Dagur - 14.10.1959, Blaðsíða 2

Dagur - 14.10.1959, Blaðsíða 2
2 D A G U R Miðvikudoginn 14. október 1959 - Hvar á að sfaðsefja atvinnufækin SÖGUR AF MARK TWAIH Framhald af S. siðu. stöðum á Norður-, Austur- og Vesturlandi. Við þau, eða skip af þ'kri stærð, eru víða miklar von- ir bundnar. Einhverjir gallar hafa komið fram á þessum Aust- ur-þýzku skipum, eins og raunar oftast vill verða, þegar um nýjar gerðir skipa er að ræða. En að ýmsu leyti líkar vel við þau, til dæmis er aðbúnaður að skips- höfn mjög góður. — Reynslan ein mun skera úr því, hvers af þeim má vænta. En hér er um að ræða hina merkustu nýjung at- vinnulífsins og viðleitni til að efla jafnvægi í byggð landsins. í atvinnutækjanefnd ríkisins eru Gísli Guðmundsson, sem er formaður hennar, og þeir Tryggvi Helgason og Birgir Finnsson. Hvers vegna ekki skip lík Snæfelli? Ekki skal hér rætt meira um skipin sjálf, byggingu þeirra eða hæfni til verkefnanna, sem bíða þeirra. Ný gerð af fiskiskipum er ætíð forvitnileg. í skipasmíða- iðnaðinum er ör þróun og fjöl- breytni og beinlínis gagngerðar breytingar vegna breyttrar veiðitækni. Og hann sannast á íslendingum þessi málsháttur: Sá á kvölina, sem á völina. Minnst var á það hér að fram- an, að e. t. v. hefði útgerð Snæ- fells á Akureyri haft einhver áhrif til skilningsauka á því, að hér fyrir Norðurlandi væri hægt að hagnýta betur fiskimiðin til atvihnuaukningar en gert hefði verið, og fleiri skip mætti nefna í því sambandi. En einkennilegt er það og ekki jafn auðskýrt, hvað veldur því, að einmitt Snæfell hefur ekki verið tekið til fyrirmyndar um smiði skipa af svipaðri stærð. Margir álíta, að einmitt þetta skip sé búið flest- um kostum allra skipa íslenzka flotans af s.vipaðri stærð, og vissuiega styður reynslan þá skoðun. Dreifing atvinnutækj- anna En hvað sem skipasmíðar snertir, þá er hitt víst, að ákvörðun vinstri stjórnarinnar um kaup á 12 togskipum, er hin merkilegasta. Sú ákvörðun að dreifa þeim til þeirra staða á landinu, sem helzt þurftu þeirra með til að byggja upp atvinnu- lífið, er jafnvægisstefna í byggð landsins, öðru nafni byggða- stefna. Þorp og kaupstaðir um land allt þurftu og þurfa enn aukin atvinnutækiv meðal annars aukinn skipa- og bátakost. Þjóð- félagið fær aðstoð sína við þessi og önnur skipakaup margborg- aða frá útgerðarstöðunum. Þar eru framleidd þau meginútflutn- ingsverðmæti, sem þjóðin þarf til að geta lifað og þar eru tiltölu- lega fleiri vinnandi hendur held- ur en t. d. í höfuðstaðnum. Tvær stefnur En eins og það er víst og óvé- fengjanlegt, að vinstri stjórnin vann að jafnvægi í byggð lands- ins, og nefnd skipakaup eru dæmi um, þá er hitt jafn víst, að Sjálfstæðisflokkurinn, með mik- inn hluta verkalýðsflokkanna á bak við sig, er algerlega andvíg- ur þeirri stefnu. Auðvitað þarf Sjálfstæðisflokkurinn að látast, láta svo sem hann hafi áhuga. En stundum verður of mikill þrýst- ingur innan frá og leikaraskap- urinn víkur fyrir hinu eina og sanna hjartans máli auðhyggj- unnar á íslandi. Sjálfstæðismenn vitna sjálfir í tímaritinu Stefni, tímariti ungra Sjálfstæðismanna, útgefnu í vor, er grein, sem heitir Tog- araútgerðin og Sjálfstæðisflokk- urinn. Einn kafli greinarinnar ber nafnið Togararnir og kjör- dæmamálið. Þar segir meðal annars orðrétt: „í sjálfu sér hlýtur að vera rangt að staðsetja togaraútgerð miðað við atvinnuástand í kaup- túnum og kaupstöðum við sjávar síðuna eingöngu. Einstaklingur, sem rekur slíkt skip, velur þann stað til útgerðarinnar, sem bezt hentar þeirri starsemi.“ Og ennfremur segir: „Engum, sem um þessi mál hugsar, getur dulizt, að kjör- dæmaskipun landsins á mestan þátt í alltof mikilli og óskynsam- legri drcifingu þessara dýru tækja.“ Hverju svara kjósendur? Það væri ókui'teisi að þakka ekki jafn hreinskilna yfirlýsingu frá málgagni Sjálfstæðisflokks- ins. Samkvæmt „stefnu“ Sjálf- stæðismanna, eiga skipin ekki fyrst og fremst að vera fyrir fólkið í þorpum og kaupstöðum, sem nauðsynlega þarf aukin at- vinnutæki, heldur fyrir einstakl- inginn, sem skipið rekur. Hvað sogjd- ■ kjósendur við svoná „stefnú“yfirlýsingum og hverju- munu þeir svara á kjördegi? Gamla kjördæmaskipunin átti mestan þáttinn í því, að togurun- um var dreift milli útgerðarstaða víðs vegar, að áliti Sjálfstæðis- manna Þetta ætti ekki að vera vandskilið. Kjördæmabyltingin átti að koma í veg fyrir að byggðastefnan hefði of mikil áhrif eftirleiðis. Þá fara líka að skiljast betur orð Gylfa ráð- herra, þegar hann kvartaði und- an samstarfi við Framsóknar- flokkinn, af því að hann væri svo heimtufrekur fyrir hönd byggðanna. Góður vitnisburður pólitísks andstæðings um störf og stefnu Framsóknarflokksins. Og Gylfi var svo sem ekki einn um þessa skoðun. Hann átti skoðanabræður víðar en í Sjálf- stæðisflokknum, hvað þetla snerti. Eða minnast menn þess hverjir töluðu um óarðbæra fjárfestingu út um land og póli- tíska fjárfestingu út um land. Allt var þetta, að þeirra áliti, Framsóknarmönnum að „kenna“. Ekki var að undra þótt kaup- staðaflokkarnir allir tækju hönd- um saman á Alþingi til að „lækka gengi“ Framsóknar- flokksins með því, að svifta hvert einasta kjördæmi landsins, utan Reykjavíkur, sínum sérstaka fulltrúa á Alþingi. Byggðastefna Framsóknar- manna og „stefna“ Sjálfstæðis- flokksins, eins og hún birtist í hinni skjallegu heimild og áður er til vitnað, eiga enga samleið. Framsóknarflokkurinn vinnur að því að bæta atvinnuskilyrði með auknum atvinnutækjum og nauð synlegum framkvæmdum, þar sem þeirra er mest þörf. Sjálf- stæðisflokkurinn er á móti og telur það skipta miklu máli, að einstaklingur, sem á skip, hagn- ist sem mest á því sjálfur, hvað sem öðrum líður. Osamræmi í verðlagi Ferðamenn kannast við, hve mikið ósamræmi er í verðlagi allrar þjónustu á veitingastöðum. Bílstjóri einn, sem ekur að staðaldri milli Reykjavíkur og Akureyrar, gaf blaðinu ýmsar upplýsingar um þetta. Án þess að birta í þetta skipti tölur til sönnunar þessu ósamræmi, næg- ir að benda á, að um helmings verðmunur er bæði á mat og kaffi á hinum ýmsu stöðum. Lítið heyrist um verðlagseftir- litið nú í seinni tíð, hvað sem veldur. Frá Svalbarðseyri Slátrun lauk á Svalbarðseyri þann 10. þ. m. Alls var lógað 10.700 fjár, eða nokkru færra en í fyrra, því að margt mun sett á í vetur. Féð hefur aldrei verið eins vænt og nú, á sumum bæj- um 17—18 kg. meðalvigt. Slátur- hússtjóri er Gunnlaugur Karls- son. Á félagssvæði Kaupfél. Sval- barðseyrar er búizt við 4 þúsund tunnum af kartöflum, sem koma til sölumeðferðar. — Uppskeran mun vera í sæmilegu meðallagi. Mikið er ræktað af gulrófum í Fnjóskadal og hafa þær reynst sérlega vel. Frá Barnaskóla Akur- eyrar Hin árlega sundkeppni skól- ans um Snorrabikarinn fer fram næstkomandi laugardag kl. 3.30 vð sundlaug bæjarins, og munu margar sveitir keppa. Aðgangur að sundkeppninni verður seldur að þessu sinni, en mjög lágu verði (5 kr. fyrir börn og 10 kr. fyrir fullorðna). — Og rennur ágóðinn í Minningarssjóð Unu Hjaltadóttur, sem stofnaður var s.l. vor til minningar um 12 ára stúlku, sem lézt hér frá skólanum. Hlutverk þessa sjóðs er að verðlauna eitt barn úr hverri deild 6. bekkjar, sem bor- ið hefur af í háttvísi og prúð- mennsku í skólanum. Dagur er mest lesna blaðið á Norðurlandi. Er Mark Tvvain fékkst við blaðamennsku sem ungur maður, kallaði ritstjórinn, húsbóndi hans, hann einu sinni inn á skrifstofu til sín og lagði ríkt á við hann að slá aldrei neinu föstu í frásögnum sínum, fyrr en hann væri alveg sannfærður um, að rétt væri. Sama kvöld var Mark Twain sendur af blaði sínu í fína veizlu í borginni. — Hann kom þaðan með eftirfarandi frásögn: .— Kona, sem kallar sig frú Maldred Taylor, heur víst haldið eins konar veizlu fyrir nokkra gesti, sem mér var sagt, að hefðu verið konur. Húsfreyjan heldur því fram, að hún sé gift borgar- stjóranum hér í borginni og læt- ur sem hún sé ein helzta hefðar- frúin á þessum slóðum. * Mark Twain fór sem unglingur um borð í skip og vildi fá at- vinnu sem léttadrengur. Skip- stjói-inn leit vanþóknaraugum á strák og sagði: — Já, maður þekkir það nú. Þeir, sem gagnslausir eru heima, eru sendir á sjóinn. — Nei, herra skipstjóri. Það hefur nú breytzt mikið síðan á æskuárum yðar, svaraði um- sækjandinn. * Þegar Mark Twain var ungur blaðamaður í San Francisco, kom bálreiður maður eitt sinn inn á - skrifstofu blaðsins og heimtaðf áð fá að segja nokkur vel valin orð við þennan druilu- sokk, sem skriaði undir nafninu „Mark Twain“. — Þér verðið að bíða svo sem andartak, sagði ritstjórinn, því að hann var rétt.í þessu að aka héðan til læknis með annan les- anda, sem líka þurfti að segja „nokkur vel valin orð“ við hann. * Eitt sinn ræddu Mark Twain og kona hans mál nokkurt pg voru mjög ósammála. Konan reiddist. — Já, þetta'vissi eg! hrópaði hún. Það er eins og venjulega, að þú vilt hafa síðasta orðið! — Já, en elskan mín, sagði skáldið, hvernig í ósköpunum gat mér dottið í hug, að þú vær- ir strax orðin þreytt á að rífast? ¥ Mark Tu’ain lofaði eitt sinn að halda fyrirlestur fyrir félag nokkurt í borgintii Denver. Hann kom þangað að kvöldi til, það var enginn til að taka á móti honum á brautarstöðinni, svo að hann hélt einn af stað til sam- komuhússins. Er hann ætlaði inn í fyrirlestrarsalinn, kom dyra- vörður og heimtaði aðgöngumiða ströngum rómi. — Eg hef engan, svaraði Mark Twain. — Nú, þá verðið þér að kaupa einn. Þarna er salan! Mark'Twain hallaði sér bros- andi að dyraverðinum og hvísl- aði: — Eg er fyrirlesarinn. Dyravörður leit á hann með vantrúaraugum, en svo brosti hann og hvíslaði: — Þér eruð víst þriðji fyrir- lesarinn á síðustu tíu mínútum, en þér skuluð bara fara inn. ¥ ÞaS hafði bætzt við nýr með- limur í fjölskylduna, og nokkr- um dögum seinna sat Mark Twain og hossaði honum. — Þú verður þó að viður- kenna, sagði konan hans hreyk- in, að þú ert hrifinn a barninu. — Eg veit það nú ekki, svar- aði Mark Twain, en eg skal kannast við það, að eg befr virð- ingu yrir krakkanum vegna fað- ernisins. Fjólublátt barnaþríhjól tapaðist frá Fjólugötu 11 — Skilist gegn fund- arlaunum. Dansleikur í Landsbankasalnum laugardaginn 17. okt. kl. 9 e. h. Gömlu og nýju dansarnir Kaffi og rjómapönnukökur. Kvenfélagið „Baldursbrá“. Herbergi með innfejíggðcrye $káp eí til leigú." "tniTí rernur góð stofa á ;$ama stað. — jUppl. í síma 1316. Bútasala i - ;; VERZLUNIN SKEMMAN Sími 1504 Ungar hænur til sölu. — Sími 2159. Tvö herbergi til leigu Reglusemi áskilin. Sverrir Pálsson, Möðruvallastræti 10. Sími 1957. Árabátur til sölu Upplýsingar í síma 1674. Undirfatnaður BRJÓSTHÖLD SKYRTUR MAGABELTl BUXUR SKJÖRT UNDIRKJÓLAR NÁTTFÖT SLOPPAR í flestum þessum tegund- um höfum við til stór númer. Verzlunin Ásbyrgi

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.