Dagur - 17.11.1973, Síða 8

I
TRÚ. ^ r
LOFUNAR- ff ^ GULLSMIÐjR
HRINGAR \J{ J/ SIGTRYGGUR
40 GERÐIR [1 & PÉTUR
^ AKUREYRI
SMÁTT & STÓRT
Héðinshöfði á Tjörnesi.
LEIKHÚSIÐ
f síðasta tölublaði Dags var
minnzt á fyrstu sýningu fyrsta
verkefnis Leikfélags Akureyrar
á þessu leikári, og var hún í
Samkomuhúsinu eða leikhúsi
bæjarins á laugardaginn. Leik-
ritið Don Juan er gamalt en efni
þess getur engu að síður átt
erindi til fólks á okkar dögum.
Hún er ekki alveg ný kenning-
in um það, að mönnum hefnist
fyrir misgjörðir sínar og þó er
hún ekki tímabundin og getur
átt við okkar tíma.
LEIKHÚSGESTIR
Sumir fara í leikhús til að
hlæja, aðrir til að njóta speki-
efnis, sem leikhúsið flytur, svo
auðvitað til að nióta listar leik-
aranna. Leikhúsin reyna að
EFTIR ÓSKAR STEFÁNSSON, BREIÐUVÍK
ÞEGAR Einar Benediktsson var
10 ára gamall fluttist faðir hans
að Héðinshöfða á Tjörnesi og
reisti þar bú. Það var árið 1874.
Sex árum síðar byggðu þeir
feðgar íbúðarhús það, sem enn
stendur og er að mestu leyti
með sömu ummerkjum og það
var upphaflega. Spottakorn
sunnan við Héðinshöfðabæinn
rennur á, sem Reyðará heitir.
Hún steypir sér fram af heiðar-
brúninni, suðaustur af bænum.
Áin er fremur vatnslítil, en hef-
ur þó höggvið sér alldjúpan far-
veg. Heitir þar Reyðarárgil.
Syðri barmur þess er nokkuð
þverhníptur og skaga þar fram
klettanafir, einkum er neðar
dregur. Kletta þessa lét Bene-
dikt sýslumaður húskarla sína
brjóta niður í meðfærilega
hnullunga. Grjótinu óku þeir
svo að mestu á sjálfum sér sunn
an úr gilinu. En húskarlarnir,
þó að margir væru, hrukku
ekki til. Varð sýslumaður því
að fá menn að, bæði frá Húsa-
vík og víðar. Auk þess var hann
sér mjög úti um laghenta menn
að sníða til grjótið og fella það
í veggina. Þessir aðdrættir
munu aðallega hafa átt sér stað
veturinn 1879—80. Mun því
sýslumaður hafa verið búinn að
fullgera húsið fyrir frostavetur-
inn mikla.
Gamli bærinn, sem stóð þar
nokkru utar og neðar á túninu,
var að falli kominn. Mikil við-
ALLIR VEGIR FÆRIR
BJÖRN Brynjólfsson hjá Vega-
gerðinni á Akureyri tjáði blað-
inu í gær, að allir vegir í ná-
grenninu og allt til Mývatns-
sveitar væru vel færir. Hann
tók þó fram, að Vaðlaheiði
myndi aðeins fær jeppum, enn-
fremur væru minniháttar skafl-
ar í Ljósavatnsskarði og Kinn,
en þó vart til mikilla tafa. Öxna
dalsheiði er fær öllum bílum,
Svo og leiðin vestur. Nokkuð
hefur snjóað á Múlaveginn, en
honum hefur verið haldið opn-
um síðan á þriðjudag og var
opnaður seinast í gær.
Má því segja, að ástand vega
sé enn allgott, hvort sem það
verður lengi eða ekki. □
brigði hafa það hlotið að vera
fyrir heimilisfólkið að flytja í
hið nýja hús. Einkum mun það
hafa átt vel við sýslumanns-
soninn, sem nú var orðinn 16
ára. Nú gat hann notið hins
fagra og tilkomumikla útsýnis,
enn betur en áður.
Húsið stóð hátt og á þeim
ákjósanlegasta stað sem hugs-
ast gat. Úr vesturgluggum
blasti við augum hins unga,
verðandi skálds ein hin stór-
brotnasta mynd, sem íslenzk
náttúra á til í eigu sinni. Og svo
listfeng var náttúran, að hún
gat látið þetta mikla málverk
DAGANA 9. til 11. nóv. sl. fór
fram foringjanámskeið á vegum
Æskulýðssambands kirkjunnar
í Hólastifti. Stjórnandi nám-
skeiðsins var Pétur Þórarinsson
stud. theol., og honum til að-
stoðar var Geirfinnur Jónsson
menntaskólanemi. Þátttakend-
ur á mótinu voru frá Ólafsfirði,
Hrísey, Árskógsströnd, Akur-
eyri, Laufási, Grénivík og Húsa
vík. Einnig komu nokkrir prest-
ar til starfa á námskeiðinu.
sitt taka á sig fleiri en eitt gervi
— fleiri en eitt svipmót, sem
voru meira að segja andstæður
í sjálfu sér. Og í hverju svip-
móti fyrir sig las hinn ungi
sjáandi marga þá rún, sem eng-
inn hafði tekið eftir áður, hvað
þá skilið. Ef til vill hefur hin
nýja aðstaða átt mikinn þátt í
því, að þarna gátu unnið saman
óvenjufjölbreytt náttúrufegurð
og óvenjugáfað ungmenni.
Og hver getur sagt um það,
hvað töfrahljómarnir í hörpu
Einars Benediktssonar kunna
að hafa verið mikið áhrifarík-
ari, mikið djúptækari, einmitt
.Þátttakendur voru foringjar í
hinu kristilega æskulýosstarfi
frá viðkomandi stöðum, og var
þeim veitt fræðsla í ýmsum
greinum starfseminnar. Nám-
skeiðið fór fram í Hvammi, fé-
lagsheimili skáta á Akureyri, og
í Akureyrarkirkju. Því lauk
með þátttöku í guðsþjónustu sl.
sunnudag, þar sem nokkrir úr
hópi þátttakenda aðstoðuðu við
flutning messunnar.
Foringjanámskeið eru árlega
ungsins
vegna þeirrar samvinnu? Hver
getur reiknað út hvað hlutdeild
hins fagra víðsýnis á sér sterk-
an þátt í listaverkum skáld-
anna?
Hvort heldur tilviljun ein eða
æðri ráðstöfun hefur valdið því
að þessi samvinna tókst, þá er
það víst að íslenzka þjóðin hlýt-
ur að standa í jafnmikilli þakk-
arskuld við hvorn aðilann,
sem er.
Eitt kvæði Einars Benedikts-
sonar heitir Útsær. Undir eins
við lestur fyrsta erindis þess
kvæðis, verður kunnugum les-
anda ljóst hvar hugur skáldsins
er staddur. Sennilega hefur
(Framhald á blaðsíðu 2)
á vegum ÆSK í Hólastifti í upp
hafi hvers starfstímabils, og
hafa flest námskeið verið að
Vestmannsvatni.
Um 40 þátttakendur voru á
þessu námskeiði, sem fór hið
bezta fram og varð foringjaefn-
um á framantöldum stöðum til
hinnar mestu nytsemdar.
Myndin, sem hér birtist af -
þeim, er sóttu mótið, var tekin í
Akureyrarkirkju, er því var
slitið. □
koma til móts við óskir f jöldans,
oft nieð blönduðu efni, þar sem
grunntónninn er einhvers kon-
ar boðskapur, en ívafið af létt-
ara taginu. En furðu oft er efni-
viður leikskáldanna tekinn við
bæjardyrnar eða úr daglega líf-
inu, en þá varpað á hann nýju
Ijósi. En kannski á það við um
leikhúsin, sem skáld virðast
koma sér saman um á síðustu
tímum, að það sé ekki efnið sem
máli skipti, heldur textinn sem
blífur. Það er kannski fyrst og
fremst hermilist leikaranna, er
þeir tala tungu þeirra manna,
sem skáld og leikstjóri skapa
þeim, sem máli skiptir á leik-
sviði.
ÞÁTTASKIL
Það má segja, að á síðustu og
allra beztu tímúm sé líf í fleiru
en togarakaupum og íbúðabygg-
ingum, bókaútgáfu og íþróttum.
Hér norður á Akureyri er verið
að stofna atvinnuleikliús með
föstu starfsliði, 14 manns á ein-
hverjum launum. Virðast með
því vera þáttaskil í leiklistar-
málum á þessum stað. Víst er,
að nú vinnur við leikhúsið fólk,
sem hlotið hefur góða menntun
á því sviði og getið sér orð fyrir
leiklist á öðrum stöðum, auk
heimamanna, sem til þessa hafa
gegnt hlutverki áhugamanna að
mestu. Leikfélag Akureyrar er
nú búið að starfa í nær sex ára-
tugi, oft með miklum blóma og
hefur átt verulegan þátt í menn
ingar- og skemmtanalífi bæjar-
ins og nærsveitanna.
VERKEFNIN
Fyrsta verkefnið, sem L. A.
valdi sér á nýbyrjuðu leikári,
er Don Juan, gamanleikur,
franskur að uppruna, sem 14
inanns flytja undir leikstjórn
Magnúsar Jónssonar. En næsta
viðfangsefni er Haninn hátt-
prúði, cftir írann Sean O’Casey
og leik þessum stjórnar skozkur
maður, David Scott að nafni,
sem kvæntur er íslenzkri konu,
Jónínu Ólafsdóttur leikkonu, og
kemur hún hingað með manni
sínum. Verður Haninn hátt-
prúði væntanlcga sýndur um
áramótin. Þriðja verkefni L. A.
verður svo sænskt barnaleikrit
og hið fjórða nýtt leikliúsverk
eftir Véstein Lúðvíksson, sem
hann semur fyrir leikfélagið, og
eru þar sömu vinnubrögð og á
síðasta ári, er Jökull Jakobsson
samdi Klukkustrengi hér fyrir
norðan, á vegum félagsins.
Á ÉG AÐ FARA í LEIK-
HÚSIÐ?
Þessari spurningu velta menn
ætíð fyrir sér þegar nýr sión-
leikur er sviðsettur. Leikfélag
Akureyrar býður að þessu sinni
upp á þekkt og gott leikhús-
verk, gamanleik Moliers hins
franska. Gleðilegt er að sjá, hve
vel það virðist unnið og flutt,
svo að bæði gleður auga og
eyra. Þetta er auðvitað enginn
Skugga-Sveinn og heldur engin
striplingasýning. Það kynni þó
að setja smávegis hroll að mönn
um, þegar átökin harðna á milli
þeirra tveggja skauta, góðs og
ills, þótt gamansemin sé ekki
gerð liornreka. Spurningunni
um það, hvort fólk eigi að
(Framhald á blaðsíðu 6)