Dagur - 10.06.1967, Blaðsíða 5

4
........................................
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERUNGUR DAYÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar hJ.
Á MORGUN
ER IÍOSIÐ
Á MORGUN er um það kosið hvort
núverandi ríkisstjóm heldur velli og
henni veitt umboð til að fara með
æðstu stjórn landsins næstu f jögur ár
eða hún fellur og upp verður tekin
ný stjómarstefna á íslandi. Kosning-
arpar geta því valdið tímamótum í
íslenzkum stjómmálum. Sú stefna,
sem upp var tekin árið 1959 hefur
leitt til endanlegrar niðurstöðu sem
ekki verður mótmælt, og niðurstað-
an er þessi: Óðaverðbólgan og röng
fjármálastefna hafa grafið undan
flestum greinum íslenzkra atvinnu-
vega og atvinnuöryggi almennings
stefnt í voða. Stjómarflokkunum hef
ur ekki tekizt að breiða yfir þessar
ófarir og tölverðs ótta gætir nú með-
al fólks um breytta tíma og versn-
andi afkomu. I»að uggvænlega
ástand, sem við blasir stafar af rangri
stjórnarstefnu. Eða hverju væri ann-
ars um að kenna eftir átta ára fram-
leiðslugóðæri og hagstæðra mark-
aða? Lækkun á verði sjávarafurða á
síðasta ári er nokkur, en verðið þó
40—70% hærra en í upphafi viðreisn
artímabilsins. Á þessu góðæristíma-
bili hefur eyðslustefnan verið sett í
öndvegi og afkoma ríkissjóðs byggst
á henni. I viðskiptalífinu hefur verið
höfðað til almennrar eyðslu og inn-
flutningur hátollaðra vara, mismun-
andi þarfra, gefið góðan arð, en um
leið komið í veg fyrir að þjóðin eign-
aðist öflugan gjaldeyrisvarasjóð. Og
þegar stjómarlierramir nú eru spurð
ir hver þeirra stefna sé, gefa þeir tví-
ræð svör en þau helzt að stjórnar-
stefnunni verði haldið óbreyttri og
verði hin sama og í upphafi viðreisn-
ar!
Þjóðin mun nú um það dæma
hvort hún telur þessa stefnu rétta
eða ranga og hvort hún vill enn á ný
skrifa upp á nýja viðreisnarvíxilinn
og láta með því hið blinda gróðaafl
enn ráða för. En flestir munu nú sjá
að við emm komin í blindgötu í efna
hags- og atvinnumálum. Togaraút-
gerðin er að drabbast niður, fiski-
skipaflotinn minnkar, inðfyrirtækin
loka hvert af öðru og fjöldi fólks ótt-
ast atvinnuleysi. Ef ekki verður enn
eitt metár í afla og hagstæðir mark-
aðir, skapast kreppuástand í landinu
og vaxandi áhrif erlendrar auð-
hyggju, þá er skammt til gengisfell-
ingar og e. t. v. verður skömmtunar-
seðillinn frá 1950 endurprentaður.
í þessu síðasta blaði fyrir kosning-
ar og hér á sömu opnunni eru birt
nokkur stefnuskráratriði Framsókn-
arflokksins til glöggvunar. □
Rétflátur agi er stuðrringur
við raunhæff frelsi
segir Sigurður Jósefsson bóndi í Torfufelli
SIGURÐUR JÓNSSON býr að
Torfufelli í Saurbæjarhreppi,
þar sem hann tök við búi, þeg-
ar faðir hann féll frá. Áður
bafði hann lokið gagnfærðanámi
við M. A., en síðan snúið sér að
búskapnum. Sigurður hefur
fram að þessu ekki haft mikil
afskipti af stjórnmálum, en hins
vegar verið mikill áhugamaður
um ýmis önnur félagsmál og
uppeldismál. Hann tekur því
vel að segja lesendum Dags af
skoðunum sínum á nokkrum
málefnum.
Hvar viltu láta byggja héraos-
skóla Eyfirðinga?
Mikilvægast er að full eining
skapist um staðarvalið og það
látið ráða hvar skólinn gegnir
bezt hlutverki sínu. Hvort hann
rís á Hrafnagili, Laugalandi á
Þelamörk eða á einhverjum öðr-
um stað, skiptir ekki máli. Ey-
firðingar standa verr að vígi en
Þingeyingar í héraðsskólamálum
síðan miðskóladeild MA var lögð
niður. En nú verður vart staðar
numið fyrr en risinn er hér nýr
héraðsskóli.
Hvað viltu segja um vinnu
skólaunglinga?
Eg álít heppilegast fyrir ung-
lingana að geta starfað heima hjá
sér á sumrin. Ef sveitarfélög
sameinuðust í stærri heildir og
þéttbýliskjarnar mynduðust, yrði
ef til vill meiri vinna fyrir skóla-
fólkið. Aðstaðan á þessum vett-
vangi er ólík í litlum sveitarfé-
lögum eða stærri bæjum. í þessu
efni er það ataðatriðið, að virð-
Minnisvarði „viðreisn-
arinnar”: 16 nýir skatt-
ar og skattahækkanir
og hraðvaxandiinn-
flutningur tollvara í
samkeppni við íslenzk-
an iðnað.
ing unglinga fyrir heimilum sín-
um aukist frá því sem nú er.
Heimilið er grundvallarstofnun
þjóðfélagsins og hlutverk þess er
mikið. Sá, sem ekki fær holla
mótun á heimili sínu ungur, tek-
ur henni naumast annars staðar.
Sá unglingur, sem virðir ekki
sæmd heimilis síns, gerir það
heldur ekki síðar. Hér virðist
mér munur á, t. d. íslenzkum og
dönskum unglingum og hallar
þar á okkur.
Og nú standa kosningar fyrir
dyrum?
Já, allir eiga þess kost í kosn-
ingum, að leggja lóð sitt á hina
lýðræðislegu vogarskál, en það
er ekki víst að allir hugsi um hve
mikils virði kosningarétturinn er
hverjum manni. Mér finnst hinn
vinnandi maður eigi að vera
meira virtur bæði í orði og á
borði í okkar þjóðfélagi en nú
er, og til þess verður hann líka
að vinna, fyrst og fremst með
verkum sínum, eins og ætið áð-
ur, en einnig með því að taka
meiri þátt í stjórnmálabarátt-
unni.
Nú er mikið rætt um frelsi,
Sigurður?
Já, forsætisráðherrann lét
meira að segja nýlega að því
liggja, að fólk ætti að vera svo
frjálst, að það gæti næstum spar-
að sér ríkisstjórn. Hvers konar
taumleysi er orðin þjóðfélagsleg
meinsemd, enda ríkir hér stjórn-
leysi í málefnum hins opinbera
og víðar. Öll lög fela í sér höml-
ur í einni eða annarri mynd, sem
kalla má skerðingu á frelsi. Eitt
hið hættulegasta í þjóðfélaginu
er agaleysi og virðingarleysi fyr-
ir settum reglum. Frelsistúlkun
Sjálfstæðismanna er stórhættu-
leg, ef á hana er lagður trúnaður,
en réttlátur agi er stuðningur við
raunhæft frelsi.
En viltu eitthvað segja um
hina flokkana?
Erfitt hlýtur það að vera raun-
verulegum jafnaðarmönnum, að
þurfa að leyta sér skjóls undir
væng ránfuglsins. Um viðhorf
flokksins til bænda er raunar
óþarft að fjölyrða. Þaðan hefur
jafnan andað köldu til bænda-
stéttarinnar. I Alþýðubandalag-
inu er það mest áberandi, hve
Stórra aðgerða er þörf - hver
sem með völdin fer
Sigurður Jósefsson.
hinum frjálslyndari öflum þar
gengur stórilla að ná áhrifum.
Nokkuð að lokum?
Framsóknarflokkurinn hefur
jöfnust ítök meðal allra stétta
landsins og uppistaða hans er
vinnandi fólk. Hann er öruggur
málsvari félagshyggjunnar, en
vill þó síður en svo hindra hið
frjálsa framtak. Allir hinir stjórn-
málaflokkarnir beina nú geiri
sínum að honum, enda munu
þeir óttast fylgisaukningu hans.
Manna í milli er oft um það tal-
að, að kjósa rétt. Og sá kýs rétt,
sem kýs í samræmi við sannfær-
ingu sína og hana ættu sem flest-
ir að endurskoða öðru hverju,
segir Sigurður í Torfufelli að
lokum og þakkar blaðið viðtalið.
Bj. T.
STJORNARFORMAÐUR KEA,
Brynjólfur Sveinsson, og fram-
kvæmdastjóri KEA, Jakob Frí-
mannsson, hafa í „Félagstíðind-
um KEA“, sem út komu fyrir
síðasta aðalfund, lýst stjórnleysi
í peningamálum, verðbólgunni o.
fl. .á skýran og umbúðalausan
hátt. Þeir segja svo í niðurlagi
skýrslu sinnar:
„í „Félagstíðindum", sem út
komu fyrir aðalfundinn 1966,
var nokkuð rætt um hina ört
vaxandi dýrtíð og þau áhrif sem
undanfarin ár óðaverðbólgu og
stjórnleysis í peningamálum þjóð
arinnar, hlytu óhjákvæmilega að
hafa á afkomu Kaupfélags Ey-
firðinga jafnt sem allar stærri
verzlunar- og framleiðslufyrir-
tækja þjóðarinnar. Nú er þetta
komið á daginn og þótt hin svo-
kölluðu stöðvunarlög frá s.l.
hausti hafi í bráðina stöðvað
vöruhækkun, eru launahækkanir
og ýmsar rekstrarkostnaðarhækk
anir síður en svo stöðvaðar. Má
því gera ráð fyrir enn lakari af-
komu í verzlun og framleiðslu á
yfirstandandi ári, þegar enginn
möguleiki er til að jafna aukinn
rekstrarkostnað með hærri álagn-
ingu. A undanförnum árum hefur
smásöluálagning, sérstaklega á
nauðsynjavörur, svo sem mjólk,
smjör, kjöt, brauð, smjörlíki o. fl.
verið langt undir því að bera
uppi eðlilegan verzlunarkostnað.
Lánsfjárhöftin sverfa fast að
og geta hvenær sem er stöðvað
vörukaup smásöluverzlana og
iðnrekstur, sem á nú að képpa
við erlendan innflutning. Það
eru því allt annað en bjartir
tímar framundan þrátt fyrir ein-
dæma góðæri til lands og sjávar
á undanförnum árum og meiri
framleiðslu landsmanna en áður
eru dæmi til.
Kosningar standa fyrir dyrum
og stjórnarflokkarnir munu, fram
yfir kosningar, halda áfram, með
öllu sínu mikla fjármagni og
Ef við viljum iðnað okk-
ar feigan og aðra at-
vinnuvegi lamaða,
kjósum við íhald
eða krata.
SPORIN HRÆÐA
HÉR fer á eftir örlítill kafli úr
ræðu Ólafs Jóhannessonar pró-
fessors fluttri í stjórnmálaum-
ræðum í útvarp fyrir fáum dög
um:
„Við Framsóknarmenn lýsum
yfir, að við viljum ekki höft og
ætlum ekki að taka upp hafta-
stefnu, því að skynsamlegur
áætlunarbúskapur og hæfileg
fjárfestingarstjórn eiga ekkert
skylt við höft. Þrátt fyrir þessar
yfirlýsingar okkar í alþjóðar-
áheyrn og þrátt fyrir áfall
ungra Sjálfstæðismanna i sam-
bandi við skömmtunarseðilinn,
halda þeir áfram að æpa í kór:
Framsóknarflokkurinn vill
haftastefnu. Ég segi að svona
áróður sé móðgun við kjósend-
ur og þehn til minnkunar, sem
með hana fer. Hverjum er svona
áróður ætlaður? Ég held, að
hann sé ekki fyrir aðra en naut-
heimskustu undirmálsmenn.
Góðir og gegnir Sjálfstæðis-
nienn liafa skömm á svona
áróðri. En við þá mætu menn
vil ég segja, að það er ekki nóg
að snúa sér undan og fara hjá
sér. Þið eigið að kenna þessum
áróðursmeisturum ykkar að
hætta slíkum áróðursherferð-
um, seni minna liélzt á hinar
nazistísku aðferðir, er á sínum
tíma afsiðuðu þýzku þjóðina.
En reglan hjá þýzku nazistun-
um var jafnan sú, að þeir sök-
uðu aðra um það, sem þeir
höfðu gert eða ætluðu að gera
sjálfir.
Óumdeildar staðreyndir cru,
að á þessum átta árum hefur
verðbólguvöxtur verið nær þre-
falt meiri hér en í nálægum
löndum, að þrátt fyrir tvennar,
stórfelldar gengislækkanir á
stjórnartímabilmu — hina síð-
ari með öllu ástæðulausa —
nema útflutningsuppbætur og
niðurgreiðslur nú miklu hærri
fjárliæð en þegar viðreisnar-
stjórnin kom til valda, að grund
völlur undirstöðuatvinnuveg-
anna er svo veikur, að þeir,
þrátt fyrir allar niðurgreiðslur
°g uppbætur horfa fram á halla
rekstur og síversnandi afkornu,
jafnvel að óbreyttum aðstæð-
um, hvað þá heldur ef verðfall
yrði, árferði versnandi og afla-
brögð minnkuðu.
Erfiðleikar atvinnuveganna
birtast í ýmsum mynduni, svo
sem í samdrætti eða jafnvel lok
un hjá iðnfyrirtækjum, halla-
rekstri togaranna, fækkun
þeirra og niðurníðslu, vandræð-
um vélbátanna, sem stunda
þorskveiðar og sífelldri fækkun
(Framhald á blaðsíðu 6.)
blaðakosti, reyna að telja þjóð-
inni trú um að allt sé í bezta
lagi. Oft heyrist, að hin frjálsa
verzlun sé allra meina bót, en
verðum við ekki nú, að viður-
kenna þær staðreyndir, að þjóð-
in hefur á undanförnum árum
lifað fram yfir efni, jafnvel á tím-
um óvenjulegs góðæris og upp-
gripa afla og góðs markaðar ís-
lenzkra sjávarafurða. Aflabrögð
minnka og erlendur markaður
þrengist og þegar á fyrstu mán-
uðum þessara breytinga, segja
erfiðleikarnir til sín. Þjóðin hef-
ur ekki þolað ótakmarkað frelsi
eyðslu og hóglífis. Við sem dag-
lega þurfum að horfast í augu
við erfiðleika og þrengingar iðn-
aðarins, sjávarútvegsins, land-
búnaðarins, byggingastarfseminn-
ar og baráttu einstaklinga til að
sjá fyrir nauðsynlegustu þörfum,
vitum að slíkt ástand getur ekki
staðið miklu lengur. Stórar að-
gerðir hljóta að koma til fram-
kvæmda þegar að kosningum
loknum, hvort sem það verður
núverandi stjórn sem verður
áfram við völd, eða önnur öfl
taka við því erfiða hlutverki að
bjarga þjóðinni úr þeim ógöng-
um sem hún er nú, því miður,
komin í.
Þótt Kaupfélag Eyfirðinga
verði nú að leggja fram ársreikn-
inga, sem í fyrsta sinn um mörg
undanfarin ár, sýna svo lítinn
rakstrarhagnað, að ekki taki því
að skipta honum upp til innborg-
unar í stofnsjóði félagsmanna,
treystir stjórn og framkvæmda-
stjóri því, að þetta séu aðeins
tímabundnir erfiðleikar, sem
bitna jafnt á kaupfélaginu okkar
sem öðrum samvinnufélögum
landsins, hlutafélögum og ein-
staklingsrekstri, og að næstu ár
megi aftur færa íslenzku þjóðinni
möguleika til að rétta við fjár-
hag sinn til heilla heilbrigðu
framtaki í verzlun og viðskipt-
um.“ □
Skattar og tollar Ey-
steins voru um 623
millj. árið 1958. Skatt-
ar og tollar Magnúsar
eru 4114 milljónir
árið 1967.
Þetta vill Framsóknarflokkurinn
FRAMSOKNARFLOKKURINN vill vernda og efla menningar-
legt, efnalegt og stjómarfarslegt sjálfstæði þjóðarinnar og afsala
í engu réttindum hennar.
FLOKKURINN VILL vinna að efnalegu sjálfstæði sem allra
flestra einstaklinga á grundvelli samvinnu og einkaframtaks.
FLOKKURINN VILL, að stjóm efnahags- og peningamála
verði við það miðuð, að efla undirstöðuatvinnuvegina og stefna
að ömm hagvexti, framförum og aukinni framleiðni án ofþenslu
og verðbólgu.
LEGGJA BER megináherzlu á að hagnýta sem bezt innlend
hráefni og náttúruauðlindir, auk fjölbreytni og framleiðni í
viimslu landbúnaðar- og sjávarafurða, og flýta rafvæðingu alls
landsins.
FLOKKURINN VILL, að ríkisvaldið taki upp náið sámstarí og
stuðnlng við atvinnuvegina um markaðsrannsóknir og markaðs-
öflun, er verði grundvöllur að nýrri sókn í útflutningsfram-
leiðslunni.
ÞAÐ SKIPTIR að dómi Framsóknarflokksins meira máli en
flest annað, að takast megi að efla jafnvægi í byggð landsins.
Þjóðinni er það lífsnauðsyn að byggja allt landið vel. Ríkisvaldiö
verður samkvæmt því að beita áhrifum sínum á staðsetningu
framkvæmda og atvinnureksturs í landinu.
FLOKKURINN VILL, að tekin verði upp skipuleg stjórn í f jár-
festingarmálum þjóðarinnar undir forystu ríkisvaldsins í sam-
starfi við fulltrúa samtaka atvinnulífsins.
MEIRI HÁTTAR FRAMKVÆMDIR verði gerðar eftir fyrir-
fram gerðri áætlun, þar sem verkefnum sé raðað og þau látin
sitja fyrir, sem mest þörf er á að leyst séu.
MEGINÁHEZLA skal lögð á skipulega uppbyggingu atvinnu-
lífsins og byggingu nauðsynlegs íbúðarhúsnæðis.
FLOKKURINN VILL, að tryggt verði, áð allir, hvar sem þeir
búa, eigi kost á almennri undirstöðumenntun.
FLOKKURINN VILL, að stefnt verði að endumýjun starfs-
hátta og skipulags á öllum námsstigum skólakcrfisins, skóla-
húsnæði verði samkvæmt kröfum tímans og m. a. gerð áætlun
um byggingu nýrra héraðsskóla og yfirleitt gert stórátak í
byggingu skóla.
FRAMSÓKNARFLOKKURINN leggur áherzlu á, að launþeg-
um verði tryggð réttlát hlutdeild í þjóðartekjunum, og samn-
ingsréttur launþegasamtakanna verði fullur og óskoráður. Þá
verði launþegasamtökunum gert kleift að koma upp eigin hag-
stofnun.
FLOKKURINN VILL, að gerð verði samræmd framkvæmda-
áætlun fyrir allar tegundir samgangna, og lögð verði áherzla á
framkvæmdir þess þáttar samgöngukerfisins, er bezt hentar á
hverjum stað. Vegasjóður verði efldur, emð því að sérskattar
af bifreiðum gangi beint til lians.
FLOKKURINN VILL, að tolla- og skattakerfið verði endur-
nýjað og stefnt verði að því að hvetja til aukinnar tæknivæð-
ingar nieð lækkuðum tollum á vélmn og tækjum.
STJÓRNKERFI LANDSINS verði endurskipulagt, m. aó til að
gera auðveldara að fylgjast með þróun hinna ýmsu þátta þjóð-
arbúsins.
FLOKKURINN VILL, að hafnar verði viðræður um gerð fjög-
urra ára áætlunar um brottflutning varnarliðsins og að þjálf-
aðir verði íslenzkir kunnáttumenn, sem tækju við starfrækslu
ratsjárstöðvanna og gæzlu nauðsynlegra mannvirkja stig af
stigi.
FRAMSÓKNARFLOKKURINN telur útilokað, að ísland geti
gerzt aðili að Efnahagsbandalagi Evrópu eins og það er nú byggt
upp. Flokkurinn varar við vanhugsuðum og ótímabærum
ákvörðunum varðandi hugsanlega aðild íslands að Fríverzlunar
bandalaginu, en telur sjálfsagt vegna liagsmuna íslenzkra at-
vinnuvega að fylgjast með framþróun þessara mála.
INGVAR GÍSLASON, ALÞINGISMAÐUR:
Sameina verður áhrifaöfl
þjóðfélagsins
í ÞESSUM kosningum leggur
Framsóknarflokkurinn höfuð-
áherzlu á nauðsyn stefnubreyt-
ingar. Framsóknarmenn telja
nauðsynlegt að fella núverandi
rikisstjórn til þess að knýja
fram nýja stjórnarstefnu.
Undanfarin átta ár hafa ver-
ið góðærisár með mikilli pen-
ingaveltu og velmegun á ytra
borði. En því miður eru undir-
stöður vararlegrar velmegunar
svo ótraustar vegna skefjalausr-
ar óstjórnar í atvinnu- og efna-
hagsmálum, að óvíst er, hvað
náin framtíð ber í skapti sínu,
ef ekki verður breytt um stefnu.
Hættumerkin, sem ég vil sér-
staklega benda á, eru þessi: Að-
alatvinnuvegir landsmanna lýsa
yfir neyðarástandi vegna brost-
ins rekstrargrundvallar. Jafnvel
þær greinar atvinnulífsins, sem
bezta aðstöðu hafa gagnvart er-
lendri samkeppni, eiga í vök að
verjast. Dýrtíðaraukningin er
geigvænleg. Á nokkrum árum
hefur neyzluvöruverðlag hækk-
að um nær 130%. Ef þannig
heldur áfram, fer kaupmáttur
og verðgildi íslenzku krónunn-
ar síminnkandi og eykur stöð-
ugt vanda Iaunafólks og at-
vinnuveganna.
Eg vil sérstaklega vara fólk
við því að láta blekkjast af
yfirborðsvelmegun síðari ára.
Hún á í engu rætur að rekja
til góðs stjórnarfars, heldur
einvörðungu til óvenjulegs afla-
moks og langs vinnutíma, sem
af því hefur leitt. Forsætisráð-
herra landsins hefur lýst ástandi
þjóðmála þannig, að við stönd-
um á vegamótum velgengni og
vandræða. Þetta er að því leyti
rétt, að þjóðlíf okkar er saman-
ofið af yfirborðsvelmegun og
vandræðaástandi í atvinnu- og
efnahagsmálum. Þessu þarf að
breyta þannig, að heilbrigt
ástand skapist í atvinnu- og
efnahagsmálum, svó að grund-
völlur verði lagður undir var-
anlega velmegun almennings,
efldan kaupmátt og meira verð-
gildi krónunnar.
Nú vil ég í lokin leggja á það
ríka áherzlu, að við Framsókn-
armenn teljum erfiðleikana eng
anveginn óleysanlega eða óyfir-
stíganlega. Við viljum ekki ala
á neinni svartsýni. Við erum
bjartsýnismenn og engir úrtölu-
menn. Til þess eru vandræðin
að sigrast á þeim, en ekki til
þess að glúpna fyrir. Við trú-
um því, að við búum í góðu
landi með miklar ónytjaðar
auðlindir og möguleika til fram-
fara. Við treystum þjóðinni —
betur en nokkru sinni fyrr —
til þess að vilja almennt fylkja
sér um þjóðlega, ókreddu-
bundna umbótastefnu og mark-
vísa forystu um uppbyggingar-
mál Við treystum því einnig,
að hægt verði að skapa sem
víðtækasta einingu allra helztu
áhrifaafla í þjóðfélaginu um
nauðsynlegar ráðstafanir í at-
vinnu- og efnahagsmálum, svo
að þjóði megi verða einhuga
þjóð um markmið og stefnu-
mál.
í þessum anda göngum við
Framsóknarmenn til kosning-
anna, og í þessum anda munum
við vinna eftir kosningar, ef
okkur auðnast að ná því áhrifa-
valdi, sem við stefnum að.

STEFÁN VALGEIRSSON, BÓNDI:
ÁHRIF NORÐURLÁNDS ÞARF AÐ AUKA
HVAÐ er framundan?
Svar við því fæst þegár úíslit
kosningamia liggja fyrir. Það er
sett á vald þitt, kjósandi góður,
að velja ög hafna.
Þess vegna er þín ábyrgð
mikil.
Við Framsóknarmenn teljum,
að stefna stjómarflokkanna hafi
sannað það, að hún greiðir ekki
úr neinum vanda, heldur marg-
faldar hann. Þó boða þeir enn,
að viðreisninni verði haldið
áfram, ef þeir haldi meirihluta
sínum á Alþingi.
Hvað felst í slíku?
Höfuð kenning viðreisnarinn-
ar 1960 var, að hverfa alveg frá
styrkja- og uppbótaleiðinni, en
það er sama og að boða gengis-
fellingu, eins og nú er komið.
Það er sama og að boða, að
vextirnir verði enn hækkaðir og
sparifjárbinding verði enn auk-
in. Hætt verði að greiða verð-
lagshækkun á vinnulaun o. f.
Þetta voru ráðin, sem notuð
voru til að kveða niður verð-
bólgudrauginn, en urðu til að
magna hann. Verðlagsvísitalan
átti að hækka um 3% að sögn
„viðreisnarstjómarinnar en hef
ur hækkað um 128% — þó hafa
þeir ekkert lært. Enn á að nota
sömu ráðin, sem þannig hafa
reynzt. Er líklegasta ráðið til að
slökkva eld, að hella benzíni á
hann?
Vilt þú, kjósandi góður, stuðla
að því, að viðreisnarvillan end-
urtaki sig? Og þó er það ekki
mikið miðað við annað enn
verra. Stjórnarflokkamir fara
ekkert leynt með það, að þeir
stefna landi okkar inn í Efna-
hagsbandalag E\’rópu.
Hvað þýðir það?
Að aðildarþjóðunum er heim-
ilt að flytja inn í land okkar
fjármagn og vinnuafl óhindrað.
Þeir gætu nýtt okkar fiskimið
og byggt í landi okkar vinnslu-
stöðvar. Náð tökum á flestum
auðlindum okkar. Þegar svo
væri komið, yrði þá langt í það,
að þjóðin týndist í sínu eigin
landi?
Hver vill eiga slíkt á hættu?
Hvað hefði Einar Þveræing-
ur gert í okkar spomm? Fram-
sóknarflokkurinn leggur höfuð
áherzlu á, að breytt verði um
stefnu í fjár- og atvinnumál-
um. Hann telur, að fyrst af öllu
beri að auka rékstursfé atvinnu
veganna, til þess að nýta fram-
leiðslugetu þeirra, og tryggja
atvinnuöryggi í landinu. Bænd-
um verði tryggðar sambærileg-
ar tekjur við aðrar stéttir þjóð—
félagsins. Hann leggur áherzlu
á, að hætt verði að frysta
sparifé landsmanna og að lækka
eigi vextina. Framsóknarflokk-
urinn er stærsti flokkur lands-
ins — utan Faxaflóasvæðisins,
— enda heldur hann á lofti
merki dreifbýlisins. Hans stefna
er mótuð af fulltrúum byggð-
anna. En kjami hinna flokk-
anna er á höfuðborgarsvæðinu
og viðhorf þeirra allra mótast
af því. Við leggjum áherzlu á
samstöðu alls vinnandi fólks í
landinu, til sjávar og sveita, og
viljum tryggja réttláta hlut-
deild þess í þjóðartekjunum. —
Við viljum leysa vandamál
hinna dreifðu byggða með sam-
vinnu og samhjálp. Andstæð-
ingar samvinnufélaganna halda
því fram, að þau séu auðfélög.
En samvinnufélögin eru sam-
eign félagsmanna og þau sýna,
hvað samstaðan er máttug —•
margt smátt gerir eitt stórt.
Vald Norðurlands verður ekki
aukið, nema með því að efla
Framsóknarflokkinn. — Hlutur
samvinnufélaganna verður ekki
réttur, riema Framsóknarflokk-
urinn komist í valdaaðstöðu. —
Enginn annar stjómmálaflokk-
ur hefm- frekar möguleika til
þess að vinna hér þingsæti en
Framsóknarflokkurinn, allt fjas
um dauð atkvæði er byggt á
óskhyggju og rangtúlkun.
Stöndum saman, fellum rík-
isstjómina.
ísland fyrir íslendinga eina.