Dagur - 13.07.1982, Side 4

ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
RITSTJÓRNARSlMAR: 24166 OG 24167
SlMI AUGLÝSINGADEILDAR OG AFGREIÐSLU: 24222
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARM.: HERMANN SVEINBJÖRNSSON
BLAÐAMENN: ÁSKELL ÞÓRISSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI: JÓHANNES MIKAELSSON
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT H.F.
Að flokka gula
pappfra fra bleikum
Fá skip í íslenska fiskiskipaflotanum hafa
fengið ítarlegri umfjöllun í fjölmiðlum en Þórs-
hafnartogarinn svokallaði. Umræður um skip-
ið hafa tengst frásögnum af of stórum togara-
flota á sama tíma og þorskstofninn er í lægð.
En viðhorf fólks til þessara mála er mismun-
andi. Það sem Þórshafnar- og Raufarhafnar-
búar hugsa fyrst og fremst um, er að tryggja
fiskverkunarhúsunum stöðugt og gott hrá-
efni, svc ekki komi til tímabundins atvinnu-
leysis, eins og landlægt hefur verið á þessum
slóðum. Hér á landi hefur verið litið á það sem
sjálfsögð mannréttindi á síðustu árum að hafa
næga atvinnu. Samstarfssamningur ríkis-
stjórnarinnar endurspeglar þetta viðhorf, því
þar var í efsta sæti viljayfirlýsing um að
tryggja öllum næga atvinnu.
Við komu togarans til Þórshafnar sagði Þór-
ólfur Gíslason kaupfélagsstjóri á Þórshöfn og
stjórnarmaður í útgerðarfélagi skipsins m.a.:
„Nú á erfiðleikatímum í íslenskum sjávar-
útvegi virðist vera í tísku að telja stóran og vel
búinn togaraflota eitt af stærstu mistökum
stjórnvalda. Ég vil í þessu sambandi benda
mönnum á, að á sama tíma og þessi floti hefur
verið að myndast, hefur íslenskum stjórn-
málamönnum tekist að koma tugum togara
erlendra þjóða burt af íslandsmiðum. Við skul-
um ekki gleyma þessu, þegar rætt er um of
stóran togaraflota. Allir, sem komnir eru til
vits og ára, eiga að vita að íslenskur sjávar-
útvegur er undirstaða þess mikla útflutnings
sem gerir þau lífskjör sem við búum við mögu-
leg. Lífskjör í þessu landi skapast ekki af því að
flokka gula pappíra frá bleikum, heldur af
þeirri framleiðslu sem fram fer í landinu. Þetta
þurfa menn að gera sér ljóst áður en þeir fara
að deila á stjórnmálamenn og aðra fyrir ranga
stjórn í sjávarútvegi og landbúnaði. “
Þetta sjónarmið, sem fram kom í ræðu kaup-
félagsstjórans á Þórshöfn vill því miður gleym-
ast mörgum æði oft. Lífskjörin ákvarðast ekki
af því að flokka gula pappíra frá bleikum. Verð-
mætasköpunin er það sem máli skiptir.
Það er því miður nokkuð til í því, að fiski-
skipafloti landsmanna sé orðinn of stór. Þetta
á ekkert frekar við um togara en vertíðarbáta.
Þetta á fyrst og fremst við um óhagkvæmustu
fiskiskipin í rekstri. Ný skip ættu að vera hag-
kvæmust í rekstri, en vegna mikils fjármagns-
kostnaðar orkar jafnvel það tvímælis. Það er
afleitt ef einu skipin sem hagkvæmt er að reka
eru úrelt og gömul, en sem búið er að afskrifa.
Á hinn bóginn má segja að ekki hafi verið
nóg gert af því að dreifa afla úr skipum milli
byggðarlaga og fiskverkunarhúsa. Þórshafn-
artogarinn er hins vegar í eigu aðila á bæði
Þórshöfn og Raufarhöfn. Þetta eykur á hag-
kvæmni og menn gera sér vonir um að sam-
starf sem þetta geti eflst á fleiri sviðum.
Ingvar Gíslason, menntamálaráðherra:
Valdís og Sigurbjörg
hafa ekki réttindi
framyfir
Kristin G. Jóhannsson
- Rangtúlkun laga og réttar gagna
ekki málstað sérkennara
Félag íslenskra sérkennara
hefur kosið að finna að því
opinberlega að ég skyldi
setja Kristinn G. Jóhanns-
son fyrrv. skólastjóra, til
þess að gegna starfi for-
stöðumanns nýstofnaðs
skóla, sem ætlaður er nem-
endum með alvarleg hegð-
unarvandkvæði. Að gefnu
þessu tilefni hef ég ritað
eftirfarandi bréf, sem ég bið
Dag að birta.
Ég hef veitt viðtöku bréfi Fé-
lags íslenskra sérkennara til
mín, dagsett 10. f.m., varðandi
setningu skólastjóra við skóla
þann á Akureyri, sem ætlaður er
nemendum með alvarleg hegð-
unarvandkvæði. Kjarni bréfsins
er sá að Félag ísl. sérkennara
átelur ráðherra fyrir að fela
Kristni G. Jóhannssyni að gegna
skólastjórastöðunni eitt ár, og
telur félagið að gengið hafi verið
framhjá tveimur sérkennurum,
sem hefðu rétt til stöðunnar
fram yfir Kristin, sem ekki er
sérkennari. í bréfi Fél. ísl. sér-
kennara er látið að því liggja að
ráðherra hafi brotið lög með því
að setja Kristinn G. Jóhannsson
til þess að gegna stöðunni fyrst
um sinn.
Ég vil taka það fram að ég lái
Félagi ísl. sérkennara það ekki,
þótt það fylgist með stöðuveit-
ingum í skólakerfinu og haldi
fram rétti félagsmanna sinna í
því sambandi. Ekkert er eðli-
legra. Einnig er ástæða til að
þakka félaginu, stjórn þess og
einstökum félagsmönnum,
ómetanlegan áhuga á menntun-
armálum kennarastéttarinnar,
ekki síst hvað varðar sér-
kennslumál, svo og gott sam-
starf við menntamálaráðuneytið
yfirleitt. Hin góðu samskipti met
ég mikils og vænti að þau megi
haldast.
Ónýt rök
Hins vegar hlýt ég að gera at-
hugasemdir við bréf það, sem
Félag ísl. sérkennara ritaði mér
10. f.m. Það bréf er ritað af óþarf-
lega miklum móði, að ekki sé
meira sagt. Gallinn við þetta
bréf er sá að verið er að gefa sér
forsendur og leita raka, sem
ekki standast. Ég uni því ekki að
sæta vítum, sem reistar eru á
röngum forsendum og misskiln-
ingi á lögum og rétti. Ég mót-
mæli því að ég hafi gengið gegn
rétti félagsmanna FÍS með setn-
ingu í umrædda skólastjóra-
stöðu. Valdís Jónsdóttir og Sig-
urbjörg Guðmundsdóttir hafa
að vísu sótt viðurkennd nám-
skeið á sérkennslusviði. Hins
vegar hafa þær ekki, enn sem
komið er, aflað sér réttinda til
þess að verða skipaðar forstöðu-
menn sérstofnana skv. 52. gr.
grunnskólalaga. Að því leyti
standa þær jafnt að vígi og Krist-
inn G. Jóhannsson. Eins og sak-
ir standa hefur Kristinn ekki
síður hæfni og rétt en þær Sigur-
björg og Valdís að vera settur
skólastjóri við umræddan skóla.
Sannleikurinn er sá að alla þessa
umsækjendur brestur fullt hæfi
að lögum til skipunar í stöðu for-
stöðumanns sérstofnunar af
þessu tagi. Um Kristinn G. Jó-
hannson er það að segja, að
hann hefur fullgilda kennara-
menntun, á að baki sér 21 árs
kennaraferil og 16 ára reynslu
sem skólastjóri. Það, sem skorta
kann á sérkennaramenntun
hans, jafnast af því sem hann er
Ingvar Gíslason
reynslumeiri stjórnandi en
Valdís og Sigurbjörg, sem aldrei
hafa stýrt skóla eða annarri upp-
eldisstofnun, auk þess sem
Kristinn G. Jóhannsson er vel
menntaður listamaður á ýmsum
sviðum, fyrst og fremst
myndlist, en einnig í leikhúsa-
listum, auk þess sem hann er
reyndur félagsmálamaður,
þ.á m. bæjarfulltrúi árum
saman í bæjarfélagi með fjöl-
þætt atvinnulíf til lands og
sjávar. Maður með menntunar-
grundvöll, reynslu og dóm-
greind Kristins G. Jóhannssonar
er fullfær að stjórna skóla að því
tagi sem hér um ræðir.
Sérfræðiþjónusta
verður veitt
Ætla mætti af bréfi Félags ísl.
sérkennara, að útiloka eigi sér-
kennslu og fagmannlega uppeld-
isleiðsögn í þessum nýja skóla.
Slíkt er fjarri öllu lagi. Gert er
ráð fyrir að sérkennari starfi við
skólann með skólastjóra og að
skólinn njóti ráðgjafar- og sál-
fræðiþjónustu fræðsluskrifstof-
unnar á Akureyri. Á meðan
ekki er völ á manni með full rétt-
indi að lögum til þess að verða
skipaður í stöðu forstöðumanns
umrædds skóla, tel ég vel fyrir
séð að setja Kristin G. Jóhanns-
son til að gegna starfinu. Þess vil
ég geta að fjórir af fimm fulltrú-
um í fræðsluráði umdæmisins
mæltu með því við mig að Krist-
inn yrði settur skólastjóri, einn
mælti með Valdísi Jónsdóttur.
Niðurstaða máls míns er því
þessi:
1. Valdís og Sigurbjörg eru að
vísu sérkennarar á sínu sviði,
en þær hafa ekki réttindi til
þess að gegna störfum for-
stöðumanns sérstofnunar
skv. 52. gr. grunnskólalaga.
Réttur er því ekki á þeim
brotinn, þótt ekki hafi þær
verið settar í stöðu þá, sem
um ræðir. Á meðan ekki sæk-
ir maður með full forstöðu-
mannsréttindi er engin goðgá
að fela Kristni G. Jóhanns-
syni að stjórna skólanum. Til
þess hefur hann engu minni
rétt en Sigurbjörg og Valdís.
2. Sérkennari mun starfa við
skólann og skólinn mun njóta
sem við verður komið sér-
fræðilegrar ráðgjafar- og sál-
fræðiþjónustu.
3. Kristinn G. Jóhannsson er
settur í stöðu skólastjóra til
eins árs.
Ég vænti þess að Félag ísl. sér-
kennara taki vel þessum athuga-
semdum mínum, sem gerðar eru
að gefnu tilefni, en ekki til að ýf-
ast við félagið eða gera Iítið úr
viðleitni þess almennt til að
standa vörð um réttindi félags-
manna. En vítur á röngum for-
sendum mun ég ekki þola og fæ
ekki skilið að þær þjóni málstað
félagsins.
Af minni hálfu er mál þetta
útrætt. Hins vegar endurtek ég
ósk mína um að góð samskipti
megi ætíð haldast milli FÍS og
menntamálaráðuneytisins, ekki
síst meðan ég veiti ráðuneytinu
forstöðu.
Með kærri kveðju,
Ingvar Gíslason.
4-ÐAGUR-13;:júJí.t982