Dagur - 20.08.1982, Blaðsíða 2

LESENDAHORNIÐ
„Eg get
ekkí
þagað lengur“
5786 skrifar:
Ég get ekki þagað lengur. Eru
þessir háu herrar búnir að
gleyma því sem Jón Björnsson
sagði í útvarpinu í vetur. Hann
skoraði á eldra fólk að minnka
við sig húsnæði, þeir skildu
hjálpa því til að fá minna hús-
næði.
Ein eldri hjón eru búin að
sækja þrisvar sinnum um íbúð,
en svarið er ávallt það sama:
„Engin íbúðertil“.-Eru þaunú
búin að selja ofan af sér og eru
að fara á götuna. Það er hægt að
hjálpa fólki sem varla nennir að
vinna en mér finnst skömm að
því hvernig búið er að öldr-
uðum.
Þetta eru ellilífeyrisþegar sem
vilja kaupa húsnæði. Heyrst hef-
ur að þeir sem vilja hjálpa sér
sjálfir þurfi ekki á hjálp að
halda, en það getur nú komið að
því engu að síður. Ég held að
hinir háu herrar ættu að sjá sóma
sinn í því að búa betur að öldr-
uðum en gert hefur verið til
þessa.
Ellilifeyrisþegar við vinnu á lóð Sambandsins.
Aðalstræti 8.

Hrafn Gunnlaugsson
og bíómyndabröltid
Hneykslaður bíógestur hringdi:
„Mér þykir sem tími sé kominn
til að setja lögbann á Hrafn
Gunnlaugsson og allt hans bíó-
myndabrölt. Hann hefur hvað
eftir annað haft hrekklausa ís-
lendinga að fíflum og nú síðast
með lágkúrulegri klámmynd þar
sem öllum lægstu hvötum mann-
eskjunnar er hampað og þær
meðhöndlaðar eins og skemmti-
efni.
Það sýndi sig vel strax í byrjun
hverskonar hugsun virðist bær-
ast hjá Hrafni, þegar hann gerði
Blóðrautt sólarlag. Ekki var nú
Óðal feðranna skárra. Allsstað-
ar vaða lægstu hvatir mannanna
uppi. Og ofan á allt þurfti Hrafn
að misþyrma ágætu verki eftir
Jökul Jakobsson, þar sem var
Vandarhögg. Og nýjasta mynd
Hrafns, Okkar í milli, er þó það
alversta og lágkúrulegasta sem
frá honum hefur komið. Klám
og aftur klám, fíflaleg hegðun,
misþyrming á þjóðararfleifð
okkar, þjóðsöngnum. Þetta er
landi og þjóð til skammar.“
Snyrtílegur
frágangur
Göngumaður skrifar
Ég er öryrki og get því miður
ekki unnið fullan vinnudag af
þeim sökum. Verð ég að gera
mér að góðu að ganga um götur
bæjarins tímum saman og reyni
ég að fylgjast vel með því sem ég
sé að er að gerast þar sem ég fer
um.
Langt mál gæti ég skrifað um
ýmislegt sem mér þykir miður
fara í bæjarfélagi okkar, en læt
það vera að sinni. Hinsvegar sé
ég ástæðu til þess að vekja at-
hygli á því hvað gert hefur verið
við umhverfi Sambandsverk-
smiðjanna nú í sumar.
Þar var ellilífeyrisþegum sem
starfað hafa hjá verksmiðjunum
gefinn kostur á vinnu í sumar við
að halda við og snyrta nánasta
umhverfi. Þetta er geysilega
þakkarvert. Þá er ekki síður
ástæða til að þakka forráða-
mönnum verksmiðjanna fyrir
þann skilning sem þeir hafá sýnt
á því að hafa snyrtilegt við
vinnustað sinn. Snyrtimennskan
er þar í hávegum höfð og gott
fordæmi fyrir aðra.
Fjaran og innbærinn:
Aðalstræti 8
Tveggja hæða steinsteypt hús
með háu risi og kjallara. Hús-
ið er pússað að utan og málað,
bárujárn er á þakinu. Tvær
íbúðir eru í húsinu. Útbygging
er við suðurgafl hússins þar
sem er anddyri og bað íbúðar
á neðri hæð, en ofan á útbygg-
ingunni eru svalir.
Saga: Á seinni hluta 19. aldar
voru tvö hús á lóðinni, Nystuen
eða Gamla-Möllerhús, sem stóð
á horni Aðalstrætis og Lækjar-
götu, og læknahúsið, sem var lít-
ið eitt vestar á lóðinni. Ekki er
ljóst hvenær þau voru byggð, en
árið 1821 bjó þar Þórarinn,
sonur Stefáns amtmanns Thor-
arensen á Möðruvöllum. Nystu-
en fékk nafnið Möllershús af
E.E. Möller faktor, sem bjó í
húsinu frá því skömmu fyrir
1840. Árið 1868 varð Þórður
Tómasson læknir á Akureyri og
bjó hann í læknishúsinu. Þórður
lést árið 1973 og árið eftir varð
Þorgrímur Johnsen skipaður
héraðslæknir og þjónaði því í 20
ár. Bjó hann einnig í læknishús-
inu. Síðan bjó Guðmundur
Hannesson, læknir, í húsinu frá
1896 þar til hann flutti í nýbyggt
hús sitt við Spítalaveg. Geir
Sæmundsson varð prestur á Ak-
ureyri árið 1900 og bjó hann í
húsinu næstur manna.
í brunanum mikla 19 des.
1901 brunnu öll hús sem á þess-
ari lóð voru. Séra Geir byggði
sér nýtt hús úr timbri á horni
Aðalstrætis og Lækjargötu árið
1902 og fékk Sigtrygg Jónsson,
trésmíðameistara, til að annast
verkið. Húsið var ein hæð og
portbyggt ris með kvisti á aust-
urhlið og útbyggingu við suður-
gafl. Grunnflöturhússinsvar9.5
x 7.5 m.
Seinustu árin sem húsið stóð
voru veggir þess klæddir stein-
skífum en þakið bárujárni. Hús
þetta brann í ársbyrjun 1929 og
byggði þá Jón Geirsson, læknir,,
tvílyft hús úr steinsteypu á lóð-
inni sem enn er þar. Guðmund-
ur M. Þorláksson í Reykjavík,
teiknaði húsið og átti að vera
valmaþak á því. Frá þessu var
horfið og mænisþak var sett á
húsið.
Ein íbúð var í því til ársins
1954 en þá var því skipt í tvær.
Árið 1971 var útskot við suður-
gafl hússins stækkað og gert þar
baðherbergi fyrir neðri hæð
hússins.