Dagur - 04.09.1959, Blaðsíða 7

Föstudaginn 4. september 1959
DAGUR
7
Uliarmótíaka
Ullarmóttöku er nú senn að verða lokið. —
Eru því allir þeir, sem eiga eftir að koma með
ull sína til innleggs, vinsamlega beðnir að gera
það sem allra fyrst.
VERZLUNIN EYJAFJÖRÐUR H.F.
- Verksraiðja semskilar
ölliim ágóða sínum til
meniiingarmála
Framhald. af 8. siðu.
staklega nefna margs konar sult-
ur, saftir og búðingsduft.
Einstök samþykkt.
Hinn aimenni neytandi mætti
Gluggafjaldaefni
þykk og þunn. - Gott úrval.
Babvgarn
Fjölmargir litir.
VEFNAÐARVÖKUDEBLD
vel minnast þess, er hann gerir
innkaup þeirra vara, sem Efna-
gerðin Flóra á Akureyri fram-
leiðir, hvort hann hefur áhuga á
því að styðja að menningarmál-
um héraðsins með því að kaupa
F'lóruvörurnar — að öðru jöfnu.
Ekki þekkir blaðið neitt fyrir-
tæki hér á landi annað en Efna-
gerðina Flóru, sem það ákvæði
gildir um, að skili ágóða sínum
til menningarmála í heimahéraði
sínu. Fyrir það ákvæði eiga sam-
vinnumenn þakkir skildar og
fyrir það ákvæði eitt sér, ættu
ailir að geta óskað þessu fyrir-
tæki til hamingju með rekstur
sinn.
og ilmandi
þvottalögurinn
Tandur gerir tandurhreint
- Rokkar og kambar
Framhald af 1. siðu.
framleiðsluna nýjum gerðum
dúka, t. d. síðastliðið ár kven-
kjólaefnum og nýjum tegundum
kvenkápu- og dragtaefna. Við
höfum nú eignast nýja vél, sem
auðveldar og bætir þessa fram-
leiðslu.
En Iivað um öll gerfiefnin?
Á umliðnum árum hefur orðið
mjög ör þróun í hvers konar
gerfiefnum í heiminum. Sum
þessara efna henta mjög vel til
dúkagerðar, í blöndun með ull.
Þessi gerfiefni eru t. d. nylon,
grilon, perlon, daeron og nú síð-
ast, en ekki sízt, terrilene. Öll
þessi efni eru sterkari en ullin og
hafa vissa eiginleika umfram ull-
ina, þótt hún hafi hlýleikann um-
fram þau.
En íízkan er breytileg?
Já, segir Arnþór, tízkan er
skrýtin. Fyrir nokkrum árum
gengu allir í gaberdinefötum. Nú
er margþætt munstrun sú gerðin,
sem mest er beðið um. Verk-
smiðjan hefur að sjálfsögðu mætt
þessurn tízkusveiflum með því að
sveigja framleiðsluna í samræmi
við kröfurnar. Þannig notum við
gull- og silfurþræði og fleiri
skrautþræði til að auka fjöl-
breytni hinna munstruðu efna.
Við verðum hverju sinni að hafa
opin eyru fyrir og hlusta eftir
tónum tízkunnar. Það er dýrt að
brjóta þá reglu.
f Iivaða grein er framleiðslu-
aukningin niest?
Stöðug aukning er til dæmis í
öllum greinum bandframleiðsl-
unnar, eða 17,5 tonna aukning
síðasta ár. Grilonstyrkt band
nýtur stöðugt rneiri vinsælda,
einnig loðband. Það færist óðum
í vöxt að börn séu klædd ullar-
nærfötum og sjómannastéttin
notar íslenzku ullina í vaxandi
mæli.
Hafið þið flutt nokkuð á er-
lcndan markað?
Verksmiðjan hóf útflutning
húsgagnaáklæða og margt bendir
til þess, að framhald verði á því.
Hvernig er þetta umtalaða
Golfgarn?
Það er ný framleiðsla af garni,
sem við framleiðum í 20 litum.
Hörgull var á þessum garngróf-
leika á markaðinum, segir Arn-
þór Þorsteinsson að lokum.
Blaðið þakkar fyrir upplýsing-
arnar.
Athugasemd um örnefni
í Degi 12. ágúst sl. er smágrein
um örnefni. Þar er meðal annars
nefnd Vetrarbraut, sem liggur
norðvestur frá Dagverðareyri að
Skipalóni. Nokkurrar missagnar
gætir um Vetrarbraut þessa, þar
sem sagt er, að hún liggi um ása,
því að hún liggur mitt inni í
mýra- flóafláka, sem nær óslitinn
milli þessara bæja, að kalla má.
Má vafasamt telja, eða öllu held-
ur er nær óhugsandi, að þar hafi
nokkru sinni skógur vaxið, síðan
land byggðist, enda hef eg aldrei
heyrt talað um Vetrarbrautina
sem gamla skógargötu. Hitt
heyrði eg sagt, að á sl. öld, í tíð
Þqrsteins Daníelssonar eldra á
Skipalóni, að mig minnir, hefði
braut þessi verið löguð til, svo að
þar fengizt slétt sleðabraut inn
yfir mýrarnar. Lá Vetrarbrautin
oft undir svelli og því gott ak-
færi þar,‘ þótt illfært væri utan
hennar. Gunnsteinsþúfa, sem
nefnd er í sömu grein, er hæsta
þúfan á svonefndum Lóuhól, og
segir sagan, að þar væri Gunn-
steinn á Lóni, tengdafaðir Víga-
Glúrns, heygður. Engar líkur eru
til, að í þúfunni séu nokkurr
mannvirki, enda töldu ýmsir að
vafasamt væri, hvort það væri
hin rétta Gunnsteinsþúfa.
Steindór Steindórsson
frá Illöðum.