Dagur - 16.07.1984, Blaðsíða 4

4 —DAGUR-16. júlí 1984
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI:. 24222
ÁSKRIFT KR. 150 Á MÁNUÐI -
LAUSASÖLUVERÐ 22 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
GÍSLI SIGURGEIRSSON
BLAÐAMENN:
EIRlKUR ST. EIRÍKSSON OG GYLFI KRISTJÁNSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI: 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Sterkari
fjölmiðlun
Svavar Gestsson og Jón Baldvin Hannibalsson hafa
nýverið gagnrýnt ríkisfjölmiðlana og þau vinnu-
brögð sem fréttastofur þeirra stunda í pólítískri um-
fjöllun. Svavar telur, að stjórnarandstöðuflokkarnir
séu nánast útilokaðir frá ítarlegri pólitískri umræðu
í ríkisfjölmiðlunum og Jón Baldvin kallaði ríkisfjöl-
miðlana: „Andlega örbirgð hf".
Það er ekki nýlunda, að talsmenn stjórnarand-
stöðuflokka telji sig afskipta í pólitískri umfjöllun
ríkisfjölmiðla á íslandi. Þessi gagnrýni á nokkurn
rétt á sér, því það er allt of lítið gert af því í ríkis-
fjölmiðlunum okkar, að fara í saumana á brennandi
þjóðmálum hverju sinni. Það sama má raunar segja
um blöðin, sem allt of sjaldan fjalla um mál á hlut-
lægan hátt, jafnvel þó við eigum eflaust heimsmet í
blaðaútgáfu - miðað við fólksfjölda. En hér er ekki
við fréttamenn ríkisfjölmiðlanna eða blaðamenn að
sakast, því flestir íslenskir fjölmiðlar búa við þröng-
an fjárhag og fáa starfsmenn. Þannig hafa frétta-
mennirnir ekki tök á að sérhæfa sig í ákveðnum
málaflokkum. Þess í stað eru allir að grauta í öllu og
oft með skammarlegum árangri. Þetta á ekki hvað
síst við um fréttastofur ríkisfjölmiðlanna, sem þó
gera oft merkilega góða hluti miðað við aðstæður -
sérstaklega fréttastofa útvarpsins.
En þó Svavar og Jón Baldvin skammi ríkisfjölmiðl-
ana, þá eiga þeir sjálfir sinn þátt í hvernig þessum
málum er komið — og samsekir þeim eru kollegar
þeirra í stjórnmálabaráttunni. Það er gjarnan þeirra
siður, að tala og karpa út og suður í fréttaviðtölum,
þannig að enginn skilur, hvað þá að nokkur hafi
gaman af. Um þetta segir Erna Indriðadóttir frétta-
maður í grein í HP nýverið: „Það er umhugsunar-
efni hvers vegna vitræn stjórnmálaumræða þrífst
ekki hér. íslenskir stjórnmálamenn láta sér yfirleitt
ekki nægja að skýra frá því að þeir séu ósammála
andstæðingum sínum í umræðum í útvarpi eða
sjónvarpi. Þeir þurfa helst að gera þeim upp annar-
legar hvatir, túlka skoðanir þeirra í bak og fyrir og
jafnvel hæðast að þeim. Þá sakar heldur ekki að
eyða löngum tíma í að minna á hvað viðkomandi
sagði eða gerði fyrir mörgum árum. Pólitísk umræða
í landinu líkist einna helst skotgrafahernaði, þar
sem menn freta hver á annan til skiptis. í stað þess
að ræða um málefni er rætt um flokka og persónur.
Það kemur fátt af viti út úr slíkri umræðu og fátt
nýtt. Það er kannski ekki furða þótt fólk beri tak-
markaða virðingu fyrir stjórnmálamönnum.
Þessi orð Ernu Indriðadóttur eru í tíma töluð.
Fljótvikasta leiðin til að venja stjórnmálamenn af
þessum ósið er sterkari fjölmiðlun, gerð af fag-
mönnum sem fá ráðrúm til að öðlast yfirsýn yfir þá
málaflokka sem þeir fjalla um. Núverandi skipulag
ríkisfjölmiðlanna, starfsaðstaða og starfsmanna-
fjöldi, leyfir þetta ekki. Úr þessu þarf að bæta og
það má mikið vera ef heiðarleg samkeppni á jafn-
réttisgrunni er ekki sú vítamínsprauta sem ríkis-
fjölmiðlarnir þurfa á að halda. -GS
Gróðrarstöðin Laugarbrekka:
„Vaxandi áhugi
á skógrækt“
- segir Marta Svavarsdóttir í spjafli við Dag
í Varmahlíð er starfrækt
Marta Svavarsdóttir.
gróðrarstöðin Laugarbrekka en
hún stendur rétt ofan við aðal-
byggðakjarnann.
Einn góðviðrisdaginn er
blaðamaður var óvænt staddur
í Varmahlíð Ieit hann við í
Laugarbrekku og fann þar
verkstjórann, Mörtu Svavars-
dóttur að máli. Hún var
önnum kafin við að vökva í
góða veðrinu, en varð góðfús-
lega við þeirri beiðni að spjalla
ofurlítið við mig.
„Ég byrjaði að vinna hérna
vorið 1953, en eftir 1978 á ég að
heita einhvers konar verkstjóri.
Við erum að bíða eftir skógar-
verði. Þessi skógur sem þú sérð
hérna er verk Sigurðar Jónasson-
ar. Hann hóf hér skógrækt. Það
var vorið 1944 sem plöntuuppeldi
hófst í skógarreitnum í Varma-
hlíð. Þá var birki sáð í 20 fer-
metra beð og uppeldinu var hald-
ið áfram og komu fyrstu birki-
plönturnar úr reitnum vorið
1947, rúmlega 11 þúsund stykki.
1949 var heilmikið land brotið
upp fyrir græðireiti og síðan hef-
ur þetta smám saman hlaðið utan
á sig. Og starfinu er ekki lokið
enn.“
- Hvað vinnið þið mörg
hérna?
„Við vorum 11 í vor, en það er
alltaf mest að gera á vorin. í sum-
ar erum við 5. Það er margt sem
við gerum hér. Við vinnum við
snyrtingu og hreinsun, snyrtum
toppa og sjáum um almenna að-
hlynningu plantnanna. Það er
alltaf nóg að gera í skógrækt. Það
þýðir lítið að ætla heim kl. 5 á
hverjum degi. Það er ekki hægt
að hafa stimpilklukku þar sem
gróður er annars vegar.“
- Þið seljið plöntur?
„Já, en salan er mismunandi
frá ári til árs. Ætli fjárhagur
fólksins skipti ekki máli í þessu
sambandi. Plöntur eru orðnar
nokkuð dýrar. Árið 1960 af-
greiddum við um 74 þúsund
plöntur, en þá var líka mjög gott
sumar. Ég hef ekki nákvæmar
tölur fyrir síðustu ár, en þetta var
metár. Áhugi á skógrækt hefur
farið mjög vaxandi og það finnst
mér jákvætt. í sambandi við söl-
una, þá er hún mest hér í hérað-
inu, en einnig hefur töluvert farið
af plöntum í Húnavatnssýslur,til
Siglufjarðar og allt suður í Borg-
arfjörð."
- Hér ertu með miklar breiður
að lerki, er það vinsælt núna?
„Við erum með 4 beð af lerki
og eru 2.000 plöntur í hverju
beði. Við ölum það upp í 1-2 ár í
sáðbeðum, það fer svolítið eftir
sprettu og tíðarfari. Síðan er það
dreifsett sem kallað er og eftir 2
ár getum við selt plönturnar. Já,
já, lerkið er mjög vinsælt núna,
þetta er nægjusamt tré og þrífst
vel hérna fyrir norðan. Þar sem
úrkoman er meiri, eins og fyrir
sunnan er uppvöxtur þess ekki
eins góður. Svo er á döfinni að
byggja bændaskógana upp á lerki
og því erum við með svo mikið af
því núna.“
„Við^eigum við smá vandamál
að stríða í augnablikinu, það
vantar hér vatnstank, svokallað-
an miðlunartank og það er slæmt
því í miklum þurrkum þarf mikið
vatn.“
- Hvað er helst á döfinni hjá
ykkur?
„Við erum að fá smá landskika
til viðbótar þar sem við ætlum að
planta og fegra. Annars er aðal-
áhugamálið að snyrta hér í kring,
það er dálítið slarkaralegt utan
við girðinguna. Síðan stendur til
að girða allan Reykjarhólinn, en
það er land sem skógræktarreit-
urinn hefur til umráða. Við ætl-
um að setja plöntur í allan hólinn
norðan við byggðina. Þá eru ým-
is landsvæði sem nýta má betur
og æskilegt er að setja niður
gróður hér og þar, t.d. eru
nokkrir ljótir melar sem hægt er
að prýðá.“
„Ferðafólk kemur í auknum
mæli hingað til að skoða, og
gengur þá gjarnan upp á Reykj-
arhólinn, en þaðan er ákaflega
gott útsýni yfir allt héraðið. Það
sést yfir alla sveitina í báðar áttir
og það er alveg yndislegt að vera
þarna uppi í góðu veðri. Það er á
óskalistanum hjá okkur að setja
upp útsýnisskífu á hólnum, það
myndi enn auka á ferðir fólks
þarna upp.“
Það er full ástæða til að hvetja
fólk til að ganga upp á Reykjar-
hólinn er það á leið um Varma-
hlíðina og skoða gróðurreitinn á
Laugarbrekku í leiðinni. Þar eru
skjólbelti góð og sagði Marta að
þau vissu ekki af norðanáttinni.
Þarna er ætíð logn og indælt að
hvíla sig á stressi því sem ríkir á
þjóðvegi 1 og ganga ofurlítið um
skóginn. mþþ