verða greidd í skrifstofu bæjargjaldkerans
á Akureyri hinn 2. janúar 1944.
Bæjarstjórinn á Akureyri, 31. ágúst 1944.
STEINN STEINSEN.
V<h><hKh>i><h><h><h><h>i><h><h><h><h><h><h><h><h>i><h><h>i>i><h><h><h><h><h><h>-
ar í þessum efnum, að það taki
nokkurn tíma að fá unga fólkið
almennt til að stunda íþróttir,
en smátt og smátt munu augu
fleiri og fleiri opnast fyrir því,
að heilbrigð sál í hraustum
líkama er mikils virði og íþrótt-
irnar veita falslausa skemmtun
um leið og þær auka viljaþrótt
og metnað einstaklinganna.
!•
Smábarnaskóli
minn hefst 1. október.
ELÍSABET EIRÍKSDÓTTIR.
Ágæt taða
til sölu og ef til vill lítið eitt
af útheyi.
Á. JÓHANNSSON, KEA,
visar á,