Dagur - 03.09.1982, Page 2

LESENDAHORNIÐ
Hestaþáttur
sj ónvarpslns
Laun 1 físk-
iðnaði hærri
en í verk-
smiðjuiðnaði
Meðaltekjur á verksmiðjum
S.Í.S. hærri en í fiskiðnaði, var
fyrirsögn á grein sem birtist í
Degi 21. maí s.l. Könnun sem
framkvæmdastofnun ríkisins
gerði.
Fulla ástæðu tel ég vera til að
gera athugasemd við þessa grein
þó seint sé. Þegar gerður er
samanburður á launum í fisk-
iðnaði og verksmiðjuiðnaði í
verksmiðjum S.Í.S. verður að
hafa í huga að vinnutími er
mjög ólíkur í þessum tveimur
greinum.
í verksmiðjum S.Í.S. er
vinnufyrirkomulag þannig að
unnin er vaktavinna ýmist tvær
vaktir eða þrjár, kvöldvakt er
með 24% álag, næturvakt með
36% álag. Álag sem þetta er
fljótt að hækka meðallaun
starfsfólks í verksmiðjuiðnaði.
En hver mundu verða laun í
fiskiðnaði ef unnið væri á tveim-
urvöktumogvinnulokkl. le.m.
eða ef unnið væri allan sól-
arhringinn? Það er ekki nokkur
vafi að laun í fiskiðnaði yrðu
langtum hærri en laun í verk-
smiðjuiðnaði ef vinnutími væri
sambærilegur. Ef á að taka til
viðmiðunar sama vinnutíma.
Hvort birting þessarar greinar
hefur átt að vera tillegg í kjara-
baráttu þá sem framundan var,
skal ósagt Iátið en telja verður
að slíkar fullyrðingar sem ég álít
vera rangar og tel mig hafa fært
rök fyrir, gefi ekki réttar upplýs-
ingar, og séu ekki æskilegar þeg-
ar framundan eru harðar kjara-
deilur.
Formaður Iðju
félags verksmiðjufólks
á Akureyri
Kristín Hjálmarsdóttir.
íþróttaáhugamaður skrifar:
Fyrir ekki löngu birtist nýtt and-
lit á sjónvarpsskermi okkar ís-
lendinga og var hlutverk eig-
anda þess að sjá um íþróttaþátt
sjónvarpsins annan hvern mánu-
dag.
Þessi nýja sjónvarpsstjarna
hefur svo sannarlega staðið sig
með hinni mestu prýði, a.m.k.
mega hestamenn varla vatni
halda af ánægju með frammi-
stöðu hans. Engu er líkara en að
hestamennska sé skyndilega
orðin vinsælasta íþróttagreinin
sem stunduð er hér á landi og
hefur sjónvarpsstjarnan sýnt
okkur öll afbrigði þessarar
íþróttar.
Byrjunin var Landsmótið sem
fram fór á Vindheimamelum og
látum það vera að sýnt hafi verið
frá þessari mestu hátíð hesta-
manna. En í næsta þætti kom
svo mynd af ferð hestamanna á
leið á Landsmótið og var vand-
lega tíundað hvar á landinu þeir
voru á hverjum tíma og reynt að
krydda lýsinguna með ýmsum
skrautlegum orðum.
Síðan þetta gerðist hafa hest-
ar yfirtekið íþróttaþátt sjón-
varpsstjörnunnar, eða því sem
næst. Er svo komið að ekki er
orðið opnandi fyrir íþróttaþátt-
inn þegar sjónvarpsstjarnan fer
þar með völd og mesta furða að
hann skuli ekki vera farinn að
hneggja sjálfur af öllu tilstand-
inu.
Hestamennska hefur hingað
til ekki verið talin til íþrótta hér
á landi og því til áréttingar má
geta þess að íþróttasamband ís-
lands hefur synjað hestamönn-
um um aðild að þeim samtök-
um. Það skýtur því skökku við
þegar hestamaður sem tekur við
stjórn íþróttaþáttar í ríkisfjöl-
miðli leggur heilan þátt nær al-
veg undir þetta efni. Þótt hann
sé sjálfur áhugamaður um hesta
(sem öruggt hlýtur að vera) ætti
hann að skoða málið frá öðrum
sjónarhomum og taka til við að
sinna því sem fjöldinn vill.
Óánægður með
umferöarnefnd
Ökuþór vildi koma á framfæri
óánægju sinni með svokallaða
umferðarnefnd Akureyrar.
Hann sagði að lítil sem engin
umræða væri um umferðarmál
og sáralítið gert til að bæta úr
þessum málum. Þyrfti helst slys
til að eitthvað væri gert og þó
nægði það engan veginn til í
sumum tilfellum. Nefndi hann
sem dæmi hornið á Hrafnagils-
stræti og Þórunnarstræti. Það er
mikið slysahorn og nú síðast í
þessari viku sagði hann að tveir
bílar hefðu skollið þar saman.
Þarna hefðu orðið ofboðslegir
árekstrar á liðnum árum en ekk-
ert væri gert í málinu.
Annað dæmi nefndi hann um
ánalegt skipulag umferðarmála
en það væri á horni Strandgötu
og Glerárgötu rétt hjá Stefni.
Menn væru í miklum vafa um
það hvar þeir ættu að staðsetja
bíla sína á ljósum þegar ekið
væri um Glerárgötuna. Þeir sem
kæmu að sunnan og ætluðu að
beygja til vinstri reyndu að sjálf-
sögðu að vera vinstra megin á
götunni. Hvar ættu svo hinir að
vera sem ætluðu beint áfram?
Jú, líklega hægra megin, eins og
þeir ætluðu að beygja til hægri.
Þá ættu þeir hins vegar á hættu
að rekast á bíla sem staðsettir
væru vinstra megin og færu beint
áfram. Þetta óvissuástand væri
óþolandi.
Þá vildi ökuþór minnast á þá
hættu sem stafaði af því þegar
stórum flutningabílum væri lagt
við miklar umferðargötur, eins
og t.d. norðan megin í Skógar-
lundinum. Þeir byrgðu alla sýn
bílstjórum sem kæmu úr Heið-
arlundi og skapaðist oft hættu-
ástand þarna. Oft hefði verið
vakin athygli lögreglunnar á
þessu máli en ekkert gerðist.
Dónaskapur
þingmaimsms
Ólafs Ragnars
2647-0870 skrifar:
Sjónvarpið flutti okkur s.l.
þriðjudagskvöld umræðuþátt
um Óugstöðvarmálið á Keflavik-
urflugvelli, og var boðið til um-
ræðna fulltrúum stjórnmála-
flokkanna og að auki formanni
bygginganefndar flugstöðvar-
innar.
Fulltrúi Alþýðubandalagsins í
þessum umræðum var Ólafur
Ragnar Grímsson (hvað annað)
og er framkoma hans í þættinum
kveikjan að þessum skrifum
mínum. Framkoma Ólafs var
nefnilega þannig að ekki sæmir
manni í hans stöðu sem þing-
maður, og er furðulegt að
stjórnendur utnræðuþátta í
sjónvarpi skuli leita hvað eftir
annað til þessa manns er þá
vantar menn til umræðna.
Látum vera með málflutning-
in, en hann á sér þó vart hlið-
stæðu. Því var það að þegar
Ólafur sá að hann gat ekkert
komist áleiðis með hugmyndir
sínar og annarra Alla-balla, sem
í þessu máli eru fáranlegar, þá
sneri hann sér að því að yfirtaka
þáttinn með frekjulátum, útúr-
snúningum og stanslausum
frammíköllum. Ég horfði á
þennan þátt í hópi fólks, og get
ég fullyrt að öllum er á horfðu
þar hreinlega blöskraði fram-
koma þingmannsins og dóna-
skapur, enda ekki nema von.
Það er lágmarkskrafa sem
fólk gerir til alþingismanna að
þeir sýni kurteisi er þeir koma
fram í fjölmiðlum, og það jafn-
vel þótt þeir eigi undir högg að
sækja með vafasaman mála-
flutning. Ólafur Ragnar hefur
hinsvegar sýnt það hvað eftir
annað að hann viðhefur ekki
snefil af mannasiðum er hann
tekur þátt í umræðum í sjón-
varpi, hann yfirtekur allt og alla
og slær um sig með niðrandi um-
mælum um þá sem eru á önd-
verðum meiði ef annað dugir
ekki, og stanslaus frammíköll
hans eru nánast óþolandi.
Mikil þörf fyrir
staða- eða svæða-
símaskrár
Símnotandi hringdi og kvaðst
mjög ánægður með nýja upplýs-
ingaritið um Akureyri. Hann
sagði að sér fyndist þetta fram-
tak eiginlega lýsandi dæmi um
það eitt hve Póstur og sími hefði
staðið sig illa. Mikil þörf væri
fyrir símaskrár fyrir staði eins og
Akureyri, ekki síst þegar tekið
væri mið af doðrantinum sem
símaskrá Pósts og síma væri,
sem öll færi úr böndunum við
minnstu notkun. Það væri raun-
ar helvíti hart að til þyrfti að
koma lögbrot svo neytendur
fengju almennilega þjónustu.
Hann sagði að Póstur og sími
ætti að sjá sóma sinn í að gefa út
svona litlar símaskrár fyrir
stærstu staðina eða jafnvel fyrir
ákveðin svæði. Ekki gæti verið
mikið mál að gefa t.d. út skrá
fyrir 96-svæðið.
2 - ,DAG,UR - 3. september .1982