Dagur - 01.04.1953, Blaðsíða 6

6
UAGUR
Miðvikudaginn 1. apríl 1953
Hin gömlu kynni
Saga eftir JESS GREGG
24. dagur.
(Framhald).
Hún klæddi sig af mikilli natni
þetta kvöld, hvarf hljóðlega út
um útidyrnar, skundaði yfir göt-
una og inn í litla skemmtigarðinn.
Hún sópaði snjónum af bekknum
undir álminum og settist þar. Hún
var sífellt að líta á klukkuna.
Fótatak hans færðist nær, allt í
einu var hann seztur við hlið
hennar og hvíslaði: „Elísabet.“
„Guði sé lof,“ hvíslaði hún.
„Hvað er orðið langt síðan?“
„Hundrað ár,“ svaraði hann.
„Nei, miklu lengra, það eru
hundrað ár síðan eg kom hingað
í garðinn og settist og beið. Nú
skulum við aldrei skilja framar.
Nú þarf eg á styrk þínum að
halda.“
„Þorir þú að horfast í augu við
það nú?“
„Eg þori engu nú orðið og þess
vegna er mér meiri þörf á styrk
frá þér nú en nokkru sinni fyrr.“
„En við munum örugglega
finna leið út úr ógöngunum,"
sagði hann, — „örugglega."
Klukkutíma síðar gekk Elísa-
bet hljóðlega inn um dyrnar
heima og flýtti sér upp stigann.
En áður en hún va'r komin alla
leið upp á efri hæðina, birtist
barónessan í stofudyrunum
niðri.
„Jæja,°‘ sagði hún, „þér hlupuð
út án þess að kveðja, og nú kom-
ið þér aftur án þess að heilsa.“
„Get eg gert eitthvað fyrir yð
ur núna?“ spurði Elísabet.
„Nei, hafið engar áhyggjur af
mér. Eg er einmana það er allt og
sumt. En hvar hafið þér verið?“
„Eg var úti að ganga,“ svaraði
unga stúlkan og hvarf um leið
upp stigann.
Áður en vikan var liðin, var
kaflinn um Wrenn langt kominn.
Hún gat nú enga grein -gert sér
fyrir því lengur, hvað var raun-
veruleiki og hvað var ímyndun.
Hún skrifaði hvort tveggja í frá
sögn sína af tilhugalífi Elísabetar
Carver og Wrenns. Henni fannst
ekkert athugavert við þetta, því
að hér gerði hún engan mun á
persónu Elísabetar Deveny og
Elísabetar Carver. Þær sáu
Wrenn með sömu augum að hún
bezt vissi.
„Það nær engri átt, eruð þér
alveg frá yður?“ hrópaði barón-
essan upp yfir sig, og enda þótt
þetta væri aðeins símtal og mót-
parturinn sæi ekki andlit henn-
ar, bar það órækan svip ánægju
og kankvísi. Hún lagði síma-
áhaldið frá sér og sneri sér að
Elísabetu.
„Þetta var Harry Mellett,“ sagði
hún. „Hann vill fá okkur með sér
á synfónískan konsert í kvöld.“
„Það verður gaman,“ sagði
Elísabet, en það var engin hrifn-
ing í röddinni. En barónessan tók
ekki eftir því. „Viljið þér gjöra
svo vel að hringja á hárgreiðslu-
dömuna mína, og segja frk.
Worth frá þessu, svo að hún geti
athugað kjólana mína. Ætli eg
ætti ekki að fara 1 Schaparelh-
kjólinn. Hann mun vekja athygli
eftir 100 ár, svo djarflegur er
hann í sniðinu! Kannske sér mað-
ur margt fólk þarna t’rá fyrri tíð,
já, og Harry Mellett er mjög
glæsilegur maður.“
„Eg vissi ékki að þér væruð
spenntar fyrir hljómlist," sagði
Elísabet.
Barónessan svaraði þessu engu.
„í hverju ætlið þér að vera?“
spurði hún.
„Eg á ekki margra kosta völ.
Ætli eg verði ekki í síða svarta
pilsinu og hvítu blússunni.“
„Vitleysa!“ sagði barónessan.
„Farið þér heldur og lítið á kjóla-
safn mitt og vitið, hvort þér finn-
ið ekki eitthvað, sem hentar.“
Hún fann þar látlausan, falleg-
an gráan kjól með silfurbrydd-
ingum. Hún þurfti að gera lítils
háttar breytingu á honum, en
nálin lék ekki í höndum hennar í
kvöld. Hún var leið yfir að þurfa
að hætta við að skrifa og fórna
heilu kvöldi . frá bókinni fyrir
skemmtun, sem hún hafði í sann-
leika engan áhuga fyrir.
(Framhald).
Ráðskona!
Ráðskonu vantar í sumar
eða til eins árs, á fámennt
heimili utan Akureyrar. —
Góð íbúð, rafmagn.
Nánari upplýsingar á skrif-
stofu Dags.
4 herbergja íbúð
ggSTO' 'Sipewanis- ■oimmnjmsafi
til sölu. — Góðir borgunar-
skilmálar.
Árni S. Jóhannsson,
Hafnarstræti 29.
UM PÁSKANA
verða mjólkurbúðirnar opnar sem hér segir:
Á skírdag frá kl. 10-13
Á fösfudaginn langa frá kl. 10-13
Á páskadaginn lokað allan daginn.
Á 2. páskadag verður opið frá kl. 10-13
MJÓLKURSAMLAGIÐ.
Kauptilboð óskast
Húsgrunnurinn Engimýri
6 í Mýrahverfi er til sölu,
ásamt uppdráttum af húsi
og raflögnum. — Fjárfest-
ingarleyfi er fengið til að
ljúka verkinu. Grunnurinn
er 80 m2, þar af kjallari ca.
42m2. Grunninum fylgir
það byggingarefni sem er á
staðnum, grjót, möl og
timbur ca. 2400 fet af 1”X
6” borðvið.
Þeir sem liafa áhuga fyrir
að kaupa grunninn snúi sér
til Óskars Gislasonar, Rán-
argötu 2, A kurcyri, sem gef-
ur nánari upplýsingar.
Guðbrandur Sigurgeirsson
Til sölu:
Svefndívan, kommóða, bárna-
rúm, barnavagn, eldhússtólar
og ýmislegt fleira. — Vil kaupa
stóra ferðatösku eða fá hana
í skiptum.
Uppl. í Oddeyrargötu 24.
STÓR ÍBÚÐ
sem næst miðbænum óskast til leigu frá
14. maí næst komandi.
Afgr. vísar á.
WILLYS JEEP
Viðgerðir
Varahlutir
umboð á Akureyri.
Lúðvík Jonsson 8c Co.
SÍMI 1467.

Á strandstaðnum
Þeir áttust við ísleifur bóndi
og Uni danski í gær. -A'
Þeir fundust á Furðuströndum
þar sem feigðin að lífsþránni hlær.
Þeir höfðu bátinn sinn brotið
og biðu heljar með ró
Nú gátu þeir stytt sér stundir
meðan stríðsörnin brýndi kló.
. UNI:
Mér heyrðist þú vera að hrópá
háðungarorð að mér.
Að ég vilji stela Snorra
og Sturlungum frægum af þér,
sé einnig að flíka fjöðrum
sem faðir þinn sæll hafi átt
og því gæti heiftin og hefndin
míns höfuðlags síðustu nátt.
Þetta eru álygar einar.
Þótt afi minn fremdi hér dáð
í nafni konungs og krónu.
Hvar stóð þá ykkar ráð?
stór-sekir snæra þjófar
snikjandi náðar brauð.
Eignaréttur var okkar
svo auðvitað ltóngurinn bauð.
Við handritin tókum til hirðu
og handargagns hvar sem var.
Við bárum þau brjósta í milli
og báðum þeim Guðsnáðar.
Hver átti svo annar en ríkið
þami auð sem var dreginn í bú,
af slíkri umhyggju og elju?
ísleifui' svara þú!
ÍSLEIFUR:
Jú grómið — gulnuðu blöðin —
sem geyma ina dýrustu rún
árituð íslenzkum höndum
eiga sitt föður tún.
Hetjuljóð hugsuð og sköpuð
í hreysum við kertaljós,
andleg auðæfi þjóðar
sem enn ber sögunnar hrós.
Hvort ferst ykkur blöðum að brengla
fyrir bragfróðri landnáms þjóð,
sem getið ei mælt fram málið
— hin mergjuðu gullaldarljóð —
né sögu borgfirzka bóndans
sem í bróðurhefnd vann sér dáð
með kjamyrðum keypti sitt höfuð
og konungsins dýra náð.
Svo loks eftir ár og aldir
þegar ykkar gull eru týnd,
þið reisið upp borð og bekki
þar sem blöð okkar eru sýnd
sem velfenginn aðfluttur auður!!
Skyldi ei almættis höndin sem fyrr
víxlara borðin brjóta
og berja þá út fyrir dyr.
Er Hitler húsbóndi gerðist.
á heimili ykkar um skeið,
við hræddir um handritin vorum
og hamingju ykkar um leið.
Því Gruntdvig'sem Görings-bróðir
gat ’ann af hrekkvísi skráð.
Svo ýmsu um eignarréttinn.
á ófriðartímum er spáð.
Andersen ykkai- frægan
Sejn í æðar hlaut spámanns blóð,
haft gat ’ann heim með sér fanginn
til háðungar bugaðri þjóð.
Svívirt og selt gat á leigu
sæmdir og þjóðarbú,
þá hefðuð þið liarðsporann kannað
og hlut okkar skilið nú.
Þýfi úr klaustrum og kirkjum
sem kúgarans dró sér hönd
gerzt hefði ætta arfur
ágirndar heftur í bönd.
En jafnskjótt og hættu var hrundið
með hjálp þess er sterkastur varð
skaði skyldi þá bættur
og skilsemi ríða í garð.
Uni var orðinn rjóður
það ólgaði víkingsins blóð.
„Þið stálust úr okkar eigu
meðan á okkur jámhællinn stóð,
þið kvödduð vart konunginn sjálfan.
En hver getur láð okkur það
þó við hirtum úr ómagans eigu
að endingu blað og blað?
Þjófsorð er þarflaust að bera
fyrir þetta skítuga dót.
Skimipjötlur skældar og teygðar
og skilj’a ekki í orðunum hót.
Til fegrunar veljast fjaðrir
af fugli er plokkaður slapp.
Haminn þó saklaust að sýna
sannarlegt fundvísra happ.“
Enginn veit endalokin.
Er í grun manna þó
aö „lína og litur máist“
og lágskagar hverfi í sjó. ,
Að atom-sprengjur og eldar
í auðn leggi manna verk
og upphef ji ýmsar þrætur
örlaga höndin sterk.
Því sláum hér striki við Uni
svo styttist þá okkar tíð.
Hrægammar yfir hlakka
og Hel þykist vinna öll stríð.
En eigi vor andi að lifa
og óháður starfa í geim
hann fangelsisfjöturinn brýtur
og flytur skinnblöðin hcim.
EINAR NORÐLENZKI.