Dagur - 18.05.1949, Síða 2

2
DAGUR
Miðvikudaginn 18. maí 1949
Kommúnisfar samir við sig
Kommúnistar hafa enn sýnt
það og sannað að þeim er annara
um þjónustjma við Rússa en
hagsmunamál verkalýðsins.,
Rússneska stjórnin fyrirskip-
aði útibúum sínum að gera 1.
maí sl., hátíðisdag verkalýðsins,
að æsingadegi gegn Atlantshafs-
sáttmálanum. Kommúnistar í
Reykjaví khlýddu þessu boði taf-
arlaust. Þeir gerðu það að ófrá-
víkjanlegu skilyrði fyrir einingu
verkalýðsins um hátíðarhald í
Reykjavík, að verkalýðsfélögin
þar skrifuðu undir ávarp, þar sem
eftirfarandi yrði m. a. tekið
fram:
„Sá einstæði atburður hefir nú
skeð, að núverandi ríkisstjórn og
meiri hluti Aliþngis, er hafa lög-
fest launalækkun og lagt byrð-
arnar á alþýðu, hafa innlimað ís-
land í hernaðarbandalag nokk-
urra auðvaldsríkja og þar með
boðið heim öllum þeim hættum
fyrir þjóðerni og tilveru íslend-
inga, sem slíku hernaðarbanda-
lagi fylgja.
Þessi örlagaþrungna ákvörðun
var gerð að þjóðinni fornspurðri
og án hennar ábyrgðar, en kröf-
um fólksins um þjóðaratkvæða-
greiðslu svarað með vopnaðri
árás lögreglu og hvítliða.
í dag lýsir íslenzk alþýða því
yfir, að hún viðurkennir ekki, að
Atlantshafssamningurinn sé
bindandi fýrir fyrir íslenzku
þjóðina, og að hún er andvíg
hvers konar hernaðaraðild ís-
lands.“
Kommúnistum hlaut að vera
það ljóst, að lýðræðissinnar í
verkalýðsfélögunum gátu ekki
sannfæringar sinnar vegna skrif-
að undir þetta ávarp. Hér var því
á ferðinni tili-aun til sannfæring-
arkúgunar eða að öðrum kosti
sundrung innan verkalýðsins um
hátíðahaldið 1. maí Þaðkusu
kommúnistar frekar en að
óhlýðnast fyrirskipunum frá
Rússlandi. Þeim' er annarra um
þjónustu við Rússa í utanríkis-
málum en einingu verkalýðsins í
hagsmunamálum hans.
Furðuleg er sú yfirlýsing
kommúnista, að lögleg samþykkt
Alþingis sé ekki bindandi fyrir
þjóðina, af því að einhverjir felli
sig ekki við hana. Hvernig yrði
stjórnarfarið í landinu, ef þessi
regla ætti að gilda almennt? Það
er hætt við að það endaði með
einræði. En er það ekki slíkt
stjórnarfar, sem kommúnistar
eru að keppa að með öllu sínu
brölti?
istar séu hneykslaðir, meira að
segja hafa kommúnistar allra
manna sízt ástæðu til þess. Vit-
anlega hefir blindui' átrúnaður
mannsins á nazista rekið hann út
á þá óheillabraut að gerast
njósnari þeirra og hjálpai'kokkur
í Noregi. En íslendingar eru ekki
búnir að gleyma því, að framanaf
stríðsárunum, meðan Rússar
voru bundnir vináttuböndum við
Þjóðverja, sögðu kommúnistar
hér á landi, að það væri „aðeins
smekksatriði", hvort menn væru
með eða móti nazistum, enda
voru kommúnistar þá ekki ske-
leggari en það móti „fasisma og
stríði“, að þeir vildu láta íslend-
inga svelta Breta, svo að þeir
gætu ekki sigrað fasismann. Á
þeim tímum voru því kommún-
istar andlega skyldir varalög-
reglumanninum, sem hafði þann
„smekk“ að vera í þjónustu naz-
ista gegn frelsisunnandi og frið-
samri þjóð. Og enn er þessi and-
legi skyldleiki varalögreglu-
mannsins og kommúnista hinn
sami að því leyti, að þeir eru
haldnir blindum átrúnaði á er-
lent herveldi, sem þeir segja að
hafi á að skipa 800 milljónum
grárra fyrir járnum. Og þessu
herveldi hlýða þeir skilyrðislaust
hvað sém hagsmunum og velferð
þeirra eigin þjóðar líður.
TILKYNNING
um umferð
Það tilkynnist hér með almenningi, að á
kafla þeim í Kaupvangsstræti vestan Hafnar-
strætis, þar sem kantsteinar hafa verið mál
aðir rauðir, er bannað að yfirgefa bifreiðar.
Jafnframt er vakin athygli á banni því, sem
nú gildir í þessu efni á kafla þeim í Hafnar-
stræti, þar sem kántsteinar eru málaðir rapðir.
Einnig er vakin athygli á því, að algerlega
er bannað að láta bifreiðar standa vinstra
megin á einstefnuakstursgötum, og að bannað
er að láta bifreiðar standa lengur en 15 mín-
útur á hægri kanti einstefnuakstursgatna og á
aðalgötum í miðbænum og Kaupangsstræti,
nema nauðsyn beri til vegna þess að lengur
sé verið að ferma og afferma.
Bannað er að leggja bifreiðum á akbraur
um við bifreiðastöðvar.
Að marggefnu tilefni skal vakin athygli á|
þeim ákvæðum lögreglusamþykktar ba>jarins,|
að bannað er að stöðva bifreiðar nær gatna
mótum en 5 metra, miðað við húsalínu, ogl
bannað er að leggja bifreiðum upp á gang-1
stéttir.
Fyrir brot á ofangreindum ákvæðum verða
menn látnir sæta refsingu samkvæmt ákvæð-
um lögreglusamþykktar og bifreiðalögum. í
í
Lögreglustjórinn á Akureyri, 17. maí 1949.
Sigurður M. Helgason |
settur. i
SKJALDBORGAR
—o—
Kommúnistar eru sagðir
hneykslaðir yfir því, að kvaddir
hafi verið í varalögregluna í
Reykjavík í kommúnistauppþot-
inu 30. marz sl. maður nokkur, er
var á stríðsárunum í þjónustu
nazista í Noregi og vann þar
mörg skemmdarverk gegn frels-
isbaráttu norsku þjóðarinnar en
til hagræðis kúgunarstjórn naz-
ista.
Sé rétt frá skýrt um það, að
BÍÓ
í kvöld kl. 9:
I Söngur tatarans |
i (Spil Zigöjner)
\ Hrífandi, frönsk söngva- I
! mynd. — Hin heimsfræga |
i Tatarahljómsveit Aljred I
1 Rode leikur og franski I
Til sölu:
20 1. pottur, • undirsæng og
ný, 12 kv. rafmagnstúba í
EiðsvallagÖtu 20
(suðurdyr).
r 11 r
11111
til sölu við Þingvallastræti.
slíkur óhappamaður hafi verið
ráðinn til lögreglustarfa, er
ástæða til að fleiri en kommún-
f söngvarinn José Nougero \
I syngur. |
Ha'llur Benediktsson,
Berglandi.
Vegleysu-Páll og félagar hans
Hér á Húsavík skeði á sl. hausti
atburður, sem bæði er þjóðfræg-
ur orðinn og um leið varpar hann
skíru Ijósi yfir það, hvernig póli-
tískir loddarai' geta blindað stór-
an hóp manna og talið þeim trú
um að þeir séu að gera rétt, þó
innst í meðvitund þeirra sé vak-
andi vissa um þ§.ð, að þeir séu að
gera rangt.
Tvö pólitísk leiguþý tóku í al-
gjöru heimildarleysi atkvæðis-
réttinn af 12 verkamönnum hér í
Húsavík við kosningu til 21. þings
Alþýðusambands íslands, en
höfðu hvergi til þess stoð í lögum
eða samþyklctum Verkamanna-
félags Húsavíkur né annars stað-
ar frá.
Þeim var strax bent á það, að
þetta væri ekki hægt í lýðfrjálsu
landi, það væri ekki hægt að taka
helgasta réttinn af nokkrum
manni án dóms og laga. Þessu
skeyttu þeir engu, en fóru sínu
fram, hafa sennilega hugsað sem
svo, við skulum vinna kosning-
una, þá með svikum ef annað
dugar ekki til.
í tilefni af þessu níðingsbragði,
sem verkamennirnir voru beittir,
skrifaði eg allharðorða grein í
„Dags“, sem út kom laust eftir
áramótin í vetur. Réðist eg þar
óvægilega og með sterkum orð-
um á þessi óþokkaverk í garð
verkamanna. •
Eg vildi með því fá þessa pilta,
sem farnir voru að tileinka sér
aðferðir Hitlers, til þess að skrifa
um málÆ. Fengi þá almenningur
gott tækifæi'i að sjá þessa kögur-
sveina á vegleysu blekkinga og
ósanninda. Mundi þá svo fara, að
þeir hefðu varanlega skömm af
ivérkinu.
í grein minni í ,,Degi“ gat eg
þess að. 120 verkamenn hefðu
kosið með kommúnistum. Og eg
spyr þar: ITvað um þessa menn?
Eru þeir ekki allir samsekir?
Áttu þeir ekki að heimta það, að
réttlætið ríkti í þeirra félagi?
Þeir vissu allir hvað hafði gerzt,
ekkert þar var þeim hulið. En
allir þögðu þeir og létu sér vel
líka.
Ef svo er, að , sökin sé líka
þeirra, þá vil eg spyrja: Er eng-
inn í þessum stóra hóp það sjálf-
stæður, að hann vilji hrinda
af sér sökinni á opinberu’m vett-
vangi? Þorir enginn þeirra að
bera sannleikanum vitni? Og ef
svo er, hvað er í vegi? Er allur
þessi stóri hópur í álagsham? Sé
svo, hver hefir lagt þann álags-
ham yfii' þá? Sjái þeir ekki að sér,
eru þeir á hraðri leið með komm-
únistum út á vegleysur einræðis
og ofbeldis. Bæri einhver þeirra
gæfu til þess að koma fram og
K. A. K. A.
T E N NIS
Tennisvöllurinn verður opn-
aður strax að Viðgerð lokinni.
Væntanlegir tennis-iðkendur
tilkynni þátttöku sína í Bóka-.
verzlun Gunnl. Tr. Jónssonar
sem fyrst.
Félagar sitja fyrir tímurn.
Tennisnefnd K. A.
Chevrolet-vörubifreið,
3ja tonna, með vélsturtum,
módel 1941, vel meðfarin,
er til sölu.
IIALLDÓR JÓNSSON,
Hafnarstræti 103,
Akureyri.
játa sekt sína, væri hann maður
að meiri.
Eg hefi nú beðið í fjóra mánuði,
en ekkert hefir komið fram, sem
bendir til þess að þessir mennhafi
náð réttum áttum, heldur þvert á
móti. En enginn má taka orð mín
þannig, að eg telji mig hafa beðið
til ónýtis. Tveir kommúnistar
hafa skrifað um málið. En það
voru engai' sannleikselskandi sál-
ir, sem þar komu fram á ritvöll-
inn. Fyrri greininni hefi eg gert
nokkur skil. Höfundur að seinni
greininni er Páll Kristjánsson, nú
skrifstofumaður hjá Húsavíkui'-
bæ, þjóðfrægur maður orðinn.
Þegar eg hafði lesið langhund
Páis Kristjánssonar, sem hann lét
,,Verkamanninn“ birta, datt mér
í hug illa ofinn vefui', þar sem
uppistaðan er fals en ívafið
blekking og aldrei bættur slitinn
þráður, því að það grisjaði í gegn-
um voðina. Inn í grein sína vefur
P. K. ýmsum óskyldum málum,
sennilega til að blekkja þá, sem
ekkei't þekkja til málanna. Manni
dettur í hug, við lestur greinar-
innai' að P. K. væri launaður
„specialisti“ í að þyrla upp ryki
og leiða sína menn út á vegleysur.
Páll Ki'istjánsson hefði átt að
sleppa úr grein sinni öllum þess-
um óskyldu málum, sem hann
puntar upp á grein sína með, til
þess eins að fela sannleikann, sem
hann hræðist í þessu tilfelli, en
segja heldur í þess stað frá því
þegar sýslumaðui' Þingeyinga
kom inn að kjöi'borðinu til hans
í haust og lét hann játa það í votta
viðurvist, að hann tæki kosninga-
réttinn af verkamönnunum.
Einu sinni lánaði eg manni of-
urlitla fjárupphæð. Honum gekk
seint og illa að borga. Ef hann sá
að leiðir okkar mundu liggja
saman, kaus hann heldur að taka
á sig krók og ganga út í keldur og
karga en að mæta mér. Þetta
sama hefir nú hent P. K. Hann
hefir flúið af götunni, ekki þorað
að játa sannleikann, heldur kosið
að fara út í fúamýrar blekking-
anna.
Um alllangt skeið höfðu komm-
únistar stjórnaraðstöðu í Verka-
mannafélagi Húsavíkur. Þá var
P. K. þar aðalundirróðui'smaðui'-
inn og sá sem réði stefnunni. Nú
er því lokið. Mikill meirihluti
húsvískra verkamanna hefir gert
sér grein fyrir því, að leiðsögn
þessa manns var út á vegleysu og
leiddi til ófarnaðar, þeir hrundu
af sér yfirráðum hans og félaga
hans.
Bílstj óradeildarmálin, sem P.
K. moldviðrast um í grein sinni,
en sem aldrei komu kosninga-
málinu við, var til umræðu á
fundi í V. H. fyrir stuttu síðan. —
Þar varð sjónarmið P. K. og fé-
laga hans í svo miklum minni-
hluta, að aðeins rúmir 20 fund-
armenn greiddu tillögu þeirra
atkvæði, en rúmir 60 á móti.
Páll Kristjánsson og félagar
hans hafa lagt mikið á sig til að
hnoða saman í greinum sínum
níði og skömmum um mig. Það
læt eg mér í léttu rúmi liggja. Úr
þeirri átt er aldrei neins góðs að
vænta. Það er líka háttur óvand-
aðra manna að fara þannig að
andstæðingi sínum, þegar þeir
þurfa að ganga á snið við sann-
leikann.
Vegleysu-Páll og félagar hans,
tóku héi' í Húsavík það, sem þeir
höfðu engan rétt til að taka. Það
vita þeir líka vel sjálfir, en hafa
ekki þorað að játa. Hvað veldur
þessu kjarkleysi mannanna?
En blekkingarnai', sem þeir
hafa reyrit að -hylja þetta mál
með og um leið sannleikann, elta
þá eins og skuggi og veldur því
að menn forðast samskipti við þá,
meira en ella.,T
Ilelgi Knstjansson.