Dagur - 24.10.1959, Side 4

D AGUR
Laugai’daginn 24. október 1959
4
Baguk
SkrifsUihi í lialnaMragt **0 — Sími 1 Hifi
UITSTjÓRI:
E R L I \ O II H 1) A V í I) S S <) X
AuiAýsing.'isrjói i:
j Ó N S t M f! E 1. S S O N
Árgangurittn kosiai kr. 75.00
HI.hVkS kéinur út á iiiiOvikiKliigiun og
laugtmlögtmi. þi’gar t’(n.i stamla lil
Gjalilrlagi rr 1. júli
•RRENTvr.UK ODUS ItJÖUNSSONAR H.F.
Á MORGUN VELUR ÞJÓÐIN
Á MORGUN velur þjóðin sér fulltrúa þá
er fara eiga með umboð hennar á Alþingi og
vera eiga vökumenn hennar næsta kjörtíma-
bil á sviði þjóðmálanna. Þá er skylt að hafa
hliðsjón af afstöðu þeirra, sem í kjöri eru, til
einstakra mála. Meira er þó um það vert að
frambjóðendur fylgí þeirri eða þeim stjóm-
málastefnum, sem farsælastar hafa reynzt
þjóðinni undanfarin ár.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur aðeins eina
stefnu í þjóðmálum, en liún er á þá leið, að
enginn stjórnmálaflokkur getur haft hana í
hámælum. Sá flokkur berst fyrir sérréttind-
um 600 milljónera, nýríkra manna og brask-
ara, svo að þeir verði enn ríkari, en þeir fá-
tæku enn fátækari. En í staðinn fyrir að
ganga fram undir þessu merki, kallar þessi
flokkur sig „flokk allra stétta“.
SJÁLFST ÆÐISFL. ER MÁLSVARI
AIJÐHRINGA, LOKADRA HLUTAFÉ-
LAGA OG STÓRGRÓÐAMANNA, Á
SAMÁ HÁTT OG FRAMSÓKNAR-
FLOKKURINN HEFUR STUTT SAM-
VINNUFÉLÖGIN.
Öll félagasamtök alþýðunnar, svo sem sam-
vinnufélög og verkalýðsíélög, eru Sjálfstæð-
isflokknum þyrnir í augum. Þau standa í
vegi fyrir því, að sagan frá myrkasta tímabili
einokunar og áþjánar endurtaki sig. Þetta
ætti hver maður á kosningaaldri að liafa hug-
fast á kjördegi. Hin stórfelldu afglöp og
óþjóðhollusta Sjálfstæðisflokksins í land-
helgismálinu, sem e. t. v. hafa ráðið því á ör
iagastundu að Bretar beita ofbeldi á íslands-
miðum, er einnig dæmi um það, að „allra
stétta flokkurinn“ á ekki trúnað skilið. Óheil
indi hans í efnahags- og kaupgjaldsmálum
sýna ennfremur hvers af honum má vænta.
Þessi flokkur er hatramasti andstæðingur
allra kjarabóta verkamanna og launþega yfir-
leitt. En hann var þó sannanlegur kaup-
kröfuflokkur, þegar vinstri stjórnin var við
völd.
Og enn ber að minnast þess, hvernig
„flokkur allra stétta“ gerði sig að hreinu við-
undri með útgáfu bráðabirgðalaganna, sem
flokkurinn ber fulla og ótvíræða ábyrgð á og
eru án alls efa út gefin með hans samþvkki,
ef ekki að lians skipun. Þessi lög eru algert
brot á öllum Aenjum um málsmeðferð og
hreint ofbeldi gegn einni stétt landsins og
hótún við allar aðrar. En Sjálfstæðisflokkur-
inn þorir ekki að gangast við þessu óhæfu-
verki, heldur mótmælir því á mannfundum,
í blöðum og hvar sem við verður komið,
NEMA Á ÞEIM EINA VETTVANGI, ÞAR
SEM HANN RÉÐI ÞVÍ, HVORT LÖGIN
VORU SETT EÐA EKKI, Þ. E. Á SJÁLFU
STJÓRNARHEIMILINU, ÞAR SEM
ÞESSI FLOKKUR HEFUR AÐSTÖÐU
BALDURS GAGNVART KONNA.
Afstaða Sjálfstæðisflokksins til alls almenn-
ings í landinu, lýsir sér bezt í herópi hans síð-
ustu mánuði og er á þessa leið „Aldrei fram-
ar vinstri stjórn.“ Flokkurinn leyfir sér að
löðrunga þannig fjölmenn-
ustu félagsmálahreyfingar
fólksins. í samvinnufélögum,
verkamannafélögum, sjó-
mannafélögum og iðnaðar-
mannafélögum, því að þær
eru allar í vinstri stíl og fela í
sér máttinn til að umskapa
þjóðfélagið og velta af sér
fargi auðhyggju og sérhags-
munaálnifum íhaldsins. —
Framsóknarflokkurinn er
máttugasti andstæðingur sér-
hagsmunastefnunnar og höf-
uðborgarvaldsins. Þess vegna
hljóta allir íhaldsandstæðing-
ar að styðja hann með atkvæði
sínu á morgun.
- Syndaredstur Sjálfstæðisfl.
Framhald af 1. síðu.
um útfærslu landhelginnar í
fyrrasumar, og skrifuðu þann-
ig í blöð sín, að aðrar þjóðir
máttu ætla, að útfærslan væri
einkamál kommúnista, sem
lítt væri mark á takandi.
Vita menn ógerla hvaða
áhrif málflutningur þeina
liefur haft erlendis.
Atvinnuaukningarféð
Ein af sparnaðarráðstöfun-
um stjórnarinnar, sem Sjálf-
stæðismenn létu Alþýðuflokk
inn mynda sl. vetur, var að
lækka fjárveitingu til at-
vinnuaukningar. En þetta fé
hefur mörg undanfarin ár,
einkum verið notað til að
byggja upp atvinnulífið við
sjávarsíðuna á Norður-, Aust-
ur og Vesturlandi.
Dieselstöðvar fullgóðar!
Tíu ára rafvæðingaráætlun-
ina létu Sjálfstæðismenn, í fé-
lagi við Alþýðufl., skera niður
um 100 mifljónir króna. En
fólkið, sem þeir vildu svíkja
unr orkulindir og vatnsorku-
stöðvar, á að láta sér nægja
dieselstöðvar og sögusagnir
um það, að einhverjir Sjálf-
stæðisþingmenn hafi fyrir 30
árum ætlað að rafvæða allt
landið og veita ljósi og yl inn
á hvert heimili.
Rétt um sama leyti og þeir,
eins og áður er sagt, tregðuð-
ust við eftir mætti, að sjá fyrir
hagkvæmum lánum lil að
byggja upp ný hús í stað
gömlu torfbæjanna.
Hvað segja luisbyggj-
endur?
Þá er ekki úr vegi að minna
á, lrvernig flokkurinn hefur
staðið sig í því, að láta Al-
þýðuflokksstjórn sína sjá um,
að lánveitingar til íbúða í
kaupstöðum og kauptúnum
úti um land gæti haldið
áfram á þessu ári. Það vi.ta
^IIIIIIIIIIIIIllllllltKlllllllllllllllllllllllflllllíHllllllllllt**,^
I Bíieigendur j
ÍÞeir bíleigendur, sem]
í lána ætla bíla á kjör- i
I degi eru vinsamlega I
i beðnir að hafa sam- i
i band við kosningaskrif i
i stofuna í Hafnarstr. 95 i
i Símar: \
| 1443 og 2406 !
7iiiiiniiiiimiiiiiiiiiiiiiiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniif
X B
þeir, sem sitja uppi með hálf-
gerðar íbúðir og hafa annað
livort ekkert lán fengið eða
orðið að sætta sig við að pírt
væri í þá 10—20 þúsundum í
von um álíka upphæðir ein-
hvern tíma síðar.
Með kló á hverjum
fingri
Svona mætti lengi telja og
eru staðreyndirnar því ljótari,
sem lengra er talið.
Þrátt fyrir allar ár irðingar,
bæði þær, sem hér eru taldar,
og allar aðrar í sömu átt, tel-
ur Sjálfstæðisflokkurinn sig
málsvara landsbyggðarinnar
og sjómannastéttarinnar og
krýpur nú að fótum kjósenda
með blíðu brosi og einskis
nýtum slagorðum og biður
um atkvæði.
Állir hljöta að sjá, að fram-
rétt íhaldshöndin er saurug
af verkum sínurn og ránfugls-
kló á liverjum fingri. Og eng-
inn ætti í hana að taka.
- Áðalfunílur Presta
félags Hólastiftis
Framhald af 2. síðu.
sínar um endurreisn biskupsstóls í
Norðurlandi."
3. „Aðalfundur Prestafél. Hóla-
stiflis 1959 lýsir yfir óánægju með
gildandi fyrirkomulag prestskosn-
inga og skorar á næsta Kirkjuþing
að taka málið til rækilegrar endur-
skoðunar."
4. „Aðalfundur Prestafcl. Hóla-
stiftis 1959 lýsir yfir, að liann kann
því illa, að Alþingi taki ekki við
fyrsta tækifæri til meðferðar og af-
greiðslu þau mál, sem Kirkjuþing
íslands leggur fyrir það.“
5. „Fundurinn beinir þeim til-
mælum til Útvarpsráðs, að Útvarpið
taki upp sem sérstakan dagskrárlið
kennslu í sálmasöhg, þar scm vakin
er athygli á fögrum sáhnalögum,
þau sungin og kynnt eftir föngum.“
Fyrri fundardaginn sátu prestarn-
ir og nokkrir gestir boð vígslubisk-
upshjónanna að Hótel KEA.
A sunnudaginn messuðu prest-
arnir á Akureyri og í nærliggjandi
byggðum, víðast tveir og tveir sam-
an, og voru messurnar mjög vel
sóttar.
Veður var afbragðs gott, logn og
sólskin báða fundardagana.
Gestir fundarins voru Olafur Ol-
afsson kristniboði, scm flutti erindi
og sýndi kvikmynd, og Valdemar V.
Snævarr sálmaskáld.
Stjórn I’restafélags Hólastiftis nú
skipa: Séra Sigurður Stefánsson
vígslubiskup, formaður, og prófast-
arnir sr. Friðrik A. Friðriksson, sr.
Páll Þorleifsson, sr. Þorsteinn E.
Gíslason og sr. Björn Björnsson.
ÞANKAR OG ÞYÐINGAR
EFTIRVINNA
Enski leikarinn Wilson Barett {>urfti citt sinn að láta
gera við hús sitt og fékk til þess nokkra iðnaðarmenn.
Hann spurði þá einn daginn, hvort hann ætti ekki að
útvega þeim ókeypis aðgöngumiða að leiksýningunni,
sem hann starfaði við um þær mundir. Jú, þeir vildu
það gjarnan, og nokkrum kvöldum síðar sátu þeir í
leikhúsinu og sáu leiksýninguna.
■ Þegar Barrett fékk reikninginn frá einum iðnaðar-
manninum, rak hann í rogastanz, þegar hann sá eina
færsluna.
„Fimmtudagskvöld. Fjögra stunda eftirvinna í leik-
htisinu, 32 shillingar.“
ÞEGAR STORKURINN KOM
Er sá rimi nálgaðist, að von var á nýjum meðlim
fjölskyldunnar, var Pétur litli, fimm ára gamall, send-
ur til vinafólks úti í sveit.
Það fæddist litil telpa, og faðirinn hringdi strax til
vinafólksins og bað [)að segja Pétri tíðindin.
„En gerið það mjög varlega," sagði hann. „Öll stór-
tíðindi hafa mikil áhrif á.hann, því áð hann er svo
viðkvæmur."
Húsbóndinn kallaði á Pétur, setti hann á hné sér og
sagðist rétt hafa verið að tala við pabba hans. „Og
hugsaðu þér annað. eins,“ hélt hann áfram. „I morgun
sá pabbi þinn stóran stork á flugi fyrir ofan húsið
ykkar. Hann flaug alltaf í hr-ingi fyrir ofan húsið og
teygði löngu lappirnar sínar og smálækkaði flugið.
Hann var kominn þarna rétt að svefnherbergi pabba
þíns og mömmu....“
„Flver fjárinn sjálfur," hrópaði Pétur. „Eg vona
bara, að mamma hafi ekki rekið augun í hann. Hútt
er nefnilega óiétt núna.“
MEÐAL VIÐ SVEFNGÖNGUM
Mark Twáin lýsti því eitt sinn yfir í samkvæmi, að
hann þekkti meðal, sem væri iirugg vörn gegn því, að
ganga í s’vefni.
— Æ, segið mér hvaða meðal það er, sagði einn við-
staddra. 'Það kcmur stundum fyrir að ég geng í svefni.
Mark Twain skrifaði nokkur orð í vasabókina sína,
reif blaðið úr og rétti manninum.
— Þetta fæst í öllum járnvörubúðum.
Maðurinn horfði skiiningssljóum augum á Mark
Twain, en svo las hann lyfseðilinn. Þar stóð:
— Slór aslija af teiknibólum. Á hverju kvöldi, ríður
en háltað er, slial strá þrernur matskeiðum af teikni-
bólum allt i kringum rúmið.
YFIRLÆKNIRINN
Rosenthal (1851—1920), yfirlæknir á Borgarsjúkía-
húsinu í Kaupmannahöfn, hafði mikla unun af að
kenna læknastúdentunum, er hann fór í sína daglegu
vitjun á sjúkrastofurnar. Eitt sinn kallaði hann þá alla
að sjúkrabeði gamallar konu, sem hann kvað bera öll
merki þess að hafa haft rakitis, cnsku veikina, í æsku.
— Grei.nilegustu sporin eftir veikina, herrar mínir,
sjáið þið á þeim scrstæðu breytingum, sem verða á
tönnum sjúklingsins. Tcnnurnar I)cra þess mcrki, að
truflun hefur orðið á kalkmynduninni í úppvextinum.
Svo sneri liann sér að sjúklingnum og sagði:
— Viljið þér vcra svo góðar að sýna ungu læknunum;
tennurnar yðar, frú Jensen mín?
— Já, það er guðvelkomið, sagði frú Jensen, þreif út
úr sér báða tanngarðana og lagði þá á sængina.
Rosenthal var ákaflega utan við sig og annars hugar.
Einn morgun stóð hann í porti Borgarsjúkrahússins og
vissi hvorki í þennan heim né annan. Starfsbróðir hans
átti leið um og vakti hann af dvalanum mcð því að
bjóða lionum góðan daginn.
Rosenthal hrökk við, leit vandræðalega í kringum
sig, gekk svo til dyravarðarins og sagði:
— Heyrið mig, afsakið, en getið þér sagt mér — var
ég að koma eða fara?
Eitt sinn ætlaði Rosenthal að hlusta sjúkling. Hann
tók hlustunartæki sitt, sjúklingurinn var látinn sitja
uppi í rúminu og hjúkrunarkona lyfti upp skyrtunni.
Rosenthal beygði sig með ldustunartækið yfir hiún
sjúka, og um léið og hann þrýsti því að baki sjúklings.
ins, sagði liann hátt og greinilega:
— Halló, ungfrú, get ég fengið miðstöð?