Dagur - 25.03.1983, Blaðsíða 3

Texti: ESE — Mynd: KGA
Af einhverjum undarlegum
ástæðum hafa íslendingar aldrei
kunnað að meta litlar plötur.
Þetta er þeim mun sérkennilegra
fyrir þær sakir að litlar plötur hafa
farið sigurför um heiminn undan-
farin ár og allir góðir safnarar vita
að á litlum plötum finnast ýmsir
góðir bitar sem aldrei eru settir á
breiöskífur viðkomandi hljóm-
sveitar.
í stað litlu platnanna eru ís-
lendingar farnir að gefa út safn-
plötur og sú nýjasta heitir auðvit-
að „Ein með öllu“ án þess þó að
það sé í sjálfu sér satt. Vandinn
við safnplötur er sá að velja lög á
þær og gefa þeim nafn og a.m.k.
það fyrmefnda hefur tekist vel að
þessu sinni.
Fjögur virkilega góð og sér-
kennileg lög eru á „Einni með
öllu“ en þar á ég við „Time“ með
Culture Clúbbnum hans Boy Ge-
orge, „Ourhouse“ meðMadness,
„Hymn“ með Ultravox og „Just
what I always wanted“ með Mari
Wilson. Önnur eru þokkaleg og
íslensku lögin tvö „Ilty ebni“ með
Tappa tfkarrass og „Fornaldar-
hugmyndir" Lolu Fá Seyðisfirði
ciga fullt erindi á plötuna. Til að
standast nafngiftina „Ein með
öllu“ hefði þó þurfti meiri þunga
aðmínu viti. „Dancer" með MSG
er nefnilega ekkert bárujáms-
rokk.
Eric Clapton/
Money and
dgarettes
Þá er Clapton búinn að skipta um
firma og fyrsta sólóplata hans á
vegum „Warner Bros - bræðra“
er komin út. Þetta er fyrsta sóló-
plata Ciapton um þriggja árskeið
og það er greinilegt að kappinn
hefur ekki breytt um stíl þrátt
fyrir að oft fylgi nýir siðir nýjum
herrum.
Sem fyrr er það „iaid-back“
rokk með blús bróderfngum sem
Eric „Slowhand" Ciapton fram-
kallar á gítarinn og eins og Vikt-
oríu forðurn er mér ekkert sér-
staklega skemmt. Tíu lög sem
ekkert eiga í ætt við tíu á
toppnum en það verður þó aldrei
af Clapton skafið að hann er
maður þægilegrar tónlistar. Ekk-
ert kemur á óvart og Clapton fær
núll í einkun fyrir frumlegheit.
Ekki einu sinni Ry Cooder sem
leikur með Clapton megnar að
gera þessa plötu spennandi. „Ég
meina það“, eins og krakkarnir
segja hvað á maður að segja. Ég
hef séð Clapton á þrusugóðum
hljómleikum, hlustað á flest allar
plöturnar hans, haidið upp á
manninn, metið hann sem gftar-
leikara, frosið þegar hann hefur
spilað „Lolu“ (ekki frá Seyðis-
firði) og fundið til með Harrison
þegar Clapton stal af honum kon-
unni. En það versta er að þrírgít-
arleikarar, Clapton, Albert Lee
og Ry Cooder spiia á plötunni, en
hver á hvaða sóló er mér oft hulin
ráðgáta. Ef einhver veit það þá
mætti hann láta mig vita.
- ESE
Þursaflokkur-
inn á hljómleikum
í Möðruvallakjallara
- Hvað er þetta? Eru
eintómir fallistar hér
inni? Það hlýtur eiginlega
að vera því við fáum alltaf
jafn góðar viðtökur hér í
MA. Þetta hlýtur að vera
sama fólkið, eða eruð þið
kannski í Kvennaskólan-
um?
Eitthvað á þessa leið
hóf Egill Ólafsson sem
nefndur hefur verið Yfir-
þurs ræðu sína á hljóm-
leikum Þursaflokksins í
kjallara MA á dögunum.
Dúndrandi stemmning var
í salnum og kunnu við-
staddir vel að meta Þursa-
húmorinn margrómaða.
í raun er óþarfi að eyða
mörgum orðum um
frammistöðu Þursa-
flokksins þetta kvöld.
Þeir Egill, Ásgeir, Tómas
og Þórður léku gömul og
góð Þursalög með nýjum í
bland og undir lok hljóm-
leikanna slóu þeir á enn
léttari strengi, brugðu sér
í Stuðmannagervi og léku
af fítonskrafti lögin „Við
viljum franskar, sósu og
salat“ og „fslenskir
karlmenn“. Jafnvel lag
eftir Megas „heitinn“
flaut með. Enginn efast
um færni Þursanna og
þegar húmorinn og hljóð-
blöndunin eru í lagi eru
Þursararnir einfaldlega
bestir. Það kæmi undirrit-
uðum t.d. ekki á óvart þó
að Ásgeir Óskarsson yrði
kosinn besti trommuleik-
arinn, Tómas Tómasson
besti bassa- og hljóðgerv-
ilsleikarinn, Þórður
Árnason besti gítarleikar-
inn og Egill Ólafsson besti
söngvarinn á komandi
Stjörnumessu DV og
Stuðmenn (Þursar) auð-
vitað besta hljómsveitin.
Hljómleikakvöld
Þursaflokksins í kjallara
Möðruvalla var röð af
skemmtilegum uppátækj-
um, góðri sviðsframkomu
og hnyttum „Kviðling-
um“ Egils Ólafssonar og
t.a.m. var óborganlegt
hve vel hann hermdi eftii
Bubba Morthens.
Ég segi það enn og
aftur. Þursaflokkurinn er
séríslenskt fyrirbæri og
enn bendir margt til þess
að þeir séu bestir.
Þá vakti athygli á hve
aðdáunarverðan hátt
hljómsveitin blandaði
saman lögum og textum
af síðustu plötu sinni og er
„Sérfræðingar segja“ gott
dæmi um það. Þar var
lagið „Gibbon“ leikið
undir en Egill var í „lík-
ama, líkama, átján ára
unglings".
Hvað er líkt með Sinfóní-
unni og Bubba Morthens?
Vitið þið hvað er líkt
með Bubba Morthens
og Sinfóníuhljómsveit
íslands? Jú, bæði Sin-
fónían og Bubbi af-
lýstu hljómleikum á
Akureyri að ástæðu-
lausu.
Það var kominn allstór
hópur unglinga í anddyri
Dynheima er undirritað-
an bar að garði og eftir-
væntingin skein úr andlit-
um þeirra. Stúlkur voru í
meirihluta, enda varla
von á öðru þegar aðal-
númer kvöldsins heitir
Bubbi Morthens. Hljóm-
leikarnir áttu að fara að
byrja samkvæmt klukk-
unni en uppi á skrifstofu
sátu Helgi Már og hjálp-
arkokkar hans með sveitt-
an skallann og hringdu út
og suður og bölvuðu
Bubba í sand og ösku.
Hefðu þeir náð í hann þá
hefðu þeir líklega beðið
hann að fara norður og
niður. En allt kom fyrir
ekki. Enginn vissi um
Bubba en loksins tókst þó
að grafa það upp hjá ein-
um aðstandenda hljóm-
leikanna með Bubba, sem
ekki voru haldnir í
Möðruvallakjallara sl.
mánudag vegna sam-
gönguörðugleika, að
fBubbi væri búinn að
fresta Norðurhjaratúrn-
um þar til eftir páska.
- Það verða engir
hljómleikar í kvöld elsk-
urnar mínar, sögðu Dyn-
heimamenn við ungling-
ana og nú var það örvænt-
ingin sem skein úr andlit-
um þeirra. - Við náðum
ekki í Bubba en hann
kemur eftir páska, hljóð-
aði boðskapurinn.
(Þögn).
- Hvernig vita þeir að
hann kemur eftir páska ef
þeir náðu ekki í hann,
sagði ein merkt Bubba og
svo fóru allir heim. En
mikið var ég feginn að
hljómleikunum var aflýst
- það voru nefnilega ónýt
batterí í flassinu mínu.
Hér átti að vera mynd af Bubbp Morthens. En þar sem
Bubbi mætti ekki á boðaða hljómleika þá verða lesendur
bara að teikna myndina af honum í staðinn.
n~ n n
^heUur WmmmmJ haUærislegt
Alveg
þokkalegt
fmm

Meö
aUt
á
hreinu

Virtólega
gott
• • •
0 0 0 Hrein
^mmmmmJ smUd
1983 - bÁlGUFÍ - 3