Dagur - 26.02.1947, Blaðsíða 3

/
Miðvikudagur 19. febrúar 1947
D A G U R
3
RÓTTASÍÐA
RITSTJÓRI: JÓNAS JÓNSSON
r
Iþrótta-„konuru
(Lausl. þýtt úr sænsku).
„Er það satt, að rússnesk stúlka hafi
hlaupið 800 m. 6 2 mín. og 11 sek.?
Er það áreiðanlegt, að hún sé ekki
strákur?!"
Það var litla, snotra Anna Larson
frá Oskevik, sem með augljósri undr-
un spurði mig þessa. — En þeir, sem
nákunnugir eru alþjóða íþróttakeppni
kvenna vita, að síðari spurningin er
ekki út í loftið.
Anna litla hefir hlaupið 800 metr-
ana á 2 mín. 13.8 sek., og eftir því
sem eg veit bezt, er það heimsmet
kvenna í þeirri grein. Að vísu hljóp
Zdenka frá Tjekkoslóvakíu vega-
lengdina ó 2 mín 12.4 sek., en það
vitnaðist síðar, að Zdenka var öllu
meiri yngismaður en ungfrú, og við
nákvæma læknisskoðun ákvarðaðist
loks að „hún“ væri karlmaður! Talið
er að ein þýzk og ein ensk hafi orðið
fyrir svipaðri afskiptasemi og með
svipuðum árangri1! Og ríkt er í huga
það, sem á gekk út af sumum þeim
misjafnlega kvenlegu verum, sem
mættu til keppni á Evrópumeistara-
mótinu í Ósló í fyrra.
Það er ekkert illt að segja um þær
rússnesku, vel þjálfuðu og sigursælu
stúlkur, kvenlegar og aðlaðandi. —
Flokkar Svía og Hollendinga virtust
heldur ekki athugaverðir, hvað þetta
snerti.
En „viðundrið“, „Marit" Hemstad,
bóndadóttir úr Þrándheimsdal, hafði
þegar óþægileg áhrif á mann. „Hún“
varð þó uppóhaldskeppandi sumra, er
„hún“ komst í úrslit í 200 m. hlaupi.
Um tíma leit út fyrir að „hún“ yrði
önnur í röðinni við úrslit, en varð
loks að láta sér nægja 4. sæti — tími
25.7 sek. — Talið var í Noregi að
„hún“ hefði hlaupið þar á móti 800
m. ó 2 mín. og 10 sek.
í mínum augum — og flestra ann-
arra en Norðmanna — var Marit
hræðileg, — fölleit, mögur, hjólbein-
ótt og með fætur eins og meðal barna-
skíði (skónúmmer 44, var sagt!). En
„hún“ reyndist þó stælt og undrasterk.
,,Hún“ var alltaf síðust að „starta", en
ó ó að lokum feikilega.
— En einn góðan veðurdag kom
það upp úr kafinu, að þessi vafasama
fegurðardís var karlmaður!
— Það var nú eitthvað fleira
óhreint í pokahorninu hjá íþrótta-
stjörnunum í Ósló. Þar var t. d.
„skeggjaða daman“, pólverskan, Stella
Walsh, sem einn daginn hafði gleymt
að raka sig og mætti með sentimeters-
skeggþófa! Hinar spretthlaupsstúlk-
urnar risu upp og kröfðust þess af yf-
irstjórn mótsins, að læknir væri látinn
skoða „skeggjuðu, pólsku stelpuna!“
Það er reyndar ekki í fyrsta sinn,
sem Norðmenn tefla fram íþróttakon-
um, sem einn og einn vill setja spum-
ingarmerki við hve mörg prósent kon-
ur séu.
Við vetrar Ólympíuleikana í Gar-
mizch-Partenkirschen var skíðakona
ein, sem sagt var, að aldrei vildi
skipta um föt í sama herbergi og aðr-
íj, aldrei fara í steypibað þegar aðrar
stúlkur voru við, — og héldi sig í einu
og öllu í öruggri fjarlægð frá öðrum
stúlkum.
En Norðmenn urðu auðvitað ösku-
vondir, þegar farið var að hvíslast á
um það, hvort skíðastjarnan þeirra
myndi ekki vera hálfgerður karlmað-
uri
— Höf. þessara kafla, Henry Eid-
mark, segir ennfremur frá því, að
hann rakst á Ameríkana í Helsing-
fors, sem' ekki var sérlega hrifinn af
afrekum rússnesku stúlknanna í Ósló
— sem þó sköruðu þar greinilega
fram úr. — Hr. Zaharias leysti frá
skjóðunni: „Okkar stúlku gerðu það
miklu betur — jafnvel fyrir 15 árum
— í Los Angeles — á Ólympíuleikun-
um. Þar tefldi „Sam frændi“ fram
beztu íþróttakonum heimsins, — og
þær eru enn alveg sérstakar í sinni
röð, Það megið þér bóka!
Hvort 'það voru stúlkur? Engar sví-
virðingjár, herra minn! Það er deginum
ljósara, að íþróttakonur, sem setja
heimsmet, geta ekki litið nákvæmlega
eins út og venjulegar meðalmadömur
— það yrðu þá eitthvað léleg afrekin.
— Sú bezta, sem við áttum þarna á
leikunum í Los Angeles, var Babe
Didrikson — og nú, eftir 15 ár, er hún
enn fremst allra íþróttakvenna, t. d. í
golf.
Munið þér hvað hún gerði á
Ólympíuleikunum? Já, ekki það! Þá
skal eg segja yður það. Hún vann tvö
gullverðlaun, eitt silfurmerki og setti
tvö heimsmet.
Engar móðgandi getgátur, herra
minn! Babe er „lady all right“, og hún
búin að vera gift í mörg ár. — Á
Olympíuleikunum keppti hún bara í
þrem greinum, svo að varla var hægt
að vænta betri árangurs. Hún átti
reyndar gull- og heimsmet í þriðju
greininni — hástökki líka, — en þeir
dæmdu ógilt hennar sigurstökk þar —
1.67 m. — sögðu, að hún hefði steypt
sér yfir, með höfuðið á undan, — auð-
vitað bara vitleysa! Hafi þetta stökk
hennar verið ólöglegt, var hitt, sem
gilt var tekið, það engu síður, — það
megið þér bera mig fyrir. En hún sigr-
aði í 80 m. grindahlaupi á 11.7 sek. —
heimsmet, — í spjótkasti, 43.68 m. —
einnig heimsmet. — Svo var talið að
hún stykki 1.65 m., en átti að vera
I. 67, — og þá var það þriðja heims-
metið.
í Ósló í fyrra sigraði hollenzka
stúlkan Blankers-Koen í grindahl. á
II. 8 sek., sú franska, Golcheu, stökk
1.60 m., Majutsjana hin rússneska
kastaði spjótinu 46.25 m. Babe hélt
bví í tveim greinum sínu heiðurssæti
— frá Los Angeles-mótinu, — og þá
getið þér nokkuð séð hver afburða
íþróttakona hún hefir verið, — því að
þeim árangri náði hún á fyrstu árum
keppni sinnar!
Gifting Babe var nú líka býsna
söguleg. Umráðamanni gólfleikasvæð-
is datt í hug, að draga að áhorfendur
með því að koma af stað golfkeppni
með hnefaleikamannj í þyngdarflokki,
þessari frægu íþróttakonu og presti
sem þriðja manni. George Zaharias
var frægur hnefaleikamaður, en líka
góður golfspilari, og það var séra Erd-
mann ekki síður. En úrslit þessarar
sérkennilegu keppni varð þó sú, að
Baby gekk sigrandi af hólmi. Bað þá
Zaharias prestinn að gefa sig saman
við Baby. Og þar var ekki látið sitja
við orðin tóm, en slegið upp veizlu.
— Og komið svo ekki og segið að
allar fremstu íþróttakonur heimsins
séu að meira eða minna leyti karl-
menn,“ lauk herra Marshall máli sínu.
„Það finnst þó mikilfengleg og hríf-
andi undantekning, þar sem Baby
Didrikson er.“
— Eftir að hafa hlýtt á þenna lof-
söng um þessa fremstu kven-íþrótta-
stjörnu Ameríku, flýtti eg mér að
fletta upp í minni sænsku skýrslu um
Ólympíuleikana í Los Angeles, þar
sem Mr. Jones gerir grein fyrir frjálsu
íþróttunum. Hvað hafði hann að segja
um „miss Didrikson"? Jú, — „sú karl-
mannlegasta af öllum íþróttakonum
mótsins", er nærri því allt, sem hann
hefir að segja um „undrið“ Baby Did-
rikson!
Frá Skátaféla
í Skátafélagi Akureyrar starfa nú
12 skátaflokkar með 5—8 meðlimum
í hverjum, og skiptast þeir í þrjár
skátasveitir, en auk þess eru í félaginu
ylfingasveit (drengir 9—11 ára) og
rekkasveit (unglingar, 17 ára og
eldri). Alls eru meðlimirnir 124 og
þar af aðeins 32 eldri en 17 ára.
Yfir vetrarmánuðina eru vikulega
fundarhöld hjá öllum skátaflokkum,
en ylfingar og rekkar koma saman í
heild einu sinni í viku. A fundunum
fer fram nám í ýmsu varðandi skáta-
prófin og auk þess fara fram margs
konar leikir og aðrar skemmtanir. Al-
mennu skátaprófin og sérpróf skáta
snúast svo að segja um öll áhugamál
hinna ólíkustu drengja, allt frá frí-
merkjasöfnun og saumaskap til flug-
listar og sjómennsku.
Eftirfarandi tölur gefa ofurlitla
hugmynd um störf félagsins á síðast-
liðnu éri:
Fundahöld:
Þátt-
takendur
25 ylfingafundir 375
252 flokksfundir skátaflokka 1535
26 rekkafundir 197
6 félagsfundir 496
32 sveitarfundir 563
38 foringjafundir 132
379 fundir alls þátttakendur 3298
ÚtileguT og ferðir:
31 nótt í tjöldum 276
58 nætur í skálum 421
8 hjólferðir 93
23 vinnuferðir 132
120 útilegur og ferðir þáttt. 974
Þess má geta, að allar skályaferðir
voru jafnframt skíðaferðir þegar færi
Mr. Jones má víst vara sig á herra
Zahariasi, ef hann kemur einhvem
tíma aftur til Ameríku!
Mér varð hugsað til íþróttakvenn-
anna á Akureyri, er eg las þenna
kafla. Ja, fann eg nokkra? Nýlega tók
eg að mér að kenna handknattleik
einn tíma fyrir félaga minn, sem eitt-
hvað var forfallaður. Það var á mánu-
dag og stúlkumar höfðu lagt mikla
áherzlu á að fá þessa mánudagstíma í.
íþróttahúsinu. Eg bjóst því við góðri
þátttöku. En þegar til kom mætti bara
EIN stúlka! Eitt dæmi, en því miður
ekki einsdæmi, um áhuga stúlkna á
Akureyri fyrir íþróttum. — Einhver
var nú að geta þess til, að þær hefðu
vitað um kennaraskiptin. Annar sagði,
að þær myndu hafa verið búnar að
lesa um karlmannlegu íþróttakonurn-
ai í „All Sport“ og verið hræddar um
að sér færi' að vaxa skegg eins og
þeirri pólsku — við svona stöðugar 1
íþróttaiðkanir. — Ekki veit eg.
En eitthvað er það.
J■ J-
gi Akureyrar
gafst og margar gönguferðir voru
farnar, sem ekki em skráðar hér að
framan. Þá æfði félagið þjóðdansa,
sjónleiki, söng o. fl., sem ekki er talið
til þess starfs, sem tölurnar fjalla um.
Rúmsins vegna,verður að fara fljótt
yfir sögu og læt eg því nægja að geta
um fáein atriði þessu til viðbótar.
Félagið sá um Landsmót skáta við
Mývatn dagana 21. til 23. júní sl. —
Tveir skátar héðan sóttu skátamót í
Skotlandi. Þrír skátar sóttu sveitarfor-
ingjaskóla er haldinn var að Ulfljóts-
vatni. Félagið hélt foringjanámskeið
og námskeið í hjálp í viðlögum. Skát-
arnir unnu að vegagerð að Fálkafelli,
við lagfæringar á lóðinni við Glaum-
bæ og að endurbótum á skálanum
þar. Á árinu æfðu skátar glímu og
hófu æfingar í handknattleik.
Þá hafa skátar, 16 ára og eldri, haf-
ið málfundastarfsemi og útgáfu fjöl-
ritaðs félagsblaðs, og að síðustu má
geta þess að tíu skátar héðan munu
að öllu forfallalausu sækja alheims-
mót skáta, Jamboree, sem fram fer
skammt frá París í Frakklandi næsta
sumar. Er gert ráð fyrir að þar mætist
um 45000 til 50000 skátar frá ýmsum
löndum heims.
Karlmannajakkar
(hollenzkir)
vandaðir,
nýkomnir
Verzlunin London.
íþróttaheimili
Samkvæmt ályktun, er gerð var á
ársþingi í. B. A. síðastliðið ár, hefir
verið unnið að því að koma upp eins
konar íþróttaheimili fyrir bandalagið
og deildir þess. Varð samkomulag um
að innretta efri hæðina í miðbyggingu
íþróttahússins í þessum tilgangi með
vissum skilyrðum, sem fram eru tekin
í samningi milli íþróttahússnefndar
og I. B. A. Unnið hefjr verið að þess-
ari innréttingu í vetur að mestu leyti
með þegnskylduvinnu á kvöldin. Hafa
áhugamenn úr félögunum K. A. og
Þór innt þá vinnu af hendi, enda fá
þau til eigin afnota sitt herbergið
hvort, þar sem þau geta varðveitt
skjöl sin og aðrar eignir. Salur, sem
hefir allt að 50 fermetra gólfflöt, er
ætlaður til fundarhalda fyrir félögin
og Bandalagið, æfinga smáflokka o.
fl. Verk þetta er nú langt á veg komið,
og mun næsta ársþing í. B. A. fara
fram í þessu fyrirhugaða íþróttaheim-
ili.
í. B. A. hefir jafnframt hafizt handa
með að safna saman til-þessa íþrótta-
heimilis skjölum, bókum og öðrum
innanstokksmunum U. M. F. A., með
tilliti til þess, að þeir varðveitist á
einum stað og haldi áfram að koma
þeim málefnum að liði, sem voru og
eru ofarlega á stefnuskrá ungmenna-
félaganna.
Með því framlagi af eignum U. M.
F. A., sem þegar hefir runnið til í-
þróttahússins, hefir starf þessa vin-
sæla félags greitt fyrir framgangi
þeirrar menningarstofnunar, eins og
margra annarra. Það er því að verð-
leikum, að minjar þess séu varðveitt-
ar, og á bezt við, að þær séu á vegum
félagasamtaka, sem hafa sömu mál á
stefnuskrá sinni. Vel má vera, að síðar
meir yrðu slíkar minjar taldar bezt
eiga heima á byggðasafni, þegar það
væri fyrir hendi.
Við myndun þessa heimilis þurfa
íþróttafélögin að leggja fram, auk
þegnskylduvinnunnar, töluvert fé,
meðal annars til kaupa á nauðsynleg-
um innanstokksmunum. Það myndi
því verða þeim kærkominn stuðning-
ur, ef einhverjir bæjarbúar vildu með
fjárframlagi eða á annan hátt sýna
málefninu viðurkenningu eða vináttu-
kug. Á. D.. .
Ný búðarvigt
til sölu.
Hafnarbúðin
Skipagötu 4 — Sími 94
Páll A. Pálsson
f óskilum:
Bleikálóttur hestur, ómark-
aður, 8—10 vetra.
Helgi Pétursson,
______________Hranastöðum.
íbúð til sölu
Tilhoð óskast í íbúð, 5 her-
bergi og eldhús. Laus til
íbúðar á næsta vori. Vana-
legur réttur áskilinn. —
Allar nánari upplýsingar
' gefur undirritaður.
JÓHANNES JÓNSSON,
Norðurgötu 16.
Get selt nokkur pör af
barnasokkum og
NÆRFÖTUM.
ANNA SVEINSDÓTTIR,
Aðalstræti 12.