Dagur - 03.07.1947, Qupperneq 3

Fimmtudagur 3. júlí 1947
3
Héraðsmót Ungmennasamb.
Eyjafjarðar var að Hrafnagili
laugard. og sunnud. sl. Var lok-
ið undanrásum fyrri daginn. —
Veður var gott á sunnudaginn,
en rigndi nokkuð er leið að
kvöldi, svo að knattspyrnu ivar
sleppt. — íþróttasvæðið var ekki
gott — vægast sagt — og því engin
von að góðum árangri yrði náð
— auk þess, sem keppendur
komu frá erfiðri vorvinnu og lít-
ið undir keppni búnir — flestir.
Eni þeir kornu vel fram og reynd-
ust dugandi í margri raun, enda
sumir í raun og veru góðir
íþróttamenn. — Undirbúningur
var góður hjá mótsstjórn og var
framkvæmd röskleg. Leikstjóri
var Har. Sigurðsson íþróttakenn-
ari.
Helztu árangrar voru þessir:
100 m. hlaup karla.
Halldór Jóhannesson, U. M. F.
,,Atli“, 12,4 sek.
Óskar Valdemarsson, U. M. F. „Atli“,
12.8 sek.
Sigurgeir Halldórsson, U. M. F. „Ár-
roSinn", 12,9 sek.
400 rri. hlaup karla.
Óskar Valdemarsson, U. M. F.
„Atli“, 59,1 sek.
Baldvin Helgason, U. M. F. Möðru-
v„ 60,1 sek.
Friðbjörn Jóhannsson, U. M. F.
„Skíði“, 60,5 sek.
3000 m. Iilaup ktula.
Óskar Valdemarsson, U. M. F.
,,Atli“, 9 mín. 43,8 sek.
Kristjá-n Jóhannsson, U. M. F.
„Skíði“, 9 mín. 44,4 sek.
Hörður Rögnvaldsson, U. M. F.
„Skíðí“, 10 mín. 1,5 sek.
80 m. hlaup kvenna.
Kristín Friðbjarnardóttir, U. M. F.
„Æskan“, 11,8 sek.
Helga Þórsdóttir, U- M. F. „Þ. Sv.“,
11.8 sek.
Kristín Gestsdóttir, U. M. F. „Þ.
Sv", 12,2 sek.
Hástökk.
Jón Árnason', U. M. F. „Árroðinn",
1,55 m.
Jón Sævaldsson, U. M. F. „Æskan",
1,50 m.
Hörður Rögnvaldsson, U. M. F.
„Skiði", 1,50 m.
Langstökk.,
Halldór Jóhannesson, U. M. F.
„Atli“, 6,01 m.
Jón Árnason, U. M. F. „Árroðinn",
5,58 m.
Sigurjón Jóhannsson, U. M. F.
„Skíði", 5,58 m.
Þristökk.
Jón Árnason, U. M. F. „Árroðinn",
12,42 m.
Halldór Jóhannesson, U. M. F.
„Atli", 12,31 m.
Jóhann Helgason, U. M. F. „Árroð-
inn“, 11,81 m.
Kúluvarp.
Halldór Jóhannesson, U. M. F.
„Atli", 10,97 m.
Júlíus Danielsson, U. M. F. „Þ. Sv.“,
10,93 m.
DAGUR
ÍÞRÓTTASÍÐAN
RITSTJÓRI: JÓNAS JÓNSSON
Jóhann Helgason, U. M. F. „Árroð-
inn“, 10,79 m.
Kringlukast.
Halldór Jóhannesson, U. M. F.
„Atli“, 30,06 m.
Pálmi Pálmáson, U. M. F. Möðruv.,
29,79 m.
Jón Sævaldsson, U. M. F. „Æskan“,
29,63 m.
100 m. sund karla, frjáls aðferð.
-Óttar Björnsson, U. M. F. „Árroð-
inn", 1 mín. 31,8 sek.
Gestur Guðmundsson, U. M. F. „Þ.
Sv.“, 1 mín. 40,6 sék.
Bragi Stefánsson, U. M. F. „Æskan“,
I mín. 47,5 sek.
30 m. sund kvenna, frjáls aðferð.
Ragna Björnsdóttir, U. M. F'. „Ár-
roðinn", 49,0 sek.
Guðný Magnúsdóttir, U. M. F. „Ár-
roðinn", 51,0 sek.
Guðrún Guðmundsdóttir, U. M. F.
„Þ. Sv.“, 51,6 sek.
Spjótkast.
Pálmi Pálmason, U. M. F. Möðruv.,
42,58 ra.
Júlíus Daníelsson, U. M. F. „Þ. Sv.“,
42,25 m.
%
Jóhann Daníelsson, U. M. F. „Þ.
Sv.“, 40,83 m.
VFIRLIT UM STIG.
Félög:
U. M. F. „Atli 22 stig.
U. M. F. „Árroðinn" 19 stig.
U. M. F. „Þorsteinn Svörfuður"
II stig.
U. M. F. Möðruvallasóknar 7 stig.
U. M. F. „Æskan" 7 stig.
U. M. F. „Skíði" 6 stig.
Einstaklingiir:
Halldór Jóhannesson, U. M. F.
„Atli“, 14 stig.
Jón Árnason, U. M. F. „Árroðinn",
8 stig.
Óskar Valdemarsson, U. M. F. „Atli“,
8 stig.
Pálmi Pálmason, U. M. F. Möðruv.,
5 stig.
Júlíus Daníelsson, U. M. F. „Þ. Sv.“,
4 stig.
íslandsmót í knattspyrnu I. £1.
Samkvæmí eindregnum til-
mælum Iþróttasambands íslands
var ákveðið að láta landsmót L
fl. knattspyrnumanna fara fram
á Akureyri að þessu sinni, á veg-
um í. B. A., enda hafði ekkert
annað landsmót í íþróttum :verið
ákveðið á Akureyri á þessu ári,
og neitað hafði verið tilmælum
í. S. í. um að hafa sams konar
mót hér síðastliðið sumar.
Eins og áður hefir verið frá
skýrt var Knattspyrnuráði í. B.
A. falið að annast undirbúning
mótsins og framkvæmdir. Búizt
var við þátttöku í mótinu frá
Reykjavík og jafnvel víðar að,
en þegar frestur ivar útmnninn
höfðu engir utan Akureyrar til-
kynnt þátttöku sína.
Nú hefir Knattspyrnuráðið
tekið jiá ákvörðun að láta mótið
fara fram með þáttöku íþróttafé-
laganna á Akureyri, K. A. og
bórs. Áður hafði verið valið sam-
einað lið frá þeim til keppni
gegn væntanlegum þátttakend-
um frá öðrum íþróttabandalög-
um.
Seint í kvöld, eftir að búið var
að festa iupjo auglýsingar um mót-
ið, berst frétt um. að rnistök
liefðu á orðið með þátttökutil-
kynningu Hafnfirðinga, sem
höfðu búið sig undir að sækja
mótið. Mun þeim verða gefinn
-kostur á að koma til Akureyrar
að mótinu loknu og kejrpa einn
leik við sigurvegarana og annan
við sameinað lið úr K. A. og Þór.
30. júní 1947.
Á. D.
•
Stúdentar -- nýbakaðir — frá
Menntaskóla Reykjavíkur vom
hér á ferð um þann 20. júní. —
Hópur þeirra kom hér út á
íþróttavöll til form. Íþróttafél.
Þór og óskuðu eftir liði á móti
sér í handiknattleik næsta dag. —
Tækifærinu var tekið með fögn-
uði, þar sem vitað var, að í
Menntaskóla Reykjavíkur er úr-
valslið í lrandknattleik, sem
margt mætti af læra.
Kvöldið eftir — laugardag —
hafði því verið smalað liði í Þór
og mætt til leiks, en því miður
vannst ekki tími til annars und-
irbúnings, auglýsinga e. þ. h. —
Fátt var því áhorfenda héðan. En
leikurinn var skemmtilegur,
jafnvel fyrir ,,Þórsara“, þegar
stúdentar höfðu gert 5 mörk, áð-
ur en þeir í rauðu buxunum
lröfðu haft nokkur veruleg áhrif
á leikinn! Hraði, óbrigðull sam-
leikur og knattmeðferð í bezta
lagi, sem enti með leifturskoti —
oft ,,bakhandarskoti“ — á mark,
kom Þórsliðinu nokkuð á óvart.
Nokkuð ihafði það þó rétt hlut
sinn við liálfleik.
I síðari hálfleik tókst því
nokkru betur en fyrr og sýndi
talsverðan dug. Úrslitin urðu
sigur stúdenta með 14 : 10.
Leikur stúdentanna var prýð-
isgóður, enda landsliðsmenn
tveir og hinir meistarar í grein-
inni. Akureyringar skyldu at-
huga hraðann .staðsetninguna og
knattmeðferð frá einum til ann-
ars. Það eina, senr mér fannst
mega teljast miður gott var það,
hve leikmenn kölluðust rnjkið á.
Ráðgert var að leika aftur er
stúdentar væru á bakaleið, en töf
þeirra var þá svo stutt hér, að af
þessu gat ekki orðið. Gaman
lrefði verið að sjá leik með stú-
dentunum og úrvalsliði M. A. —
En Þórsmenn klöguðu ekki yfir
því, að hinir væru flognir burt,
svo að þeir komust að og þakkar
Þór stúdentunum skemmtilegan
leik.
Þýðing knattspyrnunnar
Eftir E. MIKSON,
knatLspyrnuþjálfara.
(Framhald).
Faa leiki er eins auðvelt að
læra og knattspyrnu. Einn hópur
reynir að koma knettinum í
mark, en annar leitast við að
hindra það. Það liðið, sem gerir
fleiri mörk, er sigurvegari. Eng-
inn má taka knöttinn með liönd-
um nema markvörðurinn, sem
þó iverður þar að fara eftir ná-
kvæmurn reglum.
Það er rangt þegar sagt er, að
leikendurnir verði þegar'í byrj-
un að hafa tæknilega þekkingu á
knattspyrnunini. En leikurinn
gefur ágæt tækifæri til þess að
slík þekking njóti sín og þróist.
Og þegar einliver fær löngun til
að verða góður knattspyrnumað-
ur, verður hann að æfa árum
saman og vera undir ströngtwn
íþróttaaga.
Knattspyrnan er leikur fyrir
alla, unga og gamla, verkamenn
og embættismenn, skóladrengi
og vísindamenn, milljónamær-
iinga og fátæka. Vegna þess, að á
leikvellinum er hver og einn að-
eins leikandi en stéttaskipting er
engin til.
Lega eða ástand knattspyrnu-
vallarins er ekki aðalatriðið.
Leikurinn er iðkaður alls staðar
þar, sem inægilegt svæði er tH að
hlaupa á eftir knettinum. Til
dæmis er það lítill hluti af knatt-
■ spyrnumönnum heimsins, sem
hafa grasvelli til að leika á. Sama
er að segja um klæðnað, sem er
ekkert aðalatriði. Meiri hluti
mannanna liafa engan sérstakan
búning og jafnvel ekki knatt-
ipyrnuskó. Allir sterkir og garnl-
r skór verða að nægja og sumir
spila skólausir. Þá er ástanc
knattarins ekki svo þýðingarmik-
ið. Víða verður að notast við ann-
að en leðurknetti. Þá koma í
staðinn alls konar hnöttóttir
hlutir.
Það er ekki alveg nauðsynlegt
að í hvoru liði séu 11 manns. Ef
leikið er eingöngu vegna íþrótt-
arinnar, er tala leikmanna auka-
atriði.
Tími knattsjryrnunnar er ekki
aðeins sumarið heldur og ivetur-
irm. í Englandi og Mið-Evrópu
er t. d. meira leikið á veturna, og
telja læknar, að kalda loftið sé
mjög heilsusamlegt fyrir leikend-
urna.
Þar sem knattspyrnan er vel
skipulögð er tala áhorfenda mjög
há, enda margir, sem eru við-
staddir alla leiki, sem fram faiH í
nágrenni sínu. Þetta á t. d. við
um Svíþjóð. í litlum sænskum
bæ, sem hefir 2500 íbúa, eru oft
5000 áhorfendur að sama leikn-
um. Fólkið kemur þannig langt
að til að sjá leikina og styðja
íþróttina. Og þess vegna er
sænska knattspyrnustarfsemin
mjög öflug, knattspyrnuflokk-
arnir ferðast mikið innanlands
og utan og sérstaklega góðum.
mönnum er útvegað starf, sem
veitir aðstöðu til h'iikilla æfinga.
Enda er þjálfun þeirra líka á háu
stigi og Svíþjóð á auðvelt með að
velja gott Iið til að mæta sem
fulltrúar landsins utan þess. Og
retta er orsök þess að sænska
knattspyrnan stendur nú á rnjög
háu stigi.
Knattspyrnan getur einnig
haft mjög mikla þýðingu fyrir
þróun og styrkleika lyndiseink-
unna. Leikurinn sem hóp- og
baráttuleikur krefst jress, að hver
og eimn leikandi telji sig skuld-
bundinn til að vinna sem hann
getur fyrir sameiginlega hags-
muni liðsins við hlið samleikara
sinna.
Metorðagirnd einstakl ingsims
verður að leggja niður Qg taka í
staðinn heiður alls liðsins. T. d.
verður alltaf að senda knöttinn
til samherja þegar það er heppi-
legast fyrir liðið í heild. Kapp-
leikurinn er mjög mikilvægur til
að gera leikmönnum Ijósa til-
fimningu fyrir sóma flokksins.
Það eru ekki góðir leikmenn,
sem vinna aðeins fyrir sjálfa sig,
heldur hinir, sem vinna fyrir
hagsmuni liðsins pg eru góðir fé-
lagar.
K na ttspy rn u 1 ögu nurn iverður
að fylgja nákvæmlega og það
kenmiir ungum mönnum að virða
alrnenn lög. Það eru ekki leifðar
allar bardagaaðferðir. Þegar leik-
andi tekur knöttinn af mótherja,
verður hann að gera það eftir
settum reglum og án þess að
beita valdi eða ruddaskap. Og
góður leikandi télur betra að
tapa ileik en vera sigurvegari án
heiðurs. Knattspyrnulögiin eru
ekki margbrotin heldur venju-
legar reglur svipaðar þeim, sem
við hlýðum í daglegu lífi. En ein-
mitt þess vegna iverður lieikand-
inn að gæta þess að leika ætíð
heiðarlega og á svo að sjálfsögðu
að krefjast þess sama af mótherja
sínum. A þann hátt er knatt-
spyrnam ágæt til að skapa góða
lyndiseinkunn og segja mætti, að
iknattspyrna sé skóli lífsins.
Góður leifcmaður verður að
læra að sigra án þess að ofmetn-
ast, berjast án ruddamennsku og
tapa an beizkju. Englendingar,
sem hafa meira gert fyrir knatt-
spyrnuíþróttina en nokkrir aðr-
ir, hafa einmitt í heiðr.i að geta
tekið ósigri vel eða eins og Jaeir
segja ,,to be a good looser“.
Ef til vill er knattspyrnan bezt
allra íþrótta til líkamsmenntar.
Hún þjálfar ekki aðeims fæturna
heldur allan líkamann. Það reyn-
ir á alla vöðva. Vöðvarnir í hand-
leggjunum fá hreyfingu þegar
hlaupið er, og á hálsi og baki
þegar „skallað“ er. Einnig önd-
unarfærin og samstarf lungn-
anna og hjartans eru sérstaklega
vel þjálfað og verður þannig
eðlilegt og sterkt. Sjón og hæfi-
leikinn til að taka ivel eftir og
taka snögga ákvörðun er þjálfað
til að taka hverju sem er, svara
því þegar.
Að síðustu er óhætt að segja,
að knattspyrnain hefir geysilega
mikla þýðingu í borgaralegu lífi
nú með því að veita æskumni aðr-
(Framhald á 6. síðu).