Dagur - 18.09.1968, Blaðsíða 4

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
HVAÐ ER AÐ GER-
AST SYÐRA?
ÞEGAR alþingismenn voru kvaddir
suður til að ræða efnaliagsvandamál-
in, að frumkvæði forsætisráðherra,
gerðu margir ráð fyrir, að reynt yrði
að fá flokkana til að taka höndum
saman um að stýra þjóðarskútunni
yfir það hættusvæði, sem hún nú er
á. Þá nefndu ýmsir þjóðstjóm. Þeir,
sem þannig hugsuðu, töldu líklegt,
að flokkunum yrði boðið að tilnefna
menn til að gera bráðabirgðaúttekt
á núverandi ástandi og leggja síðan
skýrslu sína fyrir þingið og þjóðina.
Aðrir álitu, að tilburðir forsætisráð-
herra væri fyrirsláttur einn.
Það mun hafa verið þriðja sept. sl.
sem fulltrúar þingflokkanna, tveir
frá hverjum, hófu viðræður og til-
kynntu að viðræðum yrði haldið
áfram. Síðan hafa verið haldnir tveir
viðræðufundir en af þeim fara engar
sögur. í vikunni sem leið mætti Bj.
Ben. forsætisráðlierra á fundi full-
trúa Sjálfstæðismanna í Reykjavík
og flutti framsöguræðu um nauðsyn
þjóðareiningar. Morgunblaðið birti
ekki boðskap Bjarna. En á Reykja-
víkurbréfi blaðsins sl. sunnudag er
svo að sjá, að höfundi þess hafi kom-
ið mjög á óvart að nokkmm skuli
detta í hug stjómarskipti, eða sú
þjóðareining, sem í þeim kynni að
felast. Afsögn ríkisstjómarinnar til
að greiða fyrir myndun annarrar
leggur höfundur til jafns við stjóm-
leysi!
Ríkisstjóm sú, sem nú situr, hefur
verið reykul í ráði og stundum talið
það snjaliræði, sem hún fyrr taldi
glapræði. Vera má, að hún eigi örð-
ugt með að gera það upp við sig
hvort styðja eigi þjóðareiningu með
þjóðstjóm, gefa þjóöinni kost á að
velja nýtt þing eða sitja sem fastast
unz innviðimir bresta í stjómarher-
búðunum.
Eftir tvær eða þrjár vikur þarf
f jármálaráðherra að hafa lokið við að
semja fjárlagafmmvarp sitt fyrir
næsta ár. Honum og samstarfsmönn-
um hans í fjármálaráðuneytinu mun
varla dyljast hinar döpru staðreynd-
ir efnahagsmálanna: Að ríkissjóð
skortir fé í ár. Að undirstöðuatvinnu
vegimir verjast í vök. Að atvinna er
á hverfanda hveli. Að gjaldgetan
minnkar. Að meðalafli og nteðalverð
á heimsmarkaðinum nægir ekki í
landi, sem ekki tekst að hafa stjórn
á verðbólgu. Að greiðsluhalli í utan-
ríkisviðskiptum fer enn vaxandi og
þar með skuldimar við útlönd og
greiðslubyrði þjóðarinnar í erlend-
um gjaldeyri. Að þjóðin flytur inn
erlenda vinnu fyrir hundruð millj-
óna með þeim afleiðingum að vinnu-
afl ltennar sjálfrar er ónotað og hún
(Framhald á blaðsíðu 2).
Þjóðiii verður að breyta liugsuiiarliættinum
- segir dr. Halldór Pálsson búnaðarmálast jóri
FJÓRÐI hver vinnandi maður
starfaði á einhvern hátt að land
búnaði fyrir 20 árum en nú að-
eins hálft ellefta þósund manns
eða 12.7% af heildar manneifla.
Þrátt fyrir þessa fækkun í land-
ibúnaði hefur framleiðslan í þess
ari grein aukizt stórlega vegna
aukinnar ræktunar lands, kyn-
bóta búpenings og vélvæðingar-
innar í ræktunar- og heyskapar
störfum. Heildarverðmæti land-
búnaðarframleiðslunnar er talið
2500 millj. kr. og er það mjög
mikið miðað við það vinnuafl,
sem landbúnaðurinn notar. Enn
má stóitfjölga starfandi fólki við
Dr. Halldór Pálsson,
búnaðarmálastjóri.
hverskonar iðnað landbúnaðar-
vara og auka verðmæti búvara
á þann hátt til útflutnings og
g j áld eyr issköpunar.
Og auk þess geta íslendingar
fagnað því, að eiga ónumið land,
ef það má orða svo, þ. e. gífur-
lega mikið af óræktuðu landi,
sem auk sjálfrar gróðurmoldar-
innar býr yfir öðrum landsins
gæðum, svo sem jarðhita, ám
og vÖtnum til virkjunar og fisk-
ræktar.
íslenzka þjóðin hefur verið
bændaþjóð í meira en þúsund
ár og flestir íslendingar eru af
bændum komnir. Bókmenntim-
ar og annar menningararfur
okkar er frá bændum runninn
og nútímamenning sú, sem mest
er um vert, er af sama toga.
En víkjum nú aftur að bú-
skapnum. Árið 1965 var hey-
skapur bænda 3.7 millj. hest-
burðir (100 kg.), mest af rækt-
uðu landi. Búfjártegundir hafa
lengzt af verið þrjár, þ. e. sauð-
fé, nautgripir og hross og hafa
þær allar verið þjóðinni jafn
nauðsynlegar fram til síðustu
áratuga er bændur fóru að geta
búið hestlausir.
Nautgripir voru á síðasta ári
54.5 þús. Vetrarfóðraðar kindur
munu í ár hafa verið um 850
þúsundir. Hross eru talin vera
35—36 þúsundir. Svína- og ali-
fuglarækt hefur löngum verið
lítil hér á landi.
Hér litu inn fyrir nokkrum
dögum dr. Halldór Pálsson bún
aðarmálastjóri og Einar Ólafs-
son bóndi í Lækjarhvammi, sem
ásamt Jóni L. Arnalds deildar-
stjóra í atvinnuráðuneytinu
voru á ferð um Norðurland.
Þessir menn eru í Harðæris-
nefnd og er Jón formaður.
Blaðið lagði nokkrar spum-
ingar fyrir búnaðarmálastjór-
ann, dr. Halldór Pálsson og svar
aði hann þeim um hæl.
Hve mörgu fé verður lógað í
sláturliúsum landsins nú í
haust?
Á níunda þús. ef af líkum
lætur.
Hve mikið verður flutt út af
kindakjöti?
Á fimmta þúsund tonn vænt-
anlega, mest til Bretlands. Verð
á kjöti er lágt erlendis, miðað
við hinn mikla og stöðugt vax-
andi framleiðslukostnað hér.
Hins vegar er markaður ágætur
á hinum ýmsu innýflum kind-
arinnar, svo sem á ’hjörtum, lifr
um, sumum kirtlum o. fl. Það er
'því mikilvægt að nýta allt og
hirða innan úr kindinni og
vanda vel verkun þess og með-
ferð. Þetta allt er margra
milljóna verðmæti. Skortur á
vinnuafli til þeirra hluta er
bábilja.
í hverju er sláturliúsum helzt
ábótavant?
Sláturhúsin hér á landi eru
afarmörg úrelt orðin og full-
nægja ekki þeim kröfum, sem
erlendir kaupendur kindakjöts
gera til þeirra. Hitt er einnig
athugunarvert, að í þessum
gömlu húsum er ekki hægt að
koma við þeirri hagkvæmni í
vinnubrögðum, sem nauðsynleg
er. Slátrunarkostnaður er m. a.
þess vegna allt og mikill og
verður að lækka hann með öllu
hugsanlegu móti. En það er
fyrst og fremst hægt með betra
skipulagi og skynsamlegri verk
stjórn í góðu húsnæði.
Er líklegt, að breytingar bú-
hátta verði miklar að sinni?
Búskapurinn er alltaf að
breytast, en ég býst ekki við að
breyting verði á búfjárhaldi að
þessu sinni. Sennilega verður
álíka mikill bústofn settur á
vetur nú í haust og áður. Þó má
búast við einhverri búfjárfjölg-
un ef sláttulokin verða sæmileg.
Hvernig er heyfengurinn að
þessu sinni?
Heyfengur landsmanna mun
nú vera meiri en sl. ár, ef þau
hey nást inn, sem enn eru úti.
En heyin eru lakari en í fyrra
á Suðvesturlandi. Á kalsvæðun
um er heyskapurinn víða mjög
lítill. Mikil heymiðlun fer nú
fram milli héraða og landshluta.
Er líklegt, að eins mikið verði
notað af kjamfóðri og sl. vetur?
Kjarnfóðurnotkun sl. ár var
óhemju mikil. Menn munu
reyna að komast af með miklu
minna af erlendu kjamfóðri en
þá. Búskapurinn verður að
byggjast á heyöfluninni og
ástæðulaust, nema í undantekn
ingum, að framleiða meira af bú
vöru til útflutnings en gert er,
með erlendu kjarnfóðri. Það er
hagkvæmast að afla fóðursins
innanlands. Síðustu árin hefur
kjarnfóðurnotkunin aukizt yfir
50%.
Og nú standa göngur yfir og
slátrun er að hefjast.
í því sambandi vil ég sérstak-
lega taka fram, að bændur gera
sér skaða með því að beita án-
um á fóðurkálið og hána, eins
og margir gera. Sláturfénaðinn
einan á að fita á þessum ágæta
gróðri. Ær og líflömb geta víð-
ast verið á sæmilegum úthaga
þangað til slátrun er lokið.
Grænfóðrið er alltof dýrt handa
ém og líflömbum, sennilega eins
dýrt og kjamfóður.
Hvemig eru kjötmarkaðir nú
yfirleitt?
Bretland er aðal kindakjöts-
markaður okkar. Markaðir fyrir
nautakjöt eru rýmri og fleiri.
En verð á nautakjöti er lágt,
miðað við framleiðslukostnað
hér. Ég held að bændum mundi
finnast þeÍT fá of lítið verð fyrir
holdanautakjöt. En eflaust er
hægt að finna því markað, eink
um ef hægt væri að framleiða
mikið og bjóða „standardvöru".
Telur þú aukna stóðeign æski
lega?
Því fer fjarri. Stóðinu ber að
fækka. Þó þarf stóð til að við-
halda reiðhestastofninum og
einnig nokkuð til útflutnings.
En með þetta fyrir augum
mundi einnig fallast til hrossa-
kjöt til að mæta eftirspurn.
Hrossin eta allt það bezta af
gróðrinum frá sauðfénu, og
enda þótt stóðbændum finnist
kostnaður við stóðeignina lítill,
dregur hún verulega úr afurð-
um sauðfjárins í sumum byggð-
arlögum. Eigendur hrossa eru í
mikilli hættu í hörðum vetrum,
því þá er fóðurþörfin mjög
mikil, en of fáir stóðbændur
ætla hrossum nægilegt fóður í
hörðum árum.
Bændum finnst nokkuð hart
í ári nú?
Já, réttilega. Hag bænda hef-
ur hrakað síðustu árin, m. a.
vegna mjög aukins tilkostnaðar
við framleiðsluna og vegna harð
æris og kemur þetta harðast
niður á þeim, sem minni búin
hafa. Um störf Harðærisnefndar
vísa ég til nefndarformanns. Um
verðlagsmálin hefur verið skrif-
að mikið og birtur sá rökstuðn-
ingur bændanna, sem þeir
byggja á kröfur sínar um verð-
lag búvara. Skal ekki um það
fjölyrt að sinni. En benda vil ég
á, að á undanförnum árum hafa
kröfur til hækkana á öllum svið
um verið einkennandi í þjóð-
lífinu. Bændur hafa komið þar
ALBIN JOHANSSON, fyrrver-
andi aðalframkvæmdastjóri
sænska samvinnusambandsins
(KF) lézt hinn 28. ágúst sl., 82
ára að aldri.
Hann fæddist í Stokkhólmi og
hóf starfsferil sinn þar sem
sendill. Árið 1903 réðst hann
sem afgreiðslumaður í kaup-
félagsverzlun eina í Stokkhólmi
og allt frá því helgaði hann líf
sinn samvinnufélagsskapnum.
Hann var aðal hvatamaður að
stofnun Kaupfélags Stokkhólms
1916 og fyrsti framkvæmdastjóri
þess. 1920 varð hann fram-
kvæmdastjóri hjá ssenska sam-
vinnusambandinu (KF) og ár-
in 1924—57 aðal forstjóri þess.
Auk þess var hann stjórnarfor-
maður í þeim dótturfyrirtækj-
um, sem sambandið átti að öllu
leyti, en hann gekkst fyrir stofn
un fjölda þeirra til þess að
tryggja hag neytendanna og
rjúfa einokunaraðstöðu einka-
aðila. Að frumkvæði Albin
Johansson var stofnað sam-
vinnufélag (OK) árið 1945, sem
annast kaup á olíum og benzíni
og dreifingu þess um alla Sví-
þjóð. Formaður þess öfluga fé-
lags var hann til 1959.
Albin Johansson hafði næma
tilfinningu fyrir nauðsyn sam-
keppninnar á sviði verzlunar,
síðastir. Nú þai'f að breyta um
hugsunarhátt. Það er alveg þjóð
arnauðsyn að lækka framleiðslu
kostnaðinn verulega og víða er
það hægt. Bæði ytri ástæður og
heimatilbúnir örðugleikar krefj
ast breyttra viðhorfa á þessu
sviði, segir búnaðarmálastjórinn
að lokum og þakkar Dagur við-
talið. E. D.
- Síld til Rauf arhafnar
(Framhald af blaðsíðu 1).
menn á handfæri. Ekkert starf-
andi frystihús er hér og er fisk-
urinn saltaður.
Kaupfélag Raufaihafnar, sem
árið 1959 var stofnað út úr
Kaupfélagi N.-Þingeyinga á
Kópaskeri, hefur lokað verzlun
sinni um sinn og hefur leigt
kaupfélaginu á Kópaskeri hús-
næði til að verzla með mat-
vörur. H. H.
- Síld til Dalvíkur
(Framliald af blaðsíðu 1).
Snævarr. Á fundinum flutti
séra Kristján Róbertsson ræðu
um stöðu þjóðkirkju og frí-
kirkju í þjóðfélaginu.
Á árinu voru 385 guðsþjón-
ustur í prófastdæminu, 345 börn
voru fermd og 828 manns gengu
til altaris.
Hverjum góðviðrisdegi er
fagnað og margir hlakka til
gangnanna og munu ætla á
Tungurétt þartn 23. sept. og
aðrar fjárréttir. J. H.
sem bezt lýsti sér í áhuga hans
fyrir alþjóða viðskiptum og fjár
hagslegri samvinnu landa milli.
Innan hinnar alþjóðlegu sam-
vinnuhreyfingar gat hann í
mörgum tilfellum gert þessa
hugsjón sína um nánari sam-
skipti þjóða að veruleika, ekki
aðeins í ræðu og riti heldur einn
ig í raunvei'ulegum verzlunar-
samningum — hann leit á hin
frjálsu vöruskipti landa á milli
sem lið í baráttunni fyrir heims-
friði.
Albin Johansson var sístarf-
andi að fjölda verkefna. Hann
var t. d. formaður félags
sænskra uppfinningarmanna ár
in 1940—-60, hann var stjórnar-
meðlimur í vísindaakademíu
verkfræðinga, 1956 varð hann
formaður fyrir hinum nýstofn-
aða alþjóða samvinnubanka í
Basel, formaður stjórnar Óper-
unnar árin 1933—40 og árið
1956 var hann tilnefndur heið-
ursdoktor við Verzlunarháskól-
ann í Stokkhólmi. Hinn látni
skildi eftir sig mikil ritverk, sem
einkum fjölluðu um fjármál,
sem hann tók og til meðferðar
í tímaritum samvinnusambands
ins og í fjölda bóka.
Tage Erlander, forsætisráð-
'herra Svíþjóðar, sagði m. a. í
minningargrein um Albin
Johansson: „Það var mjög heill-
andi að hlusta á Albin Johans-
son, vegna þess að hann réðst
oft að hinum fjárhagslegu vanda
málum frá nýjum og að sumu
leyti óvæntum hliðum, á þann
hátt sem oftast bar góðan
ávöxt.“
Albin Johansson hafði oft
komið til íslands og var einlæg-
ur íslandsvinur, hann dáði land
og þjóð. Hér átti hann einnig
marga aðdáendur og einlæga
vini, sem nú kveðja hinn mikil-
hæfa samvinnuleiðtoga með
söknuði og vh'ðingu. P
Albin Johansson er lálinn
5
Þessi mynd er táknræn um hjálparstörf við fatlaða,
■ >>.««•: «;# :
: *>> ? <.^ I »v.
Plðstsfeypuvél Sjállsbjargar á Akureyri
SJÁLFSBJÖRG, félag fatlaðra
á Akureyri og nágrenni, var
stofnað haustið 1958 og er því
senn 10 ára að aldri. Alla tíð frá
stofnun félagsins hefur það ver-
ið eitt helzta áhugamál að koma
á fót atvinnurekstri, er gerði
unnt að veita einhverju af því
fatlaða fólki, sem ekki á kost á
vinnu á hinum almenna vinnu-
markaði, tækifæri til að nýta
starfskrafta sína því sjálfu og
þjóðfélaginu til hagsbóta.
Strax á fyrsta starfsári félags-
ins var hafist handa um bygg-
ingu fyrsta áfanga að félags- og
vinnuheimili, og var sá áfangi
fullbyggður á tæpu ári. Nefnist
húsið Bjarg og stendur við
Hvannavelli á Akureyri. Þar
hefur siðan verið miðstöð félags
starfs Sjálfsbjargar á Akureyri,
fundahöld, skemmtanir og fönd
urStarfsemi.
Ýmsar athuganir hafa farið
fram á því, hvaða rekstur hent-
ugast væri að hefja þarna, og
varð niðurstaðan sú að stofn-
setja verksmiðju, er framleiddi
ýmsa hluti úr plasti, en það ryð-
ur sér nú æ meira til rúms og
kemur í stöðugt ríkara mæli í
stað málma og fleiri efna. Fyrst
í stað verður höfuðáherzla lögð
á framleiðslu tengidósa fyrir raf
lagnir, bæði í loft og veggi, og
sem flestra þeirra plasthluta,
sem til raflagna eru notaðir.
Plaststeypuvélin, sem er aðal
vél verksmiðjunnar, var keypt
frá Austur-Þýzkalandi og er af
nýjustu gerð slíkra véla, mjög
sjálfvirk og afkastamikil. Er
hægt að steypa í henni hina
margvíslegustu hluti í þar til
gerðum mótum. Sem kunnugt
er, eru nokkrar plaststeypuvél-
ar þegar til í landinu, en þessi
er sú fyrsta, sem kemur til
Akureyrar.
Fyrirtækið verður rekið und-
ir nafninu Plastverksmiðjan
Bjarg. Framkvæmdastjóri hef-
ur verið ráðinn ungur rafvéla-
virki frá Akureyri, Gunnar
Helgason. Dvaldist hann sl. vet-
ur í Noregi og Þýzkalandi og
kynnti sér rekstur sambæri-
Framleiðsla tengidósa hófst í
byrjun ágústmánaðar, og eru
þær komnar á markað allvíða
um landið, einnig plaströr til
legra verksmiðja og meðferð
plaststeypuvéla.
raflagna, sem fyrirtækið flytur
inn frá Noregi. Er það skoðun
rafvirkja, sem reynt hafa, að
mun léttara og skemmtilegra sé
að nota plastið við raflagnir en
járndósir og rör, eins og verið
hefur, og einnig vinnusparnaður
í sumum tilfellum. Einnig má á
það benda, að með notkun
plastsins fæst tvöföld einangrun
og hætta á útleiðslu er hverf-
andi lítil. Þá eru plastdósirnar
sízt dýrari en járndósir og verð
röranna aðeins helmingur á
móti verði venjulegra járnröra,
en þriðjungur af verði húðaðra
járnröra. Með notkun plastefn-
anna til raflagna sparast þannig
umtalsvert fé og fæst aukið
öryggi.
Við uppbyggingu verksmiðj-
unnar hefur Sjálfsbjörg notið
tækniaðstoðar ýmissa aðila og
góðrar fyrirgreiðslu lánastofn-
ana.

|
I
I
AKUREYRI
Góði og göfugi höfuðstaður Norðurlands
f
1
f
Á ÞESSU HAUSTI, 1968, eru það rjett 60 ár síðan að jeg
rjeðist sem starfsmaður hingað til hins fagra höfuðstaðar
Norðurlands. — AUa tíð síðan ann jeg staðnum og íbúum
hans. — Þakka ágæta samvinnu við íbúana þessi mörgu ár.
þ Dáist að hinum fagra bæ við norðurhöf og óska bænum og
+ íbúum hans allrar blessunar um ókomin ár. Þessi 60 ár hef
.t jeg átt hjer heima, í nágrenninu, eða verið viðurloða vegna
^ starfa minna.
t. Heill sje þjer.
,í, Halldóra Bjarnadóttir. ^
.t <3
f
Og altaf þykir mjer vænst um þig, Akureyri. *
Merkja- og blaðsölu-
dagur Sjálfsbjargar
MERKJA- og blaðasöludagur
Sjálfsbjargar, landssambands
fatlaðra, er á sunnudaginn kem
ur, 22. september.
Félagsmenn eru nú hátt á
níunda hundrað í 10 félagsr
deildum víðsvegar um landið.
Eitt af þeim málum, sem hæst
hefur borið undanfarið er bygg
ing Vinnu- og dvalarheimilis
Sjálfsbjargar við Hátún 12 í
Reykjavík. í júlimánuði síðast-
liðnum var lokið við að steypa
5. og efstu hæð fyrsta áfanga.
Þar verður, eins og mörgum er
kunnugt, dvalarheimili fyrir
fatlaða með 45 einstaklingsher-
bergjum, ásamt öðru húsrými,
sem fylgir slíku heimili. Þarna
er einnig fyrirhuguð æfingastöð,
húsnæði fyrir gervilimasmið og
skósmið.
Fjölmargar fyrirspurnir um
dvöl á vistheimili Sjálfsbjargar
hafa þegar borizt skrifstofui
landssambandsins.
í bygginguna hafa nú verið
lagðar kr. 17.500.000.00. Kostn-
aðaráætlun fyrsta áfanga var
fyrir gengisfellingu 50 milljónir
króna og má því gjöra ráð fyrir
talsverðri hækkun. Mikið átak
er því ennþá framundan við öfl-
un fjár til áframhaldandi fram-
kvæmda, en það er von þeirra,
sem að þessum málum vinna, að
Dvalarheimili Sjálfsbjargar
standi fullbúið árið 1971, eins og
upphaflega var áætlað.
Tímaritið Sjálfsbjörg kemur
nú út í 10. sinn. Efni þess er
fjölbreytt, en að sjálfsögðu mest
helgað málefnum fatlaðs fólks.
Verð tímaritsins er að þessu
sinni kr. 40.00, en merkið verð-
ur selt á kr. 25.00.
■ ■')
(Fréttatilkynning)
SMÁTT OG STÓRT
(Framhald af blaðsíðu 8).
arinnar að leggja 20% aðflutn-
ingsgjald á allar innfluttar vör-
ur, er talin hafa í för með sér
allt að 15% hækkun verðs á mat
vælum og fleiri nauðsynjum.
Var þó ekki á verðbólgueldinn
bætandi. Því miður hækka lífs-
nauðsynjavörur meira en hátoll
uðu vörurnar vegna hins nýja
aðflutningsgjalds.
NÝR ÞJÓÐMINJAVÖRÐUR
Þór Magnússon liefur verið sétt
ur þjóðminjavörður í stað dr.
Kristjáns Eldjárns.
Björgvin Bjamasyni var veitt
bæjarfógetaembættið á ísafirði,
en hann var áður sýslumaðúr í
Strandasýslu.
FJÖLBREYTT ER
MANNLÍFIÐ
Borgarblöð sögðu nýlega frá
dularfullum ópum úr hvíldar-
stað dáinna. Meira en tugur lög
reglumanna rannsakaði kirkju-
garðinn án árangurs. Helzta
skýring blaðanna var ástarsöng
ur katta. Önnur óp yfirgnæfa
einnig stundum borgardyninn.
En skýring á þeim hefur fund-
izt og eru frá konum komin, er
karlmenn þreyta fangbrögð við
á síðkvöldum, undir berum
himni. Heyrzt hefur, að á hrein
dýraslóðum liafi skyttur undr-
azt það, er þeir skoðuðu fallna
hreintarfa, að þeir voru með
beizli. Aðrar hreindýraskyttur
töpuðu hrossum.
FANGELSI — SJÚKRAHÚS
Vaxandi hópur ungs fólks á
Norðurlöndum neytir eiturlyfja,
þrátt fyrir aukið eftirlit hins
opinbera með eiturlyfjasmyglur
um. Hluti Vestre-fangelsins í
Kaupmannahöfn hefur verið
gerður að sjúkrastofum handa
eiturlyfjaneytendum, með smit-
andi gulu, segir í BT í Kaup-
mannahöfn.
!
A HÁSKABRAUT
Yfirlæknir fangelsins sagði, að
1965 hefðu 10 slík eiturlyfja-
vandamál komið til kasta barna
vcrndar cn árið 1966 voru þau
mál 50 og 1967 voru þau 250.
Læknir þessi, Torben Jarsild,
gerði að tillögu sinni, að hmir
ungö ógæfuunglingar yrðu flutt
ir á kyrrláta eyju til lækninga,
svo sem gert væri með góðum
árangri í Bandaríkjunum. Hér
yrði ekki um fangavist að ræða,
lieldur heilsuhæli, sem forðað
gæti mörgum frá fangelsi.
Ferðamálaráðstefnan á Akureyri 1968 - Orð og efndir
HVERT STEFNIR?
f DAG er 11. september, 1968,
— og er nú rúmlega hálft ár lið
ið síðan ráðstefna um ferðamál
var kvödd saman hér á Akur-
eyri, að frumkvæði Akureyrar-
bæjar. Var ráðstefnan fjölsótt
og ýmsar ágætar ályktanir gerð
ar eftir fjörugar umræður, og
loks þótti höfðingsráð að endur-
vekja Ferðamálafélag Akureyr.
ar, sem sofið hafði sætt um hríð.
Þótti félagið vel til þess fallið
að vinna að ýmsu, sem varðar
ferðamál í heild hér í bæ,
stunda útbreiðslustarfsemi, gang
ast fyrir menntun starfsfólks
þeirra aðila, sem annast mót-
töku ferðamanna o. s. frv.
Bæjarstjóri var mjög jákvæð-
ur gagnvart tillögum framkomn
um á ráðstefnunni, fundarmenn
voru allir fullir áhuga, — og í
ráðstefnulok var því lýst yfir,
að Ferðamálafélagið yrði endur
vakið og aðalfundur boðaður
innan skamms.
Fram til þessa dags hefir ekk
ert gerzt. Engin þeirra ályktana,
sem samþykktar voru á ráðstefn
unni hafa neinn árangur borið.
Ferðamálafélagið er jafndautt
og áður, — sem sagt: við stönd-
urn í nákvæmlega sömu sporum
og 22. febrúar sL, en þann dag
var ráðstefnan um ferðamál
haldin.
Nú er orðið áliðið sumars og
vertíð senn á enda — og ekki
má seinna vera, að hugsað sé til
starfseminnar á næsta ári og nú
þarf að hefjast handa við aug-
lýsingastarfsemi. Akureyrar-
kort það, sem Akureyrarbær og
Umferðaröryggisnefnd Akureyr
ar gáfu út í sameiningu var
ágæt byrjun, en til þess að um
verulega auglýsingu sé að ræða,
þarf nú þegar að hefjast handa
um útgáfu á veglegum mynd-
skreyttum bæklingi, sem hefir
að geyma upplýsingar um Akur
eyri ásamt upplýsingum um
möguleika til ferðalaga um ná-
grenni hennar og Norðurland í
heild. Bæklingur, sem þessi,
þyrfti að vera vel úr garði gerð-
ur, prentaður í litum, — og
myndi kosta allmikið fé. Er eðli
legt að ætla, að aðilar þeir, sem
ferðamönnum sinna, myndu
vilja taka þátt í útgáfu sem þess
ari og kosta að hluta, og myndi
þá Akureyrarbær vafalaust fáan
legur til þess að leggja eitthvað
af mörkum til þess að útgáfan
geti orðið sem veglegust. Síðan
mætti ræða hvort bæri að endur
nýja útgáfuna árlega, eða annað
hvort ár og mætti láta sér detta
ýmislegt í hug í því sambandi.
Auðvelt væri að dreifa bækl-
ingi sem þessum um allan heim
með aðstoð ísl. flugfélaganna,
SAS, Pan American o. s. frv.
Sofandahátturinn varðandi
þessa framtíðarnauðsyn akur-
eyrskra ferðamála er orðinn til
stórrar vansæmdar. Vil ég því
leggja til, að ekki sé beðið leng-
ur eftir því, að Ferðamálafélag-
ið sé vakið af værum blundi,
heldur að aðilar þeir, sem hlut
eiga að máli, leggist nú á eitt,
haldi með sér fund og leggi drög
að útgáfu bæklings svo sem
drepið hefir verið á hér að
framan. Því fyrr því betra.
Að endingu vil ég svo minna
á, að útgáfa bæklings um Akur-
eyri er engin endanleg ráðstbf-
un varðandi ferðamál hér, —
aðeins einn liður í viðleitni til
þess að gera Akureyri að ferða-
mannabæ. Athuga þarf gaum-
gæfilega hvað gera megi til þess
að stöðva ferðamanninn hér í
bænum — það er óleyst verk-
efni, sem krefst hugmyndaflugs.
Mættu bæjarbúar gjarna leggja
höfuðin í bleyti og koma tillög-
um sínum á framfæri. !
Pétur Jósefsson.