Dagur - 31.01.1946, Blaðsíða 6

Dagur - 31.01.1946, Blaðsíða 6
D A G U R Fimmtudaginn 31. janúar 1946 ★ Ofar stjörnum ★ Saga eftii ÚRSÍILU PARROTT ;hsíkhkh><hkhhkhkhkhkb}<h; aji^gíroiSrKHKHKKKHK^BKHii (Framhald). ellunni voru t'ornir grafsteinar og á þeim sátu þau, lrlið við hlið, meðan þórdunur spreuginganna bergmáluðu um hinrinhvolfið. Gína var hrædd, en til þess að láta ek.ki á neinu bera reyndi hún að masa við.hann milli hryðjanna. Á einn grafsteininn var höggvin andlitsmynd af löngu liðnum stríðsmanni. „Það er undarlegt hvað þér svipar til irans," sagði hún glettnislega við Derek. Derek hló við og færði sig nær Jienni. „Eg er há-brezkur að út- liti, einn af hinunr frægu, skelþunnu, sérvitru Bretunr sem eru kunnir unr allar jarðir!“ Drunur, brak og brestir, skotlivellir og sprengjugnýr kváðu við allt umlrverfis þau. Hún reyndi að halda jafnvægi á skapsmunum sínum, „Nei, ertu sérvitur," sagði hún glettnislega. „Það var leið- inlegt." ,,)á, víst er það leiðinlegt. Eg er meira að segja svo sérvitur að halda að ganran mundi vera að lritta þig einhvern tímja þegar slríð- ið er lniið og maður getur talað unr daginn og veginn, án jress að eiga von á því, að hver mínútan verði sú síðasta í þessu líii. Eg held eg mundi vilja kyjisa þig — olurlaust á vangann — eða hef- urðu nokkurn tíman verið kysst Regína? Síðan muridi eg senda þig lieim og bíða þangað til jrú værir orðin nógu stór stúlka til þess að geta lært að láta Jrér Jrykja vænt unr mig.“ ,,En Derek — þú gleymir því, að eg er ekkert. barn. Eg er nærri Jrví átján ára. Eg gæti Jress vegna tekið Jrátt. í samkvæmislífinu, en nú verður Jrað að bíða árið, að minnsta kosti. Maður getur lært eitt og annað Jrótt árin séu ekki fleiri." Hávaðinn var orðinn svo óskaplegur, að varla heyrðist m|anns- ins mál. Það var voðalegt að Jrurla að hýrast þarna og geta átt von á Jrví á liverri stnudu, að Jrakið félli og græfi allt lifandi. En hvað var hægt að gera? Hún hélt dauðalraldi í einn hnappinn á ein- kennisbúningnum hans og sneri upp á hann í sífellu. Hann hlustaði á undirganginn um stund og sagði síðan: „Mér er sanra livað gengur á Jregar eg er kominn upp í flugvélina, en hér er nraður gjörsamlega bjargarlaus. Segðu mér eitthvað frá Ameríku, Gína. Ljómandi hefurðu lallega spékoppa." Hún hafði brosað, af því að hún vissi að hann langaði ekkert til þess að heyra neinar frásagnir um lífið í Ameríku, heldur var hann að reyna að leiða athygli hennar frá hættunni sem Jrau voru f. En hún byrjaði samt að segja honum eitthvað frá æskudögum sínum lreima í Bandaríkjunum, en allt í einu þagnaði hún í miðri setningu en sagði síðan: „Eg er lrúin að slíta lrnappinn úr fötunum Jrínum, Derek.“ „Það gerir eickert til. Haltu bara áfranr nreð Jrað senr Jrú varst að segja.“ „Eg vildi heldur að Jrú kysstir mig. Það mundi dreifa huganum meira.“ Hann tók utan unr lrana og horfði á barnslega frítt andlitið. En Jiegar hann kyssti hana lauslega á varirnar þrýsti lrún honum að sér og sleppti ekki. Lengstu og unaðslegustu augnablik ævi hennar liðu framhjá. » Þegar Jrau voru liðin sagði hún: „Eg htfi aldrei verið kysst fyrr, nema á vangann, af frændum og vinum, þú veist, Jregar Jreir segja: gleðileg jól, Regína, eða velkonrin, Regína." En hvað í ósköpunum gekk að li)erek? Hún gat ekki betur séð en hann væri skjálfhentur og nú sagði liann: ,,Eg helði ekki átt. að kyssa þig, Gína.“ Drunurnar úti fyrir fóru minnkandi og skiptu nu svo litlu máli, fannst þeinr Iráðunr. „En hvers vegna skyldir þú ekki gera Jrað, Derek? Eg heli aldrei verið ástfanginn fyrr. Eg vissi ekki að eg væri Jrað fyrr en þú kysstir mig.“ Loftárásarhættari var nú auðheyrilega unr garð gengin. Hann talaði hljóðlega, en ákveðið: „Þú ert ekkert flón, Gína.Jiess vegna gleymirðu Jressu. Þú ert á förunr heini til Bandaríkjanna, góða mljín.“ „En hvað ætlar þú að gera?“ „Eg ætla að halda áfram að skjóta niður þýzkar flugvélar. Það er ekki verra starf en ýms önnur.“ „Þú hefur sennilega kysst finrnr Jrúsund stúlkur undir svipuð- unr kringumstæðum.“ „Fimnr þúsund og tólf, kæra nrín. En nú verður gefið merki um að Jrættan sé liðin lrjá, og þá ætla eg að fylgja þér heinr. Skrítið er lrvernig fólk í loftvarnabyrgjum lrugsár um ekkert nema sjálft sig. Maðurinn þarna leit ekki einu sinni upp úr bókinni, senr hann er að lesa, þegar eg kyssti jrig. Og gamla konan Jrarna lrélt áfram að borða brauðsneiðina sína, eins og ekkert hefði í skorizt." „Hættu jiessu, Derek.“ Henni lrafði fundist óslökkvandi eldur brenni í brjósti sér, Jregar hann kyssti hana, en kulna Jregar hann (Framhald). Jarðarför Ara Jónssonar bónda að Þverá, sem andaðist 24. þ. m. fer fram þriðjudaginn 5. febrúar n. k. og hefst með húskveðju að heimili hans kl. 11 f. h. Vandamenn. Jarðarför Kristínar Ámadóttur Hríseyjargötu 1, Akureyri, sem andaðist hinn 20. þ. m. fer fram laugardaginn 2. febrúar n. k. og hefst með húskveðju á heimili hennar kl. 1.30 e. h. Fyrir hönd vandamanna rai Árni Jóhannesson frá Brunná. iHaraHraMiHHHiraiarai Þölckum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför Guðbj'örns Björnssonar Sérstakar þakkir færum við öllum þeim félögum, sem heiðr- uðu minningu hans á ýmsan hátt og stúkunni „Brynju" fyrir ómetanlega aðstoð og minningargjöf. Eiginkona og dóttir. FERMINGARKÁPUR ávallt fyrirliggjandi. - Unnar úr einlitum og köfl- óttum, fallegum ullarefn- um. — Verð kr. 280.00 og 310.00. Komið — skoðið — kaupið. Saumastofa Gefjunar Húsi KEA, 3. hæð. MÓÐIR, KONA, MEYJA. (Franrhald af 4. síðu). 'öðrunr, orðunr sagt, nafn þess, 1 senr lrærra er settuv í nrannlé- ; lagsstiganum, er nelnt á eftir. 4: Það eru réttindi konunnar að lreilsa að lyrra bragði á götu, er hún mætir karlmanni. Oftast nær heilsa lráðir aðilar þó sam- stundis, eða, karlmaðurinn tek- ur fyrst ofan og konan svarar kveðjunni eða lætur henni ósvarað eftir eigin geðþótta. YÐUR MUN ALDREI YÐRA ÞESS: að lifa lreiðarlegu líli; að gera yðar ýtrasta; að hlusta áður en Jrér dæmið; að vera einlægur og sannur; að hugsa áður en þér talið; að hafa hreinar hugsanir; að halda fast við góðan ásetning; að loka eyrunum fyrir sögu- lrurði; að biðjast áfsökunar á nrisgerð- um; að láta stjórnast af göfugum til- gangi; að vera eins hæverskur og kost- u r er; að vera heiðvirður í viðskipt- um; að liafa samjúð með sjúkunr og hrjáðum; að vera þolinmóður við úrilla nágranna; að standa við orð yðar. (Health Culture). Til sölu ein hæð í nýju húsi. Uppl. gefur afgr. Dags. (8><®><3><®><SKS><S><®><í>3*SxSxíxe^>4x$x$x$xíx3x$>3x8x$>3xÍKS>3xSx$>3xSx8xíxí>SxSxíxSxSxexexí><íxíxexe^xí><$xS>< ?<*Þ##<*<H2<*Þ#<W*n<HKHKKHKHKKHKKHKKKHKHKKHKHKHKKKKKHKHKWKKHKHKHKHK<HKKKKHKKHKHK^^ Kvennœrföt: ir og buxur, alullar - - bómullar silki Nátfkjólar Undirkjólar og Undirföt KAUPFELAG EYFIRÐINGA V ef naðar vörudeild KHKHKHKKHKHKHKHKHKHKKHKHKH} IKHK<HKHKHKHKHKHK<HKHKH1<HKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKKHK

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.