Dagur - 25.05.1949, Blaðsíða 6

6
D A G U R
Miðvikudaginn 25. maí 1949
k
C
{á
HVERFLYND ER VERÖLDIN
Saga eftir Cbarles Morgan
21. DAGUR.
(Framhald).
„Upplýstist nokkurn tíman
hvað Hegrinn ætlaði að gera við
frímerkin og umslögin, sem þú
sást hann taka kvöldið sem hann
orti kvæðið?“ spurði gamla frúin.
„Nei, eg spurði hann aldrei um
það.“
Þessi spurning hafði komið
honum í mikinn vanda. Hvað
hafði hann annars sagt gömlu
frúnni mikið á dögunum? Grun-
aði hana meira en hún lét? Hvað
sem því leið, fannst honum hún
mundi hafa samþykkt þær að-
gerðir, sem gerðar voru í Blaise.
Hann stóð upp. „Það er orðið
framorðið," sagði hann. „Eg verð
að kveðja.“ En þótt hann léti svo,
var hann samt dræmur til að fara.
Þau stóðu þrjú við garðshliðið og
horfðu út í kvöldkyrrðina. Þá
sagði hann nokkuð, sem þeim
fannst undarlegt og þær skildu
ekki. „í Blaise", sagði hann allt í
einu, „varð eg að taka ákvörðun,
sem ætti aldrei að krefjast af
neinum manni, því að það val
getur aldrei látið samvizkuna í
friði.
„Eg skil ekki hvað þú ert að
fara,“ sagði Valería.
„Hvað er það, sem þú skilur
ekki?“
„Eg skil næsta lítið af sögu
þinni, nema það, að þér þótti
vænt um Hegrann.“
„Það er líka nóg.“
„En hvers vegna gerir sagan
þig óhamingjusaman?11
„Hegrinn er dáinn.“
„Mér þótti vænt um bróður
minn. Hann er dáinn. Samt er
samvizka mín í friði.“
„Við skulum gleyma þessu,“
sagði hann, dálítið afundinn. Og
þetta tal féll niður. Hann reyndi
að vera glaðlegur og spjalla um
endurfund þeirra á morgun.
Því næst hélt hann af stað eftir
gangstígnum.
„Það er til styttri leið,“ kallaði
gamla frúin á eftir honum. Annar
stígur lá í gegnum skóginn og
heim undir Wyburton-heimilið.
„Það er stígurinn sem frú Wy-
burton sýndi þér um daginn,
Valería,11 hélt hún áfram.
„Já, eg man eftir því, eg skal
ganga með þér áleiðis, Philip.“
Það var augsýnilega þetta, sem
gamla frúin vildi. Hún vildi að
þau gætu spjallað meira saman,
tvö ein.
„Gamla konan vildi vel,“ sagði
Valería, er þau voru komin af
stað, því að hún hafði líka skilið
bendingu hennar. „Já, og gerði
vel,“ bætti hann við.
Þau gengu hvort á eftir öðru
um þröngan skógarstíginn. „Þú
sagðir að lát bróður þíns snerti
ekki samvizku þína áðan. Hvers
vegna tókstu svo til orða?“
spurði hann.
„Þú sagðir áður um Hegrann,
að lát hans léti ekki samvizku
þína í friði. Það voru orð þín.“
„Já, en um annað efni.“
„Já, eg veit það, en stundum
þegar breytt er um samtalsefni,
heldur hugsunin áfram. — Eg á
við, að eg var enn að hugsa um
það, sem þú sagðir, að dauði vin-
ar þíns léti samvizku þína ekki í
friði. Eg sá á andliti þínu, að þú
tókst nærri þér að segja frá
þessu.“
„Það er einkennilegt,“ sagði
hann, „hversu allt hefir breytzt
síðan eg kom hingað. Jafnvel það,
sem liðið er. Daginn áður en eg
sá þig fyrst, sá eg fyrir mér alla
söguna í Blaise, eins og eg óskaði
að hafa hana og eins og eg vildi
muna hana. En svo fór ýmsu öðru
að skjóta upp í huga mér, ýmsu,
sem eg vildi ógjarnan muna eft-
ir. En það varð ekki kæft. Ekki í
návist Maríu og Julians, og
allra sízt í þinni návist.“
„Minni? En hvaða áhrif gæti eg
haft á slíkt?“
„Miklu meiri en þú gerir þér
Ijóst. Til dæmis það, að sjá þig og
heyra rödd þína, vekur jafnan þá
tilfinningu í bljósti mínu, að
Hegrinn geti ekki verið dáinn,
heldur sé hér mitt á meðal okk-
ar. Undarlegt, en satt.“
Hann sagði henni það, sem gerzt
hafði, eins greinilega og sann-
sögulega og honum var unnt.
Fyrst reyndi hann að gera
henni ljóst, að þótt Julian Wy-
burton bættist í hópinn í Blaise,
skapaði það ekki sundrungu eða
óánægju. „Mér fannst hann
kuldalegur fyrst,“ sagði Stur-
gess, „líklegast af því, að þetta
ævintýri, sem eg kallaði svo og
mér fannst spennandi, leit ekki
þannig út í augum hans. Hann tók
það bara sem venjulegan og al-
gengan viðburð í lífi hermanns-
ins. Þar sem Julian hafði ekki áð-
ur verið á vegum Einstigsins, bað
María hann að sverja trúnaðar-
eiðinn, eins og eg hafði gert. Juli-
an varð að læra æfingar okkar í
leikherberginu, kynna sér ráð-
stafanir þær, sem við höfðum gert
til þess að verða ferðbúnir og
farnir á nokkrum sekúndum. En
þar sem hann var hæst setti for-
inginn þarna, tók hann sér fyrir
hendur að bæta æfingar okkar og
lagfæra. Þar kom, að María gaf
fyrirskipanir sínar til okkar með
milligöngu hans. Með komu hans
breyttist raunverulega ekkert.
Við vorum eftir sem áður ein
heild, kannske ennþá samstæðari
heild en fyrr.
(Framhald).
Barnakerra
óskast til kaups.
Afgr. vísar á.
IÞROTTIR OG UTILIF
Knattspyrna.
Þór vann hraðkeppnismótið. —
Síðari leikur var milli M. A. og
Þórs á þriðjudagskvöldið í síðastl.
viku. Lið Þórs var hið sama og á
móti K. Á„ en lék nú ekki eins vel
og kvöldið áður. Aftur á móti
byrjaði M. A. með skörpum og
hættulegum upphlaupum og það
móti vindi. Við hálfleik stóð þó
2 : 1 Þór í vil. M. A. hafði verið
dæmd vítaspyrna, en knötturinn
þaut aðeins yfir slána.
í síðari hálfleik dró af M. A,-
liðinu, þrátt fyrir meðvind. Ein-
stakir liðsmenn eru þar góðir, en
samleikur er oft í molum, enda
er æfing lítil í vetur. Þórsliðið
hélt sér allvel til enda, en mark
var ekki skorað. Urslit urðu því
þau að Þór vann M. A. með 2 :1
(en vann K. A. kvöldið áður með
4 : 2 mörkum). Dómari í síðari
leik var Sveinn Kristjánsson.
Maí-boðhlaupið.
Þetta hlaup komst á sl. mið-
vikudagskvöld. Það hafði verið
auglýst með upphafi og endi við
Ráðhústorg. Og á 9. tímanum
streymdi fólkið þangað, sennilega
einar tvær þúsundir sálna. Hver
spurði annan, hvar ætti að byrja,
hvort ekki ætti að fara að byrja,
en enginn vissi neitt. — Einn lög-
regluþjónn sást ganga þarna um,
en þar sem „slagsmál" voru ekki
alvarleg, lét hann sér nægja að
gefa hornauga! Umsjónarmenn
með snúrur eða kaðla, eða braut-
arverðir sáust engir.
En svo gall við óp mikið: „Þeir
koma, þeir koma!“ Jú sannarlega,
þarna komu þeir neðan úr
Strandgötu — upp með Nýja-Bíó
þjótandi tveir „eins og landlækn-
ar úr fallbyssukjafti“. Og nú hófst
hlaup, fjölmennara en nokkum
tíma fyrr á Akureyri, — þvert
austui' um Ráðhústorg. Það er að
vísu stutt, en þó góð byrjunaræf-
ing — haldið bara áfram! Við
hornið hjá B. S. O. varð hroða-
legur árekstur, stúlka féll í göt-
una, gatan hélt þó, en Baldur (M.
A.) missti keflið og missti Magn-
ús (K. A.) eina 10—15 m. á und-
an, en hafði sjálfur verið álíka
langt á undan áður. — Áfram,
suður Skipagötu — og svo koma
þeii' á 400 m. sprettinum sunnan
Hafnarstr., Ingi Þorst., lands-
frægur Reykvíkingur (M. A.), og
Valdi Jóh. (K. A.). Og Valdi
virðist draga á jafnt og þétt — að
lokum þó nokkra metra. Á leið
suður yfir torgið frá Geislagötu
til B. S. O. urðu hlaupararnir
blátt áfram að troðast gegnum
mannþröngina og krækja fyrir
bíla! — Og að síðustu kom Bragi
Fr. nokkrum metrum á undan
Nóa sunnan Hafnarstrætið og í
mark. M. A. sigraði á 3 mín. 21.1
sek. Sveit K. A. var 3 mín. 30.7
sek. Fleiri voru sveitirnar ekki
að þessu sinni.
Það má víst um þetta hlaup
segja, að það hafi verið „agalega
spennó“, a. m. k. fyrir þá, sem
hlaupnir voru um koll, eða
áttu fótum fjör að launa og
sluppu þannig undan aðalhlaup-
urunum! En framkvæmd og eft-
irlit hjá K. A. og lögreglunni er
varla hægt að hæla.
íbúð til sölu
Pláss fyrir 2—3 gripi getur
fylgt, ef óskað er. — Réttur
•áskilinn til að taka hvaða
tilboði, seni er, eða hafna
öllum.
Afgr\ vísar á.
Bændur! Bændur!
Til sölu tvær ágætar KÝR,
eiga að bera í júní og júlí. —
Ennfremur tvær KVÍGUR af
góðu kyni.
Ágætir borgunarskilmálar.
Guðmundur Jónsson,
Flatey,
Skjálfanda.
Sumarbústaður,
á fögrum stað, í nágrenni
bæjarins, til sölu.
Afgreiðslan vísar á.
Dagstofuliúsgögn
Ottoman og tveir stólar,
bólstrað, ónotað, til sölu
hjá
Magnúsi Sigurjónssyni,
Dívanavinnustofu Akureyrar.
Afvinna
Ungur og liraustur maður
getur komist að við létta
vinnu.
Þeir, sem vildu sinna þessu,
leggi nöfn sín, ásamt upp-
lýsingum um fyrri störf,
inn á afgr. Dags, fyrir 28.
þ. m., merkt: „Áreiðan-
legur“.
Landbúnaðarjeppi
vel með farinn, má vera
óyfirbyggður, óskast keypt-
ur. —
Gott verð í boði.
Upplýsingar gefur
Ásgr. Stefdnsson.
Sími 445 og 138.
O
Fyrirliggjandi:
Nótakorkur
9” _ 10“ - 11”
Dragnótatóg
Teinatóg
Jdrn- og glervörudeild.
TILKYNNING
Frá og með 25. þ. m., þar til
öðruvísi verður ákveðið, verð-
ur gjald fyrir vörubifreiðir í
dagvinnu kr. 26.00 pr. klst.
Aðrir liðir samnings Bíl-
stjórafélags Akureyrar við at-
vinnuveitendur hækka sam-
kvæmt þessu.
Akureyri, 24. maí 1949.
Bílstjórafélag Akureyrax.
Bifreiðafélagið Bifröst h.f.
r
Utvarpstæki
til sölu á
Spítalaveg 17.
Herbergi
Eins rnanns og tveggja
manna herbergi til leigu.
— Einhver húshjálp áskil
in.
Afgr. vísar á.
Atvinna
2’stúlkur geta fengið atvinnu við landsímastöð-
ina hér frá 1. júní n. k.
Eiginhandar umsóknir sendist undirrituðum
fyrir 30. þ. m.
Símastjórinn.
■ .......... .............. \
V öruflutningar
með bifreiðum okkar, rnilli Reykjavíkur og Akur-
eyrar, eru byrjaðir.
Afgreiðslur þær sömu og áður: Á Akureyri vöru-
bílastöðin Bifröst, Sími 244; í Reykjavík Frímann
Frímannsson, Hafnarbuðin, sími 3557.
Vörum veitt móttaka alla virka daga.
Pétur & Valdemar h.f.
------ - -----’j