Dagur - 26.02.1947, Blaðsíða 6

D A G U R
Miðvikudagur 19. febrúar 1947
t'IIIIIIIIIIIMMUUUtuiiiUMHiHntHiHiHHHiHHH!
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIII
CLAUDÍA
SAGA HJÓNABANDS
EFTIR
ROSE FRANKEN

36. dagur
(Framhald).
rödd hrópaði: „Hvar er hann? Hvar er hann? Eg vil íá að sjá hann.“
Karlmannsrödd sagði uss, og augnabliki síðar birtist maður í bið-
stofudyrunum. Hann var með skyrtuna flakandi frá brjóstinu og
hann hálfbar konu inn í herbergið. „Hún hlýtur að vera kona hins’
mannsins," hugsaði Claudía. Hún kenndi í brjósti um konuna, ekki
bara vegna þess, sem hafði komið fyrir manninn hennar, heldur
líka vegna þess, að hún gat ekki haft hemil á tiifinningum sínum.
Konan hnipraði sig saman á sófa úti í horni. Hún var í kápu ut-
an yfir mórgunslopp og hafði augsýnilega ekki greitt sér. Andlit
hennar var þrútið. Það var auðséð að hún hafði verið rifin upp úr
fasta svefni. Það rninnti Claudíu á, að dagurinn var rétt að byrja.
Klukkan var ennþá ekki orðin níu. Davíð hafði ætlað að ná í morg-
unlestina kl. 8,14. Ef allt hefði gengið að óskum mundi hann nú
nærri því kominn á skrifstofuna.
Konan í sófanum leit upp og sá Claudíu. „Er það maðurinn
þinn?" spurði hún.
„Já," svaraði Claudía.
„Það er þá eins ástatt hjá okkur báðum. Nokkur börn?"
„Eitt," svaraði Claudía.
„Eg á engin," sagði konan og var sigurhreimur í röddinni.
„Það voruð þið, sem keyptuð búgarðinn við Rover Road, var
það ekki?"
„Jú, fyrir ári síðan," svaraði Claudía.
„Já, svona gengur það í lífinu. Maður kemur sér upp heintili, og
svo koma svona atburðir fyrir, og maður flosnar upp. Við vorum
nýbúin að kaupa okkur hús.“
Claudía hafði ekki tíma til þess að hugleiða þetta, því að nú stóð
Fritz á fætur og lagði höndina á öxl hennar. Dyrnar á læknisstof
unni opnuðust. Læknirinn kom út og lokaði dyrunum á eftir sér.
Konan hentist upp úr sófanum. „Lséknir," hrópaði hún og hljóp
til hans. „Er það búið? Er hann farinn?"
Læknirinn svaraði engu. Hann þurfti þess ekki. Hann kinkaði
aðeins kolli og andlit hans var tekið og þreytulegt.
„Konídu henni heim," sagði hann við fylgdarmanninn.
„Komdu, Lotta. Þú verður að herða upp hugann," -sagði hann.
Læknirinn gekk til Claudíu. Hún leit á hann og sagði: „Það er
óhætt að segja mér allt. Eg er ekki hrædd."
Hann brosti, og andlit hans varð nú allt í einu glaðlegt og ung
legt. „Þér þurfið ekki að vera hræddar við neitt," sagði hann.
„Maðurinn yðar nær sér fljótt. Hann er meðvitundarlaus ennþá —
hann er viðbeinsbrotinn og hefir marizt eitthvað-dálítið, en það ei
ekki verra en það. Hann verður jafn góður eftir nokkurn tíma.“
Claudía ætlaði að þakka honum, en þá virtist henni hún missa
sjónir á honum, og myrkur lagðist yfir allt og alla. Þegar birti aftur
fyrir sjónum hennar, var læknisfrúin að bogra yfir henni. „Lækn-
irinn biður yður að drekka þetta," sagði hún.
„Það var leiðinlegt, að þetta skyldi koma fyrir," sagði Claudía.
„Eg, sem ætlaði að vera svo sterk."
„Þér stóðuð yður eins og hetja," sagði læknisfrúin. „Eg hefi sjald-
an séð konur bera sig betur undir svipuðum kringumstæðum, og
ég er viss um, að ef það hefði verið maðurinn minn, sem hefði legið
þarna inni. . . .“ Og það fór hrollur um hana, og hún lauk ekki
við setninguna.
„Þér munduð vissulega hafa staðizt það,“ sagði Claudía. „Það er
ég sannfærð um.“ Hún mundi allt í einu eftir hinni konunni, se.m
(Framhald). ‘
..........................................................
LÖGTAK
Samkvæmt úrskurði, uppkveðnum í dag, verða lögtök látin
fara fram án frekari fyrirvara, á kostnað gjaldenda en ábyrgð
ríkissjóðs, að átta dögum liðnum frá birtingu þessarar aug-
lýsingar, fyrir eftirtöldum ógreiddum gjöidum: Tekjuskatti,
tekjuskattsviðauka, eignaskatti, stríðsgróðaskatti, fasteigna-
skatti, lífeyrissjóðsgjaldi, námsbókagjaldi, gjöldum til kirkju
og háskóla og kinkjugarðsgjaldi, sem féllu í gjalddaga á mann-
talsþingum 1946, svo og ógreiddum veltuskatti fyrir síðari
árshelming 1945.
Skrifstofu Eyjafjarðar cg Akureyrar, 24. febr. 1947.
Friðjón Skarphéðinsson.
iS vifflugfélagai
A
Munið aðalfundinn í skóla félagsins í
annað kvöld, fimmtudag 27. febr., kl. 8. !
STJÓRNIN !
»n. 1111111111111111111111111111111
11 n n iiiiiiiniiiiiiii iii iii iii i iii in iiiiiiiiiu iii iiiniiiii iiiiiiiiiiiimiiiiiiiiii 11111111111111 ii il

Tilkynning
Hef flutt úrsmíðavinnustofu mína úr
Skipagötu 12 í Hafnarstræti 85.
Virðingarfyllst
Bjarni Jónsson,
úrsmiður.
KKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKHKfíHKHKHKHKHKHÍ
Höium lyrírligglandi
karlmannabuxur
09
peysur
Kaupfélag Eyfirðinga
Vefnaðarvörudeild.
hKhkhkhkbKhkhkhKbKhkhkhkhKhKhkhKhKhkhKhKhKHKHKHKhKhk

Sjónaukar
8X30
með lituðu gleri
Sportvöru- og
hljóðfæraverzlunin
Sími 510.
Ráðhústorg 5.
Tilkynning
Höfum flutt starfrækslu okkar í Gránu-
félagsgötu 4, aðra hæð (hús Prentsmiðju
Björns Jónssonar). f gær, þriðjudaginn 25.
febrúar, opnuðum við afgreiðsluna og tök-
um á móti fötum til kemiskrar hreinsunar
og litunar.
Áherzla lögð á vandaða vinnu og áreiðan-
lega afgreiðslu.
EFNALAUGIN SKÍRNIR
rsJW
HAPPDRÆTTISMIÐAR
Bifreiðastjórafél. HREYFILS
fást á bifreiðastöðvum bæjarins.
Vinningar: Ný 6-manna Chevrolet-bifreið
og 10 daga ferð í sumarfríinu.
Hver hefir efni á því að vera ekki með?
— Fokdreifar
(Framhald af 4. síðu).
hans um svik og tómlæti um dýrtíðar-
málin skuli hafa reynzt blaður eitt og
forheimska.
.Plastiskur" línudans.
AÐ svo mæltu fyllir hann „götin“ á
báðum síðunum með „minnis-
greinum" fyrir hina ritstjórana í bæn-
um: „Til minnis fyrir Braga": Pól-
verjar framleiða mikil kol, og það
sannar, að kosningarnar þar á dögun-
um hafi verið lýðræðislegar og stjóm-
arfyrirkomulagið í alla staði til fyrir-
myndar! „Til minrtis fyrir Hauk“:
50% af lúthersku prestunum í Eyst-
landi og 70% af kollegum þeirra i
Lettlandi, með erkibiskupinn í broddi
fylkingar, yfirgáfu Eystrasaltslöndin"
þegar Rússar héldu þar innreið sína.
Þetta mun eiga að sanna, að trúaðir
menn þoli öðrum mönnum verr of-
beldi og ófrelsi, og má það til sanns
vegar færa. Ennfremur er það skil-
merkilega sannað í „minnisgreinum
Hauks“, að Rússar búi til ágætis sjálf-
lýsandi „plastik", og er það auðvitað
mjög fróðlegt fyrir alla, en þó áður
vitað, að allir línudansarar verða að
vera góðir í „plastik", svo að þeir velti
ekki út af línunni! Loks er Magnús
íslendingsritari minntur á, að Danir
selji Pólverjum hross og ennfremur
að Fischer ofursti, Dups major og
fleiri heiðursmenn — sjálfsagt einka-
vinir eða frændur Magnúsar ritstjóra
— hafi nýlega verið ákærðir fyrir
fjársvik og fleiri óknytti. Er Magnúsi
bent é, að „margt megi læra af Amer-
íkananum", því að sumir þeirra hafi
,stolið gimsteinum, gulli og brotið
upp peningaskápa". Er vafalaust mjög
fróðlegt fyrir ritstjóra Islendings að
fá vitneskju um þetta, því að senni-
lega gerist atvinna hans nú mjög tekju
rýr og áhættusöm, síðan Rósberg varð
á móti honum og komst í stjórnarand-
stöðuna!
Síðasta minnisblaðið.
EKKI er alveg úr vegi að bæta einni
„minnisgrein“ við þær, sem rit-
stjórar bæjarblaðanna hafa þannig
fengið þegar. Skal það vitnað í séra
Jón á Bægisá, sem áður var nefndur
til þessa máls, og gæti sú tilvitnun þá
hlotið fyrirsögnina Til minnis fyrir
Rósberé, svo að yfirskriftin sé í stíl
við hinar! Séra Jón spurði einhvem
einhvem tíma, og svaraði sér sjálfur
um leið:
„Hver skilur heimskuþvætting þinn?
Þú ekki sjálfur, leiruxinn."
«lllllllllllllllllllllllll*IIIUIII
1111■111II11111111 ■ 1111■11■ 111...
Húsavíkurbréf
(Framhald af 2. síðu).
vaxið á síðastliðnu ári um kr.
3697.76. Styrks úr sjóðnum nutu
12 ekkjur á árinu, samtals 2400
krónur. Stjórn sjóðsins skipa Jón
Gunnarsson, form., Jóhannes
Jónsson, gjaldkeri, Helgi Krist-
jánsson, ritari, og meðstjórnend-
ur Hjalti Illugason, gestgjafi, og
frú Helga Þorgrímsdóttir.
—o—
6. þ. m. lestaði Brúarfoss hér
80 tonn af dilkakjöti og 6 tonn
af ærkjöti. Mun Brúarfoss hafa
farið frá Austurlandi fullfermd-
ur af kjöti til Gautaborgar.
Strax og kjötið var farið, hóf
kaupfélagið hraðfrystingu á fiski.
Er sæmilegur afli þessa daga á
smábáta. *
17. febrúar 1947.
Silfur-armband
tapaðist snemma í þessur
mánuði á leiðinni frá Hótc
Norðurlandi að Blómabú
KEA. — Vinsamlegast skilis
gegn fundarlaunum, á a
greiðslu Dags.