Dagur - 07.11.1951, Blaðsíða 6

G
D A G U R
Miðvikudaginn 7. nóvember 1951

Þorp í álögum

Saga eftir Julia Truitt Yenni

11. DAGUR.
(Framhald).
Ef til vill voru það árin, sem
hún hafði átt ein með pabba, sem
hafði gefið henni allt og ekkert
dulið — sem höfðu skapað í
brjósti hennar þessa nær óeðli-
lega sterku andúð á því, að deila
tilfinningum sínum með öðrum.
Hún vissi vel, að þessi kennd
hafði áhrif á viðhorf hennar til
hjónabandsins. Ástæður þær,
sem hún hafði fengið Amos fyrir
því að hún kaus að bíða, voru
sannar og réttar, en svo voru
líka aðrar, sem hún hafði ekki
nefnt. Hún var ólík föður sínum
að því leyti, að hún þarfnaðist
mikils tíma áður en hún gæti
hugsað sér að hleypa nokkrum
inn fyrir þann háa vegg leyndar-
dóms, sem hún hafði hlaðið utan
um líf sitt.
Hún hafði það á tilfinningunni
á þessu augnabliki, að veggirnir
væru að hrynja, og þessi tilfinn-
ing skapaði mikla óró í brjósti
hennar. En hún stjakaði henni
frá með valdi og bældi niður ósk-
ina, sem var rétt komin fram á
varir hennar ,að hún hefði aldrei
sent útgefandanum handritið af
því að sú gerð hennar ógnaði í
dag einangrun þeirri, sem hún
háfði sjálf kosið sér og hafði
varðveitt af mikilli umhyggju.
Hana hafði langað til að skrifa.
Hún mundi ekki til þess að hún
hefði þráð annað starf en það. Og
þetta starf var líka á vissan hátt
viðurkenning fyrir föður hennar.
Hún gat lýst fólkinu, sem hann
hafði þekkt og á það allt stafaði
ljóma frá góðvilja hans og djúp-
um skilningi á mannshjartanu.
Hún mundi víst halda áfram að
skrifa. Ekkert mundi geta fælt
hana burt af þeirri braut.
Rósa Silvernail laumaði hend-
inni út undan sænginni og stöðv-
aði hringingu vekjaraklukkunn-
ar. Starfsdagur hennar var byrj-
aður. Vekjaraklukkan tilkynnti
innreið hans klukkan fjögur á
hverjum morgni.
Hún lá kyrr í rúminu þangað
til hún heyrði stóru klukkurnar
tvær úti í bæ slá fjögur högg. Þá
var fengin staðfesting á því, að
stundin væri upprunnin. Klukk-
urnar tvær fylgdust ágætlega að
Stærri klukkan hafði ekki slegið
nema tvö högg þegar sú minni
byrjaði. Klukkusláttui'inn minnti
Rósu alltaf á Jónatan Bricker og
konuna hans. Jónatan byrjaði
hvert samtal hægt, með djúpri
röddu, en hann komst aldrei
langt áður en Lucy greip fram í
fyrir honum og lauk við setning-
una fyrir hann. En Jónatan lét
það ekki á sig fá, heldur hélt
áfram með það, sem hann var að
segja og lauk við frásögnina eigi
að síður, þótt Lucy væri fyrir
löngu búin að opinbera hugsanir
hans, því áð svo virtizt, sem hann
gæti ekki hætt þegar hann var
einu sinni byrjaður.
Rósa gat ekki áfellzt Jónatan.
Sér hver maður - varð að hafa
einhvern hjá sér annað slagið,
sem lofaði honum að segja það,
sem hann ætlaði að segja, í friði,
og það gat Evie Larch gert, þótt
hún kynni e. t. v. ekki margt
annað. Enda mátti segja, að það
væri líka allt og sumt, sem pabbi
hennar hafði kennt henni. —
Rósa steig fram úr rúminu og
klæddi sig ímyrkrinu.Hennihafði
aldrei fallið illa að þurfa að fara
á fætur klukkan fjögur á degi
hverjum. Þegar hún leit út um
gluggann sinn á 3. hæð Saddlers-
hótels og út yfir bæinn á þessum
tíma dagsins, fann hún betur en
áður, hverju hlutverki hún hefði
að gegna. Hún var á verði þegar
aðrir sváfu. Þegar þeir fóru
loksiiis að rumska, var hún fyrir
löngu tekiji til starfa í veitinga-
stofunni; oftast sat hún á bak við
bjórstallinn.
Og þar sat hún á þessum
morgrii, hinn sjiöunda október.
Hún var að strjúka froðuskán
ofan af bjórglasi fyrir Pétur
Traphaven þegar Fern Ferris
kom blaðskellandi inn, augsýni-
lega var henni mikið niðri fyrir.
Fern hafði átt létt með að gera
Rósu gramt í geði. Hún var einn
af þessum óþolandi listasnobb-
um, sífellt blaðrandi um bækur
og höfunda, rétt eins og allir
væru þeir prívatvinir hennai'. En
Rósa stillti sig alltaf og í stað
þcss að láta Fern koma sér í vont
skap, horfði hún meðaumkunar-
augum á hana og minntizt þess,
hvernig umhorfs hefði verið
heima hjá henni, þegar foreldrar
hennar höfðu matsöluna.
Rósa hélt áfram að laga diska,
bolla og ölkrúsir, eins og hún
sæi ekki Fern, en svo gekk hún
fram í veitingastofuna til henn
ar, hægt og virðulega.
„Eg hélt þú værir enn í
Lunadilla hjá systur þinni,“
sagði Rósa.
„Já, en eg gat ekki verið leng
ur, það héldu mér engin bönd
lengur. Rósa, sjáðu bara!“
Fern lagði bók frá sér á borð-
ið, en sló upp dagblaði á milli
þeirra og benti Rósu á fyrirsögn.
„Fay var öll í uppnámi, og hélt
því fram að engin manneskja hér
í Ármóti gæti hafa haft hugmynd
um þetta!“
(Framhald).
Til sölu:
Þriggja tonna VÖRUBÍLL
í ágætu standi. — Tvískipt
drif.
Nánari upplýsingar í
Bifreiðaeftirlitinu,
Akureyri.
2 samliggjandi herbergi
í Innbænum til leigu, nú
þegar. Aðgangur að eld-
luisi kemur til greina. —
Sími. — Bað.
A ðalbjörn Kristjánsson,
Aðalstræti 28.
DANSSKEMMTUN
verður að HRAFNAGILI
næstkomandi laugardag og
lrefst kl. 10 e. h.
Skógrœk tarfélag
H raf n agi Ishrepps.
Silfur-armband
(með plötu, merktri K. J.)
tapaðist 27. f. m. Vinsaml.
skilist, gegn fundarlaunum,
á afgr. Dags.
Markið mitt er:
Heilrifað hægra, blaðstýft
framan vinstra. Brenni-
mark: Danni E. 9.
Kristján Jónsson.
Helgafelli,
Svarfaðardalshreppi.
Kona
óskar eftir ráðskonustöðu
í bænum.
Afgr. vísar á.
Jörð til sölu
Jörðin Ábær í Akrahreppi,
Skagafirði, er til sölu og
laus til ábúðar í næstu far-
dögum, ef viðunanlegt boð
fæst.
Gunnar Gíslason,
Sólborgarhóli.
Sniðinn og saumaður
barnafatnaður
Tekið á móti á þriðju- og
fimmtudögum kl. 2—5 e. li.
í Hafnarstræti 35. Efri
bjallan. 2 hringingar.
Flónel, 8 tegundir
Flos-handklæðadregill
á kr. 17.85
Sokkar o. m. £1.
G. Funch-Rasmussen.
Svartur hundur,
með hvítan blett á bringunni
og gular lappir, hefur tapazt
frá Sigtúnum í Öngulsstaða-
hreppi. Gegnir nafninu Snati.
Bið ég þá, sem kynnu að
verða varir við þennan hund,
að gera mér aðvart.
Sigtúnum, 5. nóv. 1951.
Kristján Bjarnason.
Það tilkynnist vinum og vandamönnum, að
MARGRÉT GUÐMUNDSDÓTTIR
andaðist að heimili sínu, Fróðasundi 10B, þann 5. þ. m. -
Jarðarförin ákveðin síðar.
Börn, tengdaböm og barnabörn.
Maðurinn minn,
JÓNAS ÞÓR, verksmiðjustjóri,
lézt að heimili sínu 6. b. m.
Jarðarförin ákveðin síðar.
Vilhelmína Sigurðardóttir Þór.
ARI JÓNSSON frá Rauðhúsum, sem andaðist í Sjúkrahúsi
Akureyrar 2. nóvember, verður jarðsunginn að Saurbæ
þriðjudaginn 13. nóvember kl. 1 e. h.
Vandamenn.
Jarðarför
KRISTJÖNU ÞÓRÐARDÓTTUR,
sem lézt að heimili sínu, Oddagötu 9, Akureyri, 2. þ. m., fer
fram að Munkaþverá föstudaginn 9. nóvember kl. 1 e. h.
Vandamcnn.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
jarðarför
HELGU GUÐRÍÐAR GUÐMUNDSDÓTTUR, Myrká.
Aðstandendur.
Öllum þeim, nær og fjær, sem auðsýndu hlýhug og samúð
við andlát og jarðarför
JENS KRISTJÁNSSONAR,
Stærra-Árskógi, og veittu margháttaða lijálp, vottum við
okkar innilegasta þakklæti. Biðjurn við Guð að launa þeim
öllum.
Eiginkona og börn.
Minar hjartanlégustu þakkir fœri ég öllum þeim, sem 4
| hjálpuðu mér i veikindum minum og sonar míns. Sér- %
^ . W
I slalilega vil ég þakka Mœðrastyrktarnefnd fyrir alla þá
| hjálp, sem hún veitli mér. — Guð blessi ykliur öll.
\
Jóhanna Sigurðardóttir.
Minar bezlu þakkir til allra þeirra, sem minhtust min %
| á sjölugsafmœlinu 29. október síðastliðmn, með heim-
I sókn, blómum, kvœðum og skeytum. Ennfremur þakka
| ég börnum mínum og brœðrum góðar gjafir. Sömu-
| leiðis þalika ég innilega öll vinsamleg orð til min og %
f minnar fjölskyldu.
Hallgilsstöðum, 4. nóvember 1951.
JÓN ST. MELSTAÐ.
Innilega þakka ég ykkur öllum, sem sýnduð mér
vinarhug rneð heimsókn, skeytum og gjöfum á sextiu
ára afmceli mínu, 24. október síðastliðinn.
Guð blessi ykkur öll.
GUÐM. RÖGNVAIDSSON.
AUGLÝSIÐ L DEGI