Dagur - 18.03.1964, Blaðsíða 8

8
Skriifinnsku fyrirmæli,
sem eru niðurlægjándi fyrir bændastéttina
virke“, einkum um vélanotkun.
Vélahringir. (maskinringer) í
ýmsu formi eru margir, og það
er lögð sérstök áherzla á að
slík félög hafi nákvæm lög, þar
sem skyldur og réttindi með-
limanna séu ótvíræð. Það hefur
bitur reynsla kennt.
Ráðunauturinn Arnstad, sem
ræddi um samfjósin, var mjög
gætinn og mjög hófsamur. Fá-
ein samvinnufjós eru við lýði í
Noregi, sagði hann, og það er
fylgzt vel með viðgangi þeirra.
Um 5 þeirra var gefin út mjög
ýtarleg skýrsla 1957, 85 blað-
síður í meðalbroti. Ég hef hana
hérna í höndunum. Meðlimir í
samfjósunum eru yfirleitt 6—8
og kýrnar 50—80, en í sumum
eru bæði menn og kýr færri.
Reynt er að miða stærðina við
það að einn eða tveir fjósa-
menn hafi fulla atvinnu við
gegningar. í sumum tilfellum
gera eigendurnir það sjálfir til
skiptis. Arnstad tók það skýrt
(Framhald á blaðsíðu 4).
Bændavikan
DAGANA 16. til 20. marz er
bændavika Búnaðarfélags ís-
lands og Stéttarsambands
bænda í Ríkisútvarpinu. Ilún er
fjölbreytt og byrjar vel.
Þar munu koma fram margar
þær upplýsingar, sem landsfólk
ið þarf að vita, auk skemmti-
þátta. Landbúnaðarmálin eru
mjög á dagskrá með þjóðinni,
og hafa vakið menn til nauðsyn-
legrar umhugsunar um þau. □
BÚNAÐARBANKINN hefur
sent út fyrirmæli eða. tilkynn-
ingu frá Stofnlánadeild landbún
aðarins um að umsóknir um lán
úr deildinni vegna fyrirhugaðra
framkvæmda á árinu 1964, skuli'
hafa borizt bankanum fyrir 15.
apríl n. k.
Eðlilegt má telja, að bankinn
vilji gera tilraun til að fá yfir-
lit um lánveitingaþörf á árinu,
áður en langt er á það liðið. Bú-
ast má við því, að einhverjum
bónda kunni að vera óhægt um
að slá því föstu fýrir 15. apríl,
hvort hann ræðst í umbætur á
jörðinni þetta ár eða ekki. E. t.
v. verður heldur ekki hart á
neinum tekið, þótt hann sæki,
en geti svo ekki, þegar til kem-
ur, komið fyrirhuguðum fram-
kvæmdum í kring.
Hitt er hvimleitt af hendi
bankastjórnarinnar, að hún gef-
ur fyrirmæli um mikla skrif-
finnsku og greinargerð, sem
telja verður auðmýkjandi fyrir
bændur að verða að gera. Hef-
ur bankastjórnin gefið út eyðu-
blað undir „skýrslu um bú-
rekstraraðstöðu og fram-
kvæmdaþörf lánsumsækjanda".
Skýrsla þessi er í 12 tölusetum
liðum og sumir liðirnir í mörg-
um greinum. Verður mikið
verk fyrir umsækjendur að út-
fylla skýrsluna og ekki lítið
verk fyrir starfsmenn bankans
að vinna úr skýrslunum. Auð-
vitað eykur það atvinnu þeim
megin.
í ofanálag á lánbeiðandinn að
fá, handa bankanum: „Umsögn
héraðsráðunautar um fram-
kvæmdaþörf viðkomandi jarð-
ar, miðað við aðstöðu lánsum-
sækjanda til fullrar nýtingar
fyrirhugaðra umbóta, og grein
gerð fyrir líklegum áhrifum
þeirra til aukinnar hagkvæmni
í búrekstri á jörðinni“. Auk
þessa, eru svo eins og áður, ef
um byggingar er að ræða, bygg-
ingarvottorð trúnaðarmanna í
sveitinni, staðfest með undir-
skrift bygingarfulltrúa héraðs-
ins. Áreiðanlega gæti þetta að
meinalausu verið bæði ódýrara
og einfaldara. Það lítur út fyi'ir,
að þeir sem nú stýi-a Búnaðai'-
bankanum, haldi að bændur
hafi ekkei't annað að gera en að
föndra við svona skriffinnsku
(Framhald á blaðsíðu 5).
búin eru afai', afar smá. Af 200
þús. býlum stæi'ri en Vz hekt-
ari (hin kallast frekar gai-ð-
býli), hafa aðeins 10% meira
en 10 ha x'æktað land, og 68%
hafa meira að segja minna en
Hjörtur E. Þórarinsson.
FRÉTTABRÉF FRÁ OSLO
7. marz.
LANDBÚNAÐARVIKAN held-
ur áfram fullum ki'afti, en nú
er kominn laugardagur, svo að
gamanið er senn á enda.
Tvímælalaust er þetla allt
stórfróðlegt fyrir bændafólk,
sem hér er gestkomandi og stór-
kostleg kynning norsks landbún
aðar meðal borgaibúa, en til
þess er líka leikurinn gerður að
verulegu leyti. Annars er hér
urmull fyrirtækja sem hafa sýn
ingabása, en ekkei't eigá skylt
við landbúnað séx-staklega, svo
sem verzlanir og framleiðendur
alls konar heimilistækja.
Fi'æðsluerindi um landbúnað-
avmál ei-u flutt mýmörg á hvei'j
um degi, oft fleiri en eitt sam-
tímis, svo ógerlegt er að fylgjast
með öllu, en erindin eru flest
stutt, yfii-leitt 10 mínútur, oft-
ast með skuggamyndum til skýr
ingar, en svo eru fyrirlesarai'ni’'
til viðtals í vissum klefum á
eftir. Þetta fi'æðslufyrirkomu-
lag líkar mér prýðisvel, ég held
ég hafi hlustað á ein 12—15 er-
indi í gær. Mikið er rætt um
hagkvæmni í búskap, í'ationali-
seringu (skynvæðingu), m. a.
með samvinnu nábúa. Það kalla
þeir „nabosamvirke". Um það
voru haldin tvö ei'indi í gær og
hið þriðja sérstaklega um sam-
vinnufjós, „fellesfjös“.
Sannleikuiinn er sá, að bú-
skapur Norðmanna er í þeirri
slæmu aðstöðu að jarðii-nar og
5 ha. En svo fylgir mjög mörg-
um jöi'ðum skógur. Eigi að síð-
ur er illlíft í möi'gum þessum
kotum, enda falla úr byggð 1500
—2000 á ári, því nóg er atvinná
í bæjunum. Það gerir málið
líka verra, að mikið af ræktar-
landinu er svo bratt, að velbeit-
ing er illmöguleg eða ógerleg
með öllu. Meðalbú hér er því
talsvert minna en á íslandi, en
þá má ekki gleyma skóginum.
Það er því mikið rætt um sam-
einingu jai'ða til beti'i hagnýt-
ingar vinnuafls rnanna og véla.
Og það ei-u auðvitað ekki um-
ræðurnar tómar. Þróunin geng-
ur í þessa áttina. En Norðmenn
vilja fai-a hægt í sakirnar og
ekki stofna til stórbyltinga.
Þeim finnst byltingin nóg fyrir.
í öllum þeii'ra plönum er geng-
ið út frá fjölskyldubúskap, en á
stórum verksmiðjubúskap er á-
hugi alls enginn í þessu latxdi,
svo ég hafi orðið var við, og ég
hef góðar hejmildir fyrir að svo
er ekki. Hins vegar vilja þeir
þukla sig áfram með „nabosam-
HÉIÍNA er kommóðan, það eina sem bjargaðist af liúsbúnaðinum á Sólbergi, og segir hún, ásamt
tlöprum hcimarakka, ferðamanni váleg tíðindi. (Ljósmynd: E. D.)
Tún grænka og runnar springa út
Runnar laufgast og tún eru
að grænka í hinni eindæma
hlýju tíð. Trén eru einnig að
vakna, sem á vori, nema ís-
lenzka birkið. Það þekkir góu-
gróðux' og voi'kuldana, og lætur
ekki góða veðrið rugla sig í
ríminu.
Útigangshrossin eru að ganga
úr hárunum. En þau vei'ða kul-
vís og þola illa voi'kulda á eft-
ir. Sagt er, að á nokkrum bæj-
um í Húnavatnssýslu sé ekki
enn farið að gefa ánum heysti'á
síðan í haust. En eigi mun
minna gefið af fóðurbæti en áð-
ur.
Víða eru vegir að mestu
klakalausir, þurrir og góðir, eft-
ir því sem hér gerist.
Og enn er sunnanátt. Hitinn.
hefur komizt upp í 13 stig. Hvar
ætlar þetta að lenda, segja
menn hver við annan. □
íþróttafélagið Þór
N orðurlandsmeistari
í körfuknattleik
UM síðustu helgi voru síðustu
leikirnir í Norðui-landsmótinu í
körfuknattleik leiknii'. B-lið
Hvað um knatfspyrnuæíingar?
ÞEGAR Akureyringum hefur
gengið rniður vel í knattspyrnu-
keppninni, er því jafnan borið
við, að hér sé enginn völlur til
að æfa sig á, fyrr en komið sé
langt fram á sumar, allt sé á
kafi í snjó á vetrum og aðslað-
an slík að ekki sé mikils að
vænta.
Og eru þetta ekki nokkuð gild
ar ástæður? Jú, vissulega. En
livað nú, kæru bæjarbúar?
Knattspymuvöllurinn á Odd-
eyri bíður eftir fullgcrðu slit-
lagi. í 6—7 vikur, já liven ein-
asta dag síðustu 6—7 vikurnar
hefur veðrið verið svo gott, að
ekki er hægt að kjósa sér það
betra, sem æfingaveður. En
knattspyrnuæfingar útanhúss
hafa alveg legið niðri. Manni
verður á að spyrja: Hvar er
Knattspyrnuráðið? Hvar er
íþróttaráðið og íþróttabandalag-
ið? Og hvað hugsa þeir aðilar
í þjónustu bæjarins, sem um
þessi mál eiga að fjalla, og bera
nú sinn hluta ábyrgðarinnar á
hinum glataða æfingatíma.
(Fi-amhald á blaðsíðu 2.)
Þói's vann MA með 41:31, og
A-lið Þói-s vann KA með 55:54.
A-lið Þói's varð því Noi'ðui'lands
meistari 1964, skoruðu alls 225
stig' gegn 125.
Úrslit í mótinu urðu: A-lið
Þórs, 6 stig. KA, 4 stig. B-lið
Þói-s, 2 og MA ekkert stig. Q
/ ••
SIGRUÐU I KORFUKNATTLEIKSMOTINU
v*/

Norðurlandsmeistarar í körfuknattleik 1964 (írá vinstri): Guðni
Jónsson, Jón Friðriksson, Magnús Jónatansson, Pétur Sigurðsson
og Ingólfur Hennannsson.