Dagur - 02.03.1960, Blaðsíða 4

4
Miðvikudaginn 2. marz Í960
ERLÍN G Íí R I> A V í I) S S () N ■;
Auglýsingasiljói'i:
JÓN SAMÍELSSON
ÁiTjani'iiriiin kosiai- kr, 75.00
KlaOiO kcmiir úl ú miíivikiulííguni og
iaugai'ilOguiii, |>cgar (,'fní stamla lil
f;jakldagi cr j. júlí
i»RENTVERK OttDS BJÓRNSSONAR H.F.
| Gegn kreppusfefnunni
Hér fer á eftir niðurlagið í ályktun Fram-
sóknarmanna, og hljóðar það svo:
Stjórnarflokkarnir afsaka sín höiðu tök
með því, að þeir séu með þessum hætti að af-
nema bóta- og styrkjakerfið og stöðva skulda
söfnun erlendis, en þó lialda þeir áfram nið-
| urgreiðslum á verði innlendra vara og taka
i upp niðurgreiðslu á verði innfluttra neyzlu-
i vara, viðhalda að nokkru útflutningsupp-
j bótum og taka stórfellt, erlent eyðslulán.
I
v.
i Miðstjórnin lítur svo á ,að erfiðleikum líð-
j andi stundar í efnahagsmálunum hefði átt
að mæta með miklu léttbærari ráðstöfunum
en ríkisstjórnin stofnar til og ekki giípa til
i afturhaldsaðgerða, eins og þeirra, sem að
framan er lýst. Með víðtækri samvinnu
stjórnmálaflökka og stétta, eins og Fram-
j sóknarmenn á Alþingi lögðu til að upp yrði
j tekin, hefði vel mátt takast að skapa jafn-
j vægi í efnahagslífinu. Fyrir atbeina slíks
j samstarfs hefði verið hægt að auka fram-
J leiðsluna, tryggja fulla atvinnu í landinu,
j draga úr þeirri fjárfestingu, sem helzt má
i bíða og skattleggja ónauðsynlega eyðslu.
j Koma með þeim hætti á jafnvægi í viðskipt-
um við útlönd og draga úr bóta- og styrkja-
j kerfinu í eðiilegum áföngum. Þetta hefði
j verið í anda framfarastefnunnar, framhald
j hennar og trygging fyrir því að uppbygging
j undarfarinna áratuga, sem nú er ráðist gegn,
j hagnýttist.
! vi.
Sakir standa nú þannig:
Iíjördæmaskipuninni hefur verið breytt
og með þeim breytingum stórlega raskað
heilbrigðum grundvelli lýðræðisins í land-
inu og aldagamall réttur byggðavaldsins
skertur. Þingræðið hefur verið lítilsvirt.
Efnahagsmálalöggjöf verið sett og boðuð
; sem er algert hvarf frá framfarasókn og fé-
1 lagshyggju síðustu ára til afturhalds, sérhags-
muna og ofríkis.
Línur stjórrimálanna hafa skýrzt, og það
út af fyrir sig er vissulega mikilsvert.
I Afturhaldsöflin hafa kastað grímunni.
1 Öllum almenningi má vera ljóst, að það er
i Framsóknarflokkurinn, sem er höfuðand-
j
i stæðingur afturhaldstaflanna, enda beina
þau þangað fyrst og fremst geiri sínum.
VII.
j Framsóknarflokkurinn hefur riú sem fyiT
miklum hlutverkum að gegna í stjómmálun-
um. í sambandi t ið dagskrármálin á líðandi
j stund skal þetta tekið fram:
I Framsóknarflokkurinn mun af alefli berj-
ast fyrir því að framfaraþróunin hefjist á ný
í og afturhaldsöflunum takist ekki til fram-
búðar að buga hana með samdráttar- og
í kreppustefnu sinni.
Framsóknarflokkurinn mun halda uppi
baráttunni fyrir auknu jafnrétti í byggð
DAGUR
landsins og sjálfstæði hérað-
anna. ,
Framsóknarflokkurinn mun
beita sér fyrir því að allir
landsmenn fái tækifæri til að
verða bjargálna menn.
Framsóknarflokkurinn mun
sfjanda vörð um réttindi al-
méririirigssámtakanna í land-
inu.
Frámsóknarflokkurinn mun
beita sér eindregið gegn hvers
konar skerðingu lýðræðis og
þingræðis.
Framsóknarflokkurinn mun
halda fast á rétti og sjálfstæði
Islendinga gagnvart öðmm
þjóðum og í því sambandi
krefjast þess að engar tilslak-
anir eigi sér stað af liálfu ís-
lands í landhelgismálinu.
Miðstjórnin skoilar á íjlla
framfarasinnaða menn um
land allt að ganga til liðs við
Framsóknarflokkinri og efla
hann svo á næstu missirum,
að hann verði megnugur þess
að breyta þeirri stefnu, sem
nú hefur verið upp tekin af
stjórnarflokkunum í efna-
hagsmálum þjóðarinnar — án
þess að þjóðin hafi til þéss
gefið þeim nokkurt umboð —
og tryggja þess í stað þrótt-
mikla uppbyggingarstefnu í
framhaldi af þeini framfara-
þróun, sem orðið hefur á síð-
ustu áratugum.
Á mynd þessari sést Eisenhower forseti
tengdadóttur sinni og Nehru forsætisráðhcrra
lands. í baksýn er ein fegursta bygging heims, affi
því er margir telja, musterið Taj Mahal í Agra
Hugleiðingar um ræktun
reiðhestsins.
UM LEIÐ og þökkuð eru vin-
samleg skrif ritstjóra „Dags“ fyrr
og síðar um okkar fyrrum þarf-
asta „þjón“ — hestinn — hesta-
mennskuna og hestaunnendur,
vildi eg, í tilefni af síðasta grein-
arkorni ritstjórans um þetta efni,
leyfa mér að leggja hér nokkur
orð í belg, bæði til skýringar og
einnig, og ekki síður, ef það
mætti verða til nokkurrar uppörf-
unar á ágæti reiðhestsins og
þeirri þjóðhollu íþrótt, sem reið-
mennskan er.
I fyrrnefndu greinarkorni drep-
ur ritstj. á, hversu dýrt sé að láta
temja unghrossin, miðað við það
sem áður var, og einnig hve erfitt
muni vera orðið að halda hryss-
um frá því að fá við alls konar
lausgöngufolum.
Um fyrra atriðið er það að
segja, að það er vissulega töluvert
mikið að greiða kr. 450—500 á
mánuði í svokallað skólagjald
fyrir tryppið, en þrátt fyrir þetta
hefur t. d. „Léttir“, sem rekið
hefur tamningastöð mörg undan-
farin ár, alltaf orðið að greiða ár-
lega úr félagssjóði til að slétta
upp útgjöld stöQvarinnar. Bótt
hafði verið um styrk til Búnaðar-
sambands Eyjafjarðar til handa
stöðinni, en þótt undarlegt megi
virðast átti málið heldur litlu vin-
fengi að fagna þar. Þó hefur sam-
bandið nú síðustu árin greitt kr.
1000.00 á ári til starfseminnar.
Þó að þetta sé að vísu lítið fram-
lag góðu málefni, ber að sjálf-
sögðu að þakka það. — Það kæmi
mjög til athugunar, og hefur raun-
ar verið það hjá stjórn „Léttis“
alllengi, hvort eigi væri unnt að
reka tamningastöð að sumrinu til
að draga úr kostnaðarhliðinni. En
framkvæmdir hafa allar strandað
á landleysi, þ. e. bithagá hér í
grennd við bæinn.
Um síðara atriðið, lausgöngu-
folana, er þar vissulega orð í
tíma talað, og þess full þörg að
sé rætt og ráðin bót á, svo fremi
að hrossakynbótastarfið allt, eigi
ekki að verða gagnslaust kák. —
Landslög kveða svo á, að í hverj-
um hreppi skuli vera starfandi
hrossakynbótanefnd, kjörin á vor-
hreppaskilum. Hlutverk þeirra
nefnda á meðal annars að vera
það, að sjá um að engir ógeltir
folar eldri en veturgamlir gangi
lausir. En svo mikið.er tómlætið
orðið, svo lítið er rúm það, sem
okkar fagri og vitri, fyrrum þarf-
asti þjónn, á nú í hug og hjarta
íslenzkra bænda, að það mun
vart vera til, a. m. k. hér norðan-
lands, að þessar nefndir séu
kjörnar, hvað þá meir.
Fyrir um það bil tveimur árum
siðan var stofnað „Hrossaræktar-
samband Norðurlands", sambands
svæðið nær yfir Húnavatnssýslur
báðar, Skagafjarðarsýslu og Eyja-
fjarðarsýslu. Einnig er á döfinni
að Suður-Þingeyjarsýsla komi
með.
Eitt af aðaláhugamálum sam-
bandsins er að fegra og bæta reið-
hestinn, vekja og glæða áhuga á
gildi hans og þeirri gleði sem fylg-
ir samskiptunum við þetta göfuga
húsdýr okkar, og þá um leið að
skipa honum aftur í það rúm, sem
hann fyrrum hafði og honum ber
i meðvitund þjóðar okkar.
Hvernig til tekst um fram-
kvæmd þessa háleita málefnis
veltur að sjálfsögðu á ýmsu. — I
fyrsta lagi, og það atriði hefur
þegar mjög verið á dagskrá sam-
bandsins, tekst að skapa sam-
stöðu um að útrýma, þ. e. láta
gelda alla aðra fola en þá, sem
hinir færustu menn á sviði rækt-
unarinnar telja eigi að ala upp
undan. Eigi þetta að takast, verð-
ur mjög að vaxa áhugi og skiln-
ingur bændastéttarinnar almennt
frá því sem nú er, og vil eg vona
að svo verði, því að þá, en ekki
fyrr, er mögulegt að tala um eitt-
hvert ræktunarstarf.
I öðru lagi: Skapa verður að-
stöðu, a. m. k. á tveimur stöðum
í hverri sýslu, þar sem hægt væri
að koma í örugga vörzlu að sumr-
inu álitlegum stóðhestaefnum, og
ennfremur í svipaðri mynd að-
stöðu fyrir stóðhesta sambandsins
og aðra sem leigðir kynnu að
verða tíl undaneldis.
A Suðurlandi og í Borgarfjarð-
arsýslu hafa um nokkurt árabil
verið starfandi tvö hrossaræktar-
sambönd, hafa þau bæði náð
ótrúlegum árangri í ræktun reið-
hestsins á svo skömmum tíma. —
Hefur starf þessara sambanda
mjög verið til fyrirmyndar og
uppörfunar.
Það er von mín og trú, að við
Norðlendingar eigum einnig að
geta unnið gott og heilladrjúgt
starf á þessu sviði. Hér hafa ver-
ið og eru margir ríkulegir og góð-
ir stofnar reiðhrossa, við skulum
taka höndum saman um að bæta
þa uog fegra. Við skulum koma
a. m. k. tveimur afburða gæðing-
um (handa bónda og frú) inn á
hvert heimili, það er lágmark, en
þó betur farið en heima setið. —
Guðm. Snorrason.
ASalfundur Kvennadeildar
Slysavarnafélagsins á Akureyri
verður í Alþýðuhúsinu fimmtu-
daginn 10. marz kl. 8.30 e. h. —
Konur, mætið vel og takið með
ykkur kaffi. — Stjórnin.
Náttúrulækningafélagið hefur
útbreiðslufund í Húsmæðraskól-
anum n.k. laugardag kl. 4.30 e. h.
Ulfar Ragnarsson læknir í
Hveragerði flytur erindi á fund-
inum.
í Indlandi.
ÞANKAR OG ÞÝÐINGAR
SÖGUIÍORN UM SHAW
Þríeiningarkirkjan í Brighton bauð Shaw eitt sinni
að taka þátt í mikilli sögulegri skrúðgöngu. Shavv
neitaði með þessum orðum:
— Þér verðið að hafa mig afsakaðan. Hin eina sögu-
lega skrúðganga sem ég tek þátt í úr þessu, er jarðar-
för mín.
Shaw fékk eitt sinn reikning frá bókaver/lun — fyrir
eina bók. Nokkrum dögum seinna sendi hann reikn-
inginn til baka með meðfýlgjandi bréfi:
Herra minn!
Ég lief aldrei pantað þessa helvítis bók. Ef ég hef
gjiirt það, þá hafið þér a. m. k. ekki sent hana. E£
þér hafið sent hana, þá hef ég aldrei fengið hatia.
Ef ég hef fengið haria, þá hef ég líka borgað hana*
Hafi ég ekki borgað hana, þá geri ég það ekki.
Yðar G. B. Shaw.
Umferðalög frá 1. júlí 1958
39. gr. Vegfarendum er skylt að víkja fyrir lík-
fylgdum, hópgöngum skólabarna og öðrum lög-
mætum liópgöngum.
40. gr. Þegar ökumenn lögreglubifreiðar, sjúkra-
bifreiðar, slökkvibifreiðar eða björgunarbifreiðar
gefur hljóð- og ljósmerki, skal öllum vegfarendum
skylt að víkja úr vegi í tæka tíð. Stjómendum ann-
arra ökutækja er skylt að aka til hliðar eða nenta
staðar. Dómsmálaráðherra ákveður, hvernig merkj-
um, sbr. 1. mgr., skuli háttað. Þau má eingöngu
nota, þegar nauðsyn krefur, og er stjórnendum
ökutækjanna skylt að taka fullt tillit til annarra.
vegfarenda. Ákvæði 1. og 2. mgr. gilda einnig um
vélknúin ökutæki, sem í einstök skipti eru notuð
í þjónuStu lögreglu, slökkviliðs, eða í lífsnauðsyn,
svo sem Við flutning sjúkra manna eða slasaðra.
Þegar ökutæki er notað þannig, skal það auðkennt
greinilega með hvítri veifu. Ökumaður skal til-
kynna lögreglunni innan sólarhrings um aksturinn.
Framangreind ökutæki eru, þegar brýna nauð-
syn ber til, undanþegin ákvæðum laga þessara um.
hámarkshraða og um takmarkanir, sem settar
kunna að vera um akstur á ákveðnum vegum, enda
séu þá notuð merki þau, er um ræðir í 1. og 3. mgr.
í sambandi við framanritað er óskað eftir skýr-
irigum frá bæjarfógeta á eftirfarandi atriðum:
1. Hver er skilgreining á hópgöngum skólabarna?
Og 2. Hver er skilgreiningin á löglegum hóp-
göngum? ,
3. Hvers vegna eru löggæzlubifreiðarnar hér á
staðnum ekki auðkenndar samkvæmt 40. gr.
umferðalaganna eins og vera ber?
Borgari.