Dagur - 01.09.1962, Blaðsíða 8
&
Hundrað hestamenn frá Akureyri og úr Eyjafirði fóru blysför um bæinn. (Ljósm. Eðvarð Sigufg.)
Finnski kórinn, Muntra Musikanter, á söngpallin im á Ráðhústorgi. (Ljósm. Eðvarð Sigurgeirsson.) Skrúðgangan mikla út á íþróttavöll.
(Ljósm. K. H.)
(Framhald af bls. 5.)
hefur verið haldin á Norður-
landi. — Ekki voru heluur
drykkjuveizlur haldnar á veg-
um bæjarins, og er rétt að veita
því sérstaka athygli.
Á fimmtudaginn héldu há-
tíðahöldin áfram. Aðalviðburð-
ur þess dags var söngur Finn-
anna, Muntra Misikanter frá
Helsingfors, sem Erik Berg-
mann stjórnaði. Kórinn söng í
Nýja-Bíói og var hvert sæti
skipáð í húsirtu og söngnum
forkunnarvel tekið. Jakob Frí-
mannsson ávarpaði gestina, en
þeir heiðruðu ungan borgara,
sem samnefnara bæjarbúa.
Síðan sungu Finnarnir á úti-
skemmtun og einnig kórar bæj-
arins.
Á fimmtudagskvöld var einn-
ig eftirtektarvert atriði á dag-
skránni, en það var blysför 1^)0
hestamanna frá Akureyri og
Eyjafirði um bæinn.
Það, sem fram að þessu hefur
einkennt hátíðahöldin á Akur-
eyri, er samstilling bæjarbúa,
fyrst og'fremst um að fegra bæ-
inn og síðan í því að fjölmenna
á sýningar- og hátíðarsvæðin
og að koma hvarvetna svo prúð-
mannlega fram, að þess munu
engin dæmi hér á landi um jafn-
fjölmenn hátíðahöld, nema á
Alþingishátíðinni á Þingvöllum.
En þar gerði Jónas Jónsson við-
eigandi ráðstafanir í sambandi
við áfengisútsölu eins og hér var
gert nú. Lokun áfengisverzlun-
arinnar á þriðjudag, miðviku-
dag og fimmtudag, átti eflaust
sinn þátt í því, hve allt fór vel
fram. Því miður var aftuf opnað
fyrir áfengisflóðið í gær. —
Mun það koma í ljós í dag
og á morgun, að opnunin fór
fram þrem dögum of snemma.
Samkvæmt upplýsingum lög-
reglunnar í gær, þurfti hún eng-
in afskipti að hafa af ölóðum
mönnum, utan einum eða tveim
aumingjum, sem ævinlega eru
fullir, og fram að þeim tíma, þ.e.
síðdegis í gær, höfðu aðeins
tveir menn gist steininn sökum
ölvunar, það sem af var vik-
unni.
Lystigarðurinn á Akureyri
(Ljósm. Eðvarð Sigurgeirsson.)1
Boðsgestir bæjarstjórnar í sætum sínurn á útihátíðinni á Ráðhústorgi.
var skrautlýstur hátíðisdagana.
Þangað safnaðist svo mikill
mannfjöldi á kvöldin, að tæpast
varð þverfótað þegar flest var.
Akureyringar dáðust að þess-
um stað og nutu þess í ríkum
mæli, að honum var á þennan
hátt sómi sýndur — og var
sannarlega mál til komið. Enn
má auka á yndisleik þessa stað-
ar með góðri hljómlist. Þá var
Andapollurinn lýstur. Staður-
inn vakti athygli, enda mjög
sérkennilegur. — Hins vegar
minnir þetta bæjarstjómina ó-
þægilega á þá staðreynd, að
flestar tömdu og vængstýfðu
endurnar, sem þar voru upp-
haflega (11 eða 12 tegundir),
eru týndar eða dauðar og ekk-
ert látið í staðinn. Lýsingin við
Andapollinn var auglýsing á
„andleysi“ bæjarins. Sigurhæð-
ir, Nonnahús og Náttúrugripa-
safnið eru allt merkir staðir og
opnir almenningi. — Jakob
Tryggvason leikur í kirkjuraú
hvert kvöld á hið veglega hljóá-
faeVi, sem þar er.
Sökum rúmleysis að • þessu
sinni, verður ekki á fleira drep-
ið í sambandi við hátíðahöldia í
tilehni af 100 ára afmæli Akm-
eyrarkaupstaðar, heldur leitast
við að bregða upp rnyndum af
ýmsu því er þar fór fram, til
þess að fjarstætt fólk fái ofur-
litla hugmynd um hvað fraaa
fer í höfuðstað Norðurlands
þessa dagana. r]