Dagur - 14.02.1946, Blaðsíða 6

6
D AG U R
Fimmtudaginn 14. febrúar 1946
)★ Ofar stjörnum ★ I
Saga eftir ÚRSÚLU PARROTT |
KhkhkhkhKhkhKHKhKBKHW íHKHKHWHKHKHKHKHKHKHSi
6. dagur
(Framhald).
verða þeim góð al því að þau voru svo ung og elskuðu livort annað
svo heitt; að þau mundu ekki eldast eins og annað fólk, lieldur
mundu lifa allan hinn mikla harmleik og alla hina hamingjuríku
tíma friðarins, sem biðu einlivers staðar á ókomnum árum'.
Gína hafði aldrei mætt neinni andspyrnu í lífinu. Hún bægði frá
sér tilhugsuninni úm, að faðir hennar og amma mundu verða mót-
fallin þessum ráðahag. Hún mundi — hvað sem hver segði — giftast
Derek, helzt sem fyrst og lifa hamingjusöm nteð honum hvernig
sem allt annars færi í þessum heimi. Hún vissi að þetta var órökvís
hugsun, því að nú var enginn öruggur, og allra sízt Derek, en hún
gat ekki að því gert, að hún trúði þessu einlæglega.
En hvað hugsaði Derek? Allar þessar vikur hljómaði rödd henn-
ar í eyrum lians; gráu augun, hrafnsvarta hárið, og brosið, sem var
svo hlýtt og innilegt, veittu honum sálarró og hamingju þegar
mest á reið, á þessum erfiðu og undarlegu dögum, þegar takmörk-
in milli dags og nætur týndust og gleymdust, en allir urðu sífellt
að vera á verði og berjast upp á líf og dawða við hættulegan óvin.
Hann elskaði hana frá því augnabliki, sem hann þrýsti kossinum
á varir hennar, og kannske lengur. Hverri frístund vildi hann eyða
í návist hennar og hvergi nema þar. Hann gat setið hljóður og virt
fyrir sér liinn grannvaxna, spengilega líkama hennar og hlustað á
áhyggjulaust masið í henni, og þá leið honum vel og hann óskaði
sér einskis frekar.
En hann vildi ekki giftast henni nú. Hann gerði sér grein fyrir
áhrifum stríðsins á líf þeirra, og hættunni, sem hann lifði sífellt-í.
Hann vildi heldur ekki biðja hana að bíða sín þangað til stríðið
væri búið. Hann vildi helzt ekki saéra hana og þess vegna ekki gera
samband þeirra of innilegt, en hann gat ekki neitað sér um að
verma hjarta sitt í návist hennar. Þá gæti hann munað hana allt
sitt líf, og hann vissi vel, að það gat orðið skammvinnt.
Þegar hann var í Oxford háskóla hafði hugur hans staðið til rit-
höfundarferils. Hann reyndi þá að skrifa leikrit. Því varð raunar
aldrei Iokið, en hann mundi ennþá hvað það hét. Himnaríki h.f.
hafði liann kallað það. Þá voru áhyggjulitlir dagar, sumarið 1939,
en síðan hafði liann ekki bætt einni línu við handritið. Leikurinn
átti að gerast á þeirri stundu, sem mannkynið hætti að nota gáfur
sínar ög uppfinningasemi til eyðileggingar og þá átti að skapast
himnaríki á jörðu. Honum fanst nú að leikurinn mundi hafa orð-
ið stirður og viðvaningslegur, og utangátta við lífið og tilveruna.
Nafnið hafði þó ekki verið sem verst. Nú þótti honum sem hann
hefði uppgötvað sitt himnaríki á jörðu og við það vildi hann una
eins lengi og honurn var ætlað að dvelja hérna megin grafar.
Gína átti afm'æli í ágúst. Hún mundi verða 18 ára gömul þann
þrítugasta. Þau höfðu talað um þetta og hann hafði sagt; „Kannske
ég verði heppinn og fái orlof í tæka tíð fyrir afmælið." ?
Þann tuttugasta var flugsveit hans flutt frá London, langt út á
land. Hann hafði raunar hlakkað til að komast frá London, en
það var áður en hann kynntist Gínu. Hin nýja flugstöð var aðeins
tuttugu mílur frá heimili hans, en engu að síður fannst honum
breytingin vera ógurleg ógæfa, eins og málunum var nú kornið.
En Gína lét ekki hugfallast. Hún sagði: „Ef þú getur fengið
nokkurra klukkustunda frí á afmælisdaginn minn, þá kem ég með
járnbrautarlestinni til þess að geta þó eytt einhverju af afmælis-
deginum með þér.“
Derek og félagar hans höfðu nóg að gera þessa daga. Þeir flugu,
börðust, og hvíldust á víxl, dag og nótt, sólarhring eftir sólarhring.
Loftárásirnar færðust sífellt í aukana. Derek var orðiriú vonlaus
um oriofið, en lánið iék við hann. Hann vann giæsilegan sigur í
loftorustu og yfirforinginn gaf honum þriggja sólarhringa orlof
í viðurkenningarskyni. Hann sendi Gínu símskeyti.
Þetta var á nfiðvikudag. Á fimmtudagsmorguninn leitaði hann
í hverri búð að gjöf handa henni, en fann enga, sem honum fannst
nógu góð. Hann beið þess vegna tómhentur eftir henni á járn-
brautarstöðinni, og var í milli vonar og ótta. Líklega liel’ði hún
misst af lestinni, eða kannske Þjóðverjar hefðu nú gert árás á lest-
ina á leiðinni? En lestin kom á tilsettum tíma og grannvaxin,
falleg, ung stúlka, klædd smekklegum, amerískum sporthúningi,
stökk út á brautarpallinn. Derek var frá sér numinn: „Gastu kom-
ið?“ spurði hann, eins og hann tryði ekki sínum eigin augum.
Hún hjúfraði sig upp að honum. „Derek, Derek,“ sagði lnin,
fagnandi, eins og allir draumar hennar hefðu þegar rætst.
„Saknaðirðu mín?“ spurði hann glettnislega. Hún svaraði ekki
spurningunni, en sagði: „Eg er hamingjusamasta konan á F.nglandi
í dag. Hvernig eigum við að halda upp á afmælið, Derek? Þú skalt
ráða því, mér er nóg að fá að vera hjá þér.“
„Við förum heim til mín og borðum. Egek þér á stöðina þegar
(Framhald).
Það tilkynnist vinum og vandamönnum, að jarðaríör íöður
og tengdaíöður okkar,
Sigurjóns Þorkelssonar frá Holti,
fer fram frá Akureyrarkirkju föstudaginn 15. þ. kl. 1 e. h.
Aðstandendur.
Jarðarför JÓNS ÞORLEIFSSONAR, bónda að Grýtu, fer tram miðvikudaginn 20. þ. m. frá Munkajiverárkirkju og hefst kl. 1 e. h. Vandamenn.

Öllum þeim, sem sýndu hluttekningu, hjálp og heiðruðu minningti ÞÓRLAUGAR ÞORFINNSDÓTTUR á einn eða annan hátt, frá fyrsta til hins síðasta, færum við okkar hjartans þakklæti. Snorri Þórðarson, Guðlaug Snorradóttir, Finnlaugur Snorra- son, Hulda Suonadóttir, Steinn Snonason, Halldóra Snorra- dóttir, Hermína Sigurðardóttir. V
f-n—n—n....nwTHTHT—mrniTii i
Hjartans þakkir vottum við öllum, fjær og nær, sem auð-
sýndu samúð og vinarhug við fráfall og jarðarför bróður okk-
ar, ARA JÓNSSONAR á Þverá. — Sérstakar þakkir færum
við söngfélögum hans og öðrum ,sem gáfu blóm og veglegar
minningargjafiir.
Systur hins látna.
?*<HKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHK
Öllum þeim mörgu, sem glatt hafa litla drenginrt okkar, BALDVIN
BJARMAR, er veikur hefir legið á Sjúkrahúsi Akureyrar, þökkum við
hjartanlega alla þeirra miklu ástúð í hans og okkar garð. Ekki sízt
þökkum við skólasystkinum hans alla þeirra vinsemd. Guð blessi alla
þá, sem okkur hafa gíatt.
Dagbjört Oskarsdóttir, Baldvin Sigurðsson, Dalvík.
Ú<HKHKKHKBKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKKHK) Si<5<hKKKKKKKKH
HJARTANS ÞAKKIR til allra, er heiðruðu mig á fimmtugsafmæli
mínu, með heimsóknum, blómum, gjöfum og heiUaskeytum og gerðu
mér daginn þannig ógleymanlegan. — Lifið heil.
HELGA JÓNSDÓTTIR.

< » -L
unið:
np • •
1 vinm
Silkitvinni
Málbönd
Fatakrít
Tölur, alls konar
Hárgreiður
Prjónar
Nálar, alls konar
Vaskaskinn
Þetta höfum við ávallt fyrirliggjandi.
Kaupfélag Eyfirðinga
Vef naðarvörudeild.

Notið Flóru og Gula bandið!
KÓNGSBRAGÐ.
Hvxtt: Guðm. Arnlaugsson.
Svart: Júlíus Bogason.
1. e4—e5. 2. f4—exf4. 3. Rf3—g5.
4. Bc4—Bg7. 5. 0—0—h6. 6. d4—
d6. 7. c3—Rc6. 8. Rbd2—Rf6. 9. g3
— (Miðtaflið er að hefjast. Hvítur
vill brjóta peðakeðju svarts og opnar
línu til sóknar). 9.----Bh3. 10.
He-1—fxg3. 11. e5—dxe5. 12. Rxe5—
0—0. 13 Rdf3—RxRe5. 14. RxRe5
—gxh2f. 15. Kxh2—Bf5. (Vafasamt;
sennilega er Be6 eða jafnvel g4
betra). 16. df3—Be4. 17. HxBe4—
RxHe4. 18. DxRe4—Dd6.
Staðan eftir 18. Ieik svarts.
•i! J U «, , „ , il v « •: > ínii K tmm
19. Bf4!—gxf4. 20. Hgl—f3? (Tap-
leikurinn. T. d. ef 20.--------Kh8.
21. Rxf7f—HxR. 22. BxH—f3f og
svart sýnist hafa a. m. k. jafnt). 21.
Hg6—De7. 22. Dg4— Gefið.
Teflt á Skákþingi Norðurlands, Ak.
8. februar 1946.
— Fokdreifar
(Framhald af 4. síðu).
sérstaklega vélbátafloti sá, sem verið
væri að smíða fyrir íslendinga kem-
ur til landsins, þá væri hvergi til
nægilegt eða öruggt hafnarpláss fyrir
þessa flotaaukningu. Jafnframt lýsti
Pétur því yfir að búið væri að eyða
fyrirfram 3 milljónum af næsta árs
hafnarbótafé, og sæi hann ekki annað
úrræði, en að taka stórt ríkislán til að
byggja höfn eða hafnir til að geyma
flotann í. Sveinn Benediktsson taldi
sjálfsagt að krefjast stöðvunar á inn-
anlandsbáta-byggingum ríkisstjómar-
innar, en Magnús Gamalíelsson benti
á, að ráðizt yrði í hinar stór-
fenglegu og hröðu hafnarbyggingar,
sem Pétur vildi lóta gera, þá yrði að
taka þá fóu og sífækkandi íslendinga,
sem fiskveiðar stunda, til hafnarbygg-
inga og færu þeir þá aldrei til fisk-
veiða framar. Ekki er öll vitleysan
eins né skortur á fyrirhyggju.
Eversharp
lindarpenni fundinn nálægt
Menntaskólanum. Geymdur
á Eyrarlandsvegi 8, uppi.
Vélsturtur og pallur
af Studebaker, til sölu. Upp-
lýsingar gefur Pétur Jóns-
son, Bifreiðastöð Oddeyrar.
MUNIÐ:
MIKIÐ ÚRVAL AF
ALLS K0NAR
SNYRTIVÖRUM
Stjörnu Apótek