Dagur - 13.09.1961, Page 8

8
r
Olafur Magnússon aflahæsfur
Hörður Björnsson aflakóngur á vertíðinni
annar fiskur. Smábátaútgerðin
er ekki heimtufrek á erlendan
gjaldeyri og væri fróðlegt að fá
á því glöggan samanburð við
aðra útgerð. □
Geislagata 5 og gamla Linda seld
ÁFENGISVERZLUN RÍKIS-
INS hefur keypt gömlu Lindu,
verksmiðjuhús Súkkulaðiverk-
smiðjunnar Lindu, sem nú er
að flytja í nýja verksmiðjubygg
ingu við Hvannavallagötu.
Þar mun staðsett útibú fyrir
Áfengis- og tóbakssölu ríkisins.
Búnaðarbanki íslands hefur
keypt stórhýsi Kristjáns Krist-
jánssonar, Geislagötu 5, og mun
útibú bankans á Akureyri flytja
þangað með vorinu og hafa þar
aðalafgreiðslu og skrifstofur,
sem nú er Markaðurinn. Þar
verður rúmt um starfsemina. □
Laxaseyðum sleppt í Eyjafjarðará
NÝLEGA var 12 þúsund laxa-
seyðum sleppt í Eyjafjarðará,
framan við Grund og allt fram
'fyrir Torfufellsá. Mun þessi á
þá hafa fengið um 60 þús. laxa-
•llllimiinMIMIIIIIMIIIIIMIIIIIIIItlllllllHIIIIIIIIIIIIIHM
I :
] Hnuplað úr görðum |
BORGARI á Oddeyri áttl tal
við þlaðið í gær og kvartaði
undan því, að bæði nú í sumar
og undanfarin sumur væri eng
inn friður með grænmeti í görð
um, hvorki gulrætur eða kál.
En nú eru það ekki rollurnar,
heldur hnuplsnmir menn, sem
þar eru að verki. □
seyði á tímabilinu 1953—1961.
Stangveiðifélagið Straumar á
Akureyri hefur Eyjafjarðará á
leigu og er laxaræktin eitt
samningsatriðið.
Rannsókn þykir hafa leitt í
ljós, að laxinn er að meðaltali
4 ár í fersku vatni, áður en
hann gengur til sjávar úr ánni.
Laxar, sem veiddust í þessari á
1958 og 1959 höfðu verið 1—2
ár í sjó. Allmargir laxar veidd-
ust í Eyjafjarðará í sumar, og
fleiri á Pollinum en áður.
Laxaseyðin, sem r.ú var
sleppt í ána, voru frá klakstöð-
inni við Elliðaár og kostuðu 600
krónur þúsundið þar syðra. □
Elzti trjágarðurinn á íslandi
Á sunnudaginn voru sjómenn í landi, en trillur þeirra bundnar við hafnargarðinn. (Ljósm.: E. D.)
MOKAFLIVAR A HÚSAVlK ISUMAR
ÞEIR HAFA drjúgar tekjur
trillueigendurnir á Húsavík. —
Þótt hér verði ekki talið fram
til skatts fyrir þá, er það deg-
inum ljósara, hve mikil verð-
mæti þeir draga úr djúpi, sem
bæði þjóðarbúinu og þeim sjálf
um er hagfellt.
Um 50 innleggjendur veita
mikla atvinnu í landi, og svo
mikla, að vex-zlunar- og skrif-
stofufólk staðarins verður oft
að hlaupa undir bagga við
fiskaðgerð til að forða algex-ri
stöðvun og hrekkur þó tæpast
til.
í allt sumar hefur verið góð-
ur afli, stundum mokafii.
Flestir róa einir og hafa annað
hvort línu eða færi, nota sild til
beitu á línuxxa, en kúfisk á
færi. Skelpiógana er farið að
nota á ný til beituöflunar, eins
og áður tíðkaðist.
Fréttamaður var staddur á
Húsavík um helgina og hafði þá
tal af nokkium sjómönnum.
Meðal þeirra var Helgi Krist-
jánsson, sem staddur var í bát
sínum niður við hafnargarð.
Hann hefur róið einn með línu
á fjöguri'a tonna trillu (Krist-
jáni). Hann aflaði fyrir 60 þús.
kr. í ágúst, 56 þús. í júlí, 49 þús.
í júní og vonaði að september
yi'ði bezti mánuðui'inn. Frysti-
hxisið tekur við fiskinum á
bryggjunni. Þeir, sem handfæri
nota, afla minna, en spara sér
beitukostnað og mikla vinnu í
landi.
Við hafnargarðinn lá 17 tonna
dekkbátui'. Hásetahluturinn á
honum í einn mánuð í sumar
var 40 þús. ki'ónui'.
Þessi dæmi, sem hér eru
nefnd, eru að sjálfsögðu ekki
tekin af verri endanum, en þau
geta þó gefið nokkra skýringu
á því, hve margir vilja um
þessar mundir hefja smábáta-
útgerð víða á Noi'ður- og
Norðaustui'landi. Og vert er að
minnast þess hve smábátafisk-
urinn er yfii'leitt góð vara og
kemur fei'skari að landi en
SÍÐDEGIS í gær lagðist Ólafur
Magnússon EA 250 að Toi'funes
bryggju á Akureyri og er hætt
ur síldveiðum. Hann veiddi
fyi-stu Noi'ðui'landssíldina 13.
júní, 528 mál og tunnur, 25
sjómílur austur af Horni og síð
ustu síldina 470 tunnur 10. sept.
100 sjómílur austur af Dala-
tanga. Sú síld var fallegasta síld
in á sumrinu og var hún öll sölt
uð.
Ólafur Magnússon er riý.jasta
skip Valtýs Þorsteinssonar út-
gerðai'manns á Akureyri.
Blaðið hitti Hörð Björnsson
skipstjói'a á hinu aflasæla skipi
í gær.
Hvað ertu búinn af afla mik-
ið?
22.364 mál og tunnur.
Aflaverðmæti?
Það mun vei-a nálægt 3,4
milljónum króna, en hásetahlut
er ekki búið að reikna út. Ellefu
þúsund tunnur fóru í salt og
frystingu.
Af hverju einkenndust veið-
arnar mest í sumar?
Góðri tíð, meira síldarmagni
Gömlu trén að Skriðu
Á ÁRUNUM 1820—1830 gróð-
ursettu Þorlákur Hallgrímsson
og Bjöi'n og Jón, synir hans,
allmörg ti'é í Ski'iðu og Foi'n-
haga í Hörgái'dal. Lifa sum
þeirra ennþá. 10. júlí 1839 kom
Jónas Hallgrímsson skáld að
Skriðu og segir svo frá: „Á
þessum fagra bæ býr Þorlákur
Hallgrímsson dannebrogsmað-
ur, alkunnur fyrir vel heppn-
aðar tilraunir í garðyrkjunni.
Hann er nú gamall maður, 85
ára, en mjög fjörugur og kvik-
ur. Hann sýndi mér garða sína
fullur áhuga. Einkum var hann
ánægður með reyniviðartrén
sín, enda eru þau mjög grósku-
mikil. Þau eru öll sprotar af
hinni frægu Möðrufellshríslu,
sem er ævagömul og stór, villt
hrísla. Um hana eru þjóðsögur.
Þorlákur hafði líka gróðursett
dálítil bjarka-trjágöng. Virtust
bjarkirnar í góðum vexti, en
eru allar mjög kræklóttar. All-
ar bjarkirnar eru teknar úr
niðurnníddum, deyjandi kjarr-
skógi.“ (Miðhólsstaðaskógi?)
„Það er gott að mæta slíkum
manni, sem vinnur hress í huga
og trúir á betri tíma“ — segir
Jónas að lokum. (Þýtt úr dag-
bókum hans.)
Stefán Stefánsson grasafræð-
og Fornhaga í Hörgárd.
ingur mældi trén í Skriðu og
Fornhaga 29. júlí 1888. Voru þá
trén í Fornhaga 6 að tölu, allt
reynir, hæð 10—16 fet. í Skriðu
var hæsta birkitréð 20 feta hátt
og tveir stærstu reyniviðirnir
líka 20 feta háir. — Haustið
Magnús Friðfinnsson stendur
liér við stofn eins af göinlu
trjánum. (Ljósinynd: E. D.)
1949 mældi Ingólfur Guð-
mundsson kennari og bóndi í,
Fornhaga trén þar og í Skriðú.
Lifðu þá aðeins 3 gömul reyni-
tré í Fornhaga, tvö höfðu fallið
síðan 1939 og eitt nokkru áður.
Hæsta reynitréð mældist 7,60
m. á hæð. (16 ung reynitré voru
gróðursett í Fornhaga 1943.) í
Skriðu lifðu 11 gömul reynitré
og 3 birki. Mældust hæstu
reynitrén 10,65, 10,50 og 10,46
m. há, en hæsta björkin 7 m. —
Undirritaður kom snöggvast að
Skriðu 29. júlí 1961. Lifa nú 7
gamlir reyniviðir, gildir og
laufmiklir — um 11 m. á hæð.
Einn féll í krapahríð fyrir tveim
árum. Aðeins 1 gamalt birkitré
hjarir ennþá, annað er nýlega
dautt. Upp með stofnum gömlu
reyniviðanna vex fjöldi rótar-
sprota — og einnig upp af rót-
um löngu fallinna trjáa. Þau
viðhalda lífinu enn á þennan
hátt. Margir rótarsprotar
hinna öldnu reyniviða hafa
verið gróðursettir í Skriðu og
víðar. Allmikið reyniviðarfræ
hefur og verið flutt frá Skriðu,
m.a. að Vöglum í Fnjóskadal.
Vaxa nýir afkomendur Möðru-
fellshríslanna frægu nú ef-
laust hér og hvar um landið. —
Trjágarðurinn í Skriðu hefur
nýlega verið stækkaður og
girtur vandlega. Sæmir vel að
hlúa að elzta trjágarði á ís-
láncH, Hann er nú 130—140 ára
(Framhald á bls. 7)
Hin elzíu ræktuðu tré á íslandi í trjágarðinum við kæinn Skriðu í Hörgárdal. (Ljósmynd: E. D.)
en áður og stórum torfum. Leit
artæki verða sífellt fullkomnari
og veiðitæknin eykst og er
kraftblökkin gott dæmi um það.
Hörður Björnsson, skipstjóri.
Hvað er til marks um stóru
köstin?
Skipstjórinn flettir skipsbók-
(Framhald á bls. 2)