Dagur - 28.03.1973, Blaðsíða 8

I)AGl;R DAGUR . DAGUR
Vér viljuxn vekja athygli
á auglýsiogusúna okkar,
sem cr 1-11-87
DAGUR . DAGUR . DAGUR i
AGUK
Akureyri, miðvikudaginn 28. marz 1973
FERM- f "X r
INGAR- f /''T' i GULLSMIÐIR
SIGTRYGGUR
GJAFIR 1J & PÉTUR
í MIKLU ÚRVALI ^ AKUREYRI
SMÁTT & STÓRT
Iistkynning haldin á Blönduósi
LISTKYNNING á vegum Kven
félagasambands í Austur-Húna-
vatnssýslu fór fram í Félags-
heimilinu á Blönduósi um síð-
ustu helgi, en formaður sam-
bandsins er Elísabet Sigurgeirs-
dóttir. Blaðið hafði samband
við hana að sýningu lokinni og
leitaði frétta af þessum atburði.
Henni sagðist efnislega svo frá:
Á þessari listkynningu voru
málverk, höggmyndir, svartlist,
húsagerðarlist og listvefnaður
og var sýningin sett upp í félags
heimilinu hér á Blönduósi og
opnuð á laugardaginn og stóð
hún í tvo daga.
Aðsóknin var sérstaklega
mikil og hefur verið gizkað á,
að um eitt þúsund manns hafi
TOGARAFLOTINN
TOGARARNIR eru nú sem
óðast að halda á miðin, sumir
farnir fyrir fáum dögum en
aðrir að undirbúa sig. Látlaust
hefur verið auglýst eftir mönn-
um í skiprúm, bæði norðan-
lands og sunnan. □
LOÐNUAFLINN
komið á þessa sýningu. Við setn
inguna söng Karlakór Bólstaðar
hlíðarhrepps og einnig Vöku-
menn, en ég setti sýninguna
með nokkrum orðum. Steinunn
Finnbogadóttir borgarfulltrúi í
Reykjavík flutti ávarp, en hún
var stoð okkar og stytta við
allan undirbúning, en síðast og
ekki sizt fengum við blásara-
kvintett frá Sinfoníuhljómsveit
fslands til að leika við þetta
tækifæri.
Á sunnudaginn var börnum
skólanna í báðum Húnavatns-
sýslum boðið, ásamt kennurum,
á sýninguna og komu margir
skólahópar. Enginn aðgangs-
eyrir var greiddur, hvorki fyrir
börn eða fullorðna. Menntamála
ráð veitti okkur nokkurn styrk
og Menningarsjóður félagsheim
ila einnig, en auk þess margir
einstaklingar. Eyborg Guð-
mundsdóttir listmálari sá um
útgáfu á vandaðri sýningarskrá
og hún sá um uppsetningu sýn-
ingarinnar og val á listaverk-
um. Elzti gesturinn var Hall-
dóra Bjarnadóttir, nær 100 ára,
kát og hress að vanda.
Við höfðum sérstakt pró-
gramm, sérstaklega ætlað þeim
yngri. Drengir úr tónlistarskól-
anum léku og unglingar frá
unglingaskólanum sýndu fallega
táningadansa.
Þessi sýning, sem fólk tók
alveg framúrskarandi vel, fer
svo til Sauðárkróks, Húsavíkur
og Selfoss. □
ÍHALDSKONUR OG
BÚVÖRURNAR
íhaldskonur í Reykjavík mót-
mæla verði búvara. Þær skora
á húsmæður í útvarpi, sjón-
varpi og blöðum, að leggja sér
búvörur lítt eða ekki til munns
aðra hvora viku. Þær hafa bent
á, að t. d. megi í staðinn fyrir
mjólkina nota annan vökva,
þótt hann sé nokkrum sinnum
dýrari og óhollari. Þá megi
borða ýmiskonar fasta fæðu,
aðra en dilkakjöt, svo sem fisk.
Þessi boðskapur hefur vakið
undrun, svo ekki sé nú meira
sagt, og flestum koonum finnst
sér stórlega misboðið með slík-
um boðskap. Þær sjá glöggt, að
ef einhver árangur yrði af þess-
uni aðgerðum, sem þó eru
dæmdar til að mistakast, yrði
hann sá einn að skaða bændur.
VERÐHÆKKANIRNAR
Miklar verðhækkanir liafa orð-
ið, því miður, en miklar kaup-
liækkanir einnig. Árið 1970, í
nóvember, kostaði mjólkurlítr-
inn kr. 15,30, 19,20. Hækkun
27%. Mjólkurostur hefur ekki
hækkað og væri kannski óhætt
að borða hann sveltivikuna.
Smjör hefur á þessuin tíma
liækkað um 26%. Kjöt og kjöt-
vörur hafa hækkað um 23—
28%. Kartöflur hafa lækkað um
24% og hlýtur að vera synd-
Nýja stangveiðifélagið Ármenn
STOF'NAÐ hefur verið í Reykja
vík áhugamannafélag stang-
veiðimanna er heitir Ármenn.
Tilgangur þess er að sameina
sem flesta fluguveiðimenn
landsins í eitt félag, auka hróð-
ur þeirrar íþróttar að veiða
vatnafiska á flugu, stuðla að
náttúruvernd, vinna gegn rán-
yrkju og vinna að því, að sem
flestum íslendingum verði gert
mögulegt að veiða í íslenzkum
ám og vötnum. Mun félagið
ætla að taka á leigu veiðiár í
þessu augnamiði til sanngjarnr-
ar framleigu, að koma upp að-
stöðu til fiskræktar, eitt sér eða
með öðrum. Félagar hins nýja
félags verða að skuldbinda sig
við að veiða eingöngu á flugu
á veiðisvæðum félagsins.
í trausti þess að á Akureyri
séu margir áhugamenn um
veiði á þessum grundvelli, ætla
forráðamenn hins nýstofnaða
félags að efna til fundar á Akur
eyri innan skamms, e. t. v. á
laugardaginn, til skrafs og ráða
gerða með áhugamönnum. Þá
hefur félagið í hyggju að halda
námskeið í fluguköstum og
kynna málstað sinn á annan
hátt.
Stjórn Ármenna skipa: Jón
Hjartarson viðskiptafræðingux-,
Vilhjálmur Lúðvíksson efna-
verkfræðingur, Bjarni Kristjáns
son rektor, Jón Ingimarsson lög
fræðingur og Árni Guðjónsson
húsgagnasmiður.
Nánar í laugardagsblaðinu.
laust að láta þær inn fyrir sínar
varir.
Á sama tíma og hér um ræð-
ir, frá nóv. 1970 til marz 1973,
hefur tímakaupið hækkað hjá
verkamnnum í dagvinnu um
60% og laun opinberra starfs-
manna um 80%.
íhaldskonurnar í Reykjavík,
sem nú biðja kynsystur sínar að
borða nú heldur fisk en kjöt
aðra hvora viku, ættu að1 vita
það, að ýsan hefur á umrædd-
um tíma, slægð og hausuð,
liækkað í verði um 68%, þorsk-
flökin um 44% og saltfiskurinn
um 45%, strásykurinn um
115%.
TOGGI GAMLI
Fræg er sagan af Togga gamla,
sem seldi fleiri en einum sömu
kvíguna. Eftirþanka fékk hann
þó af þessu, tók kvíguna og át
liana. Toggi var þorpari í við-
skiptum. En ýmsir feta í fót-
spor hans þótt þeir selji ekki
kvígur, heldur vinnu sína og
starfskrafta, og eru þess t. d.
dæmi, að rnenn hafa látið skrá
sig samtímis á tveim vinnustöð-
um til að fá tvöfalt kaup.
NÝIR TOGGAR
Eyfirðingur sagði frá því ný-
lega, live honum gekk illa að
hitta nokkra málsmctandi menn
á Akureyri á vinnutíma. Þeir
voru alls ekki við og þó frískir
vel, en voru að sinna öðrum
launuðum störfum á sama tíma.
Hér er ekki ætlunin að nefna
dæmi um hina nýju Togga, en
þeir munu vera fleiri en marg-
ir ætla. Þess ber þó að geta, að
margir eru kallaðir til opin-
berra starfa og mega ekki und-
an skorast. En það er í hæsta
máta einkennilegt, að menn
geti, fremur en Toggi, selt mörg
um sömu kvíguna, þótt aldrei
nema liún sé kölluð öðru nafni.
(Framhald á blaðsíðu 4)
Tvær ær og fimm lömb
FYRIR allmörgum árum tóku
ær í Eyjafirði upp á því að færa
burð sinn og fæddust árlega
mörg lömb um miðjan vetur,
einkum á einum bæ, Stóra-
hamri. Fyrir skömmu bar ær á
Gullbrekku tveim lömbum, en
síðan öírnur og var sú þrílembd.
Eigandi er Sverrir Magnússon.
UM síðustu helgi var loðnuafl-
inn orðinn 378 þúsund tonn eða
um 100 þúsund meiri en allur
loðnuaflinn á síðasta metári.
Og enn veiðist loðnan, einkum
á Faxaflóa og út af Jökli. Loðnu
mjölið hefur allt verið selt fyrir
fram við góðu verði.
Mörg skipin enx hætt veið-
um, enda víða að glæðast þorsk
aflinn og snúa skipin sér þá
þegar að þeim veiðum. □
„BRÉF FYRIR BÖRN
Á VEGUM Æ.S.K. í Hólastifti
(Æskulýðssambands kirkjunn-
ar í Hólastifti) er gefið út
„Bréf“ — fyrir böm, Er hér um
að ræða bréflegt samband
barna við bréfaskóla Æ.S.K.,
sem hinn kunni barnafræðari
og rithöfundur séra Jón Kr. fs-
feld prestur í Búðardal stýrir.
Börnin fá sent bréfið frá skól
anum þar sem þau hafa ýmis-
legt lestrarefni til fróðleiks,
uppbyggingar og tómstunda-
Konur
ÞAÐ bar til tíðinda á Alþingi á
mánudaginn, að húsmæður fjöl-
menntu þangað og fylltu þing-
palla, samkvæmt áskorun
kvenna þeirra í Reykjavík, sem
' Á VEGUM ÆSK
iðju. Börnin svara síðan spurn-
ingum bréfsins.
Þeir foreldrar í sveit eða bæ,
sem óska-.sftir að börn þeirra
taki þátt í þessu bréfasambandi,
eru beðnir að tilkynna það
afgreiðslumanni Bréfsins, Jóni
A. Jónssyni, Hafnarstræti 107,
Akureyri, sími 11532.
Fyrsta Bréf þessa árgangs er
að koma út og mun bráðlega
sent til barnanna.
(Frá bréfaskólanefnd)
fjölmenntu til
gangast fyrir því um þessar
mundir, að ekki séu borðaðar
landbúnaðarvörur nema aðra
hvora viku. En konur úr þrem
hreppum Árnessýslu voru fljót-
ari til og slógu skjaldborg um
fremstu bekki þingpallanna í
neðri deild og komust því ekki
nema fáar reykvískar konur
þar fyrir og stóðu þær því úti
fyrir þinghúsinu. Virtist þessi
nærvera húsmæðra hafa örv-
andi áhrif á málgleði þing-
manna, en þeir héldu uppi um-
ræðum utan dagskrár í tvær
klukkustundir, einkum um
verðlagsmál búvara o. fl.
En umræðan utan dagskrár
hófst með því, að Jónas Árna-
son kvaddi sér hljóðs og bauð
konur á þingpöllum velkomnar,
sérstaklega húsmæður úr Ár-
nessýslu og kvað það einsdæmi
í þingsögunni, að húsmæður
utan af landi kæmu um langan
veg til að mæta á þingpöllum.
Hann las síðan upp orðsendingu
frá húsmæðrunum að austan,
sem bentu á, að landbúnaðar-
vörur hefðu ekki hækkað meira
í verði en aðrar vörur og fiskur
hefði hækkað meira en kjöt.
Þær furða sig á, að nokkrar
reykvískar húsmæður skyldu
skora á fólk að hætta að borða
landbúnaðarafurðir en neyta í
staðinn bæði dýrari og óhollari
færðu, og síðan sagði orðrétt:
„Við sveitakonur, sem vinn-
um að framleiðslustörfum, sam-
hliða húsmóðurstörfum, lítum
þings
svo á, að þarna sé verið að ráð-
ast á okkar stétt og það af þeim,
sem sízt skyldi. Þessar konur
eru að sjálfsögðu sjálfráðar um
það hversu dýran og óhollan
mát þær gefa börnum sínum,
en við mótmælum hótun þeirra
gegn íslenzku bændafólki.
Við álítum, að það væri nær
að hætta að kaupa brezkar og
vestur-þýzkar vörur á meðan
þær þjóðir stunda ólöglegar
veiðar í íslenzkri fiskveiðiland-
helgi. Við skorum á konur að
sniðganga brezkar og vestur-
þýzkar vörur, þar til samningar
hafa tekizt í fiskveiðideilunni.
Við skorum á konur, að kaupa
ávallt íslenzkar vörur, þegar
verð þeirra og gæði standast
samanburð erlendrar vöru.“ □