Dagur - 19.10.1966, Blaðsíða 5

Dagur - 19.10.1966, Blaðsíða 5
4 5 Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri Símar 1-1166 og 1-1167 Ritstjóri og ábyrgðarmaður: ERLINGUR DAVÍÐSSON Auglýsingar og afgreiðsla: JÓN SAMÚELSSON Prentverk Odds Björnssonar h.f. Hvenær lyftisi lokið? í BLÖÐUM ríkisstjómarinnar er Framsóknarmönum á Alþingi oít borið það a brýn, að þeir séu of harðir í kröfum um framkvæmdafé til ýmiskonar uppbyggingar í þágu landsbyggðarinnr. Er þessi tillögu- gerð talinn bera vott um ábyrgðar- leysi, og sagt, að ríkissjóður hafi ekki efni á slíku. Framsóknarmenn hafa, eins og Alþingi er nú skipað, ekki aðstöðu til að móta fjárhagsafgreiðsl- una í heild. En það kemur í jreirra hlut að vera á verði um það, að framtíðarhagsmunir landsbyggðar- innar séu ekki fyrir borð bomir í því f jánnálasukki, sem nú á sér stað, og að framlög til uppbyggingar drag- ist ekki aftur úr öllu öðru, þegar verðgildi krónunnar minnkar. Þeir telja sér rétt og skylt að bera fram á þingi nauðsynlegar kröfur í þessu skyni. Brigzl um ábyrgðarleysi taka þeir ekki alvarlega frá þeim ráðherr- um og Jiingmönnum, sem nú eru að hækka fjárlögin um 900 milljónir á einu ári, en ætlast til, að framlög ýmiskonar bráðnauðsynlegrar upp- byggingar séu óbreytt. Reynslan er líka sú, að stjórnin kemur stundum til móts við Framsóknarm. í þessum efnum, er frá líður, og að j>á eru peningarnir til, sbr. jarðræktarlögin oil. Óbreyttri stefnu er ekki hægt að halda áfram, |>ví að hún leiðir út í hreinan ófarnað, og menn verða að beygja sig fyrir }>eirri staðreynd, sagði Eysteinn Jónsson, formaður Framsóknarflokksins í umræðum á þingi um stjórnaryfirlýsinguna nú á dögunum. Hann sagði, að undir- stöðuatvinnuvegir landsmanna rið- uðu nú til falls. — Togaraútgerðin væri að hverfa úr landinu. Útgerð maigra smærri báta eða báta af með- alstærð lömuð og drægist saman, og nú lægi við, að frystihúsin væri að reka í strand. — Margar greinar iðnaðarframleiðslu væru að leggjast íiður, og við þetta bættust erfiðleikar í útflutningsverzluninni (verðlækk- tin). Reksturslánaskattur græfi undan atvinnufyrirtækjum, og óðaverðbólg- an syrfi að landbúnaðinum. — Nær engir kjarasamningar væru í gildi, launakerfi ríkisins að lenda í upp- lausn, og að líkindum 900 millj. kr. hækkun á fjárlögum á einu ári. Þó að greiddar væru niður verðhæklc- anir í svip, myndi sjóða upp úr og Iokið fara af katlinum eftir kosn- ingar í vor, eins og 1959. En nú virðist ríkisstjórnin leggja sig fram í }>ví að sniðganga erfiðleik- ana fram yfir kosningarnar í vor. Á LAUGARÐAGINN var ekið austur á bóginn, til Húsavíkur, kring Tjörnes, gegnum Keldu- hverfi, Axarfjört) 0g allt til Kópaskers í Núþasveit, en þang að -var (eí-ðinni heitið. Það var lítiisháttar föl á jörð, vegurinn ofurlítið háll víðast hvar. Haust litirnir voru að mestu horfnir og gróðui' ýmist mjög dökkur eða sinugrár. Snjófölið var sem örþunn slæða hið neðra, en fjöll og fell skörtuðu hvítu. Fimm-krónu-gaddar hjól- barðanna og storkan á veginum þuldu sín Ijóð með jöfnum nið, en ferðamenn nutu þess að sjá haust í sveitum. En það var ekki ætlunin að segja ferða- sögu. Ær kröfsuðu snjó á tún- um, flestar lamblausar orðnar, nema lífgimbramæður. Akfeit og kafloðin hross litu naumast upp þótt bíll færi hjá, krummar flugu saddii' og sælir milli bæja, enda sláturtíð og margt til að metta þeirra svengd. Þetta var fyrsti dagur rjúpnaveiðanna á þessu hausti, en engin rjúpa sjá anleg. En úti á Tjörnesi sáum við bíla rjúpnamanna og hitt- um eina skyttuna að máli. Hann og félagar hans höfðu séð þrjár rjúpur samtals en enga skotið er degi var tekið að halla. Þetta lagaðist undir kvöldið, og fengu þeir þá dálitla veiði. En hundruð þrasta vpru á flugi við veginn í tveimur aðal- hópum, annar var skammt frá Bangastöðum á Tjörnesi en hinn nokkru austar. Það voru sællegir fuglar. Við Tjörnes braut Böðólfur Grímsson skip sitt, segir í Land námabók. Þar var þá fyrir ann- arr skipbrotsmaður, Máni frá Ömt. Böðólfur kvæntist Þor- björgu Hólmasól, Helgadóttur magra úr Eyjafirði. Ýmsit' „göf ugir“ menn og ættstórir námu land við hinn mikla Öxarfjörð og munu afkomendur þeirra sennilega búa þar margir enn. En byggðin við fjörð þennan eða flóa skiptist í þrennt. Heitir vestast Kelduhverfi og sér vítt yfir það þar sem vegurinn ligg- ur á hæðunum ofan við Auð- bjargarstaði. Kelduhverfi nær til Jökulsár. Þá kemur Öxar- fjörður, nú nefnt Axarfjörður og austast Núpasveit. Hei|5a- lönd inn af Axarfirði telja sum- ir fegurstu heiðalönd þessa lands. Hófst nú eltingaleikur, því gæs in settist ekki. Fálkinn flaug alltaf ofan við hana og gerði árásir sínar með stuttu milli- bili, en við það sveiflaði gæsin sér til og lækkaði flugið en reyndi að hækka það á ný. Á þessu gekk meðan við sáum til. En vai't fer það milli mála, að ránfuglinn hefur haft góðan málsverð í huga, ekki síður en margir ferðamenn sem sjá gæs- ir. Mikill var stærðarmunur smurt brauð og siðan er spurt og spjallað. Myndarleg börn þeirra hjóna eru yngstu inn- flytjendurnir. Það munar um minna í ekki stærri stað, segir húsbóndinn, þegar sex manna fjölskylda flytur. Hrafn kaup- félagsstjóri er sonur Benedikts Gíslasonar frá Hofteigi, var síð- ustu sjö árin gjaldkeri hjá prent smiðjunni Eddu í Reykjavík, þar áður um skeið starfsmaður kaupfélagsins á Skagaströnd. hafi það ráð verið tekið að velja Kópaskersvog, eins og kallað var þá, fyrir verzlunarstað þeirra, sem við Axarfjörð búa. Löggiltur til slíks var hann svo 1879 og lausakaupmenn hófu þar fyrst verzlun, síðan Gránu félagið og Örum & Wulff. Harðindin miklu fyrir síðustu aldamót þjökuðu bændur, svo að þeirra kostur varð þröngur og framtíðarhorfur ekki glæsi- legar, þar fremur en í öðrum gistirúmum, bifreiðasérleyfi, hefur afgreiðslu Flugfálags ís- lands og Samvinnubankann í sínu húsnæði. Á haustin og fram á vetur er unnið að sláturgerð og eru allir kindarhausar sviðnir en annar sláturmatur tilreiddur á þann veg, að ekki þarf annað en setja hann i pottinn. Markaður er nægur- fyrir þessar vörur í Reylcjavík. Vjð verzlunarstörfin vinna nú Kaupfélag Norður-Þingey- inga hefur útibú í Keldunesi og á Grímsstöðum, einskonar birgðastöðvar. Verzlunar- og skrifstofuhúsnæði er nýlegt og í fáu frábrugðið öðrum slíkum húsum. Þó var þar á skrifstofu hæðinni lítill fundarsalur, sem sérstaklega vakti eftirtekt mína. Á veggjum eru margar lágmynd ir af forvígismönnum á félags- svæðinu flestar úr vai’anlegu efni, nokkurt bókasafn óg hús- Litast um á Frá Kópaskeri. Hluti af hafnargarði, og j>ar upp af Steinnes, J>á vöruskemmur og aðalverzlunarhús K.N.Þ. Húsið með valmaj>akinu er „Gamla búðin“, J>á vöruskemmur og Bakki, fyrsta íbúðarhús staðarins. Þar næst Melar, hátt hús með kvisti, og Aðalsteinshús. Lengra til liægri er hið mikla slátur- og kjötfrystihús og bifreiðaverkstæði, sem ekki eru á þessari mynd. (Ljósm. E.D.j. in með eldhúsverkunum. Kaupfélagið hefúr fest kaup á nýjum snjóbíl, sem væntan- legur er innan skamms. Á hann að vera til taks þegar mikið liggur á í sveitunum, m. a. við sj úkr af lutninga. Leiðsögn Hrafns hefur verið góð og við þökkum hana. Nú er skroppið að Snartar- stöðum, til Sigurðar oddvita Ingimundarsonar. Byggðin á Kópaskeri er á mjög lágum ás eða myndarlegum sjávarkambi. Bak við þann ás eru fallegar tjarnir og bóndabæir mjög nærri. Snartarstaðir er einn þeirra, og kauptúnið byggt úr landi hans. Þar er kirkja og skóli. íbúar hreppsins eru nær 300 talsins en þeim fer heldur fækkandi. Engin nýbýli hafa verið byggð í Presthólahr. á síð- ustu árum. Þar eru engir kúa- bændur á eyfirzka vísu utan einn, sem selur Kópaskersbúum mjólk. En margt -sauðfé eiga þeir, margir hverjir og eiga mik il og góð sauðlönd, einkum þeir í Axarfirðinum, segir oddvit- inn. En þar eru líka göngur strangar. Síðan fólki fækkaði á Hólsfjöllum eru fjallskil orðin erfitt úrlausnarefnL Nú í haust fluttu margir bændur hesta sína og hunda á bílum upp í Grímsstaði, til að stytta reiðina um fjöll og firnindi og flýta fyrir. Bændur á Snartarstöðum og Brekku hafa lengi haft gagn af selveiði, og fengu Brekkubænd- ur töluvert af kópum í vor, en selurinn er að flytja sig til á allra síðustu árum. Silungsveiði er á nokkrum stöðum til hagræðis. En þegar norður á Sléttu kemur, er sil- ungsvatn á bak við hvern bæ og æðarvarp framan við bæinn, ssgir sagan. Hvort þetta er nú nákvæmlega rétt er óvíst. Hins- vegar eru þó kannski fleiri en eitt veiðivatn í landi sumra jarðanna. Dísilstöðvar á Kópaskeri og Þegar ekið er eftir þjóðveg- inum á þessari leið, ryfjast upp nöfn á ýmsum furðuverkum náttúrunnar, sem einstæð eru og kunn að fegurð og mikilleik. Má þar nefna Ásbyrgi, Hljóða- kletta, Dettifoss, Forvöð, Hólma tungur o. fl. Skaparinn hefur verið örlátur á mörg undrasmíð náttúrunnar í Norður-Þingeyj- arsýslu, þótt fá séu talin hér og af handahófi. Og þar er landið enn í sköpun, eins og víða ann arsstaðal'. Hraunin segja sína sögu og Jökulsá bætir stöðugt við undirlendið við sjóinn og er hún þó búin vel að gera við stækkun landsins á þeim slóð- um. En hún gerir það ekki alltaf hljóðlega, samanber öll jökulhlaupin. Þá verða oft mikl ir skaðar á fé og jafnvel fólki líka. En náttúran hefur einnig verið gjöful, svo sem í skógum, reka, selveiði, silungsveiði og gnægð afréttarlanda fyrir bú- pening. Nú eru ár brúaðar á allri þessari leið svo ekki þarf að kalla á ferju.við Jökulsá eða tefj ast við þær torfærur, sem fyrr um settu svip sinn á daglegt líf fólksins. Þegar út í Núpasveit var kom ið sáum við fyrsta gæsahópinn á mýrlendi einu grasgefnu. Við námum þegar staðar og fóru hinir villtu og styggu fuglar þá að teygja hálsana og síðan hófu gæsirnar sig til flugs. En brátt lækkuðu þær flugið og bjuggu sig undir að setjast. Sem við stöndum við bílinn og horfum á þessa stóru og fallegu fugla, skauzt fálki fram hjá okkur, flaug þráðbeint, fast niður við jörðu og stefndi í átt til gæs- anna. Hvað skyldi nú þetta þýða? Gæsirnar settust nú hver af annarri og bar fálkann að, er þær síðustu voru að setjast. Hann renndi sér að einni þeirra. þessara fugla, en sá þeirra, sem minni var, neytti þess hve miklu hann var flugfimari. Og svo er hann þannig gerður, að hann etur ekki gras eins og gæsin, heldur vill hann kjöt í alla mata og þannig eru fleiri. Innan stundar ókum við í hlað á Kópaskeri í Núpasveit. En Núpasveit liggur milli Öxar núps og Snartarstaðanúps og er hluti af Presthólahreppi. En hreppur sá er miklu stærri og nær frá Öxarnúpi að vestan og allt austur að Ormarsá, sem er fyrir austan Raufarhöfn. Þar austan við tekur við Svalbarðs hreppur í Þistilfh'ði. En Raufar hafnarhreppur er einskonar eyja eða sjálfstætt ríki á svæði því, sem Presthólahreppur spannar. Á Kópaskeri er fyrst spurt eftir kaupfélagsstjóranum nýja, Hrafni Benediktssyni, sem tók við framkvæmdastjórastarfi Kaupfélags Norður-Þingeyinga í sumar, af Þórhalli Björnssyni. Hrafn er heima og hann býður til stofu. Kona hans, Finnlaug Óskarsdóttir, ber fram kaffi, rsmæm Núpur, sem sveitin dregur nafn sitt af. — Frammi á Núpnum er Grettisbæli. Ljósm. E.D. Hrafn lætur vel yfir skiptun um, segir gott að vera kominn úr spennunni syðra, finnst fólk ið félagslega þroskaðra og heil- brigðara í hugsunarhætti en á öðrum stöðum, sem hann þekki til, en ekki vanti verkefnin og nóg sé að starfa. Það var lokið við að slátra daginn áður og auðvitað haldið sláturhúsball á eftir. Jóhannes Þórarinsson sláturhússtjóri frá Árdal, nýbýli í Kelduhverfi, ætt aður frá Krossdal, kemur og fær sér kaffibolla með okkur. Hann hefur undanfarnar vikur stjórnað 85 manna hópi slátur- húsfólks. En sláturhús kaupfé- lagsins, sem er nýlegt, var til skamms tíma talið fullkomn- asta sláturhús landsins og er enn í fremstu röð. En tímarnir breytast og kröfur til meðferð- ar á matvælum einnig. Nú var sláturhússtjórinn, sem raunar er kennari fjölmargra Norlend- inga á sínu sviði, að fara til Borgarness ásamt fleiri mönn- um til að kynna sér hinar nýju slátrunaraðferðir, sem Fram- leiðsluráð landbúnaðarins kynn ir þar í tilraunasláturhúsi sínu og áður var frá sagt hér í blað- inu. Á kópaskeri var í haust lóg- að 24.166 fjár. Meðalvigt dilk- anna var 14 kg., og er 1,1 kg. minni en á s.l. hausti. Vænzt var féð af Hólsfjöllum. Kaupfélag Norður-Þingey- inga hóf starf 1894. Fyrsti for- maður þess og framkv.stj. var Jón Jónsson frá Gautlöndum. Á Kóþaskeri er engin höfn frá náttúrunnar hendi, en skerja- garður framan við verzlunar- staðinn er einskonar brimbrjót- ur og ver hafnargarð, sem þar er búið að byggja, stærstu ólögunum, sem áður brotna á skei-junum útifyrir. En sagt ei', að hvergi sé Kópaskers _ getið fyrir miðja síðustu öld, en þá noi-ðlenzkum byggðum. Fram- tíðin virtist naumast annað bjóða en vonlitla baráttu. Þá flúðu margir land til Vestur- lieims. Aðrir liófust handa um nýja skipan félagsmála sér til bjargar. Bændui' í nokkrum hreppum Norður-Þingeyjar- sýsju bundust félagssamtökum til að bæta verzlunina á tvenn- an hátt: Fá erlendar vörur við hagstæðu verði og koma inn- lendum afurðum í sæmilegt verð utanlands. Þessu hlut- verki hefur Kaupfélag Norður- Þingeyinga, að forgöngu bænda, þjónað rúma 7 áratugi. Sam- vinnusamtökin urðu sverð fólksins og skjöldur í barátt- unni fyrir daglegu brauði, en þau urðu líka sá félagsmála- skóli fólksins, sem. menningu dreifbýlisins var nauðsynlegur og er enn. Félagssvæði KNÞ er Keldu- hverfi, Hólsfjöll, Axarfjöi’ður og Núpasveit, en áður náði það einnig yfir Raufarhöfn. En þar var fyrir nokkrum árum stofn- að sérstakt kaupfélag. Starfsemi kaupfélagsins er mikil. Auk verzlunar með inn- lenda og erlenda vöru, rekur það frysti- og sláturhús, véla- verkstæði, veitingahús með 20 fjórir og jafn margir á skrif- stofum, auk framkvæmda- stjórans. f vörugeymslum vinna þrír og þrennt við Hótel- ið. Á bifreiðaverkstæði vinna 3 menn en oft þrisvar sinnum fleiri á vetrum. Fulltrúi kaup- félagsstjóra. er Óli Gunnarsson, en útibússtjóri Samvinnubank- ans et' Sigurpáll Vilhjálmsson. Það vekur eftirtekt ferða- manns á Kópaskeri, að þar er enginn bátur sjáanlegur, heldur engir beitinga- eða fiskiskúrar, svo sem títt er í þorpum við sjó. Þar er heldur engin slorlykt, furðulítið um hverskyns óþverra og engir menn sára- fátækir. Á Kópaskeri hefur víst enginn heldUr orðið verulega rík ur. Flestir hafa aðgang að lands ins gæðum. Á Kópaskeri búa um 90 manns. Kaupfélag Norð- ur-Þingeyinga er talið vel stætt fjárhagslega. Félagsmenn eru flestir sauðfjárbændur, bjargálna meþn og sumir lík- lega eitthvað meira. Félag þeirra er því bænda-kaupfélag, hefur haft kunna atorkumenn fyrir framkvæmdastjóra, og eru þeir þessir: Jón Jónsson, Björn Kristjánsson, Þórhallur Björns son og nú Hrgfn Benediktsson frá því 1. júlí | sumar. Hrafn Benediktsson, kaupfélagstjóri munir allir virðulegir. Einhver menningarblær og jafnvel hátíð leiki hvílir yfir þessum litla fundarsal og dyljast ekki þau áhrif þegar inn er gengið. Framkvæmdastjórinn leiðir fréttamann um staðinn, sýnir honum mannvii'ki og segir stutt lega sögu margra þeirra. Hann bt-egður líka undir okkur betri fótunum, sem er Fólksvagn og sýnir fjórar flugbrautirnar á flugvellinum, sem liggja í þrjár áttir. Ein brautin er upphlaðin og festir ekki snjó á henni síð- an. Loftsamgöngur eru einu verulegu samgöngurnar á vetr- um, eftir að snjóar hafa lokað landleiðum. Upphleypta flug- brautin er 1100 metra löng og verður lengd. Talstöð og radió- vita annast kaupfélagsstjórafrú T.v. Snartarstaðir og Hvoll, nýbýli. Lengst. til liægri er Snartarstaðakirkja, skólaliúsið og Garður. (Ljósm. E.D.). Raufarhöfn framleiða rafmagn. Ríkisrafveiturnar yfirtóku þess- ar stöðvar og síðan var lína lögð á milli þessara staða, og er Núpa sveit búin að fá sína raflínu, sem var lögð í sumar og yfir Axar- Kelduhverfi. Það er fyrsti á- fjörð í Sandi og um hluta af fangi í samveitu þeirri, sem á að ná til flestra bæja eða allra í Kelduhverfi og nokkurra bæja í Axarfirði. Fyrrum var ráðgei't að leggja línu austur frá Laxárvirkjun, en hætt var við það. Og enn rennur Jökulsá óbeizluð með alla sína gífurlegu orku ónotaða. Frá Kópaskeri eru aðeins 15 km. út í Leirhöfn, þar sem 8 býli eru í hverfi, og 55 km. eru til Raufarhafnar. Oddvitinn telur, að allvel hgfi heyjast í sumar, en húsrúm skammti flestum ásetninginn nú í haust, fremur en fóðrið. Frá nokkrum bæjum komu 500 til 600 dilkar á sláturhúsið nú x haust, flesta dilka lagði inn Jó- hann Helgason í Leirhöfn. —< Hann lofaði einu þúsundi. Sigurður á Snartarstöðum seg ir, að vetrarfóðraðri kind séu áætlaðir 2—3 baggar. Féð sæki nú í fjöruna minna en áður á sjávarjörðunum og sé fóður- frekara en fyrrum. Austui' þar ala bændur ekki upp hesta sína sjálfir, heldur kaupa þá. Undantekning var þó gerð fyrir nokkrum árum, þá keyptu bændur mörg folöld vest ur í Skagafirði og fluttu lieim með sér. Nú eru þetta ungir hestar og margir þeirra notaðh', en fáir góðir reiðhestar. Nú í sumar hafa menn hinsvegar keypt „leikhesta“ þá, sem not- aðir voru við kvikmyndatöku við Jökulsá í sumar, sællar minningar. En þeir eru ýmsu vanir. Kirkja var byggð á Snartar- stöðum 1928, var áður á Prests- hólum. Séra Páll Þorleifsson á Skinnastað, sem þjónaði, lét af störfum í sumar og flutti þá burtu. En læknir er að flytja til Kópaskers frá Raufai'höfn, en þar verður læknir að búa á sumrin; Isak Hallgrímsson heit- ir sá. Heimavistarbarnaskóli er rétt hjá kirkjunni og heitir skóla- stjórinn Árni Sigurðsson, Hjarð arási. Hreppstjóri Prestshóla- hrepps er Þorsteinn bóndi Þor- steinsson á Daðastöðum. Á Snartarstöðum, hjá Sigux’Si oddvita og konu hans, Sigríði Kristjánsdóttur, eru gnægðir matar í búri, og naut ég og félagar mínir þess, áður en heim var haldið í kvöldkyrrðinni. E.D. - FÓÐRUN KÚNNA (Framhald af blaðsíðu 2). unarútbúnaðar í hlöður. Þessi ákvæði laganna þui'fa bændur að færa sér í nyt, svo að hver bóndi ráði yfir þessari tækni, er hinu 5 ára tímabili lýkur. Ekki má heldur slaka á jarð- ræktarframkvæmdum vegna fjölgunar búfjárins. Framhald í næsta blaði.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.