Dagur - 19.08.1982, Page 8

NYLONHÚÐAÐAR GRJÓTHLÍFAR
FRAMAN Á BÍLA.
Jóhannes Krístjánsson gefur laxaseiðunum 2000 ■ sleppiþrónni. Fóðrið er fengið frá Danmörku og Noregi og kostar
heldur betur skildinginn. Ljósmynd: K.G.A.
Fá Ólafsfirðingar
meira heitt vatn?
Að undanförnu hefur verið
borað eftir heitu vatni í Ólafs-
firði, að Laugarengi. Jarðbor-
inn Narfi var fenginn til verks-
ins og er hann nú kominn niður
á um 1000 metra dýpi.
Að Laugarengi er hola sú sem
Ólafsfirðingar fá mest af sínu
heita vatni úr, og er hún að verða
fullnýtt. Eru Ólafsfirðingar von-
góðir um að nýja holan muni skila
þeim viðbótarvatni sem hægt
verði að grípa til ef þörf krefur.
Borinn fór í gegn um heita æð á
leiðinni niður en það var ekki
kannað nánar hvað þar var heitt
vatn. Gamla holan er um 1150
metrar á dýpt og er jafnvel ætlun-
in að bora nú enn dýpra ef þarf.
Dýpkunarskipið Hákur var í
Ólafsfjarðarhöfn fyrr í sumar og
vann við dýpkun hafnarinnar þar.
Dældi skipið á land 18600 rúm-
metrum af sandi. Mun ætlunin að
nota þennan sand þegar hafist
verður handa um lengingu flug-
brautarinnar við bæinn áður en
langt um líður. Þá er verið að
vinna við grjótvörn við svokallað-
an Norðurgarð, verið að styrkja
fremsta hluta garðsins.
Togarar Ölafsfirðinga hafa
aflað vel að undanförnu. Þannig
var t.d. í fyrradag unnið við að
landa 260 tonnum úr Sigurbjörgu.
Afli smærri bátanna hefur hins-
vegar verið sáralítill.
Stefán Þóroddsson á Kópa-
skeri sá á þriðjudaginn fugl sem
honum sýndist vera kjói, en
fuglinn reyndist vera hvítur.
Stefán eltist lengi við fuglinn á
þriðjudaginn og tókst loksins að
komast í skotfæri við hann og
skjóta hann. Þessi fugl er svokall-
aður „hvítingi" og er ekki vitað til
þess að hvítur kjói hafi veiðst hér
á landi áður og fyrirbæri sem þetta
er mjög sjaldgæft erlendis.
Næg atvinna hefur verið á
Kópaskeri að undanförnu. Kópur
frá Raufarhöfn hefur lagt þar upp
úthafsrækju sem unnin hefur ver-
ið í rækjuvinnslunni Sæblik. Ann-
ars hafa aflabrögð verið heldur í
slakara lagi nú síðustu daga eftir
ágætan kafla þar áður.
Heyskap í nágrenni Kópaskers
er víðast hvar lokið og munu
bændur almennt hafa náð inn
heyjum sínum fyrir rigningarnar.
Þó eiga enn einhverjir bændur á
Sléttu ólokið heyskap en þeir gátu
ekki byrjað jafn snemma og aðrir
vegna lélegrar sprettu framan af
sumri.
Aðalfundur Flugfélags Norðurlands:
Leiguflug
til útlanda
óx verulega
Aðalfundur Flugfélags Norð-
urlands hf. var haldinn 10.
ágúst sl. Heildarvelta 1981 var
kr. 10.990.266,00 og hagnaður
kr. 219.725,00. Þótt reksturinn
gengi vel á sl. ári var lausafjár-
staðan fremur erfið. Nær öll
föst lán félagsins eru hjá er-
lendum bönkum.
Félagið á 6 flugvélar og flugu
þær samtals 3.839 stundir á vegum
þess 1981. Ein þessara flugvéla af
Twin Otter gerð, var leigð Flug-
leiðum hf. mest allt árið.
Fluttir voru 20.042 farþegar á
áætlunarflugi, sem er 14% aukn-
ing frá árinu áður. Vöruflutningar
jukust einnig verulega, eða um
35% í 329 tonn. Áætlunarflug er
frá Akureyri til ísafjarðar, Siglu-
fjarðar, Grímseyjar, Húsavíkur,
Kópaskers, Raufarhafnar, Þórs-
hafnar, Vopnafjarðar,, Egils-
staða og til Reykjavíkur um Ól-
afsfjörð.
Leiguflug til útlanda óx veru-
lega frá því sem áður hefur verið,
en Mitsubishi skrúfuþotan, sem
keypt var á árinu, hentarmjög vel
til slíkra verkefna. Twin Otter var
á Grænlandi einn mánuð samfellt
í þágu danskra aðilja, en auk þess
voru margvísleg verkefni önnur á
Grænlandi.
Flogin voru 77 sjúkraflug auk
þess sem fjöldi sjúklinga var flutt-
ur með áætlunarflugvélunum.
Mikið annríki var á flugvéla-
verkstæði félagsins á Akureyrar-
flugvelli. Þar vinna 5 flugvirkjar
ásamt aðstoðarmanni. Auk þess
að annast allt viðhald eigin flug-
véla, sér verkstæðið um viðhald
flugvéla Flugfélagsins Ernir hf.
flestra einkaflugvéla á Akureyri
auk varahlutasölu.
Félagið hefur með höndum alla
afgreiðslu flugvélaeldsneytis á
Akureyrarflugvelli.
Laxeldi
við
Höephners-
bryggjuna
Um 2000 gönguseiði voru í þró
við Höephnersbryggjuna og var
þeim sleppt á þriðjudagskvöld-
ið. Seiðin voru fyrst sett í þróna
uppi I Eyjafjarðará og síðan var
þróin dregin í sjó fram þar sem
seiðin voru höfð grunnt meðan
þau voru að venjast saltinu.
„Hugmyndin er sú að fá með
þessu meiri endurheimt heldur en
með því að sleppa seiðunum beint
í ána,“ sagði Jóhannes Kristjáns-
son bílaviðgerðamaður, en hann
hefur mikið með eldið að gera.
Seiðin voru fengin frá Norður-
laxi, og voru þá 20-25 grömm að
þyngd og um 12 cm löng. Þegar
þeim var sleppt, á þriðjudaginn,
voru þau orðin 35—40 grömm, feit
og pattaraleg en þó ekki nema um
15 cm löng. Jóhannes sagði að
búið væri að athuga hvort seiðin
þyldu saltið í sjónum, og hefði sú
tilraun sýnt að allt var í sómanum
hvað það varðaði.
Sleppiþróin sem seiðin voru í
var nýlega keypt. Það er flot-
hringur sem net gengur niður úr
og heldur annar hringur - fylltur
sandi - netinu strengdu. Þróin er
tveir og hálfur metri að dýpt.
Veiðimálastofnun hefur verið
með samskonar þró í Lárósi, þar
sem hún hefur gefið góða raun.
Þróin er fyrst sett í þá á sem
seiðunum er ætlað að ganga í, og
seiðin þar sett í hana. Síðan er
þróin dregin til sjávar til að seiðin
geti vanist saltvatninu. Jóhannes
sagðist ekki reikna með að seiðin
gengju upp í ána næsta ár, en árið
’84 mætti reikna með þeim. „Því
að töluvert af laxinum sem gengur
upp í Eyjafjarðarána er 3 ár í
sjó,“ sagði Jóhannes.
# Afsökunar-
beiðni til
bíógesta
Þeir brugðust fljótt við Borg-
arbíósmenn þegar þeir lásu
klausuna hér í S&S um kvik-
myndina sem ruglaðist i sýn-
ingu. Þeir voru að vísu búnir
að reyna að hafa samband við
eitthvað af þvi fólki sem þeir
vissu fyrir víst að var á um-
ræddri sýningu, en þegar þeir
lásu greinina sáu þeir strax að
þetta væri einmitt rétti vett-
vangurinn fyrir afsökunar-
beiðni til bíógesta. Báðu þeir
S&S að koma á framfæri af-
sökunarbeiðni fyrir þeirra
hönd vegna þessa máls og
jafnframt því að hefðu ein-
hverjir sem sáu myndina og
voru óánægðir áhuga á að sjá
hana aftur og þá meö atburða-
rásina í réttri röð væru þeir
velkomnir á fimmtudags-
kvöld (í kvöld), ókeypis.
# „Viðerum
bestir“
Stórbrotins misskiinings
gættl að fjölmörgu leyti ( er-
indi „Um daginn og veginn“
sem flutt var i útvarpið á
mánudag. Þar fagnaði flutn-
ingsmaður Norðurlandsdeild
Ríkisútvarpsins en sagði síð-
an að það væri skoðun
margra að betra hefði verið að
fá sjálfstætt byggðaútvarp án
íhlutunar að sunnan. Heima-
menn hefðu eingöngu átt að
hafa með mál þetta að gera.
Þetta er reyndar ekki í fyrsta
sinn sem þetta einangrunar-
sjónarmið og „við erum
bestir“ - skoðun kemur fram.
Þó að framtak Ríkisútvarps-
ins með þessari deild opni nú
möguleika á staðarútvarpi,
sem örugglega verður unnið
að af kappi, er hitt ennþá
mikilvægara að norðamenn
fái aukna hlutdeild í aðaldag-
skrá útvarpsins.
# Að koma
sjónarmiðum
á framfæri
Það sem mest er um vert fyrir
Norðlendinga og raunar alla
þá sem búa á landsbyggðinni
og telja sig hafa orðið afskipta
í dagskrá útvarpsins er að
koma sjónarmiðum sfnum á
framfæri við þjóðina alla. Það
verður vart séð að vera sunn-
anmanna í útvarpsnefndinni
hafi gert neitt illt. Málið komst
farsællega í höfn. Ekki virðist
heldur hafa skaðað afskipti
Jónasar Jónassonarog ann-
arra starfsmanna útvarpsins
auk menntamálaráðherra, af
málinu. Má raunar fullyrða að
það hefði ekki tekið þá stefnu
sem það gerði og svo fljótt
sem raun varð á ef ekki hefðu
um fjallað hagvanir menn
innan stofnunarinnar. Það er
t.d. kraftaverk að búið skuli að
kaupa framtfðarhúsnæði fyrir
útvarpið á Akureyri. „Heima-
menn“ hefðu ekki komið því
máli í kring.