Dagur - 23.12.1959, Blaðsíða 4

DAGUR
Miðvikudaginn 23. desember 1959

Skrifstohi i Hafiiarstræti ‘Kl — 'Sími 1 f<>ti
UITSTJÓRt:
E R L l N G U R A V í D S S O N
Vui;lýsim*astji>ii:
J Ó \ S VM l" El.SSON
Átgangiirinn kostai kr. 75.00
Hlnðið kitnur ut á tniAr ikudngum og
liuigárdögtun. ('cgar cfni standa til \
Ojalddagi cr 1. júlí
HRENTVTUK OODS HjtfRNSSONAR H.F.
I .. ...........-.. ■■ i ... n n—.1
JÓLIN
SÍÐUSTU DAGAR hafa borið svip sinn af
jólunum og undirbúningi þeirra. Þau em
stærsta hátíð ársins og skærast ljós í hinu
langa skammdegi norðursins. Allir aðrir árs-
tímar eru betur fallnir til hátíðahalda og
mannfagnaðar. Alla hina ytri gleði jólanna
getum við öðlast á öðrum árstímum. En svo
djúp og hrein er jólahelgin sjálf, þrátt fyrir
vondan heim, spillt hugarfar og allt tildur á
sjálfum jólunum, að engin jól eru hugsanleg
á öðrum tíma.
Já, svo djúpar rætur á jólaboðskapurinn í
hug okkar og hjarta, að við verðum betri
menn og betri konur, viljum gleðja livert
annað, láta gott af okkur leiða og við rifjum
upp kærleiksboðskap meistarans frá Nazaret
öðrum stundum fremur þessa daga og vel er
það. Engin móðir, hversu annríkt, sem hún á,
má láta undir höfuð leggjast á jólum að segja
ungum börnum sínum frá nokkrum veiga-
miklum atriðum í boðskap frelsarans. Það
frækorn, sem sáð er í opinn, saklausan og
glaðan barnshuga, mun bera ávöxt þótt síðar
verði. Og hvers vegna skyldum við ekki einn-
ig gleðjast af öðrum dásemdum lífsins á jól-
unum? Ekki stríðir það gegn fagnaðarérind-
inu, og ekki er boðskapur frelsarans einka-
eign hinna sorgmæddu eða ellimóðu.
Enn eru menn að kaupa jólagjafimar.
Bækumar verða oft þrautalending þeirra,
lending þeirra, sem vilja gefa, en vita hins
vegar ekki hvað gefa skal. Hér um bil allar
bækur, sem út eru gefnar hér á landi, seljast
á viku eða hálfum mánuði og eru keyptar til
jólagjafa. Sjálfsagt eru þær allar lesnar, en þó
ber þetta ekki vott um þann bókmennta-
áhuga, sem við viljum þó vera láta. En bæk-
ur eru góðir vinir og því góð vinargjöf. Þær
bregðast engum, þótt aðrir vinir bregðist.
Þær tala til okkar á einvemstundum, án þess
að gera ósanngjamar kröfur til okkar. Margt
góðra bóka er nú á markaðinum og valið
auðvelt. En hins vegar mun nokkuð á skorta,
að menn gefi sér tíma til að lesa bækur, svo
sem vera ber. Það þarf bæði tíma og óskipta
athygli til að njóta góðra bóka.
í vr i um það, að sem flestir njóti ham-
ingjusamra og gleðiiegra jóla, sendir blaðið
lesendum sínum beztu jóla- og nýárskveðjúr.
ÞANKAR OG ÞYÐINGAR
Að lokum varð eg annað hvort að láta klippa mig
eða kaupa mér fiðlu. — (F. D. Roosevelt.)
Þú ert í rauninni líkur mér, sagði franski rithöf-
undurinn Balzac eitt sinn við kunningja sinn, og
það gleður mig þín vegna.
Enginn er eins músikalskur og sá, sem leggur
eyrað að skráargatinu, þegar hann heyrir stúlku
syngja í baðherberginu.
Þú skalt ekki efast um dómgreind konu þinnar.
Mundu, hvaða mann hún valdi sér.
HEFÐARFRUIN 00 UMRENNINGURINN
HEFÐARFRÚIN OG UMRENNINGI RINN verður jóla-
mynd Nýja bíós að þessu sinni. Þetta er regluleg Disney
mynd, en þó að því leyti nýstárleg, að hún er CINEMA-
SCOPE-mynd og eins og nafnið bendir til, fjallar myndin
um hefðarmær og umrenning, þó þannig, að hefðarmærin
er kventík af fínu hundakyni, sem verður ástfangin af ein-
hverjum vita ættlausum flækingshundi. I myndinni er heil-
mikið af skemmtilegum hundasónötum.
í einu Reykjavíkurblaðanna var skrifað um þessa mynd:
„Það ætti bókstaflega enginn að setja sig úr færi með að
sjá þessa mynd. Hún er í senn bráðskemmtileg, jafnt fyrir
börn og fullorðna og þar að auki er hún uppeldismeðal fyrir
unga sem gamla; en það fer sjaldan saman að kvikmyndir
séu bæði skemmtilegar og hafi uppeldisgildi."
Það er sárasjaldan að hægt er að bjóða börnum upp á slíkar
myndir og, þess vegna ættu allir foreldrar að leyfa börnum
sínum að sjá hana..
Þessi mynd. hreyfii’ því bezta í hverri sál, tilfinningunni
fyrir minnsta bróðurnum. Minnsti bróðirinn er hér ferfættur
málleysingi, flækingsrakki, sem sumir gefa af borðum sínum,
en aðrir reka út og sparká í. Þarna er réttiléga lýst misjöfnu
innræti manna, en hið góða sigrar að síðustu.
Mynd Walt Disneys, sem verðui' jólamynd Nýjá bíós að
þessu sinni, er umfram allt alveg bráðskemmtileg.
Nýársmyndir verða: Flotinn í höfn, bráðskemmtileg
amerísk söngvamynd, sem kemur öllum í gott skap. Auk þess
mun Nýjá bíó sýna fyrir yngri bíógesti hina gamalkunnu
teiknimynd ÖSKUBUSKU, sem talin er ein af frægustu
myndum Walt Disneys.
Við komumst kannski til tunglsins, en það er
ekki sérlega langt. Lengsta bilið er það, sem aðskil-
ur mennina. — (Gaulle, forseti Frakklands.)
Hefndin.
-Enski læknirinn Archibald Hill fékk Nóbels-
verðlaunin árið 1922.
Það var skömmu eftir að ’Hill hafði tekið emb-
ættispróf sitt, að hann sótti um inngöngu í Hið
konunglega brezka læknafélag. í London, en inn-
tökubeiðninni var ekki sinnt. Hill sendi nú hinum
lærðu mönnum heilmikla vísindalega skýrslu um
lækningaraðferð, sem hann hefði notað við einn
sjúkling sinn — og tekizt hefði ágætlega. í skýrsl-
unni stóð m. a. þetta:
— Þetta var sjóliði, sem fótbrotnaði. Eg lagði
báða hlutana hlið við hlið, bar límupplausn af sér-
stakri gerð í sárið, þrýsti svo báðum pörtunum þétt
saman og hélt þeim þannig, þar til límið var orðið
þurrt. Sjúklingnum snarbatnaði á fáum dögum, og
hann gat brátt notað báða fæturna eins og áður.
Hinir lærðu menn í stjórn læknafélagsins rök-
ræddu lengi og ákaft um þessa nýju aðferð við
lækningar á beinbrotum, og að því loknu ákváðu
þeir að birta skýrsluna.
Skömmu eftir að skýrslan hafði verið prentuð
og birt, fékk stjórn læknafélagsins enn eitt bréf
frá Hill:
— í síðasta bréfi mínu gleymdi eg að segja yður
frá því, að þessi sjóliði, sem fótbrotnaði, hafði tré-
fót.
RökfræSi.
Enski náttúrufræðingurinn Tómas Huxley (1825
—1895) var samstarfsmaður Darvvins og ákaflegur
fyjgjandi þróunarkenningarinnar. Hann kom fram
með þó furðulegu kenningu, að lífsþrótt sinn og
heilbrigði ættu Englendingar einkum að þakka
rosknu og ógiftu kvenfólki. Hann rökstuddi þetta
þannig:
— Enska þjóðin fær lífsþrótt sinn úr kjötinu af
hinum afbragðsgóðu nautgripum bændanna, en
gæði kjötsins eru undir því komin, að nautpening-
urinn sé fóðraður nægilega mikið á rauðsmára. Það
er um rauðsmárann að segja, að hann þrífst alls
ekki nema býflugurnar aðstoði hann við frævun-
ina, og býflugurnar eiga einn skæðan óvin, haga-
mýsnar. En hverjir drepa mýsnar? Það gera kett-
irnir. En hverjir eru það, sem sjá um, að ekki sé
kattaskortur í landinu? Það gera piparkerlingarnar.
Þess vegna er lífsþróttur og heilbrigði fólksins þeim
að þakka.
„Með kveðju frá höfundi.“
Skáldkonan Alice Lyttkens og maður hennar
héldu einu sinni matarveizlu og buðu til hennar
aðallega þeim vinum fjölskyldunnar, sem voru rit-
höfundar eða áhuga höfðu á bókmenntum. Meðal
géstanna var Eyvind Johnson (sænskur rithöf., f.
1900.)
Er máltíðinni var lokið og búið var að drekka
kaffisopa á eftir, dró Eyvind Johnson sig í hlé frá
hinu fólkinu, fór inn í bókaherbergið og tók að
glugga í hinar mörgu Og fallegu bækur. Hann greip
bækur úr skápnum, hverja af annarri, og komst þá
að því, að þær voru allar áletraðar með kveðju frá
höfundi, hver einasta þeirra. Það var aðeins ein
undantekning frá reglúnni, fjölskyldubiblían.
Þegar frú Alice Lyttkens kom inn í bókaherberg-
ið sitt morguninn eftir, lá biblían á borðinu, og á
titilblaðnu stóð:
— Till Alice frán Gud.
J Ó LAT RÉ
fyrir börn verður í Alþýðuhúsinu sunnudaginn 3ja í
jólum kl. 2 e. h. — Allir krakkar þangað, jólasveinn
kemur í heimsókn og skemmtir með sögum og söng. —
Aðgöngumiðar afhentir kl. 10—12 f. h. á sunnudaginn
og við innganginn.
Fulltrúaráð verkalýðsfélaganna.
FYRIR HERRA.
Tilvalin jólagjöf.
NÝLENDUVÖRUDEILD OG ÚTIBÚIN