Dagur - 27.04.1960, Blaðsíða 2
2
Gamanleikur á Dalvík
Leikfélag Dalvikur sýnir
um þessar mundir gamanleik-
inn „Syndaselurinn“, öðru
nafni „Fórnarlambið“, eftir
finnskan-höfund, Yrjö Soini. —
Leikstjóri er Einar Kristjánsson
Freyr frá Bandalagi íslenzkra
leikfélaga.
Frumsýning var að kvöldi
síðasta vetrardags.
Flestir munu ganga til móts
við sumarið í léttu skapi. Marg-
ir Dalvíkinga og aðrir Svarf-
dælir gerðu það skellihlæjandi
að þessu sinni. Þakkað veri
Leikfélagi Dalvíkur og hinum
ungu leikurum þess.
Leikurinn er ein dósamleg
vitleysa frá upphafi til enda og
víða drephlægilegur í meðför-
um leikaranna: Sveitamaður
nokkur, heldur heimalningsleg-
ur, Koikkalianen að nafni, leik-
inn af Hjálmari Júlíussyni,
kemur til borgarinnar og leitar
eftir atvinnu í hinu risastóra
verzlunarfyrirtæki Sampó. —
Hann fær þá mjög svo óvenju-
lega stöðu, að vera launaður
skotspónn æðri sem lægri í
stofnuninni og taka við öllum
vömmum og skömmum, sem
annað starfsfólk hefur unnið til,
því að slíkt stuðlar að því, að
gera viðskiptavinina ánægða og
eykur tiltrú fyrirtækisins um
leið og það losar starfsfólkið
við marghóttuð óþægindi.
(Mjög athyglisverð hugmynd
það!) Staðan er ekki jafn eftir-
sóknarverð og virðast mætti í
fljótu bragði, eða svo reyndist
hún hr. Koikkalianen. — Innan
um tvinnast svo aðrir örlaga-
þræðir. Amor kemur við sögu
og hæfir örvum sínum eina af-
greiðslupíuna og sjálfan aðal-
forstjórann. (Þvílík ósvífni,
minna mátti nú gagn gera!) —
Maður kynnist húsverðinum,
heldur kaldrifjuðum karli. —
Eirtnig fulltrúanum og konunni
hans elskulegri, og loks ekkj-
unni ríku. (Ja, karlmannsleys-
ið, það gerir ekki að gamni
sínu!) Sem sagt býsna óvenju-
legt fólk, enda ættað alla leið
austan úr Finnlandi.
Flutningur þessa leikrits er
að mestu leyti verk unga fólks-
ins. Flestir leikararnir eru
milli tektar og tvítugs og al-
gjörir nýliðar á sviðinu.
Herra Koikkalianen, sjálfan
syndaselinn, leikur Hjálmar
Júlíusson, er fyrr segir, reynd-
ur leikari, en líklega ekki full-
reyndur þó. Um leik hans að
þessu sinni langar mig mest til
að segja, að hann sé óviðjafnan-
legur. Sú forkostulega persóna,
sem þar birtist með sína særðu
sjálfsvirðingu og einlæga af-
káraskap, mun varla gleymast
alveg strax þeim, sem á horfðu.
Engum er gert rangt til, þótt
sagt sé, að hr. Hjálmar
Koikkalianen Júlíusson hafi
borið bróðurpartinn af hita og
þunga leiksins á sínum breiðu
herðum og borið hann með
sóma. Hjálmar hefur margsinn-
is áður sýnt, hvers hann er
megnugur á leiksviðinu, ekki
einasta sem skopleikari, heldur
einnig í alvarlegum hlutverk-
um. Að þessu sinni kom hann
öllum á óvart í mjög frumlegu
gervi.
Annar reyndur leikari er Jó-
hannes Haraldsson í hlutverki
húsvarðarins Miettinen, sem
alltaf er nálægur þegar eitthvað
gerist. Jóhannes var glansnúm-
er okkar Svarfdælinga, sem
leikari, meðan hann var bóndi í
sveitinni. Nú hefur hann gengið
í greipar Dalvíkinga, og þeir
ætla sér sýnilega ekki að láta
happ úr hendi sleppa. Hann var
jafnhlægilegur, hvort heldur
hann leit fram í salinn með sín-
um ósvífna rembingssvip eða
hann sneri þangað óæðri endan-
um, þegar hann gægðist gegn-
um skráargöt á hurðum höfð-
ingjanna.
Afgreiðslustúlkan, frk. Saló,
er leikin af Klöru Arnbjörns-
dóttur. Frökenin er fjörugur
kvenmaður, sem kann að snúa
snældunni sinni. Klara skilar
hlutverkinu með heiðri. Hún er
mjög lífleg á sviðinu og oftast
eðlileg. Vonandi er þar á ferð-
inni hækkandi kvenstjarna á
leikhimni Dalvíkur. Þar gætu
þær fleiri rúmast sem stendur.
Aðalforstjórinn (Vaara) er
leikinn af Reinald Jónssyni.
Forstjórinn er ósköp óróman-
tískur heiðursmaður. Þó fer svo
að hinni fjörugu ungfrú Saló
tekst að flækja hann fúsan í
ástanet sitt. Trauðla verður það
þó ráðið af látbragði Reinalds
Jónssonar, hvort honum líkar
betur eða verr. Það er karl, sem
ekki er að flíka tilfinningum
sínum framan í óviðkomandi
fólk, og hver skyldi lá honum
það?
Herra fulltrúi Aró og frú
- Ávarp 1. maí
Framhnld af 8. síðu.
meiri kjaraskerðingu fyrir all-
an almenning í landinu, en
dæmi eru til um áratugi. —
Skefjalaus dýrtíð flæðir nú yf-
ir, í kjölfar gengislækkunar-
innar, án þess að launþegar
hljóti nokkrar dýrtíðarbætur á
laun sín. Fyrirsjáanlegur er
mikill samdráttur í flestum
greinum atvinnulífsins — og at-
vinnuleysið, hinn versti fjandi
verkafólksins, dokar á næsta
leiti. Lánsfjárkreppa er skipu-
lögð af valdhöfunum, og vaxta-
okur hefur verið lögleitt í pen-
ingastofnunum, með þeim af-
leiðingum, að margir láglauna-
menn, sem hafa á undanförnum
árum lyft því grettistaki að
byggja yfir sig og sína, kikna
nú undir vaxtabyrðum og sjó
ekki leið til að standa í skilum.
Allt eru þetta svo alvarlegir
hlutir, að alþýðusamtökin
hljóta að mótmæla þeim kröft-
uglega 1. maí.
íslenzkar vinnustéttir hafa
unnið dyggilega og heilshugar
að uppbyggingu landsins, til
sjávar og sveita, á umliðnum
áratugum, vitandi vel hvað
gera þurfti og til hvers var
unnið. Fyrir dugnað og fram-
hans eru leikin af Braga Jóns-
syni og Rannveigu Hjaltadótt-
ur, hvort tveggja vel af. hendi
leyst miðað við aldui' og æfingu
leikaranna. Það er ekki vanda-
laust að breyta sér á einni
kvöldstund úr 16—-17 ára ungl-
ingum í virðulegt, miðaldra
millistéttafólk, með ástríðum
og framkomu, sem hæfir aldri
og stétt, og það án þess að nokk-
ur missmíði sjáist. Enda verður
ekki sagt að svo hafi verið. En
eigi að siður laglega gert og
spáir góðu um framhaldið.
Að lokum er að nefna frú
ílólu, leikna af Friðbjörgu Jó-
hannsdóttur, einum unglingn-
um til. Hlutverkið er lítið, en
frúin æði hættulegur persónu-
leiki. Friðbjörg misþyrmir
henni ekki meira en hún á
skihð.
Þó hafa verið taldar upp all-
ar persónur leiksins. Allur
gengur leikurinn hratt og lið-
lega, aldrei daufur, hvergi
verulegir bláþræðir. Leikstjór-
inn, Einar Kristjánsson Freyr,
hefur unnið furðulega gott verk
úr þessum misjafna efniviði.
Þýðingu leiksins úr sænsku
hefur gert Júlíus Daníelsson
bóndi í Syðra-Garðshorni og
gert með prýði. Þó kann eg
ekki við að óbreytt starfsfólk
verzlunarinnar sé lótið þéra
hvert annað, slíkt hljómar hjá-
kátlega í íslenzkum eyrum og
hefði vel mátt breyta.
Leikfélag Dalvíkur hefur
langa sögu að baki. Það hefur
fært upp fjölda leikrita, sum
veigamikil. Það hefur alltaf átt
og á enn nokkrum ágætum leik-
urum á að skipa. í þetta skipti
var æskunni eftirlátið sviðið. —
Með stuðningi eldri manna skil-
aði hún hlutverkinu með fullum
heiðri og varð sér og félaginu
til sóma. — H. E. Þ.
nefndarinnar
sýni alþýðunnar hefur landið
verið byggt og ræktað, og þjóð-
in sótt fram til bættra lífskjara
og betri daga.
Við neitum að snúa til baka.
Hver og einn, sem unnið hef-
ur hörðum höndum að þessari
uppbyggingu, veit, að hann hef-
ur ekki lifað í neinum vellyst-
ingum hingað til, en hann hefur
unnið landi sínu og þjóð sinni
til að lífskjör bötnuðu, en
versnuðu ekki, — og í anda
þeirra áforma vinnur hann
áfram.
Við mótmælum kreppustefnu
og kjaraskerðingu — og mót-
mælum öll.
Munum það, að kjara- og
hugsjónabarátta íslenzkrar al-
þýðu er ævarandi — því að
mönnunum munar, annað hvort
aftur á bak, ellegar nokkuð á
leið, — og það er okkar helg-
asta skylda að hopa aldrei, en
vaka sífellt á verðinum. Með
það heit i huga fylkjum við liði
1. maí, fyrir friði, jafnrétti og
bræðralagi.
Fjölmennum á útifundinn og
í kröfugönguna.
Sækjum skemmtanir dágsins.
Berum merki hans.
Heil og sameinuð til hátíðar.
VÉLA- OG
RAFIÆKJASALAN H.F.
Strandgötu 6 — Sími 1253
NÝKOMIN ERU
HUSQVARNA-
eldavélasettin
(bakarofn og eldavél, til
að byggja inn).
Pantanir óskast sóttar
strax.
Vegg- og loftlampar
teknir upp í vikunni.
VÉLA- 06
RAFTÆKJASALAN H.F.
Strandgötu C — Sími 1253
ÞAKJÁRN
7 og 8 feta.
Aðeins takmarkaðar
birgðir.
VERZLUNIN
EYJAFJÖRÐUR H.F.
FYRIR SUMARIÐ:
Einlit hrokkin ullarefni
í kjóla og dragtir
Smáköflótt ullarefni
í kápur og dragtir
Ódýrt fóður
Mjög falleg röndótt sum-
arkjólaefni, nýjasta tízka
Tvíbreið finnsk bómullar
efni í buxur og stakka,
falleg og væn.
Einnig hið margeftir-
spurða röndótta og köfl-
ótta khaki.
Enn fremur með gamla
verðinu:
Rósótt og doppótt léreft
í svuntur og sloppa,
verð frá kr. 15.00 m.
ANNA & FREYJA
BOLLAPÖR
VATNSGLÖS, m. teg.
KAFFISTELL
með gamla verðinu.
VERZLUNIN
EYJAFJÖRÐUR H.F.
ÍBÚÐ TIL LEIGU
5 herbergja íbúð við miðbæinn til leigu 14. maí n. k.
Þeir, sem kynnu að hafa áliuga á þessu, leggi nöfn sín
í umslagi til blaðsins fyrir 1. maí n. k.
RYKFRAKKAR - STAKKAR - BUXUR
VINNUFATNAÐUR
SKYRTUR, einlitar og röndóttar
HÚFUR - BINDI
SOKKAR - NÆRFÖT
HERRADEILD
SKRÁNING
atvinnulausra karla og kvenna
fer fram. lögum sanrkvæmt. dagana 2., 3. og 4. maí
n. k. í Yinnumiðhmarskrifstofu Akureyrar, Strand-
götu 7, II. hæð.
Akureyri, 22. apríl 1960.
VINNUMIDLUN AKUREYRAR
Símar 1169 og 1214.