Dagur - 24.06.1970, Side 5

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-11-66 og 1-11-67
Ritstjóri og ábyrgðarmaSur:
ERLINGUR BAVÍÐSSON
V ____
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
FALIN GLÚÐ
HINN 17. jviní grúfði skuggi verk-
fallanna yfir landinu. í þeim skugga
lásu menn teikn mörg um þjóðféíag
okkar og þá sambúðarliæui, er flest-
ir fordæma. En þótt menn ættu að
vera reynslunni ríkari að hverju
verkfalli loknu og séu það vissulega,
hefur sú reynsla ekki leitt menn inn
á nýjar brautir, þar sem deilur um
kaup og kjör yrðu leystar á sæmi-
legri Iiátt og með rninna tjóni fyrir
þjóðarheildina og einstaklinga henn
ar. í hvert sinn að staðið er upp frá
samningaborði og foringjar fylkinga
lýsa árangri erfiðis síns, hafa þeir,
vitandi eða óafvitandi, falið neista
að nýjum átökum.
En um leið og menn fagna lausn
þeirra deilna, er náðst hefur, vænt-
um við þess, að lausn annarra af
sama toga, sé skammt undan.
En jhvað sem menn annars sáu og
gátu lesið úr skuggum verkfalla og
vinnudeilna, hélt sólin áfram að
hækka á lofti, og hér fyrir norðan
var hver dagurinn öðrum íegri og
veðurbh'ða einstök verkfallsvikurnar
þrjár. Og á bjartasta degi ársins 21.
júní, var 24 stiga hiti á Grímsstöð-
um á Fjöllum. Gróðurinn óx og
angaði. En í þessu mikla sólfari lang
degis á norðurslóðum lesa menn
einnig rúnir, er ristar hafa veríð á
ræktarlönd bændanna, og frammi
fyrir þeim standa þeir ráðafáir. En
rúnir þessar eru kal, allt upp í 80%
dauðakal á ræktuðu landi. Þótt
margt hafi verið um kalið ritað og
rætt, liggur það eitt ljóst fyrir, að
hvorki bændur eða vísindamenn
landbúnaðarins hafa fundið við-
hlýtandi skýringu á því og heldur
engin fullgild ráð til varnar. Fyrir
augum manna afsannar einn hluti
túns, það sem annar sannar, um kal-
ið. Þessar túnaskemmdir eru hið
alvarlegasta áfall fyrir bændastéttina
og þjóðarbúið í heild og er vand-
fundnari lausn þess máls en heitna-
tilbúnar deilur um arðskiptingu.
Þótt mönnum leiki ekki lausnar-
orð á tungu ennþá hvað snertir hin-
ar mestu túnaskemmdir er orðið
hafa og nú blasa við, og óvíst sé einn-
ig, að menn hafi orðið miklu vitrari
af því, að stöðva að miklu leyti fram-
leiðslustörf þjóðarinnar svo viktrm
skiptir, er ekki ástæða til að örvænta.
Margar eru þær rúnir, sem einnig
gefa fögur fyrirheit, þrátt fyrir allt er
miður fer. Eitt af því er áhugi ungs
fólks á því, að endurgræða landið.
Sjálfboðaliðar m. a. í ungmenna-
félögunum við þau þjóði'æknisstörf,
bregða birtu á framtíðina. A meðan
við eigum æsku, sem eykur hið gróna
land, eigum við einnig falinn eld til
framtiðarheilla í hfsbaráttu kom-
andi daga. □
Þar sem Kjarval byggSi sér sumarhús
Viðtal við Björn Guttormsson á Ketiisstöðum
HÉR var staddur í bænum á
mánudaginn maður sá af Fljóts-
dalshéraði, er Björn heitir, Gutt
ormsson, bóndi á Ketilsstöðum
í Utmannasveit, og leit hann
inn á skrifstofur blaðsins til að
spyrja tíðinda. Þetta fór þó á
annan veg en ætlað var, því ég
tók fljótlega að spyrja hann
frétta. Björn er tæplega sjötug-
ur að aldri, fyllir sjöunda tug-
inn 5. ágúst í sumar, ber aldur-
inn mjög vel og sýnist traustur
maður að allri gerð og vel á sig
kominn, afkomandi presta og
sýslumanna austur þar. E. t. v.
einn þeirra, sem hefur ráð á að
vera hann sjálfur.
Ertu ættaður frá Ketilsstöð-
um?
Ég fluttist þangað 1907 og hef
átt þar heima síðan, en bóndi
frá 1924.
Búskapurinn á Héraði?
Mesta framleiðsla okkar bygg
ist á sauðfjár- og nautgripa-
rækt. Aukabúgreinar eru kart-
öflurækt og kornrækt, er dreg-
izt hafa saman á undanförnum
árum, sökum kólnandi veðráttu.
En af hinu kólnandi veðurfari
stafar margvíslegt tjón annað,
svo sem ka'l í túnum, sem nú
ber einna mest á á Héraði utan-
verðu. Mjólkurframleiðslan hef
ur heldur dregizt saman á und.
anförnum árum, en virðist nú
aftur í vexti og nautakjötsfram-
leiðslan eykst töluvert og má
gera ráð fyrir mikilli aukningu
í þeirri grein á næstunni, þar
sem nú er unnt að fá holda-
nautasæði frá sæðingarstöð B. í.
á Hvanneyri. En Búnaðarsam-
band Austurlands hefur komið
á fót sæðingarstöð á Egilsstöð-
um og fær hún sæðið djúpfryst.
Sérstakar nýjungar í búskapn
um?
Menn láta sig auðvitað alltaf
dreyrna um nýjungar og smám
saman verða draumarnir að
veruleika á tímum tækni og
margþættra framfara og breyt-
inga. Vera má, að búgreinum
megi fjölga. Til dæmis mætti
hugsa sér gróðurhúsarækt þeg-<
ar meira af heitu vatni hefur
náðzt upp á yfirborðið við
Urriðavatn, en er enn lítt rann-
sakað mál.
Ræktunar- og byggingarfram
kvæmdir?
Úr þeim framlcvæmdum hef-
Ur dregið hin síðari ár í sveit-
um. Oi-sakir þess eru margar og
þar grípur hin versnandi veðr-
átta líka inn í, ennfremur láns-
fjárskortur, vaxtaokur og margt
fleha. Og enn eru raforkumálin
óleyst fyrir mikinn hluta hér-
aðsins. Sýnist naumast viðhlýt-
andi lausn fást á því vandamáli
fyrr en Lagarfoss verður virkj-
aður.
Fækkar fólki í sveitum?
Frekar og jarðir fara í eyði.
Hins vegar er Egilsstaðakaup-
tún ört vaxandi staður, því
þangað flytja margir, sem bú-
skap hætta. Ei- það að vísu bót
í máli að tapa ekki fólkinu
alveg. Og það hefur þegar sann
azt, að þesá þéttbýlisstaður og
sveitirnar styðja hvort annað.
Ekkert er líklegra en að fólks-
flótti hefði orðið frá Fljótsdals-
héraði í stórum stíl ef Egils-
staðakauptún hefði ekki mynd-
azt og orðið það sem það er.
Veiðiárnar?
Margir gera sér góðar vonir
um aukna fiskgengd og veiði á
vatnasvæðum Lagarfljóts og
Selfljóts. Veiðifélög hafa verið
stofnuð og nú þegar hefur Sel-
fljót verið leigt og mun þar
verða ræktaður fiakui1. Leigan
er til nokkurra ára. Einnig stóð
til að leigja vatnasvæði Lagar-
fljóts og er mér það mál ekki
frekar kunugt.
Þið hafið öflugt ræktunar-
samband?
Búnaðarsamband Austur-
lands hefur verið að færa út
staufsemi sína undanfarið. Ég
nefndi sæðingarstöð þess og fyr
ir stuttu voru sameinuð öll
ræktunarsamböndin í eina
heild, en þau voru mörg og sum
smá, Ræktunarsamband Austur
Björn Guttormsson.
lands og ráðinn að því sérsta'kur
framkvæmdastjóri, Sigfús Þor-
steinsson. Einnig var fjölgað í
stjórn þeirra samtaka og hafa
nú yngri menn tekið við for-
ystunni.
En læknamiðstöðin?
Heilbrigðisþjónustan hefur
lengst af verið sæmileg síðan
tveir læknar komu í Egilsstaði
og sjúkraskýli var reist. Þó hef-
ur það komið fyrir, að læknir
hefur verið aðeins einn og er
það óviðunandi, einkum að vetr
arlagi. En í þessum efnum er
nú von mikilla umbóta á næst-
unni, því í sumar verðui1 byrjað
á að byggja læknamiðstöð á
Egilsstöðum, senilega hina
fyrstu úti á landi.

um, var eitthvað í „prestkomp-
unni“ í gamla skólanum, sem
var ebki gott að vita hvað var
eða skýra. Einnig var það, að
fyrir mörgum árum var hjá mér
ung stúlka, sem ég hirði e'kki
um að nafngreina og var gædd
dulai'hæfileikum, bæði dul-
skyggni og dulheyrn, en sjálf
var hún dul í skapi og sagði
sjaldan frá því, er fyrir hana
bar. Einu sinni sem oftar sat ég
inni í eldhúsi heima hjá mér.
Varð ég þá var við einhver
óþægindi, stóð upp og færði mig
til. Nokkru síðar heyrði ég það
haft eftir hinni skyggnu stúlku,
að hún hefði séð ungan mann,
sem við þekktum og var nýlega
látinn, standa hjá mér í eld-
húsinu og viljað koma snæris-
hönk yfir höfuð mitt. En þar
hefði þá móðir mín, einnig dáin,
komið að og sagt: Hví lætur þú
svona .... og hindraði hún
unga manninn að koma fram
áformi sínu.
Einu sinni sem oftar var faðir
minn á gangi úti á túni. Bregð-
ur þá svo við, að hann dettur
kylliflatur. Fyrrnefnd stúlka
sagðl, að maður hefði brugðið
fyrir hann fæti og var það ungi
maðurinn, sem fyrr getur.
Að síðustu er svo enn ein frá-
sögn, þar sem skyggna stúlkan
kemur við sögu. Hún var þá
(kaupakona í Mývatnssveit og
var hún með öðru fólki að
dreifa heyi í sólskini og góðu
þurrkútliti. Var hamast við að
breiða heyið til að nota þurrk-
inn. En allt í einu hættir stúlk-
an og segir við húsbónda sinn:
Þeir eru hættir að breiða. Hafði
hún þá séð huldufólk við sömu
iðju en það var nú hætt að
breiða hey sitt. Eftir örlitla
stund var komin hellirigning.
Er það satt, að Þorgeirsboli
hafi flækzt austur á Hérað og
sé þar ennþá?
Því gæti ég bezt trúar. Einar
nokkur reisti bæ á Stakahjalla
í Koreksstaðalandi í Útmanna-
sveit. Bjó hann fyrst einn en
kvæntist síðan dóttur Þorleifs á
Hrjóti í sömu sveit. Þorleifur
var ættaður vestan úr Skaga-
Ketilsstöðum og sá þar m. a.
sumarbústað Kjarvals?
Já, segir Björn bóndi og glaðn
ar mjög. Kjarval sagðist vera
landseti minn og ég er stoltur
af því. Hann orti einu sinni
þetta til mín:
Landsetinn gæddur Ijóði
leyfir sér hér með góði
að inna þér orðgnótt snjalla
eigandi lífs og lands
Ketilsstaða-blómabands
við klettastalla.
Já, hann kom hingað 1949,
ætlaði til Borgarfjarðar, fá sig
ferjaðan yfir Selfljót, en bát-
urinn kom ekki svo að hann
snéri við og kom heim til mín
og baðst leyfis að mega tjalda
í landi mínu, þar sem hann
hafði fundið sér fyrirmyndir til
að mála. Tjaldstæðið var hon-
um velkomið. Þetta var upphaf
okkar kynna, sem góð hafa
haldizt síðan.
Svo byggði hann?
Hann fékk smíðaðar þessar
örlitlu vistai*verur og setti þær
þarna niður. Þetta eru raunar
tvö hús og bátaskýli.
En sagan um kúna?
Já, ég kannast við hana. Þetta
er þjóðsaga um kúna, sem var
viðskila við hinar kýrnar og
kom að tjaldi málarans. Hann
átti að hafa leitt hana inn í
tjaldið en sofið sjálfur úti. Sá
er fóturinn fyrir þessari sögu,
að Kjarval hafði einhverjar
áhyggjur af kú, sem hann sá.
En hann má ekkert aumt sjá og
lét sér annt um, að eitthvað
væri fyrir skepnuna gert. Kjar-
val ann dýrum og blómum.
Hann talar við fuglana og tekur
eftir umhverfinu af svo miklum
næmleika að furðu sætir. Ekk-
ert fór fram hjá honum og því
varð hann svo undrandi eitt
sinn, á því eftirtektarleysi, að
hann hefði ekki fyrr tekið eftir
planka einum við kálgarð í
nokkurri fjarlægð, en raun
varð á. Það fannst honum, að
fyrr hefði átt að vera og var
plankinn þó á engan hátt merki
legur, en lá þarna aðeins.
Svo málaði hann?
Já, hann kom sumar eftir sum
ar og málaði fjölmargar myndir
og sumar fegurstu myndii'nar.
Sumarbústaður Kjarvals í Ketilsstaðalandi.
Ekki vænti ég að álfar búi í
klettunum í landi þínu?
Ekki hef ég orðið þeirra var
og get því ekkert um þá sagt af
eigin reynslu, eða af öðrum dul-
rænum toga. Helzt er, að eitt-
hvað beri fyrir mann í draumi^
en helzt er það fyrir veðri um
lengri eða skemmri tíma. En
auðvitað er til fólk, sem sér
fleira en fjöldinn og maður haf-
ur ’heyrt sitt af hverju um það.
Viltu segja mér eitthvað af
því tagi?
Þegar ég var nemandi á Eið-
firði og með honum kom boli og
hefur fylgt afkomendur hans.
Það hefur heyrzt til hans og
menn dreymir hann stundum.
Einu sinni urðu kýrnar í fjósi
mínu ærarí einkum í annarri
básaröðinni. Þær blésu og baul-
uðu og létu öllum illum látum,
svo mér ofbauð. Eftir litla stund
kom einn af ætt Þorleifs og átti
hann erindi í fjósið til okkar,
iþar sem við vorum við mjaltir.
Fleiri hafa svipaða sögu að
segja.
Einu sinni ók ég fram hjá
Samtök um náftúruvemd á Norðurlandi
stofnuð
Nemendur Húsmæðraskólans ;á Laugiun. — Sjá grein á bls. 2.
STOFNFUNDUR Samtaka um
náttúruvernd á Norðurlandi
(SUNN) var haldinn í Mennta-
skólanum á Akureyri, dagana
20. og 21. júní sl.
Formaður undirbúningsstjórn
ar samtakanna, Helgi Hallgríms
son safnvörður, setti fundinn og
skipaði fundarstjóra Hauk Haf-
stað bónda í Vík í Skagafirði.
Síðan flutti Helgi skýrslu um
gerðir stjórnarinnar. Kom þar
m. a. fram að stjórnin hefur
-haldið fjóra fundi á árinu, og
auk þess efnt til nokkurra auka
funda með bændum. Þá hefur
stjórnin samið ýtarlegar greinar
(Ljósm.: E. D.)
sínar, held ég. Nefni ég mynd
hans iSuiaar við Selfljót, sem er
ein af steeretu málverkum hans,
til dæmis. Hann unni sér engrar
hvíldar þegar hann -var að mála
og hugsaði ekki einu sinni um
að borða. Við höfðum áhyggjur
af þessu og reyndum stundum
að bæta úr því, og stundum kom
hann og gisti og var þá allra
manna skemmtilegastur og góð
ur maður er hann, trölltryggur,
viðkvæmur. Hann gaf mér
nokkur málverk, sem mér þykir
(Framhald á blaðsíðu 2)
Gagnfræðaskólanum á Akureyri slifið
í 40. sinn
GAGNFRÆÐASKÓLANUM á
AkUreyri vaf slitið í 40. sinn
hinn 1. júní. Nemendur í vetúr
voru 822, og skiptust þeir í 31
bekkjardeild. Taka varð á leigu
4 kennslustofur utan skólahúss-
ins til þess að koma öllum nem-
endum fyrir. Kennarar-voru 51,
31 fastakennari og 20 stunda-
kennarar.
Fi-amhaldsdeild (5. bekkúr)
starfaði í fyrsta sinn við skól-
ann í vetur, og skiptust nem-
endur til helminga í tækni- og
viðskiptakjörsvið. 14 luku prófi
þaðan og stóðust allir. Efstur
varð Theódór Hallsson, I. 8.0.
Brautskráðir voru 113 gagá-
fræðingar, 76 úr bóknámsdeild
og 37 úr verknámsdeild. Hæstu
einkunp á gagnfi-æðaprófi hlabt
Ingveldur Ejeldsted Hjartar-
dóttir, I. 7.61. a
Til landsprófs miðskóla inn-
rituðust 83, og þar af stóðust
landspróf 69 og réttindaeinkunn
til setu í menntaskóla o. fl. (6.0)
náðu að-mati skólans 54. Hæstu
meðaleinkunn í landsprófsgrein
um og jafnfi'amt hæstu landk-
prófseinkunn við skólann fram
til þessa hlaut Þóra I. Þórodds-
dóttir, Iv ág. 9.7, en önnur vaið
Hólmfríður Vignisdóttir, I. ág.
9.4. Áttu þær einnig hæstu aðal
einkunnir í skólanum á þessu
vori. Báðar hlutu þær bóka-
verðlaun fyrir námsafrek, pn
önnur verðlaun gaf bókaverzl-
unin Bókval.
Aði'ir verðlaunahafar voru
þessir: Viktoría Hannesdóttir
hlaut farandbikar fyrir hæstu
einkunn í íslenzku á gagnfræða
prófi., Arnfríður Jónasdóttir,
Viktoría Hannesdóttir, Fjóla
Grímsdóttir og Stefán Baldvins
son fengu bækur frá Þýzka
sendiráðinu fyrir þýzkukúnn-
áttu og Þorstéinn Jósepsson bók
frá Danska kennslumálaráðu-
neytinu fyrir góðan árangur í
dönsku á gagnfræðaprófi. Þá
veitti Lionsklúbburinn Huginn
veiíilaun fyrir hæstu einkunnir
pilts og stúlku í stærðfræði, bþk
færslu, vélritun og_ritleikni á
gagnfæðaprófi, og afhenti full-
trúi klúbbsins, Gunnar Árna-
son, kaupmaður, þedm Signínu
Baldursdóttur, Jóhannesi Mika-
elssyni og Friðriki Adólfssyni
þau verðlaun, en þeir voru jafn
liáir. —i Jóhannes Mikaelsson,
Albert S. Karlsson, Þorbjörg
Ingvadóttir, Haraldur G. Han-
sen og Omar Einarsson fengu
bækur. frá skólanum fyrír tnín-
aðarstörf og fprystu i félags-
málum. . *
Félagslif nemenda var mikið
og gott í vetur. Ýmsar íþróttir
voru stundaðar. Haldin voru
mörg íþróttamót innan skólans
og þar að aúki efnt til keppni
við Laugaskóla. Auk þess mæ.tti
nefna málfundi, söngstarfsemi
tveggja kóra, blaðaútgáfu, tón-
leika- og námskeiðshald, en
skólinn naut ágætrar samvinnu
við Æskulýðsráð bæjarins og
æskulýðsfulltrúa. 18 skemmti-
samkomur voru haldnar í skól-
anum, yfirleitt prýðilega sóttar
og fóru allar vel fram. Áramóta
fagnaður, grímudansleikur og
árshátíð voru veglegustu sam-
komurnar. Tilsjónarmenn félags
lífs voru kennararnir Haraldur
M. Sigurðsson og Ingólfur Ár-
mannsson.
Við skólaslitin gáfu 10 ára
gagnfræðingar fagra fánastöng
og íslenzkan fána til minningar
um látna bekkjarsystur, Stein-
unni Pálmadóttur. Einnig til-
kynntu þeir, að þedr myndu
gefa skólanum aðra stöng sams
konar og ásamt henni fána með
ísaumuðu merki skólans. Af
þeirra hálfu töluðu þau frú
Jónína Pálsdóttir og Ingimar
Sveinbjörnsson, flugstjóri.
Ýmsar aðrar ágætar gjafir
hafa borizt skólanum. Meðal
þeirra má nefna peningagjöf
Barkar Eiríkssonai', forstjóra, í
Minningarsjóð Sveins Eiríksson
ar og andlitsmynd (rismynd)
af hinum ástsæla kennara, Agli
Þórlákssyni, gerða af Ríkharði
Jónssyni. GefendUr voru ekkja
og nokkrir aðrir vandamenn
Egils, frú Aðalbjörg Pálsdóttir,
hans og vinir.
f lok skólaslitaathafnarinnar
ávarpaði skólastjórinn, Sverrir
Pálsson, brautskráða nemendur
og árnaði þeim heilla og bless-
unar.
(F réttatilky nning )
gerðir um Laxárvirkjunarmálið
og um Frumvarp til laga um
takmarkaða náttúruvernd í Mý
vatnssveit, og hefur það fyrr-
nefnda verið birt í blöðum.
Einnig hefur stjórnin sam'ið
ávarp í tilefni af evrópska nátt-
úruverndarárinu 1970, sem birt
var í ýmsum blöðum og einnig
sérprentað og dreift til fundar-
manna. Stjórnin hefur sent
nokkrum formönnum náttúru-
verndarnefnda á Norðurlandi,
bréf með erindum um friðlýs-
ingar á ýmsum stöðum, en blot-
ið litlar undirtektir.
Gjaldkeri stjórnarinnar, Hjört
ur E. Þórarinsson, bóndi á
Tjörn, gerði grien fyrir fjárhag
félagsins. Kom þar fram, að
Samtökin hafa hlotið styrki að
upphæð 20 þús. kr. frá kaup-
félögunum í Skagafirði og Eyja
firði. Komu þeir í góðar þarfir,
þar sem engin félagsgjöld 'hafa
enn verið innheimt. Skipað var
í tvær nefndir: laganefnd og alls
herjarnefnd. Að svo búnu var
fundi frestað til kl. 2 e. h. en
nefndir störfuðu á meðan.
Kl. 2 s.d. hófst fundur á ný.
Hörður Kristinsson doktor í
grasafræði talaði um almenna
náttúruvernd og mengunarmál-
in sérstaklega, en hann hefur
kynnzt þeim málum nokkuð af
dvöl sinni í Bandaríkjunum.
Var erindi hans fróðlegt í alla
staði, og ágæt kynning þessara
mikilvægu mála.
Hjörleifur Guttormsson líf-
fræðingur frá Neskaupstað
ræddi um náttúru Austurlands
og austlenzk vandamál á þessu
sviði. Kom þar m. a. fram, að
hafinn er undirbúningur að
stofnun náttúruverndarsamtaka
á Austurlandi, og var undirbún
ingsfundur haldinn á Halloi-ms-
stað þann 14. júní'sl.
Nokkrar umræður urðu út af
Skólaslil Oddeyrarskólans á Akureyri
ODDEYRARSKÓLANUM á
Akureyri var slitið 29. maí sl.
í vetur voru nemendur 480 í 19
bekkj ardeildum. Við skólflslit
minntist skólastjóri þess, að nú
eru 99 ár liðin síðan að almenn
barnafræðsla hócfst á Akureyri.
Komandi skólaár yrði sennilega
notað til að undirbúa 100 ára
afmælið vorið 1971.
Þegar skólinn hóf störf á sl.
hausti, hafði lóðin tekið miklum
•breytingum. Gagngerar endur-
bætur höfðu farið fram á suð-
vesturhluta hennar, skipt var
þar um jarðveg, komið fyrir nið
urföllum, gerður 25x50 metra
boltavöllur, búnir til grasreitir,
malbikuð bílastæði og sá hluti
lóðarinnar, sem er að sunnan
og vestan. Endurbættar voru
tvær kennslustofur í elzta hluta
skólans og eru þær nú eins góð-
ar og bezt tíðkast erlendis í hlið
stæðum húsakynnum.
Tvö undanfarandi ár hafa
yngstu börnin gengið undir
skólaþroskapróf og sálfræðingJ
ur fenginn til þess að rannsaka
nokkur börn. Eru niðurstöður
þeirra rannsókna foreldrum og
kennurum til leiðbeininga.
Á árinu hafa skólanum bor-
izt margar gjafir. Sumt eru pen
ingar í sjóði, en annað eru grip-
ir í söfn skólans.
Náttúrugripasafnið á Akur-
eyri hélt í vetur sýningar varð-
andi náttúruvernd og tunglið.
Börn í 5. bekkjum unnu í 4—7
manna hópum í safninu undir
leiðsögn bekkjakennara, safn-
vai'ðar eða skólastjóra. Að lok-
um var svo búið til risastórt
tungl með tilheyrandi landslagi.
Mikið af þessu starfi var unnið
í sjálfboðavinnu og utan venju-
legs kennslutíma. Var flestra
dómur að þetta væri skemmti-
Iegt, þroskandi og hugmynda-
aukandi nám, sem vert væri að
auka á komandi skólaárum.
Rétt fyrir „litlu-jólin“ unnu
nokkur börn í 5.—6. bekkjum
málverk á glært plast. Málverk-
in voru límd á rúðurnar í skála
skólans og lýst í gegn. Var þetta
tilraun til skreytingar á skól-
anum, en áherzla hefur verið
lögð á, að börnin önnuðust sjálf
skreytingar á skólanum eftir því
sem mögulegt væri.
Eftir áramótin voru stofnuð
bekkjaráð í 6. bekkjum. Voru
þau kosin af nemendum hverrar
deildar. Fimm börn mynduðu
hvert bekkjarráð og af þeim var
einn með titilinn bekkjarstjóri.
Settar voru starfsreglur fyrir
í’áðin og þar ákveðið, að ráðin
ynnu að ákveðnum verkefnum.
í hverri viku hélt skólastjóri
fundi með ráðunum og hjálpaði
þeim við val verkefna, sem síð-
an voru unnin í sjálfboðastarfi
utan kennslutíma. Var að ýmsu
unnið og má þar til nefna gjöf-
um, sem kennaraskólanemum
voru færðar, þegar þeir komu
hingað á vegum Kennaraskóla
íslands og kenndu sína kennslu
viku.
Margt fleira má nefna úr
starfi skólans eins og t. d. skoð-
unarferð um Eyjafjörð, heim-
sókn í Nonnahús, skíðaferðir í
Hlíðarfjall, skólaskemmtun með
7 sýningum, skóladansleiki,
bekkjakvöld, skólaferðalag 6.
bekkinga, blaðaútgáfu, stúku-
starf, móttökur gesta, fyrirlestra
og myndasýningar, frímerkja-
söfnunarfélagsskap, frjálsa mál
verkagerð og margs konar
íþróttakeppnir bæði andlegar
og líkamlegar.
1 vor var í fyrsta sinn keppt
um titilinn „Skákmeistari Odd-
eyrarskólans". Var það útsláttar
keppni og að nokkru leyti undir
búin af bekkjarráðunum. Titil-
inn hlaut Gúnnar Jón Eiríksson
og fékk til eignar fagran verð-
launapening.
Svigmeistari skólans varð að
þessu sinni Sigvaldi Torfason
og hlaut til eignar fagran verð-I
launapening, sem gefinn var af
Vilhebn Þorsteinssyni fram-
(Framliald á blaðsíðu 2)
þessum erindum, en síðan va;.’
gefið kaffihlé.
Kl. 4 s.d. hófst fundur á ný
með því að laganefnd skilaði
áliti sínu. Hafði nefndin fengið
til meðferðar lagauppkast, sem
stjórnin hafði gert ásamt breyt-
ingartillögum frá henni, og var
það samþykkt að mestu óbreytt.
Að því búnu gaf Helgi Hall-
grímsson yfirlit um viðhorfin £
náttúruverndarmálum fjórð-
ungsins. Minnti hann á ýmislegt
sem áunnizt hefði, og taldi lík—
legt að sl. ár og náttúruvernda.’
árið 1970, mörkuðu þáttaskil í
náttúruverndarmálum í fjórð ■
ungnum. Þá drap hann á ými;
mál, sem aðkallandi væru, m. a.
mengun vatna og vatnsfalla,
hugmyndir um stórvii'kkjanir ;
fallvötnum í fjórðungnum oj
hugsanlega stóriðju við Eyja ■
fjörð, sorphaugamálin o. fl.
Á eftir erindi Helga gei'ði rit •
ari, Árni Sigurðsson sóknar
prestur á Blönduósi, grein fyri
ályktunartillögum er alsherjar •
nefnd 'hafði smíðað. Lagði nefnd
in til að fundurinn ályktaði un
eftirfarandi efni: staðsetning
álúmsverksmiðju við Eyjafjörí .
sorphaugamál kaupstaðanna, oj
hættuna af ofbeit í landinu.
Spunnust af þessu fjöruga
umræður, sem margir tóku þát!
í, einkum voru beitarmálii.
umrædd. Að lokum voru tillög
urnar samþykktar í lítið breytt
formi. Verða þær birtar síðar.
Skipuð var 10 manna nefnc.
til að athuga vatnamálin oí.
skila um þau áliti á fundinun,
daginn eftir.
Að lokum fór fram stjórnar ■
kosning, en samkvæmt hinun .
nýju reglum skal stjórnin skip ■
uð fimm mönnum, og kosið i
einu lagi á fyrsta aðalfundi san .
takanna. Þeir Jóhann Skaptasoi:.
sýslumaður á Húsavik og Egiu
Bjarnason ráðunautur á Sauðá:.
króki, búðust undan endurkosi.
ingu sökum embættisanna. Þes.j
ir hlutu kosningu i stjornina
Helgi Hallgrímsson, Hjörtur L!.
Þórarinsson, Árni SigurÖsson,
Haukur Hafstað og Sigurður
Jónsson bóndi Yztafelli, Kinn.
Varamenn voru kjörnir: Gísll
Kolbeins sóknarprestíir á Mel ■
stað, V.-Hún., Ingólfur Niko ■
demusson trésmiður, Sauðái ■
króki, Sigurður Þórisson bónöi
Grænavatni og Árni Kristjáns ■
son kennari, Akureyri. Lauk
þessum fundi um kl. 8 s.d.
Um kvöldið var eínt til kvöhl
■vöku í sýningarsal skólans. Þa '
lásu Árni Kristjánsson, Heið •
rekur Guðmundsson og Rósber.fi;
G. Snædal bundið mal og óbunci
ið. Hjörleifur Guttormsso:-1
sýndi skuggamyndir af Aust,- ■
fjörðum og Helgi Hallgrimsso \
(Framhald á blaösiðu 2)
- Tvö skip SÍS í smíium
(Framhald af blaðsíðu 8).
og löndunarbúnaði, þannig að
unnt er að vinna samtímis með
fjórum óháðum vinnuflokkum,
tveimur 3ja tonna krönum mið-
skips á sameiginlegri súlu, og
geta þeir hvort heldur er unnið
sjálfstætt eða tengdi, og þá lyft
6 tonnum sameiginlega, enn-
fremur er skipið búið tveimur
pörum af 3ja tonna bómum,
öðru fram við bak’ka og hinu
aftur við brú. Kranarnir verða
sérstaklega búnir til grabba-
notkunar. Tveir vörulyftarar
verða í skipinu.
íbúðir í skipinu erú fyrirJ19
manna áhöfn, og búa allir í eins
manns klefum.
Skipið verður ; yggt efti'ít
ströngustu kröfum Llod s Reg’ ■
ster og Shipping', en hefur um-
fram þær verið sei'sta’kleg?!
styrkt og búið með tiiiiti til ís-
lenzkra aðstæðna, iss, o ;
reynslu útgerðar.
henni stjórnað frá brú. Gert er
í'áð fyrir sérstökum búnaði til
Aðalvél skipsms verður ai:
gerð Deutz, 2000 hestafla og ei'
brennslu á meðalþungri olit ,
Hjálparvélar verða hms vegar
af gerð MAN.
Ganghraði skipsins fulllestaóa
verður 14 sjómílur. Skipið verð-
ur búið fullkomnustu sigli'nga-
tækjum og radiotækjum a”!
„single sideband“ gerö. j_J