Dagur - 02.12.1977, Blaðsíða 4

Útgcfandi: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
Skrifstofur Hafnarstracti 00, Akurcyri
Simar: Ritstjóm 11166, Augl. og afgrciðsla 11167
Ritstj. og ábyrgðarm.: ERLINGUR DAVÍÐSSON
Augl. og afgr.: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
Prentun: Prcntvcrk Odds Bjömssonar hf.
Stærsti
sigurinn
Síðustu upplýsingar Fiskifélagsins
benda til þess, að í ár verði metafli
á miðunum. Önnur eru þau tíðindi
af íslandsmiðum, að í heilt ár hafa
þau verið laus við ágang Breta og nú
í vetrarbyrjun hefur hitt fiskveiði-
stórveldið, Þýskaland, dregið flota
sinn af sömu miðum. En þessar tvær
fiskveiðiþjóðir áttu áður stærstan
hlut að veiðum og rányrkju á fiski-
miðunum umhverfis landið, sem
voru svo ríflegar að erlendar þjóðir
tóku helming aflans, sem þar veidd-
ist. Fyrir botnlæga fiska, ^vo sem
þorskinn, var það á elleftu stundu,
sem íslendingar fengu viðurkennd
réttindi yfir 200 mílna lögsögunni
og fyrir efnahagslíf íslendinga var
það einnig á elleftu stundu, því nú
er það á valdi landsmanna sjálfra,
að friða og nýta fiskstofnana skyn-
samlega. Sá stórkostlegi sigur, að ná
viðurkenndum yfirráðum yfir fisk-
veiðilandhelginni, og að hafa með
samningum við erlendar þjóðir og í
fararbroddi á alþjóðlegum hafréttar-
ráðstefnum komið landhelgismálinu
svo farsællega í höfn, sem raun ber
vitni, er næstum ótrúlegur. Sá eini
stjórnmálaflokkur, sem í þessu máli
hefur aldrei hvikað, er Framsóknar-
flokkurinn, og með það í huga ætti
hann að hljóta meira fylgi en nokkur
annar flokkur í næstu kosningum.
Um leið og hver einasti fslending-
ur hlýtur að fagna fengnum yfirráð-
um á miðunum umhverfis landið,
njóta allir fullrar atvinnu um land
allt síðan landsbyggðarstefnan var
UPP tekin í verki undir forystu
vinstri stjómarinnar. Þá hófst at-
vinnuuppbygging að heita mátti um
land allt og mátti nefna það bylt-
ingu. Þar er sjón sögu ríkari og þar
tala skattaskýrslurnar og fólksfjölg-
unin ským máli. Þessi bylting stend-
ur ennþá og njóta menn hennar í
góðum lífskjörum. Og það á ekki að
þurfa að segja landsfólkinu, að þess-
ari landsbyggðarstefnu er uppi hald-
ið vegna þess fyrst og fremst, að
Framsóknarflokkurinn fylgir henni
eftir í núverandi ríkisstjóm.
Því er hins vegar ekki að leyna, að
erlendar skuldir mega ekki vaxa og
verðbólgan í landinu er óeðlileg og
háskaleg. Það markmið núverandi
stjórnvalda hefur ekki tekist, að
halda henni innan svipaðra marka
og þjóðir viðskiptalandanna.
Samræmd aðhaldsstefna í peninga
málum, en full nýting öflugra at-
vinnutækja á að geta bætt hag þjóð-
arinnar og lífskjör einstaklinganna
að vemlegu marki á næstu ámm, og
um það snúast næstu kosningar að
verulegu leyti.
Skipulagið miðast við bíla
-ekki börn
Dagvistunarmál barna hér á Akureyri eru mjög á dagskrá
um þessar mundir. Öll dagheimili og leikskólar em
yfirfull og tæplega 300 böm em á biðlistum.
Forstöðukonur dagvistunarstofnana sem Dagur ræddi við voru
(f. v.): Hrafnhildiu- Stefánsdóttir, leikskólanum við Iðavöll; Þuríð-
ur Sigurðardóttir, leikskólanum við Árholt, og Jóna Frímanns-
dóttir, dagheimilinu Pálmholti. Á myndina vantar Þorbjörgu Sig-
urðardóttur, skóladagheimilinu Brekkukoti.
Eftir dagheimilisplássi bíða nú
56 börn, þar af eru 15 börn ein-
stæðra mæðra. Eftir leikskóla-
plássi bíða aftur á móti 238
börn, og eru þar af 11 börn ein-
stæðra mæðra. Einstæðir for-
eldrar hafa forgang með börn
sín inn á stofnanirnar, svo og
börn foreldra sem einhverra
hluta vegna eiga erfitt og fá
þau tilvísun frá Félagsmála-
stofnun. Er ástandið því þannig
að biðtíminn er orðinn 1—IV2
ár fyrir fólk sem æltar að koma
börnum sínum á dagheimili eða
leikskóla. Hefur ástandið farið
stöðugt versnandi, því um þetta
leyti í fyrra biðu örfá börn eftir
dagheimili og einstæðis foreldr-
ar komu bömum sínum að hér
um bil strax og beir sóttu um.
Um næstu áramót eru 10
böm á dagheimilum og 32 börn
á leikskólum búin að dvelja 2
ár eða lengur (allt að 4 árum).
Af þessum 42 börnum eru 8
börn einstæðra foreldra og 3
eru fjölfötluð. Telur Félagsmála-
stofnun því að rýma megi allt
að 31 plássi með því að hafa
hámarksdvalartíma barna giftra
foreldra 2 ár.
Misjafnt er frá einum mán-
uði til annars hve mörg ný börn
er hægt að taka inn á heimilin.
Félagsmálastofnunin telur ekki
fjarri lagi að 8 börn á mánuði
sé markhæft meðaltal. Mörg
barnanna sem eru á biðlistum
eru orðin það gömul að þau
verða bráðlega strikuð út af list-
unum fvrir aldurs sakir án þess
að hafa átt þess kost að dvelja
á dagvistunarstofnun. Aldurs-
takmörkin eru: Á leikskólum
og dagheimilum 2ja—6 ára, en
á skóladagheimilum 6—12 ára.
Dagur ræddi við forstöðukon-
ur þessara heimila, Hrafnhildi
Stefánsdóttur, Þuríði Sigurðar-
dóttur, Jónu Frímannsdóttur og
Þorbjörgu Sigurðardóttur.
— Hvemig leysa foreldrar
þetta vandamál?
„Þeir sem ekki koma börnum
sínum á dagvistunarstofnanir
leysa þetta með því að koma
barninu til „dagmömmu". Þær
taka börnin inn á heimili sín og
starfa undir eftirliti Félagsmála-
stofnunar. Mega þær ekki hafa
fleiri en fjögur börn undir skóla.
aldri. Þá er það skilyrði að
börnin hafi leikaðstöðu úti við.
En að sjálfsögðu eru flestar
„dagmömmurnar" ómenntaðar
til þessara starfa. Við dagvist-
unarstofnanirnar eru lærðar
fóstrur, alls eru þær átta við
heimilin hér á Akureyri. Fóstru-
menntun er þriggja ára nám og
þarf annaðhvort stúdentspróf
eða fimmtabekkjarpróf til að
komast í það.
— Hversvegna eru eintómar
konur í þessu starfi?
„Það er sennilega vegna þess
að þetta er mjög illa launað
starf, og möguleikar á tekju-
aukningu með eftirvinnu engir.“
— í hverju er starfið fólgið?
„Það má orða það þannig í
stuttu máli, að það sé að þjálfa
hug og hönd. Þetta er að sjálf-
sögðu uppalendastarf við að
leiðbeina börnunum og við
reynum að þroska skynfæri
þeirra. Vinnum við eftir ákveð-
inni starfsáætlun, og tökum
þannig fyrir eitt og eitt atriði.
— Er það æskilegt að böm
séu sett á dagvistunarstofnanir?
„Það er miög þroskandi fyrir
hvaða bam sem er að vera á
leikskóla, þ. e. að vera fjóra
tíma á dag meðal jafnaldra og
vinna og leika sér í hóp. Aftur
á móti er ekki hægt að segja
annað en dagheimili sé algjör
neyðarráðstöfun. Börnin eru
allan daginn þar. Það getur
hver sem er sett sig í bau spor
að þurfa að lifa „hóplífi“ átta
tíma á dag. Og þetta er sérstak-
lega erfitt fyrir lítil börn. Þau
kynnast foreldrum lítið, og það
er alltaf slæmt. En dagvistun í
hófi er góð, og fólk er alltaf að
sjá það betur og betur. Það er
orðið meira um það að leikskóla-
vist sé til komin vegna bams-
ins en ekki vegna þarfa for-
eldranna. Áður fyrr var litið
meira á þessar stofnanir sem
geymslu fyrir börn, en ekki
uppeldisstofnun. En þetta er að
breytast. Til dæmis má nefna,
að árið 1965 vom 120 börn í
Pálmholti, en eru 49 núna. Það
gefst að sjálfsögðu meiri tími
til að sinna hverju barni þannig
og ef vel ætti að vera, þá ætti
þessi tala að vera 26 við núver-
andi aðstæður.
— Gera bæmryfirvöld ekki
eitthvað til úrbóta í þessu máli?
„Það er mjög takmarkað. —
Bærinn virðist sýna lítinn skiln-
ing á dagvistunarmálum. — Til
dæmis voru sendir áskorunar-
listar um að byggia fleiri dag-
vistunarstofnanir. Þessum áskor
unum var ekki svarað, að því
við best vitum. Sennilega eiga
bæjarstjórnarmenn ekki börn á
þessum aldri, þannig að þeir
skilja þetta vandamál ekki.
Eina ráðið virðist að foreldr-
arnir stofni með sér samtök til
að koma þessu máli í höfn.
Bæjarstjórn virðist láta öll
önnur mál sitja fyrir, áður en
hún fjallar um þetta mál af ein-
hverju viti.
Það er sömu sögu að segja
um skipulag bæjarins. Þar mið-
ast allt við bíla og umferð, en
hvergi er tekið tillit til þess að
það búa börn í þessum bæ. Við
sendum nýlega áskorun til bæj-
arstjórnar um að flýta byggingu
leikskóla í Lundarhverfi og
hefja byggingu nýs dagheim-
ilis í Glerárhverfi. En í Glerár-
hverfi er ekki gert ráð fyrir
neinni dagvistunarstöðu, þrátt
Nonnahúsið er orðið 20 ára
Nýlega hélt Zontaklúbbur Ak-
ureyrar upp á 20 ára afmæli
Nonnahússins á Akureyri, og
þá um leið 120 ára afmæli séra
Jóns Sveinssonar, Nonna. Eins
og allir Akureyringar vita von-
andi, er Nonnahús innst á Akur
eyri í gömlu svörtu timburhúsi,
en það var æskuheimili Nonna.
Frumkvæði að stofnun safns-
ins höfðu konur í Zontaklúbbi
Akureyrar, fyrst og fremst þær
Anna Snorradóttir og Ragn-
heiður O. Björnsson.
Safnvörður er Stefanía Ár-
mannsdóttir og svaraði hún góð
fúslega nokkrum spurningum
blaðsins um safnið og aðstand-
endur þess.
— Hvað er Zontaklúbbur
Akureyrar?
„Klúbburinn hér á Akureyri
er aðeins einn af mörgum deild
um í alþjóðlegum samtökum.
Það eru þrjár slíkar deildir hér
á landi; í Reykjavík, Selfossi
og hér á Akureyri. Þetta eru
kvennasamtök, sem sinna ýmis
konar góðgerðarstarfsemi. Með-
al annars hefur klúbburinn
safnað fé fyrir Fjórðungssjúkra
húsið, Kristneshæli, Sólborg
og fl.“
— Hvert er markmið klúbbs
ins?
„Markmiðið er að efla rétt-
indi kvenna, sjá um að þær eigi
greiðan aðgang að mennta- og
menningarstofnunum. Hefur
hreyfingin starfað í nánu sam-
starfi við UNESCO, Menningar-
málastofnun Sameinuðu þjóð-
anna. Sjóðir á vegum Zonta
styrkja til dæmis ungar flótta-
stúlkur til náms og greiða götu
þeirra eftir megni.
— En svo við snúum okkur
að Nonnahúsi, hver fjármagnar
þessa starfsemi?
„Það gerir klúbburinn og er
staðið undir venjulegum við-
haldskostnaði með tekjum sem
koma inn frá safngestum, en
þeir voru um 5000 þetta árið.
Þá seljum við jólakort til fjár-
Mynd af jólakorti sem Zontakonur gefa út.
öflunar fyrir safnið. Að þessu
sinni er það málverk eftir Sól-
veigu Eggerz. Kortin fást að-
eins hjá Zontakonum. Enn-
fremur seljum við Nonna-bæk-
urnar, en þær kosta, allar tólf,
rétt um fimmtán þúsund krón-
ur.
Ef um stórframkvæmdir er
að ræða, miklar lagfæringar á
húsinu eða þess háttar, þá höf-
um við fengið styrki víða að,
t. d. tvisvar sinnum úr Menn-
ingarsjóði KEA. Að lokum fær
safnið árlega framlög frá ríki
og bæ.“
— Hafa ekki Nonnabækum-
ar verið gefnar út víða um
heim?
„Jú, mjög. Reyndar vitum
við ekki nákvæmlega um allar
útgáfur á bókunum, en flestar
fáum við þó í hendur. Lang-
flestar útgáfurnar eru á þýskú,
enda skrifaði séra Jón flestar
sínar bækur á þýsku. Það má
geta þéss hér, því það vita ekki
allir, að þó Nonnabækurnar séu
tólf á íslensku, þá skrifaði
Nrtnni miUiS mpira n& flest af
því er óþýtt. Svo er eitt dálítið
skrítið, þó enska sé nú talin
alheimsmál um þessar mundir,
þá hefur lítið farið fyrir útgáfu
Nonnabókanna á ensku. Þó eig-
um við hér í safninu enska þýð-
ingu í handriti. Er sú þýðing
eftir enska nunnu. En Nonna-
bækurnar eru nú til á flestum
tungumálum, t. d. á Esperanto,
kínversku, japönsku o. s. frv.
Og alls staðar eru þessar bæk-
ur jafn vinsælar af ungum sem
öldnum. Þó gerðist það fyrir
skömmu, að Þjóðverjar sem
voru hér á ferð kevptu bækurn
ar og sendu þær til Austur-
Þýskalands. Þær voru endur-
sendar sem óæskilegt lesefni!"
— Hvar eru handritin að
Nonnabókunum?
„Það er nú saga að segja frá
því. Síðustu ár ævi sinnar var
Nonni í klaustri í Walkenburg
í Hollandi, sem er rétt við þýsku
landamærin. Þegar nasistar
ruddust yfir Evrópu í seinni
heimsstyrjöldinni rændu þeir
klaustrin og munkarnirl fóru á
vergang. Á síðustu -stundu
björguðu munkarnir í Walken-
burg ýmsum af dýrgripum sín-
um með því að grafa þá í klaust
urgarðinum. Þar á meðal voru
handrit séra Jóns. Að stríðinu
loknu var þetta grafið upp, og
yfirmaður Jesúítareglunnar, en
Nonni tilheyrði henni, óskaði
eftir því' að íslendingar tækju
við handritunum og ættu full-
trúa við uppgröftinn. Sá maður
var Haraldur Hannesson hag-
fræðingur, en hann er
kaþólikki. Hann hefur síðan
varðveitt handritin og lagfært
þau eftir slæma vist í klaustur-
garðinum.
Nonni dó í neðanjarðarsjúkra
húsi í Köln. Hugsaði hann sér
að klefinn sem hann var í, væri
skipsklefi, og hann á leið heim
til íslands. Sem nærri má geta
var Nonna ekki sérlega hlýtt til
nasista. Sagt er að hann hafi
eitt sinn setið innan við hús-
glugga og fyrir utan hafi þýsk-
ir hermenn þrammað. Spilaði
hann þá franska þjóðsönginn á
harmoniku en Nonni hafði
stundað nám í Frakklandi. Her-
mennirnir svöruðu með því að
skjóta inn um gluggann. Nú
Aftari röð, talið frá vinstri: Friðrik Hjaltalín, Þ-orkell Ottesen, Gunnar Jónsson, Jón JóSepsson,
Árni Jóhannsson, Ottó Shöth, Haraldur Guðnason, Snorri Guðmundsson, Gunnar Schram, Sig.
E. Hlíðar, Tómas Björnsson, Kristján Jónsson, Ámi Guðmundss., Ottó Jensson, Hjörleifur Áma-
son, Baldvin Ryel, Jóhann Kröyer, Halldór Ásgeirsson. — Fremri röð frá vinstri: Jón E. Sig-
urðsson, Jón Benediktsson, Stefán Vilmundarsson, Axel Kristjánsson, Ingimundur Ámason,
Tryggvi Jónatansson, Geir Þormar, Aðalsteinn Jónsson.
Fótboltinn á tímamótum
fyrir það að vitað sé að flestir
þeirra sem byggja þetta nýja
hverfi er ungt fólk með börn.
— Vantar fólk til starfa við
dagvistunarstofnanimar?
„Já, það vantar sérstaklega
fleiri fóstrur. En Félagsmála-
stofnunin hefur reynt að bæta
úr þörfinni með því að halda
námskeið fyrir fólk til þessara
starfa. Á Félagsmálastofnunin
og starfsfólk hennar þakkir
skyldar fyrir það.
— Og að lokum?
„Við lýsum furðu okkar á af-
skiptaleysi bæjaryfirvnldb, og
einnig foreldranna sjálfra. For-
eldrarnir skipta sér alltof litið
af þessum málum. Þeir láta við
það sitja að koma börnunum
inn á heimilin, en síðan virðist
að þeim sé nokkuð sama hvað
gert er. En þetta gildir að sjálf-
sögðu ekki um alla. En það er
öruggt, að ef foreldrarnir tæju
þessi mál í sínar hendur, þá
væri hægt að bera málið fram
til sigurs. Ástandið, eins og það
er nú, er algerlega óviðunandi
og Akureyri til skammar."
Dagur þakkir viðtalið. — GM
Stefanía Ármannsdóttir
,,Þær voru
endursendar
sem óæskilegt
lese£ni“
,,Það er eins og
íbúarnir ha£i brugðið
sér frá andartak."
halda Þjóðverjar upp á 120 ára
afmæli Nonna með ráðstefnu í
Múnchen um verk hans og
skoðanir. Er það stofnun sem
sérhæfir sig í norrænni heim-
speki, sem stendur fyrir heúni.“
— Hvemig Iíkar þér safn-
varðarstarfið?
„Þessi fimmtán ár sem ég
hef verið við safnið, hefur mér
líkað starfið alveg sérstaklega
vel. Það er mjög góður andi
hérna í húsinu. Það er alveg
eins og fólk verði opnara og
einlægara þegar það er hérna
inni.
Sjálf fer ég hingað þegar ég
þarf að leysa einhver erfið verk
efni, skrifa eða þess háttar. Og
hér finnst mér best að setjast
niður ef ég þarf að hugsa mikið.
Allir gestirnir, sem hingað
koma, eru mjög vinsamlegir.
Sérstaklega er garpan að fá
hingað gesti sem þekktu Nonna.
Þeir eiga svo margar góðar
minningar, sem þeim finnst
gott að rifja hér upp.
Þegar forseti UNESCO kom
hingað í sumar, sagði hann
setningu um þetta safn, sem
mér fannst mjög sönn lýsing:
„Það er alveg eins og íbúarnir
hafi brugðið sér frá andartak,
og komi á hverri stundu“.“
Dagur þakkar viðtalið.
— GM
Það er vel til fallið að birta
mynd af knattspyrnumönnum
frá 1940, nú í dag, þegar segja
má að knattspyrna á Akur-
eyri sé á tímamótum. Félögin
leika nú ekki lengur sameig-
inlega undir merki ÍBA, held-
ur hvort í sínu lagi. Velgengni
liðanna hefur verið ágæt. T. d.
vann Þór sig upp í fyrstu deild
aðeins á tveimur árum, fyrst
unnu þer þriðju deild og síð-
an aðra, en stóðust hins vegar
ekki hina hörðu keppni í
fyrstu deild.
Um næstu helgi verður haldið
á Hótel KEA ársþing KSf. Er
þetta i fvrsta sinn í sögu sam-
bandsins að þingið er haldið
utan Reykjavíkur. Þingfull-
trúar eru alls staðar að af
landinu og fer þingfulltrúatal-
an eftir fjölda iðkenda knatt-
spyrnu á hverjum stað. Einn
fulltrúi er fyrir hverja 190
iðkendur. Hér á Akureyri eru
þeir taldir vera um átta hundr
uð, og fulltrúatala Akureyr-
inga því átta.
Margar tillögur liggja fyrir
þinginu, og m. a. er búist við
tillögu frá Akureyringum um
breytta tekjuskiptingu á leikj-
um í fyrstu og annarri deild,
þannig að heimalið fái tekjur
Hinn víðkunni læknir, dr. Paul
H. T. Thorlaksson í Winnipeg,
hefur ákveðið að beita sér fyrir
útgáfu á ævisögu séra Páls Þor-
lákssonar, Jónssonar frá Stóru-
Tjörnum í Ljósavatnsskarði.
Séra Páll var einn af fyrstu
þjónandi prestum meðal íslend-
inga vesSan hafs og íkunnur
fyrir forustu sina meðal landa
sinna á hinum erifðu landnáms-
árum.
Vestanhafs hefur þegar verið
Hjá KA tók ferðin upp í
fyrstu deild . einu ári lengur,
og munu þeir því leika í
fyrstu deild á næsta keppnis-
tímabili. Þar mun |róðurinn
verða erfiður fyrir KA, og
gera forustumenn félagsins
svo og leikmenn sér það ljóst.
Nú er ljóst að Árni Stefánsson
landsliðsmarkmaður ætlar að
flytja norður og ganga þá aft-
ur til liðs við hina gömlu fé-
laga sína í KA. Mun KA verða
mikill styrkur í endurkomu
hans. Þá hafa heyrst sögur um
af heimaleikjum óskertar. Hér
á Akureyri eru ávallt margir
sem sækja völlinn og því fara
flest lið héðan með digra sjóði,
á meðan Akureyringar leika
hér og þar um landið án þess
að nokkuð sé gert til að hvetja
heimamenn á þessum stöðum
til að koma á völlinn. Á sum-
um stöðum er leikurinn vart
auglýstur, og á öðrum ekki
rukkað inn á völlinn. Til gam-
ans má geta þess að þegar KA
lék við Hauka í fyrravor í
Hafnarfirði komu áttatíu
manns á völlinn, en um sjö
hundruð hér á Akureyri.
Núverandi formaður KSÍ er
Ellert B. Schram.
safnað miklu safni heimilda um
séra Pál og ýmsa ættingia hans
og það tímabil, er hér um ræðir.
Meðal þessara heimilda er
kirkjubók séra Páls, er hefur
að geyma frábærar upplýsingar
um menn og kjör þeirra á hin-
um fyrstu árum íslendinga í
Ameríku.
Séra Páll fæddist á Húsavík
árið 1849 og dó í Norður-Dakota
1882.
Þeir, sem lesa þessa frétt og
ýmsa aðra leikmenn, sem séu
að koma til félagsins og jafn-
vel talað um kaup á leikmönn
um. Blaðið telur það mikla
fjarstæðu að félög hér á Akur
eyri hafi getu til að kaupa
ákveðna leikmenn og vísar því
þeim sögum aftur til föður-
húsanna.
Vitað er að Eirikur mark-
maður hjá Reyni á Árskógs-
strönd hefur gengið i raðir
Þórsara svo og Felix Jósafats-
son. Menn þessir munu eflaust
styrkja liðið og er vonandi að
Þór endurheimti sæti sitt í
fyrstu deild á næsta ári. Þórs-
arar eru á höttum eftir þjálf-
ara fyrir næsta keppnistíma-
bil, en Jóhannes Atlason mun
þjálfa KA áfram.
Myndin
Þessi mynd fannst í fórum
Halldórs heitins Ásgeirssonar,
en hún er af 40 ára knatt-
spyrnumönnum árið 1940.
Flestir eru látnir af þeim sem
á myndinni eru, en þó nokkr-
ir á lífi. Þar á meðal Jón Bene-
diktsson fyrrv. yfirlögreglu-
þjónn. Hann kvaðst ekki
muna eftir í hvaða tilefni
myndin var tekin, en taldi að
annað liðið hefði verið lið sem
kallaði sig „Gamli Nói.“ Hann
kvaðst þó muna að erfitt hefði
verið að fá nógu stórar buxur
á Halldór Ásgeirsson. Myndin
hefur verið tekin 17. júní og
hefur eflaust verið um að
ræða old boys leik í tilefni að
þjóðhátíð. Þeir sem vita nán-
ari upplýsingar um tilefnið
eru beðnir að láta blaðið vita.
Þorlákss.
kunna að hafa i fórum sínum
eða vita um einhverjar heim-
ildir, einkabréf skjöl eða annað
sem varðar séra Pál, ættingja
hans og það tímabil, sem hér
um ræðir’ eru vinsamlega beðn-
ir að veita dr. Paul Thorlaksson
aðstoð sína.
Biskupsskrifstofan mun veita
slíkum gögnum móttöku og
koma þeim áleiðis.
(Fréttatilkynning ).
Ársþing K.S.Í.
verður haldið
hér á Akureyri
Æfisaga séra Páls
4•DAGUR
DAGUR•5