Dagur - 30.05.1962, Blaðsíða 4

4
5
DAGUK|
Úrslitin á Akureyri
AÐ LOKNUM kosningasigi i Fram-
sóknarflokksins hér á Akurevri, er
ástæða til að rifja upp lauslega, kosn
ingaspár þær, er ujjpi voru um það
leyti sem framboðslistar voru lagðir
fram í vor og gera sér jafnframt
grein fyrir því, sem nú helur skeð.
Dagur benti á það þegar í önd-
verðu, að hæpið væri að byggja áætl-
anir um kosningaúrslit nú, á úrslita-
tölum fyrri kosninga. I því sambandi
var t. d. á það bent, að atkvæðatala
Framsóknarflokksins hefði árið 1958
verið nál. 1000, en í alþingiskosning-
um vorið 1959 mun hæni. Hins
vegar hefði á undanfömum þrem ár-
um átt sér stað miklar breytingar í
landsmálum og ný flokkasainsteypa
tekið við völdum. Hlyti þetta að
hafa mikil áhrif á afstöðu kjósenda.
Bent var á, að núverandi stjórnar-
flokkar hefðu sýnt sig í því, að fylgja
fram íhaldssamri, úreltri stefnu með
litlu tilliti til atvinnulífsins og al-
mennings í landinu, og hefði þá um
leið viðhorf Framsóknarflokksins
komið glöggt í ljós, en almenningur
gert sér grein fyrir forystuhlutverki
hans, sem þjóðlegs stjórnarandstöðu
flokks og möguleikum hans til að
hefja nýja sókn og móta jákvæða
stjórnarstefnu.
Urslitin hér urðu þau, að ríkis-
stjórnin hlaut umrædda „aðvörun“.
Hinn atorkusami áhugamaður í bar-
áttusæti B-listans hlaut kosningu, en
fimmti frambjóðandi Sjálfstæðis-
flokksins, sem lagt hafði sérstaka
áherzlu á „pólitískt mótvægi“ gegn
samvinnuhreyfingunni, féll, og fvlg-
istap Sjálfstæðisflokksins var mjög
mikið. Fylgi Alþýðuflokksins rýrn-
aði um nál. 10% frá 1958.
Það mun hafa vakið eftirtekt, að
fylgi Alþýðubandalags-listans reynd-
ist hér nokkru meira en 1958, Jiótt
Alþýðubandalagið hafi yfirleitt ann-
ars staðar minna fylgi nú en fyrir
fjórum árum, eins og raunar var fyr-
irfram vitað. En hér er |>ess að gæta,
að í sambandi við G-listann var í
rauninni ekki um hreint flokksfram-
boð að ræða, heldur blandað fram-
boð. Frambjóðandinn í þriðja sæti
lýsti sjálfur yfir }>ví, að hann væri í
Þjóðvarnarílokknum, og hefur list-
inn hans vegna, fengið eitthvað af
atkvæðum Þjóðvarnannanna og
bindindismanna. Þá hafa og vafa-
laust einhverjir tekið mark á J>eim
áróðri, að G-listinn stæði, samkv.
tölum frá 1958, nær því að vinna
sæti af Sjálfstæðisflokknum en B-
listinn. Ýmsir kjósendur, sem um-
fram allt vildu gefa stjómarflokkun-
um aðvörun, munu því á grundvelli
spádómsraka liafa kosið G-listann,
}>ótt þeir ella hefðu fremur viljað
fylgja Framsóknarflokknum að mál-
um.
Framsóknarmenn hafa nú betri
aðstöðu en áður til áhrifa í bæjar-
stjórninni. Hinir kjörnu bæjarfull-
trúar flokksins eru allir traustir
menn og áhugasamir og eiga, sumir,
langa reynslu að baki í bæjarmálum.
Fyrir Framsóknarfélögin hér eru
úrslitin hvatning til starfa. Þau
munu ekki gleyma kosningakjörorði
sínu: Fjórir nú en fleiri næst.
V- ______________________J
MERKIJR Eyfirðingur, Bern-
harð Stefánsson frá Þverá, hef-
ur gefið út fyrri hluta æviminn-
inga sinna. Segir þar frá ætt-
fólki hans, fæðingu, skólagöngu,
búskap tveggja kynslóða á sögu-
frægu tímabili. Þá er einnig f
bókinni greint frá mannvirðing-
um Bernharðs, langri setu í
stjórn stærsta kaupfélags ís-
lands og þátttöku í störfum 44.
þinga, þar sem hann var löngum
skrifari eða forseti efri deildar.
Þá segir höfundur frá ferðalög-
um til og frá þingi, milli Akur-
eyrar og Reykjavíkur og kynn-
um við fjölmarga menn bæði í
héraði og höfuðstaðnum. Enn-
fremur varð Bernharð á miðj-
um aldri forstjóri fyrstu sveita-
deildar Búnaðarbankans og
gegndi því embætti í friði og
góðum trúnaði fram á elliár. —
Þessi minningabók Bernharðs
Stefánssonar er þannig fróðleg
um marga hluti, bæði þá, sem
þar er sagt frá, og þá ekki síður
ýmislegt það efni, sem lauslega
er vikið að, en ekki skýrt ýtar-
lega né atburðir raktir til
djúpra orsaka.
Það sem jafnan mun gefa þess-
um minningum sérstakt gildi er
þátttaka höfundar í starfi og
stríði kynslóða á tveim tímabil-
um. Tvö atvik í þessari bók
varpa ljósi yfir vegferð Bern-
harðs og þátttöku hans í opin-
berum málum. Verður hér frá
þeim greint:
Bernharð getur þess, að árið
1926 var vandamaður hans, fár-
sjúkur, á Þverá fram í miðjum
Oxnadal. Þessi sjúklingur þurfti
að njóta læknishjálpar og
sjúkravistar á Akureyri, en
samgöngur á þeirri leið voru þá
í sama ástandi eins og í tíð
Helga magra landnámsmanns í
Eyjafirði. Það varð að flytja
sjúklinginn á kviktrjám á þjóð-
leiðinni milli tveggja stærstu
kaupstaða landsins og eftir
einni blómlegustu byggð, Eyja-
firði, einu af beztu héruðum
landsins. Sjúkraflutningur þessi
heppnaðist vel eins og margar
fyrri ferðir sama eðlis í þúsund
ára sögu íslands. Sjúklingurinn
náði fullri heilsu eftir marg-
falda erfiðleika á þessu frum-
stæða ferðalagi.
Nú liðu fjögur ár, Bernharð
var þingmaður Eyfirðinga. Hann
þurfti að sækja þúsund ára
þingið í Reykjavík og að Þing-
völlum sumarið 1930, en þá var
svo mjög breytt um ferðaskil-
yrðin, að Bernharð ekur í bíl
alla þjóðleikina suður og til
Þingvalla. Litlu síðar gerðist
hann sjálfur bíleigandi og bíl-
stjóri og fer langar ferðir um
landið.
Hér mætast tveir heimar.
Annars vegar hið forna ísland
handiðju og hestferða, og hið
nýja ríki véliðjunnar. Breyting-
in var geysi mikil. Ekki hafði
hún gerzt nema að nokkru leyti
á þessu fjögurra ára títnabili, þó
að þessi ár séu mjög sögulegt
tímabil. Breytingin hafði gerzt
frá því að landsmenn urðu að
mestu ráðandi sínum málum
með auknu frelsi 1874, 1904 og
1918. íslendingar urðu á þessu
tímabili húsbændur á sínu
heimili í stað þess að verða að
þola óstjórn erlendra valda-
manna, sem höfðu haldið vörð
um úrelta tækni og arðrán
þjóðarinnar til hagsbóta fólki í
öðrum löndum. Dugmikil kyn-
slóð gat ekki sætt sig við kyrr-
stöðu undangenginna tíu alda.
Aldamótakynslóðin greip til
nýrra ráða. Fyrir atbeina henn-
ar komu nýir vegir, hafnir, bát-
ar, skip, bílar, ný húsagerð, raf-
orka, hitaleiðslur, skólar,
sjúkrahús og innlendir menn,
konur og karlar til forráða á
flestum sviðum þjóðlífsins, en
þessi sóknarher íslendinga var
um þessar mundir tvískiptur.
Þar var bæði áhugalið og
skemmtifólk. Annar armur
aldamótafylkinganna stóð fyrir
umbótum og * stór-breytingum
þeim, sem hér var að vikið. Hin
fylkingin var allmjög hneigð til
skemmtilífs og gladdist fyrst og
fremst yfir fengnum sigrum og
naut ávaxta af erfiði atorku-
fólksins með djúpri innilegri á-
nægjukennd.
Bernharð segir frá öðru dæmi,
sem skiptir nokkru í þessu efni.
í fyrstu þingferð sinni heimsótti
hann Tryggva Þórhallsson, rit-
stjóra TÍMANS. Þar voru líka
gestkomandi Ásgeir Ásgeirsson,
mágur Tryggva, og sá sem þetta
ritar. Við Bernharð þekktumst
áður, höfðum m. a. verið skóla-
bræður í Möðruvallaskóla
fyrstu árin eftir að skólinn kom
til Akureyrar. Á okkar vegum
gerðist ekkert nýtt á þessum
fundi, en Bernharð segir svo
frá, að honum hafi litizt einkar
vel á Ásgeir, og má sjá, að milli
þessara tveggja manna hafi þá
þegar komizt á nokkur andleg
samstaða.
Nokkru eftir þennan fund
voru Bernharð, Ásgeir og Björn
Líndal gestir Ólafs Thors að
kvöldlagi. Þar var setið við
drykkju og glaðlegt hjal um
björt málefni. Skyndilega dreg-
ur Björn Líndal sig í hlé frá
borðsetunni og situr um stund
þegjandi, nokkuð afsíðis. Ásgeir
gengur til hans og spyr góðlát-
lega:
„Um hvað ert þú nú að
hugsa?“
Björn svarar: „Ég er að hugsa
um Jónas.“
Ekki munu hafa verið gefnar
neinar skýringar á þessu vanda-
máli. Gestirnir hafa safnazt aft-
ur að kvöldborðinu og haldið á-
fram fyrri umræðum.
Það kemur stundum fram í
bók Bernharðs, að hann var dá-
lítið óánægður með mig sem
samstarfsmann. Þykir ég hafa
verið vinnuharður verkstjóri,
en lætur liggja að því, að ég
Mun stundum hafa orðið að
gera vinnudaginn lengri en nótt-
ina. Ásgeir Ásgeirsson var frá
upphafi mestur skemmtimaður
í þingliði Framsóknarmanna, og
það varð Bernharð ljóst við
fyrstu kynni, sem fyrr segir. —
Vinnubrögð mín munu oft hafa
verið með þeim hætti, að þau
urðu manni eins og Birni Lín-
dal og allmörgum samherjum
hans víða um Jand nokkurt á-
hyggjuefni. Það' kom snemma
fram í Framsóknarflokknum, að
áhugaliðið og skemmtifólkið átti
ekki fulla samleið. Tæplega hef-
ur Bernharð áttað sig á því til
fulls, að ef Ólafur Thors og
veizlugestir hans hefðu notað
hið umrædda kvöld til andlegra
átaka, fremur en til veizluhalds,
mundu þeir hafa getað hrint í
framkvæmd nokkrum þeim um-
bótum, sem ekki mátti van-
rækja, ef tilgangurinn var að
leggja niður sjúkraflutning á
kviktrjám í íslenzku þjóðlífi,
bæði í andlegum og efniskennd-
um málum.
Mér er enn í minni dálítið at-
vik úr baráttunni fyrir stofnun
menntaskóla á Norðurlandi.
Mér hafði tekizt að fá góðan
bónda úr andstæðingaflokknum
til að greiða atkvæði með til-
lögu, sem var miðuð við, að
menntaskólanám yrði lögleyft á
Akureyri. En þá gekk fram fyr-
ir skjöldu góður, greindur og
vel menntur, en skapheitur í-
haldsleiðtogi frá Akureyri og
lagði hendur á hjálparmann
minn fyrir að hafa brotið flokks-
reglurnar.
Úr því að enginn af veizlu-
gestum Ólafs Thors svaraði á-
hyggjuefni Björns Líndals, hvíl-
ir á mér nokkur skylda að skýra
málið. Mun ég í því efni rekja
stuttlega söguþráð eins umbóta-
máls, þar sem ég lagði fram
nokkurn áhuga minn.
Þegar afurðarskipulag sam-
vinnumanna hafði bjargað
bændastétt landsins sumarið
1934, var önnur blika og öllu
háskalegri sýnileg við sjónhring
sveitamanna. Það var karakúl-
pestin. f kröggum sveitanna
þegar Bernharð Stefánsson opn-
aði útibú sitt á Akureyri, höfðu
leiðtogar bændasamtakanna
beitt sér svo að segja einhuga
fyrir því, að byrjað yrði að
flytja til landsins karakúlfé frá
Þýzkalandi til að blanda kyn-
stofninn og gera lambskinnin
mjög verðmæta vöru. Meðan
Tryggvi Þórhallsson réð stefnu
landsmanna í landbúnaðarmál-
um, var staðið djarflega á móti
innflutningi erlendra húsdýra
vegna sjúkdómshættu, en um
leið og stjórnartíð hans var lok-
ið, létu gleðimálamenn landsins
undan skammsýnum kröfum
bænda og fluttu inn karakúlfé
og minka. Var sú framkvæmd
öll gerð með léttúð og vítaverðu
hirðuleysi um allra sjálfsögð-
ustu sóttvarnir. Ofan á öll önn-
ur mistök var karakúlkindunum
dreift milli helztu sveitabyggða
á landinu. Pestin gaus því upp
á mörgum stöðum samtímis,
enda var dreifing kynbótafjár-
ins því líkust, að lögð væri
um Jónas
stund á að setja allan sauðfjár-
stofn íslenzkra bænda í dauða-
hættu. Sló nú liræðslu á lands-
fólkið sem von var. Settust
stjórnai'völd landsins og flokk-
anna á rökstóla, en fátt varð um
varnir. Sérfræðingur Háskólans
í þessum efnum, Níels Dungal,
sagði, að sniglar í Deildartungu-
mýrum bæru þessa pest og
væru smitberar. — Ekki voru
þetta haldgóð vísindi, og í sár-
asta öngþveiti reyndu bændur
ýmsar óvenjulegar tilraunir til
úrbóta. Sterk meðul, brenni-
stein, kresót, ála og að lokum
andalækningar. Af og til minnt-
ust bændur á niðurskurð, en
nafnið var bundið við fornar og
beiskar minningar. Þessi lækn-
isdómur mælti ekki með sér
sjálfur, sízt nafnið. Hófust heit-
ar deilur innbyrðis milli bænda
og forkólfa þeirra um, hvernig
taka skyldi á málinu, en ekkert
var gert, sem að gagni varð, og
pestin virtist óviðráðanlegri
með ári hverju.
Ég fylgdist með þessari þró-
un, en lagði ekkei't til málanna.
Mér er enn hugstætt eitt dæmi
norðanlands um eyðileggingu
pestarinnar. Þar bjuggu í sveit
myndar hjón með tíu ára göml-
um einkasyni. Þau áttu jörðina,
höfðu húsað hana vel og gert
miklar umbætur. Foreldrarnir
höfðu tengt miklar vonir við
son sinn og ætluðu honum að
erfa jörð og bú eftir þeirra dag.
Ég leiddi hug að því, hvaða á-
hrif voðafár þetta mundi hafa á
þennan unga pilt að sjá allan
bústofninn hrynja niður ár eftir
ár. Mér fannst að drengurinn
þyrfti að vera óvenjulega kjark-
góður, ef hann ætti að geta
byggt vonir um framtíðarlíf til
sveita, þar sem karakúlpestin
var að leggja landið í eyði. Ég
var að vísu þingmaður fyrir
sveitakjördæmið, en mér bar
ekki skylda til að beita mér
gegn þessari hættu fremur en
öðrum þingbræðrum mínum.
En þegar fjársýkin hafði herjað
á bústofn bænda í tíu ár, þótti
mér sennilegt að tala mætti við
bændur, leiðtoga þeirra og
valdamenn í landinu um ný úr-
ræði: Fjárskipti, þar sem land-
auðn var hvarvetna fram und-
an, ef ekki yrðu fundnar örugg-
ar leiðir til bjargar. — Höfðu
skemmtimenn stjórnmálanna þá
um mörg ár beitt í þessu máli
tæpitunguvafstri í stað hag-
nýtra úrlausna. Ég skrifaði þá
ritgerð í „DAG“ um þetta
vandamál og notaði nýtt heiti,
fjárskipti í staðinn fyrir niður-
skurð. Sú breyting ein var
nokkurs virði. Fyrra heitið var
tengt við vonir. Hitt við dauða
og eyðileggingu. Ég lagði til, að
sýktu héruðunum yrði skipt í
hæfilega stór hólf, sjúka fénu
slátrað, en í staðinn flutt inn
heilbrigt fé frá Vestfjörðum, þar
sem pestin hafði ekki útbreiðst
eða valdið eyðileggingu fjár-
stofnsins. Bændum landsins var
það til láns, að um þessar mund-
ir var ég ekki háður ritskoðun
eða tímabundnu ritbanni í sam-
vinnublaði Norðlendinga eins
og stundum endranær.
DAGUR bar greinar mínar út
um allt land og kveikti nýjar
vonir og nokkra bjartsýni. Ef ég
hefði skrifað slíka grein einu
eða tveimur árum fyrr, mundi
ég hafa talað fyrir daufum eyr-
um og engin áhrif haft á með-
ferð málsins, en ótti fólksins við
landauðn gerði í þetta sinn
kleift að koma á fjárskiptum. Ég
sneri mér til bænda í Suður-
Þingeyjarsýslu um málið, og
var því nú vel tekið almennt, og
líka af leiðtogum bænda, sem
áttu að láta málið til sín taka.
Var nú byi'jað á skipulagðri
vinnu um fjárskiptin. Sýslunni
var skipt í þrjú hólf. Tvö milli
Skjálfandafljóts og Jökulsár á
Fjöllum, og hið þriðja frá
Skjálfandafljóti að Eyjafirði.
Fjárskipti voru gerð í einu hólfi
í senn. Tók þessi framkvæmd
þrjú ár. Bændur í Þingeyjar-
sýslu höfðu með höndum alla
framkvæmd málsins og unnu að
því með framsýni og nákvæmri
elju. Ég varð að sjálfsögðu að
beita mér fyrir því í þinginu og
hjá landsstjórninni að útvega
allmikið fjármagn til að stand-
ast kostnaðinn við þessa fram-
kvæmd. Fjórir valdamenn í
Reykjavík dugðu mér bezt í
þessu efni, ráðherrarnir Björn
Olafsson, Vilhjálmur Þór og
Pétur Magnússon, en auk þeirra
gerði forseti neðri deildar, Jón
Pálmason frá Akri, málinu
mikinn greiða með því að haga
fundum Alþingis þannig, að
tímans vegna gæti málið fengið
skaplega afgreiðslu fyrir þing-
lok.
Þegar fjárskiptin höfðu lán-
azt svo vel, sem nú er frá sagt í
Þingeyjarsýslu, hneig öll
bændastétt landsins að því ráði,
sem þar hafði verið upp tekið,
og má nú innan tíðar vænta, að
þessi vágestur, karakúlpestin,
verði útlæg úr landinu.
Saga karakúlshrútsins er dap-
urlegur þáttur í menningarsögu
íslenzkra bænda. Aðkomin
kreppa hafði þjáð þjóðina 1930,
en afurðaskipulag samvinnu-
manna, sem lögfest var 1934,
hafði reynzt öruggt bjai'gráð á
þeim vettvangi. Hitt var mikið
giftuleysi, að korakúlpestin
skyldi berasti til landsins á
öldufaldi kreppunnar. Aðalfor-
ingjar bænda og þjóðfélagsins
höfðu sýnt mikla óframsýni og
hirðuleysi um allar öryggisráð-
stafanir í þessu efni. Helzti
kunnáttumaður landsins, pró-
fessor við Háskólann, hafði
staðið broslega fáfróður og
getulaus með svokölluð vísinda-
leg úrræði í höndum, en það
voru raunar barnaleikföng ein.
Ástæðan til að mér tókst að
eiga nokkurn þátt í að leysa
pestarmálið, var skilningur
minn á íslenzku lýðræði. Ég lét
málið ekki til mín taka, fyrr en
(Framhald á bls. 2)
. ..............................uiiinii..........mmmmmimmm •••
I Úrslif kosninganna í kaupstöðum landsins I
Reykjavík:
Á kjörskrá voru 41.780 — 36.897
greiddu atkvæði eða 88.3%.
A-listi Alþýðuflokksins hlaut
3961 atkv. og einn mann kjör-
inn.
B-listi Framsóknarfl. hlaut 4709
og 2 menn kjörna.
D-listi Sjálfstæðisfl. hlaut 19220
og 9 kjörna.
F-listi Þjóðvarnarfl. hlaut 1471
atkvæði og engan mann kjör-
inn.
G-listi Alþýðubandalagsins 6114
og 3 menn kjörna.
H-listi óháðra bindindismanna
893 atkv. og engan kjörinn.
Auðir seðlar voru * 459, ógildir
70.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958, sem fram fóru 26. janúar
það ár, voru 38.803 manns á
kjörskrá íReykjavík og greiddu
35.094 atkv. eða 90.4% borgar-
búa. Kjörnir voru 15 bæjarfull-
trúar. Alþýðubandalagið hlaut
6698 atkv. og 3 menn kjörna,
Alþýðuflokkurinn 2860 atkv. og
1 mann kjörinn, Framsóknar-
flokkurinn 3227 atkv.og 1 mann
kjörinn, Sjálfstæðisflokkurinn
20.027 atkv. og 10 menn kjörna
og Þjóðvarnarflokkurinn 1831
atkv. og engan mann kjörinn.
Kójiavogur:
Á kjörskrá voru 3145, atkvæði
greiddu 2813 eða 89.4%.
A-listi Alþýðuflokksins hlaut
271 atkv. og 1 mann kjörinn.
B-Iisti Framsóknarfl. 747 atkv.
og 2 menn kjöma.
D-listi Sjálfstæðisflokksins 801
atkv. og 3 menn kjörna.
H-listi Félags óháðra kjósenda
928 atkv. og 3 menn kjöma.
Auðir seðlar voru 55, ófildir 11.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 2213 manns á kjör-
skrá í Kópavogi, 2043 greiddu
atkv. eða 92.3 af hundraði bæj-
arbúa. Kjörnir voru 7 fulltrúar.
Alþýðuflokkurinn hlaut 136 at-
kvæði og engan mann kjörinn.
Framsóknarflokkurinn 349 at-
kvæði og 1 mann kjörinn, Sjálf-
stæðisflokkurinn 523 atkv. og 2
menn kjörna og Óháðir 1006
atkvæði og 4 menn kjörna.
Hafnarfjörður:
Á kjörskrá voru 3836 — 3574
greiddu atkv. eða 93.2%, ó-
gildir 16 og auðir seðlar voru
56.
A-listi Alþýðuflokksins 1160 at-
kvæði og 3 menn kjöma.
B-Iisti Framsóknarfl. 407 atkv.
og 1 mann kjörinn.
D-listi Sjálfstæðisfl. 1557 atkv.
og 4 menn kjörna.
G-listi Alþýðubandalag 378 at-
kvæði og 1 mann kjörinn.
1 bæjarstjórnarkosn. 1958
voru 3610 manns á kjörskrá í
Hafnarfirði, 3317 greiddu atkv.
eða 92.1%. Kjörnir voru 9 full-
trúar. Alþýðubandalagið hlaut
362 atkv. og 1 mann kjörinn, Al-
þýðufl. 1320 atkv. og 4 menn
kjörna, Framsóknarfl. 203 atkv.
og engan mann kjörinn, Sjálf-
stæðisflokkurinn 1360 atkv. og
4 ménn kjörna.
Keflavík:
•
Á kjörskrá voru 2352, atkvæði
greiddu 2067 eða 88%.
A-listi Alþýðufl. lilaut 458 atkv.
og 2 menn kjörna.
B-Iisti Framsóknarfl. 613 og 2
menn kjörna.
C-Iisti Sjálfstæðisfl. 816 atkv. og
3 menn kjörna.
G-listi Alþýðubandalagsins 137
atkv. og engan kjörinn.
Auðir seðlar voru 30 og ógildir
13.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 2120 manns á kjör-
skrá í Keflavík. 1804 greiddu at-
kvæði eða 85.1%. Kjörnir voru
7 fulltrúar. Alþýðuflokkurinn
hlaut 500 atkvæði og 2 menn
kjörna, Framsóknarflokkurinn
390 atkv. og 1 mann kjörinn,
Sjálfstæðisflokkurinn 811 atkv.
og 4 menn kjörna og Samein-
ingarflokkur alþýðu, Sósíalista-
flokkurinn 83 atkv. og engan
mann kjörinn.
Akranes:
Á kjörskrá voru 2001 — atkv.
greiddu 1855 eða 92.7%.
A-Iisti Alþýðufl. fékk 383 atkv.
og 2 menn kjöma.
B-listi Framsóknarfl. fékk 478
atkv. og 2 menn kjöma.
D-Iisti Sjálfstæðisfl. fékk 705
atkv. og 4 menn kjörna.
G-listi Alþýðubandalagsins fékk
267 atkv. og 1 mann kjörinn.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 1884 manns á kjör-
skrá á Akranesi, 1708 greiddu
atkv. eða 90.7%. Kjörnir voru 9
fulltrúar. Sjálfstæðisfl. fékk 732
atkv. og 4 menn kjörna, listi
borinn fram af Alþýðubanda-
laginu, Alþýðuflokknum og
Framsóknarflokknum í sam-
einingu hlaut 956 atkvæði og 5
menn kjörna.
ísafjörður:
Á kjörskrá voru 1413, atkvæði
greiddu 1253 eða 88.8%.
D-listi Sjálfstæðisfl. 574 atkv.
og 4 menn kjörna.
H-listi, listi Alþýðuflokksins,
Alþýðubandalagsins og Fram-
sóknarfl. 636 atkv. og 5 menn
kjöma.
Auðir og ógildir seðlar voru 43.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 1475 manns á kjör-
skrá á ísafirði. 1362 greiddu at-
kvæði eða 92.3%. Kjörnir voru
9 fulltrúar. Sjálfstæðisflokkur-
inn hlaut 635 atkv. og 4 menn
kjörna, og listi borinn fram af
Alþýðubandalaginu, Alþýðufl.
og Framsóknarfl. í sameiningu
hlaut 699 atkvæði og 5 menn
kjörna.
Akureyri:
Á kjörskrá voru 5016 — atkv.
greiddu 4212 eða 84%.
A-listi Alþýðufl. hlaut 505 atkv.
og 1 mann kjörinn.
B-Iisti Framsóknarfl. hlaut 1285
atkv. og 4 menn kjörna.
D-listi Sjálfstæðisfl. hlaut 1424
atkv. og 4 menn kjöma.
G-listi Alþýðubandalagsins hlaut
932 atkv. og 2 menn ltjörna.
Auðir seðlar voru 43 og ógildir
23.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 var 4701 maður á kjörskrá
á Akureyri, 4012 greiddu atkv.
eða 85.3%. Kjörnir voru 11 full-
trúar. Alþýðubandalagið hlaut
797 atkv. og 2 menn kjörna, Al-
þýðufl. 556 atkv. og 1 mann
kjörinn, Framsóknarf1.980 atkv.
og 3 menn kjörna og Sjálfstæð-
ismlokkurinn 1631 atkv. og 5
menn kjörna.
Sauðárkrókur:
Á kjörskrá voru 700, atkvæði
greiddu 659 eða 94.1%.
B-listi Framsóknarfl. hlaut 113
atkv. og einn mann kjörinn.
D-listi Sjálfstæðisfl. hlaut 306
atkv. og 4 menn kjörna.
I-Iisti Alþýðufl., Alþýðumanda-
lagsins og Frjálslyndra kjós-
enda hlaut 229 atkvæði og 2
menn kjörna.
Auðir seðlar voru 8 og 3 ó-
gildir.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 636 manns á kjörskrá
á Sauðárkróki, 593 greiddu at-
kvæði eða 93.2%. Kjörnir v.oru
7 fulltrúar. Alþýðuflokkurinn
hlaut 45 atkv. og engan mann
kjörinn, Framsóknarfl. 116 at-
kvæði og 1 mann kjörinn, Sjálf-
stæðisfl. 280 atkv. og 4 menn
kjörna, og sameiginlegur listi
Alþýðubandalagsins, Alþýðufl.
og Frjálslyndra hlaut 149 atkv.
og 2 menn kjörna.
Siglufjörður:
Á kjörskrá voru 1395 — 1237
kusu eða 88.7%.
A-listi Alþýðuflokkur 273 atkv.
og 2 menn kjöma.
B-listi Framsóknarfl. 233 atkv.
og 2 menn kjörna.
D-Iisti Sjálfstæðisfl. 392 atkv. og
3 menn kjörna.
G-listi Alþýðubandalagið 325 at-
kvæði og 2-inenn kjöma.
14 seðlar auðir.
1 bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 1521 maður á kjör-
skrá á Siglufirði. 1339 greiddu
atkv. eða 88%. Kjörnir voru 9
fulltrúar. — Alþýðubandalagið
hlaut 418 atkvæði og 3 menn
kjörna, Alþýðufl. 293 atkv. og 2
menn kjörna, Framsóknarfl. 227
atkvæði og 1 mann kjörinn og
Sjálfstæðisfl. 389 atkvæði og 3
menn kjörna.
Ólafsfjörður:
Á kjörskrá voru 522, atkvæði
greiddu 480 eða 93.8%.
A-listi Alþýðufl. 48 atkvæði og
engan mann kjörinn.
D-listi Sjálfstæðisfl. 228 atkv.
og 4 menn kjörna.
H-listi vinstri manna, 194 atkv.
og 3 menn kjörna.
Auðir seðlar voru 5 og ógildir 5.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 498 manns á kjör-
skrá í Ólafsfirði, 440 greiddu at-
kvæði eða 88.4%. Kjörnir voru
7 fulltrúar. Sjálfstæðisflokkur-
inn hlaut 243 atkv. og 4 menn
kjörna, og sameiginlegur listi
vinstri manna, Alþýðubanda-
lagsins, Alþýðufl. og Framsókn-
arfl. hlaut 186 atkv. og 3 menn
kjörna.
Húsavík:
Á Húsavík voru 828 manns á
kjörskrá, 727 kusu eða 88%.
A-listi Aiþýðuflokksins hlaut
151 atkv. og 2 menn kjöma.
B-listi Framsóknarfl. lilaut 241
atkv. og 3 menn kjöma.
D-Iisti Sjálfstæðisfl. 123 atkv.
og 1 mann kosinn.
G-listi Alþýðubandal. 203 atkv.
og 3 menn kjöma.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 788manns á kjörskrá,
670 greiddu atkvæði eða 85%.
Kjörnir voru 7 fulltrúar. Alþ,-
bandalagið hlaut 177 atkv. og 2
menn kjörna, Alþýðufl. 169 at-
kv. og 2 menn kjörna, Fram-
sóknarfl. 194 atkv. og2 menn
kjörna og Sjálfstæðisfl. 122 at-
kvæði og 1 mann kjörinn.
Seyðisfjörður:
Á kjörskrá voru 416, aíkvæði
greiddu 373 eða 89.7%.
A-listi Aiþýðufl. hlaut 68 atkv.
og 2 menn kjörna.
B-Iisti Framsóknarfl. 68 atkv.
og einn mann kjörinn, hlut-
kesti réð milli þessara flokka.
D-Iisti Sjálfstæðisfl. hlaut 106
atkv. og 3 menn kjörna.
G-listi Alþýðubandal. hlaut 47
atkv. og 1 kjörinn.
H-Iisti vinstri menn hlaut 75 at-
kvæði og tvo kjörna.
9 seðlar auðir.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 413 manns á kjörskrá
á Seyðisfirði, 384 greiddu atkv.
eða 93% bæjarbúa. — Kjörnir
voru 9 fulltrúar. Alþýðubanda-
lagið hlaut 45 atkv. og 1 mann
kjörinn, Sjálfstæðisfl. 124 atkv.
og 3 menn kjörna, og sameigin-
legur listi Alþýðuflokksins og
Fi'amsóknarflokksins 201 atkv.
og 5 menn kjörna.
N eskaupstaður:
Á kjörskrá voru 791, atkvæði
greiddu 740 eða 93.6%.
A-listi Alþýðufl. hlaut 71 atkv.
og 1 mann kjörinn.
B-listi Framsóknarfl. hlaut 176
atkv. og 2 menn kjörna.
D-listi Sjálfstæðisfl. hlaut 112
atkv. og 1 mann kjörinn.
G-listi Alþýðubandal. hlaut 384
atkv. og 5 menn kjörna.
16 seðlar voru auðir, 1 ógildur.
í bæjarstjórnarkosningunum
1958 voru 747 manns á kjörskrá
í Neskaupstað, 688 greiddu at-
kvæði eða 92.1% bæjarbúa. —
Kjörnir voru 9 fulltrúar. Al-
þýðubandalagið hlaut 356 atkv.
og 5 menn kjörna, Framsóknar-
flokkurinn og Alþýðuflokkur-
inn fengu 205 atkv. og 3 menn
kjörna og Sjálfstæðisfl. 110 at-
kvæði og 1 mann kjörinn.
Vestmannaeyjar:
Á kjörskrá voru 2541, atkvaeði
greiddu 2227 eða 87.6%.
A-listi Alþýðufl. 270 atkv. og 1
mann kjörinn.
B-listi Framsóknarfl. 410 atkv.
og 1 mann kjörinn.
D-Iisti Sjálfstæðisfl. 1026 aíkv.
og 5 memi kjörna.
(Framhald á 2. síðu.)