Dagur - 15.01.1982, Blaðsíða 4
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
RITSTJÓRNARSlMAR: 24166 OG 24167
SlMI AUGLÝSINGADEILDAR OG AFGREIÐSLU: 24222
RITSTJÓRIOG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÓRNSSON
BLAÐAMENN: ÁSKELL ÞÓRISSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT H.F.
Landsbyggða-
blöðin njótaekki
jafnréttis
Dagur hefur verið í örum vexti að undan-
förnu og nú um áramótin urðu þau þáttaskil
í útgáfu blaðsins, að hún var aukin úr tveim-
ur blöðum á viku í þrjú á viku. Jafnframt hef-
ur blaðsíðum verið fjölgað , þannig að það
lætur nærri að um sé að ræða 100% aukn-
ingu á útgáfunni.
Nokkur undanfarin ár hefur Dagur haft
sérstöðu meðal landsmálablaðanna með
tvöfalda útgáfutíðni, miðað við þau sem
næst hafa komið. Tekist hefur að leggja
nokkurt fé til fjárfestingar í húsnæði og full-
kominni prentvél. Þessi grundvöllur hefur
gert þetta stóra skref, sem tekið var um ára-
mótin, mögulegt. Þá flutti Dagur í nýtt hús-
næði og er nú að öllu leyti unninn í eigin
prentsmiðju af fyrsta flokks fagmönnum,
sem þar hafa verið ráðnir til starfa.
Nú er svo komið, að Dagur er orðinn stærri
en minnsta dagblaðið í Reykjavík. Fyrst í
stað mun blaðið koma út í 32 síðum að jafn-
aði á viku, meðan minnsta dagblaðið í
Reykjavík er um eða yfir 20 síður á viku.
Þó að sum dagblaðanna hafi nú hafnað
ríkisstyrk er ekki minnsti vafi á því, að hann
hefur hjálpað þeim til að verða það sem þau
eru í dag. Ríkisstyrks, í likingu við það sem
dagblöðin hafa fengið, hefur ekkert lands-
málablaðanna notið. Styrkurinn til Dags í
fyrra nægði ekki til að gefa út eitt tölublað.
Ríkið kaupir nokkur hundruð eintök af
hverju dagblaðanna handa stofnunum sín-
um og fyrirtækjum, og greiðir fyrir hvort sem
blöðin eru tekin eða ekki. Ekkert landsmála-
blaðanna nýtur neins í líkingu við þetta.
Dagur er gefinn á stofnanir eins og t.d.
sjúkrahús og elliheimili. Dagblöðin í Reykja-
vík fá allar auglýsingar frá hinu opinbera,
stofnunum þess og fyrirtækjum, burtséð frá
auglýsingagildi þeirra og útbreiðslu. Lands-
byggðablöðin fá þessar auglýsingar ekki, en
sem dæmi um mikilvægi þeirra fyrir blöðin
má nefna, að þær halda útgáfu eins dagblað-
anna í Reykjavík uppi. Þannig hefur þetta
verið um árabil. Landsbyggðablöðin hafa í
nær engu notið beins eða óbeins stuðnings
þjóðfélagsins, eins og dagblöðin hafa gert.
Vöxtur og viðgangur Dags stafar af því, að
lesendur hans og auglýsendur hafa fundið
þörfina fyrir blaðið. Viðhorf þeirra er annað
en skrifstofustjóra ríkisskattstjóra, sem
svaraði því til á dögunum að það væri yfir-
lýst stefna þess fyrirtækis, að fara ekki með
auglýsingar út fyrir Reykjavík. Þörfin fyrir
öflug landsbyggðablöð er fyrir hendi í öllum
landshlutum. Fjölmiðlar eru meðal horn-
steina lýðræðisins. Lýðræðið er engin einka-
eign höfuðborgarbúa. Það er orðið tímabært
að landsbyggðafólk krefjist réttar síns í
þessum efnum sem mörgum öðrum.
Sjónvarpsþáttur ársins var án efa þáttur Óntars Ragnarssonar um tiisla á
hann var ■ þáttasyrpunni Stiklur. Meðfylgjandi teikning er gerð eftii
minni).
Ragnar Lár:
Biskupskjörið kannski?
Það var spennandi kosning og
sannarlega mjótt á munum. Var
það ekki aðeins eitt atkvæði, sem
skildi að þá séra Pétur og séra
Ólaf? Ekki er annað að heyra á
landslýðnum, en hann sé sáttur
við séra Pétur í biskupsembætt-
inu, enda mál manna, að í honum
hafi þjóðin eignast sannan
guðsmann.
Bílbelti - fallhlífar
Á síðastliðnu ári voru sett lög
um notkun bílbelta. Vægast sagt
hlaut þessi lagasetning misjafnar
undirtektir. Mörgum þykir það
helvíti hart, að vera skyldaðir til
að spenna beltin. Pað er svona
álíka og að skylda orrustuflug-
menn til að nota fallhlífar!
í eina sæng
Sameining Dagblaðsins og Vís-
is kom öllum á óvart, ekki síst
þeim Jónasi og Ellert. Gárung-
arnir töluðu um að þeir væru nú
komnir í eina sæng. Nú er eftir að
vita hvernig Ellert líkar til fóta hjá
rauðvínspressuritstjóranum. Sagt
er að Svarthöfði helli úr
koppnum.
Myntbreytíngin
Ekki minnast á hana, ógrátandi.
Med
blokkog
blýant
Það hefur orðið að samkomulagi
milli yfirritaðs og Dags, að sá fyrr-
nefndi setti saman pistil fyrir þann
síðarnefnda eða öllu heldur les-
endur hans.
Svo er fyrir að þakka, að yfirrit-
aður hefur frjálsar hendur um
efnisval og mega lesendur því
ekki búast við of miklu. Hann
mun reyna að rissa upp teikningar
með pistlunum, en lesendum skal
sagt það í trúnaði, að stundum
snýst þetta við, þ.e.a.s. teikning-
arnar verða til á undan lesmálinu.
Sunnanblöðin hafa, (sem fýrr),
gert mikið af því um þessi áramót,
að spyrja fólk á förnum vegi, hvað
því finnist minnisstæðast frá síð-
astliðnu ári. Hvað kemur þér til
hugar, lesandi góður, ef þú ert
spurður slíkrar spurningar?
allar sveitir landsins innan fimm
ára. Hætt er við að hún Gróa okk-
ar allra á Leiti sé lítt hrifin af þess-
ari lagasetningu.
Enn galar gaukur
Landsfundur Sjálfstæðisflokks-
ins var haldinn á sl. hausti. Geir
minnst á erlenda merkisviðburði.
í stað þess birtum við vísuna sem
alþingismaðurinn kvað á dögun-
um:
Á útlönd verður ekkiminnst,
enda mikill vandi.
Erlendis mér alltaf finnst
„eilífur stormbe!jandi“.
Gróa á Leití
Einnig voru sett lög um að sjálf-
virkur sími skuli vera kominn í Fjaðrimar reitast af fuglinum.
var endurkjörinn formaður, eins
og alþjóð veit og flestir höfðu bú-
ist við, meira að segja Geir
sjálfur. En óneitanlega hafa fjaðr-
irnar reist af fuglinum, þó enn gali
gaukur.
Svo ótal margt er ótalið af
minnisverðum atburðum. T.d.
ferðalög forsetans, ferðalag Valla
rostungs, ferðalög Svavars og
Steingríms, Biöndungar, Mann-
taflið á Torginu, reiðhjólabylting-
in og vídeóæðið, svo eitthvað sé
nefnt.
En hér verður látið staðar
numið, þó ekkert hafi verið
4 - DAGUR 15. janúar 1982