Dagur - 08.12.1948, Blaðsíða 6

6
D AGUR
Miðvikudaginn 8 .desember 1948
SKÓFATNAÐUR
og fleira
Ýmist komið, eða vœnt-
anlegt fyrir jól:
Inniskór (barna-, kven- og
karlmanna).
Kvenskór — Karlm.skór.
V erkamannastígvél.
Gúmmískór.
Karlm. leðurbolstígvél.
Bússur — Leistar.
Karlmannanæríöt — Skyrtur.
Vinnubuxur.
Knattspyrnuskór.
Verzlun
Péturs H. Lárussonar
—... —i„
Kvenarmbandsúr
tapaðist s. 1. laugardag á
leiðinni Norðurgata—Caro-
line Rest. — Finnandi vin-
samlega skili því’ á afigr.
Dags, gegn fundarlaunum.
Tilboð óskasf
í býlíð Bakka i Glerárþorpi.
Ibúðarhús úr steini, 3 her-
bergi og eldhús ásamt stóru
geymslurúmi. Rafmagnsupp-
hitun. Erfðafestuland fy-lg-
ir. — Réttur áskilinn til að
taka hvaða tilboði sem er,
eða hafna öllum.
Stefán Guðmundsson.
Nýjasta bókin:
FJÖTRAR
BÓK
Hafnarstræti 81 — Sími 444
nii.i.iimniiiiimmiiniMimiiiiimiiiiunmmiuiiiimi ■ ■ 111 ■ ■ i ■ 111 ■ 111 * Miiitimiiiiimiiiiiiiitmiiiiiiiiiimiiimimmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiimiiimiiimimmmim
( Nautgripasláfrun | íslenzk jólatfé
i | Meiri ending — minni eldhætta. i
Fyrst um sinn tökum vér nautgripi til j = :
slátrunar á Akureyri, aðeins á þriðju- | \
dögum. Eigendur beðnir að tilkynna i B Ó Ð /J
§ deginum áður. { ■r—I
Kaupfélag Eyfirðinga. | i ii I Hafnarstræti 81 — Sími: 444. |
“ = r«« immimmii 1111111111111 mimmmmmmmii 111111 iiiiiiiimii 111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111111* 1111111111111 iiiiiiiiimiiiiiimi 111 miiiiiiiiimiiiiiiiiKimiitiiimiMimiiiiiiiiiiimiiiiiiiHiiiiiiiimmmtiiimiiimii iii •
Kjölfar Rauða drekans
Fræg skáldsaga um
ævintýri og hetjudáðir
Eftir GARLAND ROARK
Myndir eftir F. R. Gruger
MYNDASAGA DAGS — 24
Kærasti Teleiu stóð í dyrunum.
„Eg elska þig, Sam,“ sagði hún.
Flutningaskipið skaut út báti.
EG HAFÐI VARLA áttað mig á því, að Ralls væri lif-
and,i þegar eg heyrði að skip var að varpa akkeri fram
á læginu. Eg þóttist þá strax vita, að allstórt skip væri
komið til eyjarinnar, og síðar sé eg að flutningaskip
flaut rétt framan við innsiglinguna. Skipið skaut út báti
og innan skamms sá eg skipstjóra í einkennisbúningi
Batjakútgerðarinnar ganga upp bryggjuna og hverfa inn
í hús Hóllendingsins. Nú mundi eiga að gera upp reikn-
ingana við Ralls. Og kannske við mig líka. Eg hafði orð-
ið af strætisvagninum, þegar brezki foringinn, Sheraton,
hafði stigið á skip sitt og siglt á brott.
Eg fékk svar frá Teleiu við orðsendingu minni um að
fá að tala við hana, og kvaðst hún skyldi tala við mig
næsta morgun. Eg stóð fyrir framan herbergisdyr henn-
ar á tilsettum tíma. Eg hafði naumast haft tíma til að
berja að dyrum, þegar þær opnuðust og Jan Hooch,
kærasti hennar, birtist þar. Eg varpaði kveðju á hann
og hann tók undir. Teleia var enn rúmföst og mér
fannst hún enn fegurri en áður, þar sem hún hvíldi í
drifhvítu rúmi. „Góðan dag, Sam,“ sagði hún blíðlega.
Eg svaraði kveðju hennar, en mér var um megn að
halda mér við kurteisisvenjur og eg sagði það, sem mér
lá á hjarta. „Eg hefi verið á flækingi um Kyrrahafið í
mörg ár, og alltaf verið að leita að þér, þótt eg hafi ekki
vitað það fyrr en nú, þegar eg hefi fundið þig. Og nú
ætla eg ekki að víkja fyrir Jan Hooch. Veiztu hvað eg
á við?“
„En ert þú frjáls ^rða þinna, Sam? Getur þú farið
héðan, er lokið þessum hræðilega leik haturs og
hefnda?“
„Nei,“ játaði eg. „En það verður bráðum.“
Læknirinn kom inn í herbergið og leit ómildum aug-
um á mig, en eg lét, sem eg sæi það ekki, og sneri baki
við honum rheðan hann skipti um umbúðir á sári henn-
ar. Þegar hann var farinn, sá eg að Teleia brosti.
„Læknirinn er vinur þinn, Sam, þrátt fyrir allt,“ sagði
hún, „og eg er líka vinur þinn.“
„Er það allt og sumt? Eg hafði gert mér vonir um
meira, því að eg elska þig, Teleia."
Eg settist á stokkinn hjá henni, beygði mig ofan að
henni og kyssti hana. Veröldin hafði aldrei virzt mér
fegurri en þá. „Eg elska þig, Sam,“ hvíslaði hún. „Hve-
nær ætlarðu að segja Jan Hooch frá því?“ spurði-eg.
„Við verðum að bíða. Vertu þolinmóður. Leikslokin
eru í nánd. Allt er nú undir því komið, hvað þú gerir.“
(Framhald í næstu viku).