Dagur - 03.07.1951, Síða 4

4
D A G U R
IVliSvikudaginn 3. júlí 1951
r
DAGUR
Ritstjóri: Haukur Snorrasou.

Afgreiffsla, auglýsingar, innheimta:
Erlingur Davíðsson
Skrifstofa i Hafnarstræti 87 — Sími 1166
Árgangurinn kostar kr. 40.00.
Blaðið kemur út á hverjum miðvikudegi.
Gjalddagi er 1. júlí.
g PRENTVERK ODDS BJÖRNSSONAR H.F.
&$SSS55S4SS4SSS$45S5SÍ4SS45S55555SSS5SSÍSSSSSS55;5
Hófsemd í landkymimgu
f MÖRGUM ÚTLENDUM blöðum og tímarit-
um getur að líta að staðaldri auglýsingar frá
ýmsum héruðum og borgum og eru ferðamenn
hvattir til þess að heimsækja þessa staði og þeim
heitið margvíslegri fyrirgreiðslu. Þessar upplýs-
ingar sýna, að borga- og héraðsstjórnir erlendis
telja hagkvæmt að lokka ferðamenn til sín með
sömu aðferðum og hagsýnir kaupsýslumenn og
framleiðendur nota, er þeir vilja koma ár sinni
vel fyrir borð. Þessar borga- og héraðsstjórnir
hafa vitaskuld ekki byrjað á þessum enda við-
skiptanna við ferðamenn. Þær hafa byrjað á því
að sjá til þess, að viðunandi aðstaða væri heima
fyrir til þess að taka á móti þeim, skemmta þeim
og sýna þeim markverða hluti með þeim hætti, að
fjárhagslegur hagur væri fyrir heimamerin. Þegar
öllum undirbúningi heima fyrir var lokið, var
tekið til auglýsinganna. Af einhverjum ástæðum
hefur þótt hentugt hér á íslandi að hafa aðrar að-
ferðir við þessa hluti. Hér er starfrækt ríkisstofn-
un — Ferðaskrifstofa ríkisins — og hefur það
verið snar þáttur í starfi hennar að auglýsa ís-
land á erlendum tungumálum sem' tilvalið ferða-
mannaland. Með flatteruðum Ijósmyndum og
miklu orðskrúði eru ferðamenn hvattir til þess að
koma til íslands. Mest áherzla er lögð á að lýsa
fegurð landsins og náttúruundrum þess, en minna
er rætt um hótelkost landsins og aðra "fyrir-
greiðslu eða verðlag, sem ferðamnn verða hér að
búa við á flestri þjónustu. Þess verður stundum
vart ,að erlendir ferðamenn telja sér lítinn hag í
þessari auglýsingastarfsemi eftir að þeir eru
komnir hingað og hafá dvalið hér um skeið. Hefur
sannri landkynningu stundum verið lítill hagur að
þessari starfsemi.
ÞESS VERÐUR ALLTOF OFT VART, að það
sé talið nægilegt til þess að géra ísland að ferða-
mannalandi, að auglýsa náttúrufegurð þess ræki-
lega á erlendum tungumálum og benda á að hægt
sé að komast til landsins í lofti og á legi. En þegar
til landsins er komið, reka ferðamennirnir sig á
þá sorglegu staðreynd, að íslandingar eru á engan
hátt undir það búnir að taka á m óti erlendum túr
istum að neinu ráði. Hér skortir nær algerlega
viðunandi gistihús, þegar sleppir einu gistihúsi í
höfuðstaðnum og einu hér á Akureyri, sem bæði
eru þó allt of lítil. Hér fyrirfinnst ekki ýmis. önnT
ur aðstaða, sem ferðamenn búast við að finna, er
þeir heimsækja land, sem er auglýst með miklum
krafti sem tilvalið’ túristaland. Hér hefur verið
byrjað á öfugum enda. Auglýsingar og bæklingar
á erlendum tungumálum er ekki það, sem ferða-
mannaskiptin við önnur lönd skortir mest nú,
heldur er það viðunandi aðstaða í landinu.sjálfu.
Hér þarf að reisa mörg ný gistihús og veitingahús,
koma upp viðunandi aðstöðu í nánd við fagra og
sérkennilega staði og gera sitthvað fleira til þæg-
inda fyrir ferðafólk. Þegar því verki er lokið,
,eða það er a. m. k. vel á veg komið, er kominn
tími til að hefja auglýsingastarfsemina.
ÞEIR, SEM EINKUM hafa áhuga fyrir því að
fá erlenda ferðamenn til þess að gista þetta land —
og sá áhugi má vera lofsverður í sjálfu sér —
skyldu gefa því gætur ,að það er enginn greiði
við hugsjón þeirra, að mála með
sterkum litum og miklu orð-
skrúði í bæklingum og auglýs-
ingapésum öll þau undur, sem
augá ferðamannsisn getur séð á
íslandi á nokkrum sumardögum.
Ef ferðamenn sjá hér það, sem
augað girnist ,og það kemur þeim
þægilega á óvart, eru áhrif þess
langvinn. En ferðamaður, sem
heimtar að sjá í hverju spori dá-
semdir orðskrúðsauglýsinganna,
verður stundum fyrir vonbrigð-
um ,og þá hefur auglýsingin orð-
ið til ills eins. í þessum efnum
hentar illa að nota skrum harð-
snúinna kaupsýslumanna. Aug-
lýsingar fyrir ferðamenn þurfa
að vera yfirlætislausar og í sam-
ræmi við staðreyndir, jafnvel
þótt þær staðreyndir séu gráar
en ekki rósrauðar. Meðan hó-
telkostur landsmanna er eins
sorglega lítill og fátæklegur og
raun ber vitni, og önnur aðstaða
til ferðamannamóttöku jafn
frumstæð, fer bezt á því, að gætt
sé hófs í allri „landkynningu“ af
því taginu, sem fyrirferðarmest
hefur verið nú hin síðustu ár.
FOKDREIFAR
Það ber að lofa alþingismanninn
en ekki lasta.
BLAÐINU HEFUR verið bent
á, að skilja megi ummæli um
skinnblaðið úr Heiðarvígasögu í
síðasta þætti þannig, að Stefán
alþingismaður á Steinsstöðum
hafi skorið það úr skinnbókinni
og notað það til að binda í kver.
Þetta er vitaskuld meinloka, því
að skinnbókin hvarf til Stokk-
hólms 200 árum fyrir daga
Stefáns, og er hann því saklaus
af verkinu. En hann hélt til haga
kveri því, er bundið var í skinn-
blaðið, enda þótt hann muni ekki
hafa vitað, hvaðan það var kom-
ið. Aðgæzla hans í því sambandi
bendir til þess að hann hafi talið
kverið dýrmætt af einhverjum
ástæðum og talið er að sú sögn
hafi loðað við'það hjá ættingjum
hans. Líklegast er því, að við
eigum Stefáni á Steinsstöðum
þáð að þakka að skinnblað þetta
úr Heiðárvíðasögu kom í leitirn-
ar og er rétt að halda því á lofti
og lofa hann fyrir en ekki lasta.
Fregnir af Skálholtsstað.
f SL. VIKU var sagt nokkuð
frá Skálholtsstað . í almennum
fréttum. Tókuð þið eftir því?
Prestastefnan birti þjóðinni þann
boðskap, að kirkjan á hinum forn
helga stað, gæti nú eigi lengur
talizt messufær! Líklega er það
sannleikur, sem sumir útlend-
ingar segja um okkur, að við
kunnum lítið að meta sögulegar
minningar, enda þótt við viljum
láta kalla okkur söguþjóð. Yfir-
lýsing prestastefnunnar um
ástandið í Skálholti vottar heldur
litla ræktarsemi við hið fræga
biskups- og skólasetur. Enginn
getur sagt að þjóðin hafi ekki
haft efni á því, að ganga öðruvísi
um Skálholtsstað en hún hefur
gert. En þar er öðru um að
kenna en fátæktinni.
Baksvipur skólamannsins.
EG ER EINN af þeim, sem
kann illa við hvernig gengið hef-
ur verið frá mynd Stefáns skóla-
meistara á Menntaskólalóðinni.
Þessi virðulegi skólamaður og
náttúrufræðingur snýr bakinu í
vegfarendur. Til þess að sjá stytt
una almeninlega þurfa menn að
fara inn á skólalóðina, en það er
ekki alfaraleið og verður aldrei.
Mér er sagt, að rækta eigi skóg-
arlund norðan við styttuna, og
muni hún ekki sjást frá götunni
er tímar líða. Það er að sjálf-
sögðu fengur að fá þarna skógar-
lund, en hann breytir ekki þeirri
staðreynd að smekklegra hefði
verið að láta myndina snúa
öðruvísi, þannig, að hún horfði i
austur. Þá fengju vegfarendur
um Hrafnagilsstræti og skólalóð-
ina að sjá styttuna með eðlileg-
um hætti.
Eiðsvöllu r— Ráðhústorg.
BORGARARNIR fagna þeim
breytingum, sem orðnar eru á
Eiðsvelli á Oddeyri. Þar er
myndarlega að verki verið. Eiðs-
völlurinn verður til mikillar
prýði fyrir Oddeyringa og vafa-
laust leggja Oddeyringar kapp á
að gengið verði vel og snyrtilega
um hann. En framkvæmdirnar á
Eiðsvelli minna bæjarmenn á út-
litið á Ráðhústorgi, þar sem Ijóta
girðingin og bílarnir drottna. Er
ekki kominn tími til að gera
þetta torg í hjarta bæjarins að
bæjarprýði?
SKRÁ
yfir tekju- og eignaskatt, tekjuskattsviðauka og stríðs-
gróðaskatt, svo og skrá yfir gjöld til Almannatrygginga,
liggur frammi í skattstofu Akureyrar frá laugardeginum
30. júní til föstudagsins 13. júní, að báðum dögum
meðtöldum.
Kærur útaf skránni skal skilað til skattstofunnar inn-
ann sama tíma.
Akureyri, 30. júní 1951.
Skattstjórinn, Akureyri.
Kristinn Guðmundsson.

Gaddavír
i
nýkominn.
TÚNGIRÐINGANET koma næstu daga.
Byggingavörudeild KEA.

Hvernig er hægt að spara kaffið?
Flestum okkar þykir orðið alldýrt að kaupa kaffi
til daglegrar notkunar. Lítill kaffipakki, þ. e. 14
kg., nægir oft ekki á könnuna, þar sem mikið er
drukkið, kaffið haft sterkt og margir eru í heim-
ili. Þó kostar slíkur pakki nú kr. 9.90, svo að auð-
sætt er, að kaffið mun á mörgum stöðum verða
býsn ahár útgjaldaliður í heimilishaldinu. Margir
hafa minnkað við sig kaffi drykkjuna, en drekka í
þess stað te eða vatn, en þó munu þeir fleiri, sem
ekki vilja án kaffisins vera, hvað sem það kostar,
og þótt heilsufræðingar fullvissi okkur um, að það
sé líkamanum óhollur drykkur.
Spamaðarráðstöfun.
Það er hægt að spara kaffið töluvert með því að
laga það á nokkuð annan hátt en venja er. Margir
spara það með því að lita það með kaffibæti, en
rótar-kaffi er sjaldnast bragðgott, því að kaffið
sjálft þolir illa nokkurt aukabragð. En sparnaðar-
ráðstöfun sú, sem eg ætla hér að vekja athygli á, er
í því fólgin að sjóða kaffið í stað þess að hella heitu
vatni í gegnum það. Það er auðsætt, að naumast
muni notast fyllilega bragð úr kaffinu með því að
hella heitu vatni yfir það, eins og venja er að gera.
Með stuttri suðu hlýtur að fást meira úr sama
magni af kaffi. Kaffi, sem lagað er á þennan hátt,
er ágætlega bragðgott, og það þarf töluvert minna
magn af því, heldur en með gömlu aðferðinni.
Aðferðin: Vatn er sett í pott. Þégar það nálgast
suðu, er kaffið látið út í. Suðan er látin koma upp,
en þá er potturinn tekinn af eldinum, og kaffinu
strax hellt í gegnum kaffipokann, og er það þá til-
búið til drykkjar. Athugið vel, að sjóða kaffið ekki
nema andartak og hella því strax á könnuna og
suðan hefur komið vel upp.
Frá þessu er sagt hér til gamans, ef einhverjar
skyldu vilja reyna aðferðina, reyna hvernig sopinn
smakkaðist með þessu lagi og hvort hægt væri að
minnka einn útgjaldalið í heimilishaldinu.
HVÍLIÐ ÞREYTTA FÆTUR!
Þreyta í fótum er algeng, og margar konur þjást
af ýmiss konar fótahvillum, sem oft hafa orsakast
af þreytu. Það er því ráðlegt að reyna að koma í
veg fyrir slíka hvilla með því að hvíla fæturna eftir
því sem frekast er unnt.
Við hvílum fæturna bezt með því að setjast niður,
fara úr skónum og setja fætuma upp á borð eða
stól, þannig, að tærnar nemi mun hærra heldur
en sitjandinn. Þegar við leggjumst út af til að hvíla
okkur, setjum við púða undir fæturna. Með því að-
taka koddann undan höfðinu og setja hann undir
fæturna sláum við tvær flugur í einu höggi: Við
hvílum fæturna mjög vel og við losnum við að fá
undirhöku, sem þykkur koddi getur auðveldlega
gefið okkur. Bezt er að hvíla fæturna á þennan hátt
nokkrum sinnum á degi hverjum. Það þai-f ekki
langa stund í senn, en gerir samt gagn. Þreytan
rennur burt úr fótunum við það setja þá þannig
upp, miklu betur heldur en mann grunar.
RÉTTUR VIKUNNAR.
Hrísgrjónabúðingur með appelsínum.
180 gr. (2 dl.) hrísgrjón. — 2 1. vatn. — 3 appel-
sínur. — 100 gr. sykur. — 2 dl. rjómi.
Hrísgrjórfin eru soðin í vatninu, síuð og kæld,
Appelsínurnar skornar í bita, og sykrinum blandað
saman við. Rjóminn er stífþeyttur, og síðan er öllu
blandað saman. Þetta er ágætur eftirréttur.
A. S. S.